Ρεάλ Μαδρίτης - Φενέρμπαχτσε 85-80

Μετά το 1995 στην Σαραγόσα και το 2015 στην Μαδρίτη, είχε φτάσει η στιγμή για τη Ρεάλ Μαδρίτης να ξαναφορέσει το ευρωπαϊκό της στέμμα και... εκτός των δικών της συνόρων σε επίπεδο Final 4. Και μάλιστα απέναντι σε έναν άνθρωπο που δεν αποκαλείται άδικα «άρχοντα των Final 4» με εννέα κατακτήσεις! Όμως όπως αποδεικνύεται, το Βελιγράδι δεν... ταιριάζει στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς όσον αφορά τις μεγάλες διοργανώσεις αφού μετά τον... καταποντισμό των Σέρβων στο Eurobasket του 2005, ήρθε να προστεθεί στο παλμαρέ του και ο χαμένος τελικός της EuroLeague.

Για την ακρίβεια ο υπ' αριθμόν «12» τελικός στην καριέρα του «Ζοτς» όπου η Ρεάλ Μαδρίτης ήταν καλύτερη, φάνηκε -όσο κλισέ και αν ακούγεται- να το θέλει περισσότερο και στο τέλος να επιβεβαιώνει τα... αρχικά προγνωστικά που την ήθελαν ως το μεγάλο φαβορί πριν από τους πάμπολλους τραυματισμούς. Κάπως έτσι, η «βασίλισσα» κατέκτησε το 10ο τρόπαιο της ιστορίας της, αφήνοντας τον Ομπράντοβιτς σε... μονοψήφιο αριθμό κατακτήσεων.

Ουσιαστικά ήταν ένα παιχνίδι όπου ο Πάμπλο Λάσο έδωσε ρεσιτάλ κοοουτσαρίσματος, έχοντας ετοιμάσει την ομάδα του ιδανικά! Κυρίως στην άμυνα όπου κατάφερε να εξουδετερώσει τα «ατού» της Φενέρ, αφήνοντας μόνο τον Νικολό Μέλι να «αλωνίζει» όποτε και όταν μπορούσε. Ήταν εκ των πραγμάτων δύσκολο να έχανε η Ρεάλ από έναν και μόνο παίκτη, κάτι που αποδείχθηκε περίτρανα στον τελικό. Όσο και αν προσπαθούσε ο Ιταλός, η Ρεάλ ήταν τόσο καλά διαβασμένη και στις δύο πλευρές του παρκέ, σε ένα ρεσιτάλ ομαδικού μπάσκετ. Για την ακρίβεια ήταν η αποθέωση της ΟΜΑΔΑΣ για τη Ρεάλ έχοντας σκοράρει οι 11 από τους 12 παίκτες, με τους Κοζέρ και Ντόντσιτς να ήταν εκείνοι που είχαν... λίγο περισσότερες ευθύνες στο επιθετικό κομμάτι.

Το ματς

Ο τελικός ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις! Ένταση, τακτική, εναλλαγές στο σκορ, διαφορές που εξανεμίζονταν σε χρόνο «dt» αλλά και όμορφο -κατά διαστήματα- μπάσκετ. Η Φενέρ ήταν η ομάδα που μπήκε πιο δυνατά, πιο αποφασισμένη και με την περισσότερη ενέργεια. Ο Αχμέτ Ντουβερίογλου έβαλε... δύσκολα στον Πάμπλο Λάσο με τα «τελειώματά» του στο «ζωγραφιστό» και με 8 γρήγορους πόντους έδωσε προβάδισμα με 11-6 στην ομάδα του.

Όπως ήταν λογικό και επόμενο άρχισαν αμέσως οι κινήσεις στην προπονητική σκακιέρα, με τον Πάμπλο Λάσο να επιστρατεύει άμεσα το Σέρχιο Γιουλ και έκτοτε άλλαξε άρδην και η εικόνα του αγώνα. Επιπροσθέτως οι Βέσελι και Ντουβερίογλου φορτώθηκαν με δύο φάουλ, γεγονός που αποδυνάμωσε τη Φενέρ κάτω από το καλάθι. Αποτέλεσμα; Η Ρεάλ Μαδρίτης να πραγματοποιήσει ένα επιμέρους 19-6, να έχει 4/4 τρίποντα σε αυτό το διάστημα και να πάρει διαφορά οκτώ πόντων (25-17) στο ξεκίνημα της δεύτερης περιόδου.

Από εκείνο το σημείο και μετά ανέλαβαν δράση οι Νικολό Μέλι και Κώστας Σλούκας και σε συνδυασμό με την εξαιρετική άμυνα της Φενέρ, το σκηνικό άλλαξε και πάλι. Με ένα 4-11 και τον Ιταλό να έχει πετύχει όλους τους πόντους της ομάδας του (4/5 δίποντα, 1/1 τρίποντο), οι Τούρκοι μείωσαν στον πόντο (29-28) ενώ δεν... πτοήθηκαν ούτε από το 35-30 της Ρεάλ στο 17'. Με ένα νέο 3-10 κατάφεραν να κλείσουν το ημίχρονο στο +2 (38-40) και να πάρουν εκ νέου την κατάσταση στα χέρια τους.

