Σέιν Λάρκιν: Υπόκλιση στον νέο... Βασιλιά της Πόλης! (vids)

Είναι μερικά παραμύθια που είναι γραμμένα και δεν έχουν τυχαία happy end. Είναι μερικά παραμύθια που ο πρωταγωνιστής παλεύει σε κάθε σελίδα τους για να αποδείξει ότι είναι άξια... πρωταγωνιστής. Είναι μερικά παραμύθια που έχουν μερικές σελίδες που είναι πιο ζόρικες από τις συνηθισμένες. Είναι μερικά παραμύθια που δεν έχουμε δει το τέλος του, αλλά ήδη έχουμε την έμπνευση που χρειαζόμαστε για να υποκλιθούμε βαθιά στον ήρωα μας.

Ο Σέιν Λάρκιν είναι ο ήρωας του παραμυθιού μας σήμερα και είναι ένας ήρωας με όλη την σημασία της λέξης. Το παρκέ είναι το μέρος που δείχνει πιο δυνατός από τον καθέναν και μέσα από όσα κάνει εκεί παίρνει δύναμη και μάχεται όλα όσα τον δυσκολεύουν εκτός.

ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΧΡΟΝΟ ΠΡΙΝ ΤΑ... ΔΙΑΛΥΣΕΙ ΟΛΑ

Ο Λάρκιν επέστρεψε από το ΝΒΑ και χρειάστηκε χρόνο και πίστη για να μας θυμίσει τι είναι ικανός να κάνει μέσα στο γήπεδο. Πέρυσι η κανονική διάρκεια δεν ήταν αντάξια του ονόματος του. Μπορεί η Εφές να τα πήγαινε εξαιρετικά, εκείνος όμως έδειξε να δυσκολεύεται και να μην μπορεί να κάνει την διαφορά με τις εμφανίσεις του. Όλοι τον περίμεναν με... ανοιχτές αγκάλες και εκείνος έδειξε ότι θέλει χρόνο για να ανταποκριθεί. Και τον πήρε. Και ανταποκρίθηκε.

Η σχέση του με τον Αταμάν σχολιάστηκε, αλλά κατάφεραν να βρουν την λύση που χρειαζόντουσαν. Έγιναν μερικά περιστατικά που ήρθαν να ενισχύσουν τις φήμες, ο Λάρκιν ζήτησε συγγνώμη, ο Αταμάν του έκοβε χρόνο συμμετοχής, αφού δεν είχε αυτά που ήθελε από εκείνον, αλλά όλα άλλαξαν στο τεράστιο Final 4, που έκανε ο Αμερικανός.

Τέλειωσε την κανονική διάρκεια με 10.1 πόντους σε 20:28 που βρισκόταν στο παρκέ, είχε 2.2 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 11.5 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης. Σίγουρα δεν ήταν κακός, αλλά δεν είχε φτάσει στο πραγματικό επίπεδο όσων μπορεί να κάνει. Κάπου εκεί όμως τα ψέμματα τελειώσαν και τα playoffs τον βρήκαν εντελώς αλλαγμένο και με εκπληκτική διάθεση και αποτελεσματικότητα. Η Εφές βρήκε μπροστά της την Μπαρτσελόνα, στο πιο αμφίρροπο ζευγάρι των playoffs και ο Λάρκιν μεταμορφώθηκε και οδήγησε την ομάδα του μέχρι το τέλος.

Η μια του εμφάνιση ήταν πιο καλή από την επόμενη με αποκορύφωμα τους 30 πόντους που είχε στο τρίτο παιχνίδι της σειράς. Συνολικά στα 5 ματς κόντρα στους Καταλανούς είχε 19.6 πόντους, με 1.4 ριμπάουντ και 3.2 ασίστ, ενώ εκτόξευσε την αξιολόγηση του στους 20.6 βαθμούς.

Η τούρκικη ομάδα δεν πάτησε φρένο, επέστρεψε στο Final 4 και ήταν εκεί για να φτάσει μέχρι το τέλος. Ο Αμερικανός δεν έριξε ταχύτητα και ήταν και στους δύο αγώνες εκπληκτικός. Τραβούσε και τους συμπαίκτες του, ώστε όλοι μαζί να ακουμπήσουν την κούπα και ήθελε όσο τίποτα να τα καταφέρει. Στον ημιτελικό κόντρα στην Φενέρμπαχτσε ήταν μοναδικός και με μια εμφάνιση βγαλμένη από όνειρο βοήθησε για να βρεθούν οι Τούρκοι στον τελικό. Είχε 30 πόντους, 7 ριμπάουντ 7 ασίστ και 43 βαθμούς στο PIR, με τον Ομπράντοβιτς να προσπαθεί να τον σταματήσει με κάθε τρόπο, αλλά δίχως αποτέλεσμα.

