Φάκελος Έρικ Γκριν: Πετυχημένος ατομικά ή αποτυχημένος ηγέτης;

O Έρικ Γκριν έμεινε για μόλις έναν χρόνο στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό, αλλά πρόλαβε να συζητηθεί όσο λίγοι Αμερικανοί που πέρασαν από τα μέρη μας, ειδικά σε τόσο λίγο χρόνο. Η ιστορία του δεν απέχει πολύ από τους περισσότερους συμπατριώτες του που βλέπουμε στα μέρη μας.

Από την περιπλάνηση και το όνειρο του ΝΒΑ στην Ευρώπη για τα χρήματα, τον χρόνο και την προβολή στην Euroleague με στόχο την επιστροφή και πάλι στον «μαγικό» κόσμο. Κάπως έτσι έγινε και με τον Έρικ Γκριν, που ήταν η επιλογή του Γιάννη Σφαιρόπουλου για την μία από τις θέσεις των Αμερικανών στην περιφέρεια του Ολυμπιακού.

Ο γκαρντ της Βαλένθια μπήκε στο αεροπλάνο, έκανε το μακρύ ταξίδι και έπρεπε να προσαρμοστεί στα δεδομένα μιας ομάδας και μιας διοργάνωσης που ήταν πολύ μακρυά από όλα όσα είχε ζήσει μέχρι εκείνη την στιγμή.

Με «όπλο» το ταλέντο του μπήκε στα... βαθιά και αγαπήθηκε αμέσως από τον κόσμο του Ολυμπιακού, που στα... χέρια του είδε τον επιθετικό εκτελεστή που έψαχνε χρόνια ο Ολυμπιακός.

«ΕΡΩΤΑΣ» ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΑΤΙΑ

Αυτό όμως ήταν όλο. Ο Γκριν στην «ερυθρόλευκη» του θητεία είχε πολλά σκαμπανεβάσματα. Με την άμυνα να μην είναι το δυνατό του σημείο, το βάρος έπεφτε στην επίθεση που όμως, έχει αποδειχθεί, ότι είναι ένας παίκτης που η μπάλα μένει πολλή ώρα στα χέρια του και χρειάζεται προσπάθειες για να βρει ρυθμό. Προσπάθειες που στον Ολυμπιακό έτσι όπως έχει δομηθεί τα τελευταία επιτυχημένα χρόνια δεν έβρισκε. Ήταν φανερό ότι τα παιχνίδια που έβγαινε μπροστά ή έβαζε μαζεμένους πόντους, ήταν τα ματς που έμενε χρόνο στο παρκέ και ήταν εκείνος που έφτιαχνε το παιχνίδι για τον εαυτό του και την ομάδα του. Η περσινή σεζόν βρήκε τον Ολυμπιακό να έχει φτάσει στο Final 4, αλλά να μένει χωρίς κάποιο τρόπαιο, αφού το πρωτάθλημα χάθηκε.

Ο Γκριν δεν κατάφερε ποτέ στα κρίσιμα να κάνει το κάτι παραπάνω και παρασύρθηκε από την μετριότητα όλων, χωρίς να είναι ο Αμερικανός εκείνος που θα κάνει την διαφορά. Την πρώτη του χρονιά στην Euroleague μέτρησε 9.9 πόντους, έχοντας 40% στο τρίποντο και 0.9 ασίστ και με μέσο όρο σε χρόνο περίπου 20 λεπτά σε όλες τις φάσεις της διοργάνωσης.

Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στην Ελλάδα και την Basket League που οι μέσοι όροι ήταν παρόμοιοι, αλλά με δύο πολύ καλά ματς από τον Αμερικανό γκαρντ στις δύο ήττες της ομάδας του στο ΟΑΚΑ κόντρα στον Παναθηναϊκό για τα playoffs.

Η σεζόν τελικά «έκλεισε» αποτυχημένα στην Ελλάδα και με το καλοκαιράκι και τα πρώτα μπάνια ξεκίνησαν και οι πρώτες συζητήσεις.

ΑΠΟΔΕΣΜΕΥΣΗ ΜΕ... ΓΚΡΙΝΙΑ

Η πλευρά του Ολυμπιακού ήταν εκείνη που είχε το... καρπούζι και το μαχαίρι και μπορούσε να αποφασίσει αν θα ανανεώσει το συμβόλαιο του με ειδικό όρο που υπήρχε ή θα τον αφήσει ελεύθερο να κοιτάξει άλλες επιλογές στην καριέρα του.

Ο χρόνος κυλούσε αντίστροφά, ο Γκριν περίμενε την «ερυθρόλευκη» απόφαση και τελικά αυτή ήταν να μείνει ελεύθερος ο Αμερικανός και να κοιτάξει προς άλλη μεριά ο Ολυμπιακός.

Αυτό ήταν κάτι που δεν άρεσε ιδιαίτερα στον κόσμο, που είχε μάλλον είχε διαφορετική αποχή για το ζήτημα και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος λίγο πριν την έναρξη των υποχρεώσεων είχε εξηγήσει για το συγκεκριμένο θέμα.

«Οι παίκτες που ήρθαν είναι πιο έτοιμοι να παίξουν τον ρόλο που θέλουμε σε συνδυασμό με τους παίκτες ου υπήρχαν στην ομάδα. Ο Γκριν δεν κόλλησε με όλα τα γρανάζια της ομάδας. Η μηχανή του Ολυμπιακού θα πρέπει να λειτουργεί τέλεια».

