Από τα βουνά του Καπαόνικ, στα παρκέ της Euroleague

Η τελευταία εκτίμηση πηγάζει περισσότερο από τον θαυμασμό του υπογράφοντα, έπειτα από λεπτομερή ανάγνωση του πλουσιότατου βιογραφικού του Μίτσιτς. Εξάλλου, η ενασχόλησή του με το μπάσκετ ήταν η αναγκαστική εξέλιξη της μετακόμισης της οικογένειάς του στο Βελιγράδι το 2003, για επαγγελματικούς λόγους. Μέχρι τότε, περνούσε τις περισσότερες ώρες της ημέρας του στις χιονισμένες πλαγιές του Καπαόνικ, κάνοντας αυτό που αγαπάει περισσότερο από καθετί άλλο. Σκι. «Το σκι είναι η μεγάλη μου αγάπη. Λατρεύω και το μπάσκετ, αλλά το σκι είναι κάτι διαφορετικό για μένα», είχε πει. Και η αλήθεια είναι ότι, έως ότου… κατεβεί στην πόλη, αναδείχθηκε τέσσερις φορές Πρωταθλητής Σερβίας στην κατηγορία τζούνιορ. Παράλληλα κατέκτησε δύο χρυσά μετάλλια στους Βαλκανικούς αγώνες στο σλάλομ αλλά και στο γιγαντιαίο σλάλομ.

«Ήμουν πραγματικά πολύ καλός, ταλαντούχος. Υπήρξε περίοδος έξι μηνών όπου ζούσα σε μια πλαγιά, ακολουθώντας καθημερινό πρόγραμμα προπόνησης. Μετά τη μετακόμιση της οικογένειάς μου στο Βελιγράδι, μεταπήδησα στο μπάσκετ. Το 2006 συμμετείχα όμως σε περιφερειακούς αγώνες και πήρα τη δεύτερη θέση», είχε πει. Αντιθέτως, η αδερφή του Νίνα ασχολήθηκε με το σνόουμπορντ, επί σειρά ετών ήταν η μόνιμη Πρωταθλήτρια Σερβίας, κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων αλλά και στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες το 2014, πετυχαίνοντας κάτι μοναδικό στην ιστορία της Σερβίας.

Όταν εγκαταστάθηκε στο Βελιγράδι, ο πρώτος προπονητής του στην ΟΚΚ Βελιγραδίου τον συμβούλεψε να αφοσιωθεί στο μπάσκετ. Ήδη ήταν ψηλότερος από αρκετά παιδιά και του είπε… «έχεις μεγάλο ταλέντο στο μπάσκετ και θα πρέπει να παίζεις περισσότερο». Ο Μίτσιτς λατρεύει την ταχύτητα και στα χρόνια της ενασχόλησής του με το σκι, απέκτησε έντονα αντανακλαστικά. «Το σκι απαιτεί περισσότερες θυσίες σε σχέση με το μπάσκετ. Το μεγάλο πλεονέκτημα είναι ότι μπορώ να αλλάξω τον ρυθμό ενός αγώνα, γιατί έχω χαρακτηριστικά αθλητών του σκι. Όταν κάποια στιγμή σταματήσω το μπάσκετ, θα πάω και πάλι σε μια πλαγιά ενός βουνού και επί δύο μήνες θα κάνω σκι».

Στο… εργοστάσιο της Ζελέζνικ

Εκτός του ανταγωνισμού που υφίσταται σε επίπεδο κατάκτησης τίτλων, η κόντρα μεταξύ Παρτίζαν και Ερυθρού Αστέρα επεκτείνεται και στην παραγωγή παικτών. Από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας, αναπτύχθηκε στη Σερβία κι ένα άλλο εργοστάσιο παραγωγής ταλέντων. Αυτό της Ζελέζνικ. Στην πραγματικότητα, ο Μίτσιτς είναι «προϊόν» της Ζελέζνικ, εκεί ήταν έως την ηλικία των 16 ετών, στη συνέχεια ακολούθησε τις επιταγές του ατζέντη του, Μίσκο Ραζνάτοβιτς. Ο τελευταίος αποφάσισε τη μετακόμισή του στη Μέγκα Βιζούρα, ομάδα που ελέγχει επί σειρά ετών ο Σέρβος ατζέντης, σε μια προσπάθεια της όσο το δυνατόν συντομότερης εξέλιξης των παικτών-πελατών του. Στη Μέγκα Βιζούρα, παρέα με αρκετά από τα τωρινά στελέχη της Εθνικής Σερβίας, βρήκε τον χώρο αλλά και τον χρόνο ανάπτυξης του ταλέντου του. Με συνοπτικές διαδικασίες έπεισε για την ικανότητά του, αυτομάτως έγινε μέλος των εθνικών ομάδων.

