Παναθηναϊκός: Είναι κρίμα γιατί αδικείται η προσπάθειά τους...

Πριν από το μεγάλο παιχνίδι του Παναθηναϊκού στο «Palau Blaugrana» το θέμα συζήτησης και η απορία που υπήρχε, αφορούσε τον βαθμό ετοιμότητα των «πρασίνων» για ένα τόσο μεγάλο ματς και απέναντι σε μια τόσο ισχυρή ομάδα όπως είναι η φετινή Μπαρτσελόνα. Τι λέγαμε; Ότι στην Βαρκελώνη θα μετρούσε τις δυνάμεις του και θα έβλεπε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος στην άκρως ανταγωνιστική και δυνατή, φέτος, EuroLeague.

Και ο Παναθηναϊκός έδειξε ότι έχει κάθε λόγο να κοιτάζει μακριά. Κακά τα ψέμματα. Μπορεί φέτος να έχει γίνει μεγαλύτερη επένδυση σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια ωστόσο η απόσταση με άλλες ευρωπαϊκές ομάδες, παραμένει τεράστια. Ουσιαστικά θα έπρεπε ο Παναθηναϊκός να παίξει το τέλειο παιχνίδι και η Μπαρτσελόνα να εμφανίσει πολλά «κενά» στην απόδοσή της. Για να πω την αλήθεια, δεν συμφωνώ στο 100% με αυτό που είπε ο Ρικ Πιτίνο μετά το τέλος του ματς για τα μπάτζετ των ομάδων. Βέβαια το είπε (και καλά έκανε και το είπε) για να υποστηρίξει την ομάδα του και να δείξει ότι κάποια βασικά πράγματα μπορεί να τα κάνει ο οποιοσδήποτε, ακόμη και αν δεν έχει υπέρογκο κασέ.

Όμως ακόμα και «block out» (όπως χαρακτηριστικά είπε) να μπορεί να κάνει, δεν θεωρώ ότι είναι αρκετό. Ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να φέρει το παιχνίδι στα μέτρα του από το πρώτο δεκάλεπτο εάν και εφόσον είχε ελέγξει τα ριμπάουντ και δεν έδινε την ευκαιρία στην Μπαρτσελόνα να πάρει πόντους με δεύτερες ή και τρίτες ευκαιρίες. Έλειπε το νεύρο, έλειπε η αποφασιστικότητα, έλειπε η ενέργεια. Δεν ξέρω αν ο Ουάιλι θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερα στον συγκεκριμένο τομέα, αλλά όσο «ψυχή» και «ενέργεια» έχει, άλλο τόσο ύψος του λείπει. Άλλωστε ο ίδιος ο Πιτίνο δεν είχε πει την περασμένη εβδομάδα ότι πρέπει να μάθει να παίζει στο «τέσσερα»;

Όπως ήταν το... Hummer στο ποδόσφαιρο

Αμέσως-αμέσως αυτό σημαίνει ότι ο Παναθηναϊκός έχει έναν παίκτη «μείον» στο «πέντε» και μένει με τους Παπαγιάννη και Βουγιούκα. Καλοί, φιλότιμοι, αλλά για να μπορέσουν οι «πράσινοι» να έχουν υψηλούς στόχους θα χρειαστούν και ένα «θωρηκτό» δίπλα τους. Με τα «αν» και τα «εφόσον» δεν γράφεται ιστορία ωστόσο το «τριφύλλι» θα μπορούσε να είχε καλύτερη τύχη απέναντι στην Μπαρτσελόνα αν στο ρόστερ υπήρχε ένας παίκτης τύπου Μπλακ ή Χάντερ ή Ντάνστον ή Τζεκίρι.

Ένας! Ένας αθλητικός ψηλός που θα «γέμιζε» τη ρακέτα και θα μπορούσε να κάνει το βασικότερο όλων! Να μαζεύει ριμπάουντ και να ΜΗΝ δίνει τη δυνατότητα στην αντίπαλη ομάδα να παίρνει πόντους από ριμπάουντ... δώρα. Ετσι για την ιστορία 12 ριμπάουντ μάζεψε ο Τζεκίρι κόντρα στην Αρμάνι αυτήν την αγωνιστική, άλλα 10 Μπούκερ στο ματς Χίμκι-Άλμπα κ.ο.κ. Δεν μου αρέσουν οι υποθέσεις, αλλά δεν πιστεύω ότι υπήρχε περίπτωση να τελείωνε ο Παναθηναϊκός δεκάλεπτο με.... ένα ριμπάουντ (!!!) σε μια περίοδο (σ.σ. έχω την αίσθηση ότι ήταν δύο, αλλά το δεύτερο δεν γράφτηκε ποτέ στη στατιστική).

Ναι συμφωνώ ότι πρέπει ΟΛΟΙ οι παίκτες να βοηθούν στο ριμπάουντ γιατί είναι προϊόν ομαδικής δουλειάς, αλλά μέσα σε αυτήν την ομαδική δουλειά, είναι αναγκαίος ένας τέτοιος παίκτης. Ξαναλέω. Για να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να έχει αυξημένες πιθανότητες ή ακόμη καλύτερη να έχει βάσιμες ελπίδες για το step up στην φετινή διοργάνωση. Φέτος η οκτάδα είναι πολύ πιο δύσκολη από πέρυσι και πρόπερσι. Και ίσως με το υπάρχον ρόστερ να είναι και το «ταβάνι» αυτής της ομάδας.