Ο Λάρκιν δεν έριξε ταχύτητα ούτε στον τελικό, αλλά αυτή την φορά δεν κατάφερε να κάνει την διαφορά, με την ΤΣΣΚΑ να κατακτά τον τίτλο. Είχε 29 πόντους, 1 ριμπάουντ, 2 ασίστ και 1 κλέψιμο με 24 βαθμούς αξιολόγηση. Ο παίκτης έδειξε την ποιότητα του στα δύσκολα και γιατί είναι σημαντικό να καταφέρει η Εφές να τον κρατήσει πάση θυσία.

ΓΛΥΚΑΘΗΚΕ, ΕΜΕΙΝΕ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΦΟΡΑΕΙ ΤΟ ΣΤΕΜΜΑ ΤΟΥ

Η Εφές κινήθηκε με συγκεκριμένο τρόπο το φετινό καλοκαίρι και αυτό έγινε σαφές με τις πρώτες της κινήσεις. Έσπευσε να ανανεώσει και να κρατήσει όλα τα κομμάτια της περσινής ομάδας που έφτασαν μέχρι τον τελικό. Ανανέωσε Πλάις, Άντερσον, Μίτσιτς, Μπαλμπάι, Σίμον, Ντάνστον και προσπάθησε να κρατήσει τον κορμό της με κάθε κόστος. Η αμφιβολία υπήρχε για τον Λάρκιν και την επιλογή του να σκεφτεί το ΝΒΑ, αλλά του είχε τονίσει ότι θα τον περιμένει όσο χρειαστεί, αρκεί να μην επιλέξει άλλη ευρωπαϊκή ομάδα. Έτσι και έγινε. Η τούρκικη ομάδα φρόντισε να περιμένει με υπομονή, ο Λάρκιν είδε τις επιλογές του και τελικά αποφάσισε να συνεχίσει στην Euroleague και την Τουρκία, προφανώς για να τελειώσει ότι άρχισε πέρυσι μαζί με τους συμπαίκτες του.

Φέτος τα πράγματα δεν μοιάζουν σε τίποτα με την περσινή σεζόν. Ο Αμερικανός άφησε στην άκρη όσα μπορεί να τον ταλαιπωρούσαν και φέτος κάνει επίδειξη ταλέντου και εμπειρίας, γράφοντας απίστευτη ιστορία στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης. Με εξαίρεση μια φτωχή συγκομιδή στην τρίτη αγωνιστική της διοργάνωσης κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης, που και πάλι είχε 9 πόντους, οι υπόλοιπες εμφανίσεις του είναι το λιγότερο εντυπωσιακές.

Αποκορύφωμα σε όλο αυτό είναι όσα έκανε κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου, όπου τίναξε στον αέρα την στατιστική και την... ιστορία. Ο Αμερικανός γκαρντ της Αναντολού Εφές έκανε πράγματα και θαύματα στο παιχνίδι με τους Γερμανούς και είναι πλέον ο απόλυτος ρέκορντμαν στην ιστορία της EuroLeague. Συγκεκριμένα τελείωσε το ματς 49 πόντους έχοντας 5/7 δίποντα, 10/12 τρίποντα, 9/10 βολές, 5 ασίστ, 2 ριμπάουντ.

Ο Λάρκιν άφησε πίσω τους 41 πόντους των Μπόμπι Μπράουν, Αλφόνσο Φορντ, Κασπάρς Καμπάλα και Κάρλτον Μάιερς. Παράλληλα, ισοφάρισε και τα 10 τρίποντα του Άντριου Γκάουντλοκ από τον Νοέμβριο του 2014, όταν είχε 10/13 τρίποντα σε ματς της Φενέρμπαχτσε με θύμα (και... πάλι) την Μπάγερν Μονάχου.

Ο παίκτης μετά το τέλος του αγώνα ήταν... λακωνικός:

«Πραγματικά δεν ξέρω τι να πω τώρα. Κάθε μέρα δουλεύουμε ως ομάδα ώστε να γίνουμε καλύτεροι και να είμαστε υγιείς. Η ομάδα κάνει εξαιρετική δουλειά, οι γυμναστές κάνουν εξαιρετική δουλειά και απλά απόψε ήταν από τις βραδιές που ευστοχείς στα δύο πρώτα σουτ και μετά το καλάθι μοιάζει με ωκεανό. Είμαι ευγνώμων γι' αυτήν την στιγμή. Είναι ευλογία».

