Σίγουρα αυτό δεν είναι Παναθηναϊκός

Η εικόνα μίλησε από μόνη της μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ. Πώς το είπε και ο Μάκης Γιατράς στο viral time out πριν από δύο μέρες στο Πριγκιπάτο; «Πλάκα με κάνετε; Έχετε πάρει χαμπάρι ότι ξεκίνησε το παιχνίδι;»

Επιθετικά μπορεί να είχε ξεκινήσει για τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ. Όμως αμυντικά, οι παίκτες θα έκαναν ακόμα διατάσεις στον προθάλαμο της αρένας του κλειστού στο ΟΑΚΑ. Μια από τα ίδια λοιπόν. Καμία βελτίωση στην άμυνα. Οι παίκτες της Άλμπα Βερολίνου έκαναν ό,τι ήθελαν όπως το ήθελαν και ό,τι ώρα το ήθελαν και απλά οι «πράσινοι» στήριζαν τα πάντα στην επίθεση και στον μέγιστο (σε αυτό το ματς) Παπαπέτρου.

Όμως τι άλλο να κάνει και αυτός; Να μοίραζε τα μπουκάλια με το νερό και το ισοτονικό στα τάιμ άουτ; Άλλωστε ήταν ίσως και ο μοναδικός που προσπάθησε λίγο περισσότερο στην άμυνα, πήρε ριμπάουντ, έβαλε το σώμα του και σε γενικές γραμμές έκανε ένα ματς το οποίο θα το θυμάται για όλη του τη ζωή. Τουλάχιστον όσον αφορά τις προσωπικές του επιδόσεις...

Συνολικά ήταν ένα παιχνίδι το οποίο θα το κοιτάζουν στο συνολικό «ταμείο» της σεζόν στον Παναθηναϊκό, θα το... φυσάνε και δεν θα κρυώνει. Μα είναι δυνατόν; Να χάσει μια ομάδα που έχει στόχο την πρόκριση στα playoffs από μία ομάδα που αντιμετωπίζει όλα τα ματς «for the love of the game;» Με όλον τον σεβασμό στην Άλμπα φυσικά. Όμως ρε διάολε «κατέβηκε» να παίξει με τρεις σημαντικές απουσίες (Σίβα, Έρικσον, Κάβανο) και παρόλα αυτά ήταν ΟΜΑΔΑ.

Είχε καθαρό μυαλό, σε γενικές γραμμές έπαιρνε σωστές αποφάσεις, χτυπούσε όλα τα μις ματς, έβαζε τη μπάλα στο «ζωγραφιστό» και δημιουργούσε ανυπέρβλητα εμπόδια στον Παναθηναϊκό. Από την άλλη τι είδαμε; Έναν Παναθηναϊκό χωρίς πλάνο, αρχή, μέση και τέλος.

Έναν Παναθηναϊκό που θυμισε εποχές... 80's αν ρίξει κάποιος μια ματιά στη στατιστική. Κάθεστε; Τόμας 45:11. Παπαπέτρου 48:53. Παππάς 37:30. Καλάθης 42:35. Ουάιλι 40:38. Προσωπικά δεν θυμάμαι άλλο ματς στην πρόσφατη ιστορία του Παναθηναϊκού (για να μην πω του ευρωπαϊκού μπάσκετ) που πέντε και μόνο παίκτες έβγαζαν μέσο όρο 42,7 λετπά συμμετοχής ύστερα από δύο παρατάσεις και οι υπόλοιποι πέντε που πάτησαν παρκέ μόλις 7,3 λεπτά και δύο ακόμα με DNP. Αν μη τι άλλο η διαχείριση από τον πάγκο ήταν κάκιστη και αυτό φάνηκε στην δεύτερη -κυρίως- παράταση. Οι παίκτες ήταν «σκασμένοι». Και λογικό να ήταν.

Παρόλα αυτά είχαν την ευκαιρία τους. Όμως ξέρετε κάτι; Δεν θα ήταν δίκαιο. Θεωρώ ότι η μπασκετική δικαιοσύνη εφαρμόστηκε στο ΟΑΚΑ και η νίκη πήγε στην ομάδα που την άξιζε περισσότερο. Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε για το come back και είχε κάποιες καλές στιγμές. Όμως όταν παίζεις με ΑΥΤΗΝ την Άλμπα των τριών σημαντικότατων απουσιών δεν πρέπει να έχεις μόνο «κάποιες καλές στιγμές» αλλά θα έπρεπε να την «στραγγάλιζε» από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο λεπτό.

Και στην τελική, που ήταν ο θιγμένος εγωισμός μετά τον οδυνηρό αποκλεισμό στο κύπελλο; Είχε μείνει στην Πάτρα; Ξαναλέω. Οι παίκτες που άφησαν και τα... συκώτια τους στο παρκέ ίσως να είναι εκείνοι που ευθύνονται λιγότερο, αλλά και πάλι. Ξεκινάει το ματς. Παίξε άμυνα. Κάνε τα βασικά. Πάρε διαφορά. Και μετά σίγουρα δεν θα πηγαίναμε σε δύο παρατάσεις.

