...and they dominated the fu***ing game!

Η αλήθεια είναι ότι περίμενα να δω το κάτι διαφορετικό με τον Ρικ Πιτίνο στον πάγκο. Περίμενα να δω τους παίκτες να παίζουν και για τον προπονητή τους. Περίμενα μια βελτιωμένη εικόνα στην άμυνα, τουλάχιστον εφάμιλλη με τα όσα είχαν δείξει οι «πράσινοι» κατά τη διάρκεια της «διαβολοβδομάδας» σε Κάουνας και Μόναχο. Περίμενα να δω πώς ο Αμερικανός τεχνικός θα προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί καλύτερα τον Τζίμερ Φριντέτ. Περίμενα να δω το πώς θα παρουσιαζόταν στο παρκέ ο Ουέσλι Τζόνσον και αν θα είχε πιο ενεργό ρόλο σε σχέση με τα προηγούμενα ματς.

Όμως σε καμία περίπτωση δεν περίμενα ότι θα τα έβλεπα όλα αυτά στο ντεμπούτο του Ρικ Πιτίνο και μάλιστα στον υπερθετικό βαθμό! Ο χαρακτηρισμός «άλλη ομάδα» θεωρώ ότι αποτυπώνει στο έπακρο τα όσα παρουσίασε ο Παναθηναϊκός στο παρκέ του ΟΑΚΑ. Και ταυτόχρονα με έκανε να αναρωτηθώ: «Μα που ήταν αυτή η... ίδια ομάδα στη Λυών, στη Μόσχα, απέναντι στην Αρμάνι και κόντρα στην Άλμπα;» Η απάντηση δόθηκε σε μία και μόνο στιγμή του ματς. Ο Ρικ Πιτίνο καλεί τάιμ άουτ: «Δεν μαρκάρετε σκληρά. Πρέπει να παλέψετε γι' αυτό. Επιτρέψατε δύο τρίποντα, δεν πήρατε ριμπάουντ. Είστε καλύτεροι από αυτό! Ελάτε! Κυριαρχήστε στο γαμ***νο παιχνίδι! Πάμε!» Σαν να χτύπησε τους πάντες... ηλεκτρικό ρεύμα!

Μόνο και μόνο από αυτό το τάιμ άουτ του θρυλικού προπονητή, φάνηκε η «νέα εποχή» που ξημέρωσε στο ΟΑΚΑ. Έναν προπονητή που ΟΛΟΙ τον κοιτούσαν στα μάτια και.. πωρωνόντουσαν με τα λεγόμενά του. Έναν προπονητή που όλοι ήθελαν να παίξουν και για εκείνον. Έναν προπονητή που ξέρει πώς να εμπνεύσει τους παίκτες και το κυριότερο; Να πάρει το μάξιμουμ από τον καθένα ξεχωριστά! Για να μην παρεξηγηθώ. Το είχα γράψει και σε προηγούμενο blog. Είχα και εξακολουθώ να έχω εξαιρετική άποψη για τον προπονητή, Αργύρη Πεδουλάκη. Ξέρει πολλά καντάρια μπάσκετ. Και δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς αυτό. Όμως, κάποιοι «κολλάνε» σε μια ομάδα, κάποιοι άλλοι, όχι. Ε, ο «Άρτζι» δεν μπόρεσε να «κολλήσει» ποτέ στον Παναθηναϊκό χωρίς αυτό να μειώνει την προπονητική του αξία.

Απλούστατα ΑΥΤΟΣ ο Παναθηναϊκός, έτσι όπως είναι δομημένος, με τους πολλούς Αμερικανούς που έχει και με τη νοοτροπία που «κουβαλάνε» οι εν λόγω παίκτες, χρειαζόταν έναν άνθρωπο που να μπορεί να επικοινωνεί μαζί τους και να «μιλάει» στο μυαλό τους. Και φυσικά δεν υπήρχε πιο κατάλληλος άνθρωπος να το κάνει αυτό από τον Ρικ Πιτίνο. Τον προπονητή που γνωρίζουν όλοι, τον προπονητή που σέβονται όλοι ΜΟΝΟ και μόνο από το όνομά του και τα όσα έχει πετύχει, τον προπονητή που όλοι θέλουν να παίξουν και γι' αυτόν.

Ο τρόπος που τους μιλούσε και οι σπίθες που πετάγονταν από τα μάτια του, τους έδωσε φτερά στα πόδια και «they dominated the fuc***ing game!» Ένα ματς που θύμισε για πρώτη φορά φέτος... πραγματική έδρα! Ένα ΟΑΚΑ να «χορεύει» από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο και να δίνει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στους παίκτες για την πιο ολοκληρωτική και πιο επιβλητική εμφάνιση από το ξεκίνημα της χρονιάς. Σίγουρα ο Ρικ Πιτίνο δεν πρόλαβε να βάλει πολλά πράγματα μέσα σε δύο προπονήσεις, ωστόσο φάνηκε ξεκάθαρα η νοοτροπία του, ειδικά όσον αφορά την άμυνα. Εκεί όπου παρατηρήθηκε και η μεγάλη αλλαγή.