Μπορεί η Ρεάλ να είχε 5/9 τρίποντα στο πρώτο μισό του αγώνα ωστόσο η Φενέρ έβρισκε λύσεις κοντά στο καλάθι, είτε με ελεύθερα τζαμπ σουτ από τα 5,5-6 μέτρα. Μεγάλο ρόλο έπαιξε η άμυνα της τουρκικής ομάδας στον Λούκα Ντόντσιτς, ο οποίος αν και ξεκίνησε καλά, έκλεισε το ημίχρονο με 2/5 σουτ σε 12 λεπτά συμμετοχής.

Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς για την Ρεάλ αφού πραγματοποίησε ένα σερί 7-0 ελέω... Κοζέρ, με αποτέλεσμα να προηγηθεί με 45-40. Προβάδισμα το οποίο κρατούσε στο μεγαλύτερο διάστημα της τρίτης περιόδου (50-45 στο 23', 55-45 στο 25', 57-52 στο 27') φτάνοντας και στο +8 (63-55) το οποίο ήταν και το σκορ του τρίτου δεκαλέπτου. Μάλιστα σε αυτό το διάστημα είχαν φορτωθεί από τρία φάουλ οι Ντόντσιτς και Αγιόν ωστόσο ο Γάλλος γκαρντ είχε φροντίσει να... παίξει για όλους έχοντας σημειώνει εννέα πόντους στην 3η περίοδο.

Παρά τις προσπάθειες του Νικολό Μέλι στην τελευταία περίοδο, η Ρεάλ... δεν μπορούσε να χάσει το ματς. Άλλωστε με τον τρόπο τον οποίο έπαιζε «γέμιζε» τους πάντες με τη σιγουριά της νίκης. Μετά το 63-58 του 31' οι Μαδριλένοι έφτασαν για πρώτο φορά στο +10 (71-61 στο 34') ενώ πήγε και στο +11 (74-63) πέντε λεπτά πριν από το τέλος. Ο έλεγχος στα ριμπάουντ και δη στα επιθετικά κατάφεραν να νικήσουν την καλύτερη εμφάνιση της καριέρα του Μέλι. Η Φενέρ προσπάθησε στα τελευταία δευτερόλεπτα για την μεγάλη ανατροπή μειώνοντας και στους τρεις πόντους στα 22'' (81-78) αλλά ένα φόλοου του Τόμπκινς στα 18'' απο χαμένες βολές του Κοζέρ, έδωσε εκ νέου προβάδισμα πέντε πόντων.

ΝΙΚΗΣΕ ΓΙΑΤΙ: Η Ρεάλ πήρε τα ριμπάουντ (37-29) ενώ είχε 13 επιθετικά! Το στατιστικό που αποτέλεσε και το «κλειδί» του αγώνα, σε συνδυασμό -πάντα- με την εξαιρετική άμυνα!

ΕΚΑΝΑΝ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ: Οι Λούκα Ντόντσιτς (15π., 4ασ., 3ρ., 1κλ., 2λ.) και Φαμπιάν Κοζέρ (17π., 3/3τρ., 2ασ., 2ρ.) ήταν εκείνοι που ηγήθηκαν των Μαδριλένων στον μεγάλο τελικό.

ΠΕΡΑΣΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΚΟΥΜΠΗΣΑΝ: Γκούντουριτς, Νάναλι και Τόμπσον πέρασαν τελείως απαρατήρητοι από τον τελικό.

ΣΗΜΕΙΟ – ΚΛΕΙΔΙ: Το τέταρτο δεκάλεπτο και η διαφορά των 11 πόντων που πήρε η Ρεάλ (74-63) χάρη στην εξαιρετική της άμυνα με αποτέλεσμα πάρει το μομέντουμ και να διαχειριστεί το ματς μέχρι το τέλος.

ΑΦΑΝΕΙΣ «ΗΡΩΕΣ»: O Τρέι Τόμπκινς ήταν σταθερός καθ' όλη τη διάρκεια του τελικού (10π., 5ρ.) με αποκορύφωμα το «χρυσό» φόλοου στα 18''.

Η ΦΑΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ: Το φόλοου του Τόμπκινς στα 18 δευτερόλεπτα πριν από το τέλος μετά τη δεύτερη χαμένη βολή του Κοζέρ με το σκορ στο 81-78! Ο Αμερικανός χώθηκε στη ρακέτα, έπιασε στον ύπνο τους ψηλούς της Φενέρ και ως... από μηχανής Θεός έκανε το 83-78!

TI ΠΕΤΑΝΕ: Η Ρεάλ το γεγονός ότι παραλίγο να χάσει τον... δικό της τελικό στο τέλος έχοντας στείλει τη διαφορά στους 11 πόντους ενώ η Φενέρ το 35% στα τρίποντα, αφού από τα 13 άστοχα, τα περισσότερα ήταν και ελεύθερα.

Τα δεκάλεπτα: 21-17, 38-40, 63-55, 85-80