Ο Παναθηναϊκός δεν πρέπει να αδικήσει ούτε την προσπάθεια που κάνει ούτε οι παίκτες τους εαυτούς τους. Η επένδυση είναι μεγάλη, η ομάδα είναι πλήρης στις υπόλοιπες θέσεις, αλλά υπάρχουν ματς απέναντι σε «γεμάτες» και πιο ποιοτικές ομάδες που η «τρύπα» στο «πέντε» κάνει... μπαμ από μακριά. Ξέρετε τι μου θυμίζει η θέση του σέντερ στον Παναθηναϊκό; Κάτι αντίστοιχο με το... Ηυmmer που έψαχνε μια ζωή η ποδοσφαιρική ομάδα για στόπερ τις εποχές της πολυμετοχικότητας. Και αν το καλοσκεφτούμε, ουδέποτε απέκτησε. Δεν ξέρω κατά πόσο βγαίνουν τα «κουκιά» στο μπάτζετ του «πράσινου» ρόστερ και κατά πόσο εφικτό είναι να αποκτηθεί σέντερ από το πρώτο ράφι, αλλά πάντα μέσα στην σεζόν θα υπάρχουν παιχνίδια όπως αυτό με την Μπαρτσελόνα που θα μας το υπενθυμίζουν.

Κρατάμε το παιχνίδι του Φριντέτ, πετάμε τους 98 πόντους

Από εκεί και πέρα, το κέρδος του Παναθηναϊκού ήταν η απόδοση του Τζίμερ Φριντέτ, ο οποίος μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό όπου βρέθηκε εκτός κλίματος αγώνα, ήθελε, επιζητούσε και στο τέλος βρήκε μια καλή εμφάνιση. Μια εμφάνιση που είχε ανάγκη. Όμως έτσι είναι ο Φριντέτ. Αν του ξεκινήσει καλά το ματς, τότε θα μπει πιο εύκολα στο παιχνίδι. Αν του ξεκινήσει στραβά, δύσκολα να... ισιώσει πάλι για εκείνον.

Το καλό είναι ότι παιχνίδι με το παιχνίδι προσαρμόζεται στις άμυνες που τον αντιμετωπίζουν, τις βοήθειες, τα hedge out και τα συνεχόμενα double teams. Απέναντι στην Μπαρτσελόνα τον βοήθησαν και οι συμπαίκτες του να σκοράρει πιο εύκολα, ανοίγοντας εξαιρετικά τους χώρους. Και αυτό εβδομάδα με την εβδομάδα θα βελτιώνεται. Κάτι που περιμένει πώς και πώς ο Πιτίνο να συμβεί και με τον Ουέσλι Τζόνσον. Και πάλι εκτός κλίματος αγώνα. Ρε διάολε δεν είναι δυνατόν να ξέχασε το μπάσκετ που ξέρει... Εξακολουθώ να πιστεύω σε εκείνον.

Πάμε στα επιμέρους του ματς. ΔΕΝ επιτρέπεται να πετυχαίνεις καλάθι και να δέχεσαι στο καπάκι καλάθι με αιφνιδιασμό. Απλά ΔΕΝ επιτρέπεται. Όπως ΔΕΝ επιτρέπεται να κλέβεις την μπάλα, να στην ξανακλέβουν και να δέχεσαι αιφνιδιασμό. Καθαρό μυαλό ήθελε. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Και θεωρώ ότι ο Καλάθης δεν εμφανίστηκε όπως έπρεπε στο δεύτερο ημίχρονο και ούτε είχε την ίδια συγκέντρωση. Βέβαια για να λέμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη, είχε εκνευριστεί και από μερικές σφυρίγματα των διαιτητών, οι οποίοι έπαιξαν έδρα στις περισσότερες επαφές. Εντάξει όμως. Δεν είναι κάτι που δεν περιμένεις ότι θα συμβεί.

Ο Παναθηναϊκός και πάλι απαράδεκτος στην άμυνα. Με εξαίρεση το 3ο δεκάλεπτο, σε όλο το υπόλοιπο ματς ήταν τραγικός. Οι 98 πόντοι της Μπαρτσελόνα δεν είναι εξαίρεση, αλλά ο κανόνας της ομάδας η οποία έχει την 4η χειρότερη άμυνα στην φετινή EuroLeague. Προσθέστε και τους 93 πόντους (έστω και ύστερα από παράταση) την περασμένη εβδομάδα κόντρα στον Ολυμπιακό. Καλό το ταλέντο στην επίθεση (το οποίο είναι πλούσιο) αλλά χωρίς την άμυνα, η ελληνική ομάδα θα αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα μέσα στον μήνα. Πάντως ακόμα και έτσι, ο Παναθηναϊκός μπορούσε να φύγει από την Βαρκελώνη με τη νίκη! Και αυτό είναι που δείχνει την διαφορά σε σχέση με άλλες χρονιές.

ΥΓ: ΠΟΛΥ κρίσιμη η «διαβολοβδομάδα» για τον Παναθηναϊκό. Η νίκη με την επικίνδυνη (ύστερα από το 5-8) Φενέρ είναι απαραίτητη και από εκεί και πέρα να διεκδικήσει ό,τι καλύτερο στο Τελ Αβίβ. Ξαναλέω. Οι «πράσινοι» θα χρειαστούν 3 νίκες στα επόμενα 6 ματς και θα είναι μια χαρά όσον αφορά την κατάταξή τους.

ΥΓ1: Πέντε παίκτες διψήφιοι μέσα στην Βαρκελώνη. Ο Παναθηναϊκός είναι καλός στην επίθεση και το δείχνει με κάθε τρόπο.

ΥΓ2: Παπαπέτρου και Τόμας είχαν 1/11 τρίποντα στο σύνολο. Δύσκολα να το ξαναδούμε φέτος.

ΥΓ3 Μα, ένα ριμπάουντ σε μια ολόκληρη περίοδο;;;