Θετικές και αρνητικές εκπλήξεις του 1ου γύρου

Οι αγωνιστικές εκπλήξεις ήταν από τα χαρακτηριστικά του πρώτου γύρου, ασχέτως του ότι δεν οδήγησαν σε αναδιαμόρφωση δεδομένων. Γιατί, λίγο πολύ τα προγνωστικά επιβεβαιώθηκαν σχετικά με τις ομάδες οι οποίες προβλεπόταν να διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο, αυτές που θα διεκδικήσουν θέση στα Playoffs και τέλος, τις αντίστοιχες οι οποίες δεν έχουν τη δυνατότητα να οριοθετήσουν υψηλότερο στόχο πέραν της ανταγωνιστικής παρουσίας.

Η Μπαρτσελόνα είναι εδώ!

Η πορεία της Μπαρτσελόνα δεν στοιχειοθετεί μεγάλη έκπληξη καθώς το περασμένο καλοκαίρι προχώρησε στη μεγαλύτερη επένδυση συγκριτικά με κάθε άλλη ομάδα της Euroleague. Πέρυσι τέτοια εποχή, οι Καταλανοί ήταν μεν εντός Playoffs, για την ακρίβεια βρίσκονταν στην 7^η θέση της βαθμολογίας, σε καμία περίπτωση όμως δεν λογίζονταν διεκδικητές του τίτλου. Αυτή τη στιγμή είναι στην 3^η θέση της βαθμολογίας, προφανώς είναι στα φαβορί και για πλεονέκτημα έδρας στην επόμενη φάση της διοργάνωσης αλλά και για την επιστροφή στην κορυφή του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Αντιθέτως, ελάχιστοι περίμεναν τη Μακάμπι. Επί ημερών Γιάννη Σφαιρόπουλου, η «ομάδα του λαού» διέγραψε το πρόσφατο παρελθόν, την αγωνιστική ανυπαρξία και βαδίζει στο μονοπάτι της διάκρισης. Η πορεία της ισραηλινής ομάδας θεωρείται έκπληξη για δύο λόγους. Καταρχήν, ο δικός της οικονομικός προϋπολογισμός δεν συγκρίνεται με τον αντίστοιχο των ομάδων που προπορεύονται στην Euroleague και δεύτερον, καμία άλλη ομάδα δεν αποδεκατίστηκε από τραυματισμούς. Πιο ενδεικτικό στοιχείο για την πετυχημένη πορεία της Μακάμπι είναι ο βαθμολογικός απολογισμός της. Πέρυσι τέτοια εποχή είχε ρεκόρ 5-10 και ουσιαστικά ελάχιστες πιθανότητες πρόκρισης στα Playoffs. Φέτος έχει 11-6 και είναι στην 4^η θέση!

Άλλος Παναθηναϊκός

Ο Παναθηναϊκός έχει αλλάξει και είναι αρκετά τα στοιχεία που το υποδηλώνουν. Στο τέλος του πρώτου γύρου της περσινής Euroleague έβραζε στο ίδιο καζάνι μ’ ένα σωρό ομάδες, ήταν στην 11^η θέση και είχε αρνητικό πρόσημο (7-8). Φέτος, οι «πράσινοι» δείχνουν ότι είναι (τουλάχιστον) ένα κλικ πιο πάνω από τους περσινούς συνοδοιπόρους τους, καθόλου τυχαία βρίσκονται στην 6^η θέση με απολογισμό 10 νικών σε 17 αγώνες. Η ειδοποιός διαφορά βρίσκεται στην (εκτός έδρας) αποτελεσματικότητά τους. Πέρυσι βρήκαν τη 2^η νίκη τους στην 24^η αγωνιστική, στα Κανάρια Νησιά. Φέτος, ήδη μετρούν τέσσερις νίκες μακριά από το ΟΑΚΑ κι αν απέφευγαν τις δύο εντός έδρας ήττες από Αρμάνι Μιλάνο και Άλμπα Βερολίνου - και θα μπορούσαν βάσει δυναμικής των ομάδων - θα ήταν εκ των φαβορί και για το πλεονέκτημα έδρας στα Playoffs.

Αρνητικές απογοητεύσεις

Αν γινόταν σχετικό δημοψήφισμα, προφανώς η Φενέρμπαχτσε θα έβγαινε με… αυτοδυναμία. Η παρουσία του Ζέλικο Ομπράντοβιτς σε συνδυασμό με την ατομική ποιότητα των παικτών αλλά και την παράδοση που «έχτισε» η τουρκική ομάδα στα τελευταία χρόνια δεν συνάδουν με την τρομερά απογοητευτική πορεία. Προφανώς στάθηκε άτυχη σε παιχνίδια τα οποία κρίθηκαν στα τελευταία 1-2 σουτ, όπως όμως ήταν «ικανότητα» το ότι τα κέρδιζε πέρυσι, έτσι είναι «αδυναμία» το φετινό πάτημά της. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι πέρυσι, στο τέλος του πρώτου γύρου, η Φενέρμπαχτσε είχε μόλις μία ήττα(!) και φέτος δεν μπορεί «σταυρώσει» νίκη, έχοντας μόλις έξι.

