Μόνο ο “Ζοτς” και ο Saras θα το τολμούσαν!

Μόνο ο “Ζοτς” και ο Saras θα το τολμούσαν!
O Αντώνης Καλκαβούρας έφτασε στο Βελιγράδι και σας μεταφέρει λίγη από την αύρα της μοναδικής μπασκετούπολης στην Ευρώπη, που έως τώρα δεν είχε διοργανώσει ποτέ ένα Final 4. Ο “padre padrone” με τον μαθητή του και η βραδιά που θα έγραφε ιστορία…

Ο στόχος ήταν εξ’ αρχής, να προλάβουμε την επίσημη συνέντευξη Τύπου που ήταν προγραμματισμένη για τις 12 το μεσημέρι, οπότε από τη στιγμή που δεν φύγαμε την παραμονή, ξέραμε καλά ότι – Θεού θέλοντος – θα φτάναμε στη σερβική πρωτεύουσα μετά από μία μικρή… Οδύσσεια! Όταν ο προορισμός σου απέχει σχεδόν μιάμιση ώρα από την Αθήνα και εσύ – λόγω έλλειψης απευθείας πρωινής πτήσης – αναγκάζεσαι να ξυπνήσεις στις 3 τα χαράματα για να ταξιδέψεις μέσω Ιταλίας, καταλαβαίνετε ότι πρέπει να έχεις και την τύχη με το μέρος σου, για να φτάσεις οριακά στην ώρα σου…

Μετά απ’ αυτή την ταξιδιωτική παρένθεση κι αφού αποθεώσω τον ταξιτζή μας Στεφάν, που πήρε προσωπικά την δική μας «υποχρέωση» και χωρίς καμία υπερβολή μας «διακτίνισε» από το διεθνές αεροδρόμιο στο ομορφότερο σημείο της πόλης, πάμε να μπούμε σιγά-σιγά και σε κλίμα Final 4!

Το εφετινό 31ο κορυφαίο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ, θα διεξαχθεί για πρώτη φορά στο Βελιγράδι, στο οποίο – ειδικότερα αν κάποιος δεν έρχεται πρώτη φορά – μία απλή βόλτα είναι αρκετή για να συνειδητοποιήσει τους ταχύτατους ρυθμούς ανάπτυξης που βιώνει και την σπάνια ομορφιά που το χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη εποχή. Από το “Nikola Tesla” στην σύγχρονη πλευρά της πόλης με τα ψηλά κτίρια γραφείων, τα πολυτελή ξενοδοχεία, την “Stark Arena” και το φημισμένο εστιατόριο του Νοβακ Τζόκοβιτς, διασχίζεις τη γέφυρα, περνάς πάνω από τον ποταμό Σάβα και μέσα σε 20 λεπτά, έφτασες στην παλιά πόλη, όπου δεσπόζει το πάρκο “Kalemegdan”.

Σ’ αυτό τον ιερό χώρο για τους Σέρβους, λοιπόν, «χτυπάει» από το μεσημέρι η καρδιά του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Στο Φρούριο του Βελιγραδίου, εκεί που οι Σέρβοι αποτίουν φόρο τιμής στο ένδοξο μπασκετικό παρελθόν τους, έσκασε μύτη κουστουμαρισμένος – ποιος άλλος – ο “padre padrone” των ευρωπαϊκών γηπέδων, συνοδευόμενος από άλλοτε συνεργάτες και παίκτες του!

 

Ο λόγος για τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που κάτω από τον καυτό ήλιο και τη ζέστη που επικρατούσε, άργησε λίγο να λυθεί αλλά όταν χαλάρωσε για τα καλά, ήταν μία κατηγορία μόνος του. Ο 58χρονος Σέρβος τεχνικός, στο 18ο Final 4 της καριέρας του (17 σαν προπονητής), κυνηγάει τον 10ο τίτλο της καριέρας του στην Euroleague, θέλοντας να σπάσει μία παράδοση, που τον θέλει να μην έχει πανηγυρίσει ποτέ διεθνές τρόπαιο επί σερβικού εδάφους. Όχι ότι έχει διεκδικήσει πολλά εδώ στο Βελιγράδι (μόνο στο Eurobasket του 2005 απέτυχε με την Εθνική ομάδα), αλλά βρε αδερφέ, με τόσες επιτυχίες, κομματάκι περίεργο να μην έχει πανηγυρίσει ποτέ σε ευρωπαϊκό επίπεδο, εντός έδρας!