Θα μπορούσα να πω πολλά πράγματα, αλλά με πρόλαβε ο ίδιος ο coach στη συνέντευξη Τύπου. Θα σταθώ σε δύο ατάκες του. Η πρώτη έχει να κάνει με το πώς πρέπει να παίζει η ομάδα στην άμυνα με τον Τζίμερ Φριντέτ στο παρκέ γνωρίζοντας την αδυναμία του, όπως επίσης και με τον Τζέικομπ Ουάιλι, ο οποίος με τη σειρά του έχει «θέματα» απέναντι σε υψηλότερους παίκτες. Τι είπε ο Πιτίνο; «Ο Τζίμερ είναι ένας αξιόλογος αμυντικός. Είπα στην ομάδα πως δεν θα τον βγάλω λόγω ύψους. Περιμένω τους άλλους τέσσερις να τον καλύψουν. Αν παίξουμε με τον Ουάιλι στο "5" και τον ποστάρουν, περιμένω τους άλλους τέσσερις να τον βοηθήσουν.» Και ναι, έτσι λειτουργεί η ομάδα και στην άμυνα. Να καλύπτει ο ένας τις αδυναμίες του άλλου.

Από τη στιγμή που έγινε αυτό, πώς να μην πάρει μετά «φωτιά» ο Φριντέτ; Γέμισε με αυτοπεποίθηση, απελευθερώθηκε και έγινε το υπερόπλο που ήθελαν και περίμεναν στον Παναθηναϊκό! Η δεύτερη ατάκα του αφορά το «βάθος» που έχει φέτος ο πάγκος του Παναθηναϊκού, συγκριτικά με την περσινή σεζόν. Τι είπε λοιπόν ο Πιτίνο; «Όλοι ξέρουν τι σκέφτομαι για τον Νικ, τον Παπαπέτρου, τον ΝτεΣόν. Πίστευα πέρυσι πως όταν τους βγάζω θα πέσει η απόδοσή μας. Τώρα βγάζω τον Νικ και έχω έναν MVP, τον Ράις. Βγάζω τον Παπαπέτρου και βάζω τον πρώην NBAer, Τζόνσον. Βγάζω τον Τόμας και βάζω τον Μήτογλου, που παίζει άμυνα....» Πώς λοιπόν να μην νιώθουν ΟΛΟΙ σημαντικοί και απαραίτητοι στην ομάδα;

Τεράστιο κέρδος και οι Τζόνσον, Ράις, οι οποίοι με τη σειρά τους ήταν... άλλοι παίκτες με τον Πιτίνο στον πάγκο. Αμυνάρες ο Ουέσλι, μυαλωμένο και γεμάτο αυτοπεποίθηση παιχνίδι ο Ράις. Ακόμη και ο Τόμας που δεν φημίζεται για τις αμυντικές του αρετές, έκανε τον Σενγκέλια να βλέπει εφιάλτες, έχοντας και την αμέριστη βοήθεια του Ντίνου Μήτογλου. Λειτουργούσε ο Παναθηναϊκός ως ΟΜΑΔΑ και στην άμυνα, με τον Πιτίνο να αφήνει στην άκρη τις «αλλαγές», να προσπαθεί να κυνηγήσει τα αγαπημένα του deflections, να βγαίνει πάντα βοήθεια, ΟΛΟΙ οι παίκτες να παίζουν άμυνα πάνω στην μπάλα και ενίοτε ξεπερνώντας το όριο του φάουλ με αποτέλεσμα να υποπέσουν σε 19 φάουλ. Κοινώς έλεγαν στους παίκτες της Μπασκόνια «not tonight» και τους... έκοβαν τον αέρα από την πρώτη στιγμή.

Παρόλα αυτά ήταν ένα ματς. Υπήρχε ο ενθουσιασμός από την έλευση του Πιτίνο, οι παίκτες ήθελαν να αποδείξουν πράγματα στον προπονητή τους και πέρασαν μια ονειρική βραδιά στο ΟΑΚΑ. Την καλύτερη των «πρασίνων» τη φετινή σεζόν. Από εδώ και στο εξής το μεγάλο ζητούμενο δεν είναι άλλο από την διάρκεια. Δηλαδή η εμφάνιση να μην αποδειχθεί απλά «μια φωτοβολίδα ενθουσιασμού» αλλά να είναι εκείνη που θα αποτελέσει τον οδηγό για τα επόμενα ματς, αρχής γενομένης από το μεγάλο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό την ερχόμενη Παρασκευή (6/12).

ΥΓ: Ούτε ο Ομπράντοβιτς δεν είχε ακούσει το όνομά του να γίνεται μόνιμο σύνθημα στα χείλη των φίλων του Παναθηναϊκού από το πρώτο εξάμηνο της παρουσίας του στον «πράσινο» πάγκο. Και αυτό λέει πολλά...

ΥΓ2: Ο Ρικ Πιτίνο ήταν ο μοναδικός, αυτή τη στιγμή, προπονητής που μπορούσε να εγγυηθεί την ηρεμία και την σταθερότητα. Ακόμα και σε στραβά αποτελέσματα, το ΟΑΚΑ δεν πρόκειται να «κοχλάσει» ποτέ από αγανάκτηση και δυσαρέσκεια.

ΥΓ3: Πρώτο φετινό ματς στην φετινή EuroLeague που ο Καλάθης βρέθηκε μόλις 25 λεπτά στο παρκέ, τα λιγότερα από οποιοδήποτε άλλο ματς. Και δεν έμεινε στον πάγκο όταν το ματς είχε «τελειώσει» αλλά όταν ο Παναθηναϊκός «έχτιζε» σερί με Φριντέτ και Ράις. Να, λοιπόν, που μπορούν οι δυο τους να παίξουν μαζί. Δεν θέλει κόπο, θέλει... τρόπο.

ΥΓ4: Κανένα ντέρμπι δεν τελειώνει πριν καν αρχίσει... Και όλοι ξέρουν ΠΟΣΟ ειδικών συνθηκών είναι τα ματς των «αιωνίων», ανεξαρτήτως κατάστασης των δύο ομάδων.