Το «όσα βάλω» και «όσα φάω» δεν εγγυάται υψηλούς στόχους

Αλήθεια τώρα: Δεν είπατε και εσείς από μέσα σας (ή και απ' έξω σας) «μια από τα ίδια με Μπάγερν» παρακολουθώντας την εξέλιξη του ματς στην μεγαλύτερη διάρκειά του; Ειδικά μετά το πρώτο δεκάλεπτο, όταν η Ζάλγκιρις έβρισκε τρόπους να σκοράρει με οποιονδήποτε τρόπο ενώ παράλληλα ο καλά διαβασμένος Γιασικεβίτσιους προσπαθούσε να «χαλάσει» το μυαλό των παικτών του Παναθηναϊκού με την επιθετική άμυνα και το μπασκετικό «ξύλο» των παικτών του.

Δεν γίνεται κάθε φορά οι «πράσινοι» να χρειάζονται ένα καλό διάστημα πέντε-οκτώ λεπτών για να παίξουν άμυνα ώστε να αποφύγουν τα χειρότερα. Δεν γίνεται να φτάνουν στο σημείο να κάνουν δικό τους ένα ματς δύο λεπτά πριν από το τέλος και στο τέλος να κάνουν τα πάντα για να το χάσουν. Και δεν έχει γίνει ούτε μία, ούτε δύο φορές. Έχει γίνει πολλές. Απέναντι στην Ζάλγκιρις οι παίκτες του Πιτίνο παραλίγο να... βγάλουν τα μάτια τους αφού δέχθηκαν 16 πόντους σε διάστημα δύο λεπτών!!! Γιατί; Επειδή πίστεψαν ότι στο 89-78 του 28' το παιχνίδια είχε τελειώσει. Αμ, δε! Έχει παρατήσει ποτέ παιχνίδι ο Σάρας για να παρατούσε και αυτό;

Και τα αναφέρω αυτά μετά από νίκη. Και μάλιστα από νίκη που φέρνει τον Παναθηναϊκό ακόμα πιο κοντά στα playoffs από τη στιγμή που «άνοιξε» την ψαλίδα στις +3 νίκες, ενώ του δίνει τη δυνατότητα να κοιτάξει και πιο ψηλά από την 6η θέση όπου είναι μόνος του και με απόσταση δύο νικών από Μακάμπι, ΤΣΣΚΑ και Μπαρτσελόνα. Διόλου άσχημα. Ειδικά αν λάβει κανείς υπόψιν και το επίσης βατό πρόγραμμα που ακολουθεί με τις αναμετρήσεις κόντρα σε Βιλερμπάν (εντός), Βαλένθια (εκτός), Ερυθρό Αστέρα (εκτός) και Ζενίτ (εντός) πριν υποδεχθεί την Μπαρτσελόνα στις 21 Φεβρουαρίου. Μέχρι τότε θα μπορεί να ξέρει με σιγουριά τι «κυνηγάει» και ποιοι θα είναι οι πραγματικοί και εφικτοί στόχοι του στην EuroLeague.

Βέβαια για να φτάσει στο σημείο να... μπορεί να το κάνει, οφείλει να διορθώσει τις αμυντικές ανορθογραφίες. Δεν γίνεται για 6ο σερί ματς να δέχεται 83 πόντους και να έχει παθητικό 91,6 πόντους σε αυτό το διάστημα. Απλά... δεν γίνεται. Είναι ανεπίτρεπτο. Απαγορευτικό! Το «όσα βάλουμε» και «όσα φάμε» αργά ή γρήγορα δεν θα βγει καλό στον Παναθηναϊκό. Μπορεί να καυχιέται για την επίθεσή του έχοντας την 3η καλύτερη σε ολόκληρη την EuroLeague με 86,6 πόντους (πίσω από Χίμκι με 86,8π. και πίσω από Εφές με 86,7π.) αλλά όπως αποδείχθηκε και στην αναμέτρηση με την Ζάλγκιρις, μόνο μέσα από την άμυνα μπορεί να «χτίσει» διαφορές, να ελέγξει τον ρυθμό του αγώνα και να φέρνει τα «κυκλωμένα για νίκη» ματς στα μέτρα του.