Η adidas και τα 102 ζευγάρια παπούτσια

Ο βασικότερος αντίπαλος του, ο ίδιος ο οργανισμός του. Οι διαδοχικοί τραυματισμοί ύψωσαν ανάχωμα στην εξέλιξή του. Ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός ήρθε τον Νοέμβρη του 2011. Η επέμβαση στο γόνατο ήταν αναγκαία, όπως και η απώλεια ολόκληρης της σεζόν (2011-12). Ακολούθησαν δύο χρόνια μακριά από τραυματισμούς, όπου μαζί με τους Μπόμπαν Μαριάνοβιτς, Νεμάνια Ντάνγκουμπιτς και Νίκο Τζόκιτς έβαλαν τη Μέγκα Βιζούρα στον μπασκετικό χάρτι της Αδριατικής Λίγκα. Τότε υπέγραψε το πρώτο συμβόλαιό του με την Adidas, βρήκε τον τρόπο για να ικανοποιήσει και το «φετίχ» του καθώς έχει μανία με τα αθλητικά παπούτσια, δεδομένου ότι διαθέτει πάνω από 100 ζευγάρια.

Η παρουσία του στο Eurocamp του Τρεβίζο σε συνδυασμό με τις εμφανίσεις του με τη Μέγκα Βιζούρα, τον έβαλαν στα ραντάρ των scout του ΝΒΑ. Επιλέχθηκε στο Νο52 του ντραφτ (2014) από τους Φιλαδέλφειας 76ερς, δίχως να αποκτήσει ποτέ ρεαλιστικές πιθανότητες εξασφάλισης εγγυημένου συμβολαίου στο ΝΒΑ. Ωστόσο, βρήκε καλύτερο συμβόλαιο στην Μπάγερν Μονάχου. Ένας ακόμη σοβαρός τραυματισμός τον Νοέμβρη του 2014, μια ακόμη χαμένη χρονιά και δανεισμός στον Ερυθρό Αστέρα τον Δεκέμβρη του 2015. Το φινάλε της συγκεκριμένης σεζόν ήταν καλό. Πρωταθλητής Αδριατικής Λίγκα και Σερβίας. Το καλοκαίρι του 2016, η επιλογή της Τόφας Μπούρσα εξασφάλισε μεν ένα καλό συμβόλαιο, στοιχειοθέτησε δε ένα ισχυρό ρίσκο. Το ανέλαβε και το κέρδισε. Κυρίως όμως, κέρδισε το ενδιαφέρον του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους διότι ένας από τους λόγους της εξέλιξής του, είναι η συνύπαρξη με τον Σάρας στη Ζαλγκίρις Κάουνας την περασμένη αγωνιστική σεζόν

Σεζόν Ομάδα Πον.(μ.ο.) Ασ.(μ.ο)