Ο Έρικ Γκριν δεν κόλλησε στον Ολυμπιακό και ήταν πλέον ελεύθερος να ψάξει τον νέο σταθμό της καριέρας του.

Οι κουβέντες που έγιναν ήταν πολλές και οι περισσότερες μπορεί να ήταν θετικές για τον Αμερικανό γκαρντ, αλλά πάντα με μια επιφύλαξη για το τι μπορεί όντως να κάνει. Το ΝΒΑ δεν... ήρθε και ο Γκριν πήρε την απόφαση να γίνει ο απόλυτος ηγέτης των πρωταθλητών Ισπανίας.

Αυτό έψαχνε, αυτό αναζητούσε και αυτό με επέλεξε, με σκοπό να δώσει ίσως τις δικές του απαντήσεις για τα όσα ειπώθηκαν σε Ευρώπη και Αμερική για εκείνον.

Μετά από 22 αγωνιστικές στην Euroleague, την Βαλένθια βυθισμένη στην 12η θέση του βαθμολογικού πίνακα και με τον Γκριν να επιστρέφει στο ΣΕΦ την επόμενη εβδομάδα το αν πέτυχε και το αν όντως το μυστικό για να γίνεις ηγέτης είναι το να βάζεις την μπάλα στο καλάθι συνεχίζει και ακολουθεί τον Έρικ Γκριν.

ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ Η΄ ΟΧΙ Η ΣΕΖΟΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΙΚ;

Ήταν 21 Ιουλίου του 2017 όταν η Βαλένθια, όντας πρωταθλήτρια Ισπανίας και με την πρόκληση της Euroleague μπροστά της, ανακοίνωσε την άφιξη του Έρικ Γκριν.

Ο Αμερικανός γκαρντ δεν βρήκε αυτό που ήθελε στο ΝΒΑ, απαρνήθηκε τα λεφτά των Κινέζων και αποφάσισε να αποδείξει ότι μπορεί να είναι το... πρώτο βιολί στην ομάδα του και να είναι εκείνος που την οδηγεί.

Όντως η αρχή ήταν καλύτερη από κάθε φαντασία. Μπορεί η Βαλένθια να έχασε το πρώτο ευρωπαϊκό της παιχνίδι κόντρα στην Χίμκι, κέρδισε όμως τα τρία επόμενα με τον Γκριν να είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής. Ήταν 22 πόντοι στο πρώτο, 24 στο δεύτερο, 15 στο τρίτο και 19 στο τέταρτο και τα πάντα έμοιαζαν ονειρικά.

Η συνέχεια όμως δεν δικαίωσε κανέναν. Η Βαλένθια κατέρρευσε, η μία ήττα άρχισε να διαδέχεται την επόμενη και κάπως έτσι οι Ισπανοί έφτασαν να κάνουν 10 σερί ήττες πριν αρχίσουν και πάλι να βρίσκουν ισορροπία στο παιχνίδι τους.

Μέχρι την 15η αγωνιστική όμως ήταν αργά. Η Euroleague δεν συγχωρεί και κάθε αποτέλεσμα είναι σημαντικό. Οι συνεχόμενες ήττες βύθισαν την Βαλένθια στην βαθμολογία και πλέον το τρένο της πρόκρισης έχει χαθεί.

Ο Έρικ Γκριν από την μεριά του κράτησε τους αριθμούς του, αλλά μάλλον κατάλαβε από πρώτο χέρι ότι το να σκοράρει ένας και μόνο παίκτης δεν είναι δόκιμο σε μια απαιτητική διοργάνωση όπως είναι η Euroleague.

Καλώς ή κακώς η Ευρώπη ακόμα απέχει από το ΝΒΑ και το στιλ παιχνιδιού που μετράει είναι άλλο.

Ο Γκριν, μετά από 22 αγωνιστικές και την Βαλένθια στην 12η θέση της βαθμολογίας, μετρά 16 πόντους κατά μέσο όρο σε 26'' λεπτά που βρίσκεται στο παρκέ, με 44.1% στα δίποντα και 46.8% στα τρίποντα, ενώ μοιράζει και 1.1 ασίστ.

Πιθανότατα οι παραπάνω αριθμοί να... δίδαξαν κάποια πράγματα τον Αμερικανό γκαρντ, ώστε να καταλάβει καλύτερα τι βίωσε την περσινή σεζόν με την φανέλα του Ολυμπιακού, ίσως και όχι πάλι, πάντως η αλήθεια είναι ότι την επόμενη εβδομάδα επιστρέφει στο ΣΕΦ ως αντίπαλος, αλλά μόνος ως τέτοιος δεν θα αντιμετωπιστεί.

Οι δύο δρόμοι που έχουν... ανοίξει για τον Γκριν είναι η πραγματικότητα που πρέπει να διαχειριστεί ο κάθε Αμερικανός παίκτης.

Αν μπορεί αν είναι ηγέτης σε μια ομάδα πρωταθλητισμού ή αν μπορεί να είναι σκόρερ σε ομάδα χαμηλότερης κατηγορίας.

Με κριτήριο την φετινή του σεζόν ίσως κοιτώντας τους αριθμούς του να είναι ευχαριστημένος, αλλά η θέση της ομάδας του σίγουρα προκαλεί προβληματισμό.

Πάντως η επιστροφή του θα είναι ξεχωριστή στο ΣΕΦ, αφού η σχέση του Γκριν με τον κόσμο αλλά και την ομάδα του Ολυμπιακού παραμένει μοναδική.