Όμως δεν έμεινε μόνο σε αυτή την τρελή επίδοση και συνέχισε και την περασμένη αγωνιστική. Κόντρα στην Μπασκόνια ήταν και πάλι ασταμάτητος και μόλις σε 24:26 είχε 24 πόντους, 3 ριμπάουντ και 8 ασίστ, ενώ μάζεψε και πάλι 37 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης.

Αυτά που κάνει φέτος ο Λάρκιν ξεπερνούν κάθε φαντασία και εκμεταλλευόμενος την κακή πορεία της Φενέρμπαχτσε έχει την ευκαιρία να είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής στην Κωνσταντινούπολη. Έχει σμπαραλιάσει κάθε ρεκόρ και απλά κάνει τρελά πράγματα στην διοργάνωση. Είναι πρώτος σε index rating και πρώτος σε πόντους στις 12 πρώτες αγωνιστικές και απλά δείχνει να μην έχει αντίπαλο ειδικά στο επιθετικό κομμάτι. Η ομάδα του είναι μόνη πρώτη στον βαθμολογικό πίνακα με ρεκόρ 10-2 και η Εφές δείχνει ικανή να πετύχει αυτό που δεν κατάφερε πέρυσι και να φτάσει μέχρι την κούπα.

ΜΑΧΗΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΥΣ

Ο Λάρκιν είναι ένας μαχητής ζωής με απίστευτο ταλέντο στο μπάσκετ. Το άθλημα έγινε το διαβατήριο του για να παλέψει με τους δαίμονες του και τα λόγια που είπε το καλοκαίρι στην media day της ομάδας του, για το πρόβλημα του είναι εκείνα που κάνουν ξεχωριστά όσα καταφέρνει κάθε ημέρα. Είναι «βασιλιάς» μέσα στο παρκέ και μαχητής εκτός και αυτά που κάνει έχουν άλλη αξία, με την υπόκλιση από όλο τον μπασκετικό κόσμο να είναι η πιο βαθιά.

«Όταν ήμουν μικρός ήταν πιο δύσκολο γιατί δεν καταλάβαινα τον λόγο που έκανα κάποια πράγματα. Οι άλλοι δεν τα έκαναν, δεν ήξερα γιατί πρέπει να πλύνω τα χέρια μου τόσες φορές. Στα 13 μου έκανα θεραπεία, έμαθα τι ακριβώς συμβαίνει και από τότε παλεύω καθημερινά να παλεύω. Θέλω να είμαι πιο δυνατός από το OCD. Το να είμαι εδώ σήμερα σε μπασκετικό επίπεδο περιλάμβανε έναν δρόμο με πολλά εμπόδια, έπρεπε να ξεπεράσω πολλά. Δεν ήμουν ο πιο ψηλός, ο πιο δυνατός, ο πιο αλτικός. Ήθελα όμως να φτάσω εδώ. Είχα κίνητρο, είχα θέληση και έφτιαξα τους δικούς μου τοίχους.

Το ίδιο ακριβώς έκανα και με το OCD. Φίλε, έπλενα τα χέρια μου πολλές φορές και απλά έβλεπα τον εαυτό μου να το κάνει. Μετά, έγινα πιο δυνατός. Άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου, τα όριά μου. Είπα ότι δεν θα κάνω αυτά που έκανε. Έσπασα όρια, έσπασα τοίχους, έκανα πιο φυσικά και “κανονικά” πράγματα. Έγινα πιο άνετος γιατί έχτισα την δική μου νοοτροπία. Θα έχεις πολλά εμπόδια, θα βρεις άτομα που μπορεί να είναι πιο δυνατά από σένα. Θα δυσκολευτείς να βρεις τα θετικά σε κάθε περίπτωση.

Αλλά πρέπει να συνεχίσεις, να παλεύεις, να ψάχνεις κάτι που θα σε βοηθήσει να σηκωθείς και την επόμενη μέρα. Ποτέ δεν πρέπει να τα παρατήσεις και να έχεις πάντα πίστη. Θα είναι δύσκολο αλλά στο τέλος θα τα καταφέρεις. Αν γίνει αυτό θα καταφέρεις ό,τι θέλεις στη ζωή. Αυτό έγινε και με μένα, με το OCD και το μπάσκετ. Πάντα να παραμένεις δυνατός και να πιστεύεις ότι υπάρχει φως στο τούνελ».

Ο Σέιν Λάρκιν είναι ο Βασιλιάς της Πόλης και είναι εκείνος που αποφάσισε να οδηγήσει την ομάδα του μέχρι το τέλος της διαδρομής.