Γκιστ στο gazzetta.gr: «Ανυπομονώ να ακούσω ξανά το Γκιστ – Γκιστ - Γκιστ»!

Το πρώτο πράγμα που προσέχεις πλέον πάνω του είναι τα χρώματα… Εξάλλου, αυτά τα επτά χρόνια του Τζέιμς Γκιστ στον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ (να είσαι κάπου, οπουδήποτε για επτά συναπτά χρόνια) είναι ένα κατόρθωμα, από τη στιγμή που οι ρυθμοί της μπασκετικής ζωής είναι ταχύτατοι κι ένας οργανισμός όπως είναι το «τριφύλλι» των τεράστιων απαιτήσεων δεν είναι μια εύκολη δουλειά.

Αυτός ο μικρός ήρωας της πράσινης πραγματικότητας από το 2012 ως το 2019 με τα πέντε πρωταθλήματα και τα έξι Κύπελλα Ελλάδας, με τα αμέτρητα alley-oop καρφώματα από τις ασίστ των Διαμαντίδη και Καλάθη και την αστείρευτη αγάπη από τον κόσμο του Παναθηναϊκού φοράει πλέον τα ερυθρόλευκα του Ερυθρού Αστέρα. Απόψε (3/10, 21:00) θα βγει από τη φυσούνα και θα κατευθυνθεί προς τον αριστερό πάγκο ενώ οι νταμπλούχοι Ελλάδας θα αποδώσουν τις πρέπουσες τιμές στον δεύτερο μακροβιότερο ξένο στην ιστορία του τμήματος έπειτα από τον Μάικ Μπατίστ!

Αλήθεια, πέρασε ποτέ από το μυαλό σου το… Be Like Mike; Ότι θα μπορούσες να ξεπεράσεις τα 9+1 χρόνια του Μπατίστ στον Παναθηναϊκό και να σπάσεις το ρεκόρ παραμονής από ξένο παίκτη;
«Ποτέ δεν ήθελα να συγκρίνω τον εαυτό μου με τον Μάικ! Ποτέ! Δεν είχε νόημα ούτε καν να το σκέφτομαι. Δεν μπορεί να γίνει καμία σύγκριση μαζί του. Πόσες EuroLeague πήρε με τον Παναθηναϊκό; Τρεις! Ο Μπατίστ ήταν ένας από εκείνους τους παίκτες που έκαναν τον Παναθηναϊκό… Παναθηναϊκό! Δεν είναι καθόλου εύκολο να γεμίσεις τα παπούτσια του. Όλα αυτά τα χρόνια προσπάθησα να ακολουθήσω το δικό μου μονοπάτι. Ο Μάικ έκανε σπουδαία πράγματα εδώ, πέτυχε μοναδικά milestones για ξένο παίκτη και είναι δύσκολο να τα ξεπεράσεις».

Το «Γκιστόπουλος» πάντως παραμένει στον λογαριασμό σου στο Instagram.
«Προσπαθώ να το αλλάξω αλλά το Instagram κάνει δύσκολη τη ζωή μου (γέλια)! Όπου κι αν πήγαινα, προσαρμοζόμουν στο μέρος που έπαιζα μπάσκετ. Το έκανα για πλάκα. ΟΚ, είμαι στην Ελλάδα, ας γίνω… Γκιστόπουλος».

«Δεν ήξερα ότι έγινα ανταλλαγή»!

Πόσο μακρινός μοιάζει εκείνος ο Δεκέμβρης του 2012; Θυμάσαι, για παράδειγμα τις λεπτομέρειες της ανταλλαγής που άλλαξε την μπασκετική ζωή σου;
«Ζούσα μια πολύ δύσκολη φάση, από τις πιο δύσκολες της καριέρας μου. Είχα, λοιπόν μια τρομερή χρονιά με την Παρτίζαν και στη συνέχεια υπέγραψα στη Φενέρμπαχτσε. Η σεζόν δεν ήταν καλή, ούτε για τη Φενέρ ούτε για εμένα προσωπικά κι έπεσε στο τραπέζι η πρόταση της Μάλαγα την οποία αποδέχτηκα με την ελπίδα ότι θα ανεβάσω ξανά την καριέρα μου. Θυμάμαι πως ήμασταν πρώτοι στον όμιλο στην EuroLeague. Για την ακρίβεια παλεύαμε με τη Μακάμπι για την πρωτιά όμως δεν ήμασταν τόσο καλοί στην Ισπανία. Υπήρχε μια σύγχυση, νομίζω ότι τους ένοιαζε περισσότερο η καλή πορεία στην ACB παρά στην EuroLeague. Δεν ήξερα ότι είχα γίνει ανταλλαγή! Έπειτα από ένα ματς με τη Σαλόν ήλθαν οι δημοσιογράφοι και με ρώτησαν αν αυτό ήταν το τελευταίο παιχνίδι μου με τη Μάλαγα! Έμεινα με το στόμα ανοιχτό… "Δεν έχω ιδέα, πρέπει να μιλήσετε με τον κόουτς για αυτό". Γύρισα σπίτι και πήρα τον ατζέντη μου να δω τι στο καλό γίνεται! "Θα γίνεις ανταλλαγή τις επόμενες μέρες, πρέπει να τα μαζέψεις τα πράγματα σου και να φύγεις, έχεις μπροστά σου 19 ώρες". Ήταν τρελό»!