Ολυμπιακός και Μπασκόνια προφανώς εντάσσονται στις απογοητεύσεις, αλλά ο καθένας έχει τη δική του αλήθεια. Η πεποίθηση για καλύτερη πορεία των «ερυθρόλευκων» δεν στοιχειοθετήθηκε στην ποιότητα του ρόστερ, όσο στη σπουδαία παράδοση των Πειραιωτών αλλά και στη μοναδική ικανότητά τους να εκπλήσσουν εκεί που δεν τους περιμένει κανείς. Πέρυσι, στο τέλος του πρώτου γύρου ο Ολυμπιακός είχε χτίσει προβάδισμα πρόκρισης στα Playoffs με ρεκόρ 9-6, φέτος είναι στη 13 θέση με ρεκόρ 6-11. Σε ότι αφορά την Μπασκόνια, η πορεία της κρίνεται αναμενόμενη γιατί αποδυναμώθηκε το περασμένο καλοκαίρι, έφυγαν (και δεν αντικαταστάθηκαν επάξια) βασικά γρανάζια της αγωνιστικής μηχανής τους και σε συνδυασμό με τους τραυματισμούς, η χρονιά μοιάζει «αδιάφορη» για τους Βάσκους. Κοινός παρονομαστής των Ολυμπιακού-Μπασκόνια είναι ότι και οι δύο άλλαξαν προπονητή.

Στις αρνητικές εκπλήξεις μάλλον συμπεριλαμβάνεται και η πορεία της Αρμάνι Μιλάνο υπό την έννοια ότι από ένα ποιοτικότερο ρόστερ αλλά και τον Έτορε Μεσίνα στην τεχνικλή ηγεσία, θα περίμενε κανείς ότι η ιταλική ομάδα θα διέγραφε καλύτερη πορεία και σίγουρα θα απέδιδε καλύτερο μπάσκετ σε σχέση μ’ αυτό που παρουσιάζει.

Οι σταθερές αξίες

Η Αναντολού Εφές απέδειξε ότι η περσινή χρονιά δεν ήταν πυροτέχνημα στο σκοτάδι και για του λόγου το αληθές βρίσκεται στην κορυφή της βαθμολογίας, κυρίως όμως παραμένει η ίδια αξιόπιστη ομάδα με πέρυσι. Διατηρώντας τον περσινό βασικό κορμό της, με έξυπνες και ποιοτικές προσθήκες οι οποίες ανέβασαν το αγωνιστικό επίπεδό της.

Παρότι η πλειοψηφία των παικτών της αγωνίστηκαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο, παρότι επίσης ταλαιπωρείται από προβλήματα τραυματισμών, η Ρεάλ Μαδρίτης έχει τον τρόπο της για να διατηρεί την αποτελεσματικότητά της στο ίδιο επίπεδο. Όπως πέρυσι, έτσι και φέτος βρίσκεται στη 2^η θέση στο τέλος του πρώτου γύρου, με τον ίδιο αριθμό ηττών (σ.σ. 3), αλλά στην περίπτωση της «Βασίλισσας» υπάρχει το ερωτηματικό το οποίο σχετίζεται με τη συνέχεια καθώς «μαζεύτηκαν» πολλοί τραυματισμοί οι οποίοι μπορούν να αμφισβητήσουν το επίπεδο ποιότητας του ρόστερ της.

Η «εξαφάνιση» των Γερμανών

Η αλήθεια είναι ότι τους περιμέναμε καλύτερους, αλλά μετά την αρχική λάμψη που προκάλεσαν με τα αποτελέσματά τους, οι γερμανικές ομάδες κινούνται στη βάση της βαθμολογίας. Η (αρνητική) έκπληξη είναι εντονότερη για την Μπάγερν Μονάχου η οποία προχώρησε σε σημαντική επένδυση, αλλά με ρεκόρ 6-11 και κυρίως την αγωνιστική εικόνα που παρουσιάζει, μάλλον δεν κατατάσσεται στο γκρουπ των ομάδων που θα διεκδικήσουν θέση στα Playoffs. Αυτό το «δικαίωμα» το έχει χάσει και η Άλμπα Βερολίνου η οποία περιορίστηκε σε συγκεκριμένες εκλάμψεις (σ. σ. νίκη επί του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ) και δεν έχει αγωνιστική σταθερότητα.