2013-14 Μέγα Βιζούρα 11.9 5.5

2014-15 Μπάγερν 7 3.3

2015-16 Μπάγερν 4.3 3.1

Ερ.Αστέρας

2016-17 Τόφας Μπ. 13.2 3.9

2017-18 Ζαλγκίρις 7.9 3.9

2018-19 Αναντολού 12 5.1

Το τηλεφώνημα που του έκοψε τα πόδια

Αυτό έγινε πριν από περίπου 15-16 μήνες. «Αν σκεφτείτε ότι ο Γιασικεβίτσιους είναι ένα από τα μπασκετικά είδωλά μου, μπορείτε να καταλάβετε πώς μπορεί να ένιωσα όταν μου τηλεφώνησε και μου ζήτησε να συνεργαστούμε. Μου κόπηκαν τα πόδια», είχε πει σε παλιότερη συνέντευξή του. Ακολούθησε η συζήτησή του με τον Λέο Βέστερμαν ο οποίος του εξήγησε ότι η συνύπαρξη με τον Γιασικεβίτσιους θα αλλάξει εντελώς τον τρόπο προσέγγισης της κάθε φάσης και θα συμβάλλει στην ανάπτυξή του. «Ο Γιασικεβίτσιους είναι εγωκεντρικός. Απαιτεί να έχει την προσοχή όλων. Λατρεύει τη νίκη. Δεν τον ενδιαφέρει αν θα φας 100 πόντους, αρκεί να βάλεις 101. Μιλάει πέντε γλώσσες, κυρίως όμως ξέρει τη γλώσσα στην οποία θα σου μιλήσει. Ένιωσα ότι είχα τη δυνατότητα λήψης δωρεάν συμβουλών από τον καλύτερο. Είναι αφοσιωμένος στους παίκτες του, σ’ αυτό που κάνει. Βλέπει πάνω από 15-20 αγώνες την ημέρα, γνωρίζει με κάθε λεπτομέρεια και το… τελευταίο χαρακτηριστικό κάθε παίκτη της αντίπαλης ομάδας. Είναι καταπληκτικός. Είναι σαν τον Ομπράντοβιτς», είχε πει σε συνέντευξή του, την περασμένη άνοιξη, παραμονές του Final Four της Euroleague.

Θιασώτης των Σπανούλη, Διαμαντίδη

Κάποτε, του είχε ζητηθεί να ψηφίσει την καλύτερη πεντάδα στο ΝΒΑ βάσει των δικών του εικόνων. Είναι θαυμαστής των Στιβ Νας, Τζέισον Κιντ, αλλά επέλεξε τον δεύτερο. Μάικλ Τζόρνταν, Κέβιν Ντουράντ, Τιμ Ντάνκαν και Σακίλ Ο’ Νιλ ήταν οι υπόλοιποι. Στην Ευρώπη, θα αντιμετώπιζε την ίδια δυσκολία. Υπό την έννοια ότι, έχει παραδεχθεί ότι έκανε scouting τους Δημήτρη Διαμαντίδη, Βασίλη Σπανούλη. «Λατρεύω να τους βλέπω. Τα κόλπα τους και οι κινήσεις τους είναι πηγή έμπνευσης για κάθε αθλητή. Προσπαθώ να πάρω στοιχεία τους», είχε πει. Στην ίδια συνομοταξία βρίσκεται και ο Μίλος Τεόντοσιτς. Όταν εξάλλου ο Μίσκο Ραζνάτοβιτς παρουσίασε την… πραμάτεια του, είχε χαρακτηρίσει τον Μίτσιτς ως τον «κλώνο» του Τεόντοσιτς.

Η εξέλιξη στο τρίποντο

Αυτή τη στιγμή, ο Βασίλιε Μίτσιτς είναι ο δεύτερος πιο εύστοχος παίκτης της Euroleague έξω από τα 6.75. Το τρίποντο δεν ήταν το βασικό χαρακτηριστικό του παιχνιδιού του, τείνει να γίνει αν ρίξει κανείς μια ματιά στους αριθμούς. Στην πραγματικότητα, έχει δουλέψει αρκετά για να το αποκτήσει. Μαζί με τους Όγκνιεν Στογιάκοβιτς αλλά και μέλη του τεχνικού επιτελείου των Ντένβερ Νάγκετς οι οποίοι προσπάθησαν να βελτιώσουν τη μηχανική του σουτ του.

Στο γράφημα αποτυπώνεται η τρομερή εξέλιξη του. Από το 20%, έχει εκτοξευτεί στο 62.5%. Το τρίποντο του προσφέρει τεράστια δυναμική καθώς ήδη έχει ιδιαίτερη ικανότητα στην πάσα, στη δημιουργία αλλά και στο transition game. Γι’ αυτό το περασμένο καλοκαίρι, η Αναντολού Εφές έδωσε το ποσό των 150.000 ευρώ στη Ζαλγκίρις για να καλύψει το buy out του συμβολαίου του, δίνοντας στον 24χρονο παίκτη και μια καλή διετή σύμβαση.