«Είχα απορρίψει τον Παναθηναϊκό λίγους μήνες νωρίτερα»!

Και κάπως έτσι βρέθηκες στα μέρη μας. Πως υποδέχτηκες την είδηση της ανταλλαγής και τι περίμενες να βρεις στην Αθήνα;
«Έπειτα από ό,τι είχε συμβεί στη Μάλαγα, ήθελα να αποδείξω ότι μια ομάδα μπορεί να κερδίζει με εμένα στο ρόστερ. Ότι μπορώ να βοηθήσω μια ομάδα να σταθεί ψηλά. Το μόνο που ήθελα ήταν να κερδίζω και, συγχρόνως να σώσω την καριέρα μου. Ήλθα στον Παναθηναϊκό και είπα πως αν δεν τα καταφέρω ούτε εδώ, τότε να το… κλείσω καλύτερα (γέλια). Το απίθανο της υπόθεσης είναι ότι λίγους μήνες πριν, το καλοκαίρι του 2012 και πριν συμφωνήσω με τη Μάλαγα, είχα πρόταση να έλθω στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό! Είχε μάλιστα επικοινωνήσει μαζί μου ο Διαμαντίδης, το ίδιο και ο βοηθός του Πεδουλάκη… Ο Διαμαντίδης μού εξήγησε πως με ήθελαν πολύ όμως το απέρριψα. Ξέρεις… Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν πια ο Παναθηναϊκός του Ομπράντοβιτς ενώ είχαν ήδη φύγει 10 παίκτες. ΟΚ, ήξερα τον Δημήτρη, τον καλύτερο point guard στην Ευρώπη εκείνη την εποχή. Είχα, λοιπόν να διαλέξω ανάμεσα στη Μάλαγα και τον Παναθηναϊκό. Ο Παναθηναϊκός ήταν ένα μέρος που ήθελα να παίξω τα προηγούμενα χρόνια όμως ένιωσα ότι δεν μπορούσε να κερδίσει την EuroLeague. Επίσης, η ελληνική λίγκα δεν ήταν τόσο δυνατή όσο η ισπανική. Αν έχανα την EuroLeague, θα πάλευα για την ACB, επομένως προτίμησα τη Μάλαγα».

Τα προηγούμενα επτά χρόνια πέρασαν δεκάδες ξένοι από τον Παναθηναϊκό. Τι έκανες καλύτερα από εκείνους και κατάφερες να… επιβιώσεις τόσο πολύ;
«Δεν ξέρω… Πραγματικά δεν έχω απάντηση. Ρώτα καλύτερα εκείνους που με κράτησαν! Εγώ απλώς θέλω να παίζω μπάσκετ και να κερδίζω. Το μπάσκετ για μένα δεν είναι δουλειά, είναι η ζωή μου. Ίσως, λοιπόν σεβάστηκαν τη δουλειά μου και την αφοσίωση μου σε αυτό».

Παρακολουθείς τον εαυτό σου στο YouTube;
«Συνήθιζα να το κάνω όταν ήθελα να παίρνω κίνητρο».

Ποιο είναι, λοιπόν το highlight σου που έχεις δει ξανά και ξανά, περισσότερο από κάθε άλλο;
«Νομίζω τα highlights με τον Λάσμε! Είχαμε τρομερή σύνδεση. Όχι μόνο με τον Στέφαν αλλά επίσης και με τον Διαμαντίδη, τον Ματσιούλις και τον Μπράμο. Εκείνες οι δυο πρώτες σεζόν ήταν εκπληκτικές. Είχαμε έναν δυνατό πυρήνα παικτών και ήλπιζα να συνεχίσουμε μαζί. Θα πηγαίναμε σίγουρα στο Final 4 και θα παίρναμε 1-2 EuroLeague με εκείνη την ομάδα, το πιστεύω πραγματικά».

Τι θα λείπει περισσότερο από το ελληνικό μπάσκετ και από τι γλίτωσες;
«Δεν είναι τόσο το μπάσκετ που θα μου λείψει όσο το σουβλάκι (γέλια)! Το μπάσκετ είναι το ίδιο παντού, είναι παγκόσμιο. Το ζεις παντού με την ίδια ένταση αν έχεις παθιασμένους οπαδούς. Θα παίζω ξανά σε γεμάτο γήπεδο, καθώς ο Ερυθρός Αστέρας είχε επίσης μεγάλη βάση οπαδών… Ας πούμε, τότε ότι θα μου λείψει να παίζω για τον Παναθηναϊκό… Ακόμα και τα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό».

Περιμένεις να ακούσεις ξανά το «Γκιστ - Γκιστ - Γκιστ»;
«Ναι, θα ήταν πολύ όμορφο. Ανυπομονώ να επιστρέψω και να το ακούσω»!

Γνωρίζεις πώς οι φίλοι του Παναθηναϊκού έχουν υποδεχτεί στο παρελθόν τον Ομπράντοβιτς και τον Μπατίστ…
«Δεν νιώθω ότι ανήκω σε αυτό το επίπεδο. Ίσως νιώθουν όμορφα συναισθήματα για μένα αλλά δεν είμαι σαν κι αυτούς που πέτυχαν τόσα πράγματα στον Παναθηναϊκό».