Σπανούλης - Ναβάρο: Οι δύο τελευταίοι μύθοι της Euroleague! (pics & vids)

«Οι λέξεις έχουν νόημα και τα ονόματα δύναμη».

Στην περίπτωση του Βασίλη Σπανούλη και του Χουάν Κάρλος Ναβάρο κάθε λέξη που αφιερώνεται σε αυτούς, κάθε σταγόνα από μελάνι την αξίζουν μέχρι την τελευταία ικμάδα.

Τα ονόματα τους πλέον αποτελούν την δύναμη τους και πως αλλιώς, όταν η ιστορία έχει γραφτεί από τα κατορθώματα τους. Πλέον δεν χρειάζονται να αποδείξουν τίποτα.

Δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν για τίποτα πέρα από το να είναι όσο καλύτεροι γίνονται για τους ίδιους και τις ομάδες τους.

Ο Έλληνας γκαρντ και αρχηγός του Ολυμπιακού καθώς και ο Ισπανός γκαρντ και αρχηγός της Μπαρτσελόνα αποτελούν πλέον τις πιο εμβληματικές μορφές ολόκληρης της διοργάνωσης.

Είναι οι δύο τελευταίοι και πιο σπουδαίοι των... Μοϊκανών και πλέον αποτελούν την ζωντανή διαφήμιση της Euroleague.

Τα προσωπικά τους παράσημα, μαζί με τα ομαδικά έχουν γεμίσει σελίδες μπασκετικής ιστορίας η οποία έχει γραφτεί πάνω σε φωτογραφίες δόξας, τίτλων και αποθέωσης.

Πλέον οι δυο ομάδες τίθενται αντιμέτωπες για την 5η αγωνιστική της Euroleague και οι δυο τους όσο και να παίξουν ακόμα και την φόρμα τους να μην βγάλουν, φτάνει η μορφή τους για να προκαλέσουν ρίγος και δέος σε όλους τους νεαρότερους παίκτες που κυνηγούν το όνειρο τους.

Η Euroleague Greece δημιουργεί το... πορτρέτο του Βασίλη Σπανούλη και του Χουάν Κάρλος Ναβάρο για να θυμηθούν οι παλιοί και να... ψαρώνουν οι νεότεροι.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

Τα λόγια φτωχαίνουν όταν κάποιος θέλει να αποτυπώσει σε χαρτί αυτά που έχει καταφέρει ο Βασίλης Σπανούλης στην καριέρα του.

Ο μεγάλος αρχηγός του Ολυμπιακού, στα 35 του πλέον, αυτά που έχει καταφέρει στα ευρωπαϊκά και όχι μόνο παρκέ αποτελούν μέρος μιας ολόκληρης μπασκετικής κληρονομιάς που μοιάζει με θησαυρό.

Το σποτ της Euroleague τον είχε ως βασιλιά να φορά το στέμμα του και να προκαλεί τους υπόλοιπους να τον ρίξουν από την κορυφή, αλλά δεν είναι εύκολο.

Τα... ψωμιά που πρέπει να φάνε οι νεότεροι είναι πολλά και κοιτώντας την κορυφή φαντάζουν ακόμα εξαιρετικά μακρυά. Ο Βασίλης Σπανούλης ξεκίνησε αυτή την διαδρομή ακριβώς πριν 12 χρόνια και μέσα σε αυτά περπάτησε τα πιο όμορφα μονοπάτια.

Οι τίτλοι, οι εμφανίσεις, ο σεβασμός, η κρισιμότητα των αποφάσεων όλα έχουν το δικό του μερίδιο σε μια καριέρα που είναι μοναδική. Αν ξεκινήσεις το μέτρημα κάπου το χάνεις.

Τρεις τίτλους Euroleague, ένας τίτλος MVP ολόκληρης της διοργάνωσης (2013), 3 φορές MVP του Final 4 (2009, 2012, 2013), 3 φορές στην καλύτερη ομάδα της Euroleague, άλλες 4 στην δεύτερη ομάδα της διοργάνωσης, ενώ και στους εγχώριους ή διεθνείς τίτλους δεν πάει πίσω.

Ο αρχηγός του Ολυμπιακού έκανε το ντεμπούτο την 31η Οκτωβρίου του 2005 όταν ο «Kill Bill» έπαιξε το πρώτο του παιχνίδι στην διοργάνωση. Το πρώτο από τα 253 συνολικά κι έπονται ακόμη πολλά.

Στο «Abdi Ipekci» της Κωνσταντινούπολης η Φενερμπαχτσε υποδέχτηκε τον Παναθηναϊκό . Οι «πράσινοι» επικράτησαν με επιβλητικό τρόπο (66-82) και το πρώτο βήμα του Σπανούλη στη διοργάνωση περιελάμβανε 29:15 συμμετοχής, 8 πόντους (3/6δ., 2/2β.), 2 ριμπάουντ και 7 ασίστ.

Από εκεί ξεκίνησε να γράφεται ιστορία...

Μετά η συνέχεια μόνο ως... μυθική μπορεί να χαρακτηριστεί. Ο Σπανούλης... μόλις σε 253 παιχνίδια έχει καταφέρει τόσα που δεν έχουν καταφέρει ομάδες ολόκληρες.

Έγραψε τα δικά του κεφάλαιο στο βιβλίο της διοργάνωσης και του αξίζουν όλοι διθύραμβοι που ακούει.