Μπροστά στα γαλόνια του “Ζοτς”, όλες οι περγαμηνές των υπολοίπων προσωπικοτήτων της διοργάνωσης, είναι απλά… οδοντόκρεμες που λένε και οι Αμερικανοί. Ο Saras δεν μπήκε ποτέ στη λογική να απαντήσει επί της ουσίας στην ερώτηση για την διαφορά του να είσαι στο πλευρό του Ομπράντοβιτς ή απέναντι του, επιδιώκοντας να κρατήσει χαμηλούς τόνους.

Ο Δημήτρης Ιτούδης ευχήθηκε να βγει αληθινή η προφητεία του "Ντούντα" για έναν ακόμη τελικό των κουμπάρων κι έκανε χιούμορ όταν κάποιος τον ρώτησε για τον τελευταίο τελικό ανάμεσα στην ΤΣΣΚΑ και τη Ρεάλ, το 1969, υπενθυμίζοντάς του, ότι τότε, βρισκόταν ακόμη στην κοιλιά της μαμάς του! Οι Σέρβοι και οι Σλοβένοι συνάδελφοι «βομβάρδισαν» τον Ντόντσιτς με ερωτήσεις στη γλώσσα τους, με το πρόσωπο του Λούκα να λάμπει κάθε φορά που μιλούσε για το ενδεχόμενο να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης, για δεύτερη φορά μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο! «Θα είναι κάτι εκπληκτικό, ειδικότερα αν συμβεί εδώ στο Βελιγράδι!», κατέληξε μ’ ένα κρυφό χαμόγελο…

Την παράσταση, όμως, έμελλε να κλέψει ο Τζίτζι Ντατόμε, ο οποίος κλήθηκε να αποκαλύψει αν φέτος υπάρχει πρόβλεψη να ξυρίσει το μούσι και να κουρέψει τα μαλλιά του (πέρυσι τον περιέλαβε ο Άντιτς μετά τον κερδισμένο τελικό της Πόλης)… «Τι συμβαίνει ρε παιδιά, τόσο πολύ σας ενοχλεί η κώμη μου, τόσο χάλια είναι τα μαλλιά μου; Είδα κι έπαθα για να τα ξαναφτάσω στα περυσινά επίπεδα και θέλετε πάλι να μου καταστρέψετε το look, όπως πέρυσι ο Πέρο; Α, όλα κι όλα, φέτος μακριά από το μαλλί μου!», σχολίασε o 30χρονος Ιταλός αφήνοντας τους πάντες άναυδους με την αναπάντεχη απάντησή του, η οποία «προκάλεσε» ένα ζεστό κι αυθόρμητο χειροκρότημα.

Το καλύτερο το άφησα για το τέλος. Λίγο πριν πέσει η αυλαία, ένας δημοσιογράφος ρώτησε κάτι τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς στα σέρβικα. Ο “Ζοτς”, λοιπόν, χρησιμοποίησε το όνομά του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους και όταν ο Saras τον κοίταξε, έκανε μία παύση και φάνηκε να του λέει ότι θα του εξηγήσει μετά: «Μην αγχώνεσαι θα σου εξηγήσω το βράδυ που θα πιούμε τα ποτά μας… Το μόνο μου άγχος είναι που θα ξενυχτήσουμε απόψε μαζί…», αποκάλυψε αργότερα ότι του είπε ο προπονητής της Φενερμπαχτσέ, αναγκάζοντας τον ομόλογό του της Ζαλγκίρις και αυριανό του αντίπαλο, να «κοκκινίσει» από τα γέλια αλλά και από συστολή! Και τι δεν θα έδινα να ήμουν παρέα τους και να τους ακούω να μιλάνε για ό,τιδήποτε άλλο εκτός από μπάσκετ…

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Αντώνης Καλκαβούρας
Αντώνης Καλκαβούρας

Στην συγκεκριμένη στήλη θα βρείτε αντικειμενικά καταγεγραμμένη άποψη γύρω από τα μπασκετικά δρώμενα και μπόλικη ανάλυση, ενίοτε σε συνδυασμό και με ρεπορτάζ. Το Gazzetta, άλλωστε, μπορεί να μπήκε στην καθημερινότητα μου στη μέση της έως τώρα δημοσιογραφικής διαδρομής (2008), ωστόσο, εδώ και 13 χρόνια αποτελεί την πιο σύγχρονη και ταχύτερη πλατφόρμα ενημέρωσης και ένα μέσο στο οποίο απολαμβάνω από την πρώτη μέρα να δουλεύω. Και σίγουρα το μόνο από τα πολυάριθμα στα οποία έχω εργαστεί και εργάζομαι (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα, περιοδικό), το οποίο εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο, σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται ευχάριστη εμμονή για τους αναγνώστες αλλά και για όλους εμάς τους συντελεστές. Να χαιρόμαστε λοιπόν τη νέα του έκδοσή του και να το εξελίσσουμε συνεχώς!