Όμως και πάλι. Χρειαζόταν η σωστή καθοδήγηση για να μπορούσε ο Παναθηναϊκός να περιορίσει τον επιθετικό οίστρο των παικτών της Άλμπα. Για να είμαι ειλικρινής, στο ματς με την Αρμάνι η πρώτη σκέψη που ήρθε στο μυαλό ήταν «τώρα βρήκαν να τα βάλουν όλα;» αλλά όπως αποδείχθηκε δεν έπαιξε ρόλο μόνο το ταλέντο των παικτών αλλά και η αμυντική ανυπαρξία του Παναθηναϊκού. Όπως και απέναντι στην Άλμπα. Δεν υπήρχε καθόλου ενέργεια στην άμυνα. Δεν υπήρχαν μάτια που γυάλιζαν. Και μην ξεχνάτε ότι η γερμανική ομάδα «ζει και αναπνέει» μέσα από την επίθεσή της και τα σουτ. Και με την Εφές θα μπορούσε να την πατήσει ο Παναθηναϊκός. Μην κοιτάτε που οι Μίτσιτς και Σιμόν είχαν 1/15 τρίποντα...

Πάντως, είχε δεν είχε ο Παναθηναϊκός, πάλι ανακάλυψε τρόπο να χάσει ματς στο τέλος. Δεν έφταναν οι αναμετρήσεις με Βιλερμπάν στη Λυών, Αρμάνι στο ΟΑΚΑ, Προμηθέα στην Πάτρα, ήρθε να προστεθεί και η αναμέτρηση με την Άλμπα. Μόνο που εδώ είχαμε «γκολ φάουλ» με τον Παναθηναϊκό στο +2. Μα είναι δυνατόν ρε Τόμας; Κάνε φάουλ «κάτω» που να του απαγορεύεις να σηκωθεί για το καλάθι ή άσε τον απλά να σκοράρει. Στην χειρότερη το ματς θα ήταν ισόπαλο και ο Παναθηναϊκός θα είχε την τελευταία επίθεση για 3η παράταση ή νίκη!

Όμως είπαμε. Έφταιγε και η έλλειψη καθαρού μυαλού, απόρροια του μεγάλου χρόνου συμμετοχής. Φάνηκε και στον τρόπο που αντιμετώπισε και ο Καλάθης των τέλων των επιθέσεων. Μην ξεχνάτε ότι είχε την ευκαιρία για κάτι... καλύτερο από το λάθος στο τέλος της κανονικής διάρκειας, ενώ στην τελευταία επίθεση του ματς στην β' παράταση άργησε πολύ να δώσει τη μπάλα στον Ράις και κάπως έτσι βγήκε ένα «σκοτωμένο» σουτ.

Πλέον τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα στις τάξεις των «πρασίνων» και κατά τα φαινόμενα έπονται ραγδαίες εξελίξεις. Ο Πεδουλάκης δεν μπορεί να νιώθει καθόλου άνετα, ενώ έχει ανοίξει διάπλατα η πόρτα και για παίκτες. Θα είναι ο Ράις ο οποίος παρουσιάστηκε παντελώς αδιάφορος; Θα είναι ο Μπέντιλ που δεν έχει προσφέρει τίποτα; Θα είναι ο Μπράουν ο οποίος δεν μπορεί να ανταποκριθεί ούτε στο ελάχιστο στον ρόλο για τον οποίο αποκτήθηκε; Θα είναι όλοι; Πάντως η επόμενη μέρα στον Παναθηναϊκό αναμένεται να είναι τελείως... διαφορετική!

ΥΓ: Αστείο να συζητάμε ότι έλειπε ο Φριντέτ και ο Παναθηναϊκός έχασε. Ο Παναθηναϊκός ΕΠΡΕΠΕ να νικήσει και μπορούσε να νικήσει με τους παίκτες που ήταν διαθέσιμοι για το ματς.

ΥΓ2: Γιατί να «καεί» έτσι ο Μήτογλου με μόλις ένα λεπτό συμμετοχής στο ξεκίνημα; Δεν θα μπορούσε να «καθαρίσει» κάποια ριμπάουντ ή να βάλει το σώμα του στον Ννόκο; Λέω εγώ τώρα...

ΥΓ3: Ο Πεδουλάκης ξέρει μπάσκετ και δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς αυτό. Όμως, απ' ότι φαίνεται πληρώνει το λάθος του (γιατί σε... λάθος εξελίσσεται) να επιστρέψει στην ομάδα από την οποία έφυγε δύο φορές λόγω των εμφανίσεων και των αποτελεσμάτων. Μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει να εμπνεύσει τους παίκτες του και να πάρει το «μάξιμουμ» από τον καθένα ξεχωριστά.

ΥΓ4: Κρίμα ρε Ιωάννη για την ματσάρα σου. Πραγματικά, κρίμα να μην φύγεις νικητής...

ΥΓ5: Όσο εντυπωσιακός ήταν ο Ουάιλι στην επίθεση, τόσο... τραγικός ήταν στην άμυνα. Παρόλα αυτά είναι στις φωτεινές εξαιρέσεις του ματς.

ΥΓ6: Ύστερα από χιαστό και να παίζει περίπου 38 λεπτά σε ματς EuroLeague; Ο Παππάς έκανε υπέρβαση σε αυτό το ματς και θεωρώ ότι η έλλειψη ρυθμού και παραστάσεων φέτος στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογικη διοργάνωση τον οδήγησαν σε κάποια λάθη. Παρόλα αυτά, εκείνος κράτησε τον Παναθηναϊκό στην πρώτη παράταση!

ΥΓ7: Τουλάχιστον η βραδιά είχε Κριστόφ Βαζέχα: «Είναι τρελός ο Πολωνός» στο ΟΑΚΑ. Πόσο καιρό είχε να ακουστεί αυτό το σύνθημα...