Δεν υπάρχει γήπεδο στην Ευρώπη που να μην υποκλιθεί στο μεγαλείο του και οι οπαδοί να μην δείξουν τον σεβασμό σε έναν τεράστιο αθλητή που υπηρετεί με τον πιο «μαγικό» τρόπο το άθλημα της καρδιάς τους.

Οι αριθμοί γραμμένοι σε χαρτί σου προκαλούν θαυμασμό και απορία σύγχρονος. Στα ματς που έχει πάρει μέρος μετρά 3400 πόντοι, 1152 ασίστ, 1058 εύστοχα σουτ εντός παιδιάς...

Ο «Kill – Bill» είναι αυτή την στιγμή δεύτερος σκόρερ όλων των εποχών στην ιστορία της διοργάνωσης, δεύτερος στις ασίστ στην ιστορία της διοργάνωσης, δεύτερος σε επιτυχημένα σουτ εντός παιδιάς στην ιστορία της διοργάνωσης.

Η Βασίλης Σπανούλης ετοιμάζεται για την 13η σεζόν της διοργάνωσης και άπαντες περιμένουν να τον δουν και πάλι στις επάλξεις.

ΧΟΥΑΝ ΚΑΡΛΟΣ ΝΑΒΑΡΟ - ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ

​

Στα περισσότερα στατιστικά στοιχεία ο Βασίλης Σπανούλης κατέχει την δεύτερη θέση για έναν και μόνο λόγο. Αυτός ακούει στο όνομα Χουάν Κάρλος Ναβάρο.

Ο εμβληματικός παίκτης της Ευρώπης και αρχηγός της Μπαρτελόνα αποτελεί στην ζωντανή ιστορία της διοργάνωσης.

Γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου του 1980, διανύει ήδη το 38ο έτος της ζωής του και τα περισσότερα από αυτά τα έχει περάσει μέσα στα παρκέ και πάντα με την ίδια... μπλαουγκράνα φανέλα.

Μιλάμε για τον απόλυτο μύθο της διοργάνωσης, του οποίου τα ρεκόρ φαντάζουν τουλάχιστον μυθικά, ενώ όσο συνεχίζει να περνά χρόνο στο παρκέ κάνει ακόμα πιο δύσκολη την δουλειά όσον τον ακολουθούν.

Αυτή την στιγμή οδηγεί την κούρσα με τους περισσότερους πόντους στην ιστορία της διοργάνωσης με 4015 σε 321 παιχνίδια που έχει πάρει μέρος, ενώ είναι πρώτος και στα σουτ τριών πόντων με 597 εύστοχα σε 1590 προσπάθειες.

Αυτά που έχει κατακτήσει στην Ευρώπη με την φανέλα της Μπαρτσελόνα είναι και για έναν νέο απίθανο ακόμα και να τα ονειρευτεί.

Δυο κατακτήσεις Euroleague (2003, 2010), 5 φορές στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης, 2 φορές στην δεύτερη, μια φορά MVP ολόκληρης της διοργάνωσης (2009), τρεις φορές καλύτερος παίκτης ολόκληρης της Ευρώπης , το 2014 ανακηρύχθηκε «Legend» της διοργάνωσης, ενώ μπήκε στην καλύτερη ομάδα της Euroleague για την δεκαετία (2001-10), έχει πάρει τον τίτλο του MVP στο Final 4 του 2010.

Τα παραπάνω κάνουν τα λόγια γι' αυτόν τον παίκτη ελαφρώς... φτωχά. Τι να πει κανείς όταν η ιστορία που έχεις γράψει μέσα στα παρκέ μιλάει ή μάλλον φωνάζει από μόνη της...

Φέτος, ο Ναβάρο διανύει την 17η σεζόν του στην διοργάνωση και θέλει να κρατήσει όσο ψηλότερα γίνεται το επίπεδο του και να προσφέρει στην ομάδα του.

Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο μαζί με τον Βασίλη Σπανούλη αποτελούν δύο μύθους της διοργάνωσης, που έχουμε ακόμα μια σεζόν την τύχη να τους βλέπουμε μέσα στα παρκέ.

Ο υπερταλαντούχος Λουκα Ντόνσιτς, μόλις στα 18 του, στο επικό βίντεο της Euroleague λέει ότι έχει όλο τον χρόνο μπροστά του να... πετύχει όσα ο Σπανούλης με φανερή την χιουμοριστική διάθεση, αλλά η αλήθεια απέχει αρκετά από αυτό.

Τα όνειρα όλων των νεότερων παικτών μπορούν να φτάνουν μακρυά, ειδικά όταν συνδυάζονται με αστείρευτο ταλέντο, όμως όταν η κορυφή «κατοικείται» από μύθους όπως οι δύο επερχόμενοι αντίπαλοι η πραγματικότητα θέλει κόπο, πόνο, ιδρώτα, τύχη σε συνδυασμό πάντα με το ταλέντο.

Οι δυο τους είχαν τα όλα τα παραπάνω και η Euroleague είχε την τύχη και την ευτυχία να τους έχει παράλληλα.

Το πλήγμα θα είναι τεράστιο όταν σταματήσουν, ακόμα όμως ας απολαύσουμε τον «Kill – Bill» και τον «La Bomba» σε όσες παραστάσεις δώσουν από εδώ και πέρα.

Μακάρι να είναι όσες περισσότερες γίνεται...