Τη μία (με την Μπάγερν) τη γλίτωσε. Την άλλη (με την Ζάλγκιρις) την γλίτωσε. Την 3η δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορέσει να την... σκαπουλάρει αν δεν δείξει σημαντική βελτίωση στην άμυνά του. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού χρωστούν μια εμφατική εμφάνιση πρωτίστως στους ίδιους τους, τους εαυτούς. Να δείξουν ότι δεν θα χρειαστεί να βάλουν 100 πόντους και να δεχθούν 99 για να κερδίσουν. Κατανοώ και είναι λογικό να ανεβαίνει ο δείκτης του σκορ λόγω του ότι οι κατοχές είναι περισσότερες μέσα στο παιχνίδι, αλλά αυτό δεν αναιρεί τον υψηλό μέσο όρο που έχουν στην άμυνά τους. Αν ρίξουν τον μέσο όρο των αντιπάλων τους αισθητά στα επόμενα ματς και παράλληλα είναι αποτελεσματικοί στην επίθεση, τότε ναι. Θα μπορούμε να μιλήσουμε από άλλη βάση όσον αφορά τη συνέχεια. Γιατί όπως αποδείχθηκε σε ματς όπως με Εφές, Μπαρτσελόνα, Ρεάλ που είναι από το πρώτο ράφι ομάδες και οι οποίες θεωρούνται φαβορί για το Final 4, οι «πράσινοι» είχαν τεράστιο πρόβλημα.

Το πήρα λίγο... ανάποδα σήμερα και ξεκίνησα από τα... κακώς κείμενα του ματς. Υπήρχαν όμως και καλά. Και πολύ σημαντικά.

Ο σταθερός Παπαγιάννης και ο key factor Τζόνσον

Πρώτον: Η σταθερή άνοδος του Γιώργου Παπαγιάννη, ο οποίος αποτελεί και το προσωπικό στοίχημα του Ρικ Πιτίνο. Άλλωστε εκείνος δεν είπε ότι θέλει να στηρίξει τους παίκτες εκ των έσω και να μην κοιτάξει κάποιον ψηλό; (κακώς ξαναλέω εγώ, αλλά ο Αμερικανός τεχνικός σίγουρα θα ξέρει καλύτερα από εμένα).

Δεύτερον: Ο Ουέσλι Τζόνσον έγινε -και πάλι- key factor σε κρίσιμο παιχνίδι. Δηλαδή δεν σημείωσε 15 πόντους σε ένα εύκολο ματς, αλλά όπως και στο ματς με την ΤΣΣΚΑ στο Καλίνινγκραντ, έτσι και απέναντι στην Ζάλγκιρις, με τις άμυνές του (αμυνάρες θα συμπλήρωνα) και ένα σημαντικό τρίποντο, έκανε αισθητή την διαφορά του. Άλλωστε γι' αυτές τις καταστάσεις έχει αποκτηθεί ο Τζόνσον. Μην κοιτάτε την στατιστική, αλλά να παρακολουθείτε το ματς. Και ο Αμερικανός ήταν εκείνος που συνέβαλε τα μέγιστα για να δεχθεί ο Παναθηναϊκός μόλις έξι πόντους σε 8 λεπτά.

Τρίτον: Ταϊρίς Ράις: Μετά το θέμα που έγραψα για την πτωτική του πορεία μετά το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ήρθε να... δώσει απαντήσεις και μάλιστα με εμφατικό τρόπο. Του βγάζουμε το καπέλο, αποδεικνύοντας ότι γι' αυτόν τον λόγο αποκτήθηκε. Να «καθαρίζει» και για τον Καλάθη όταν ο αρχηγός του Παναθηναϊκού δείχνει κουρασμένος πνευματικά. Ο Καλάθης (που παρεμπιπτόντως και στο μέτριο βράδυ του είχε double-double!) δεν πήρε τραβηγμένες προσπάθειες αυτή τη φορά, ανέλαβε ο Ράις δράση και ιδού το αποτέλεσμα.

Τέταρτον: Ιωάννης Παπαπέτρου: Πλέον δεν χρειάζεται καν να αναφέρεται το όνομά του στους διακριθέντες του Παναθηναϊκού. Γιατί πολύ απλά, πάντα είναι σε αυτούς! Φέτος είναι είδηση όταν δεν παίζει καλά, όχι όταν παίζει καλά. Και αυτή σταθερότητα είναι εκείνη που κάνει την διαφορά. Τόσο σε εκείνον προσωπικά ο οποίος «πατάει» καλύτερα, νιώθει καλύτερα και αυτό φαίνεται στο παρκέ, όσο και συνολικά στην ομάδα.

Πέμπτον: Χαρακτήρας! Οι παίκτες των «πρασίνων» συνεχίζουν να «χτίζουν» χαρακτήρα, να μην παρατάνε τα παιχνίδια και να μην απογοητεύονται όταν βρίσκονται πίσω στο σκορ με 10-15 πόντους ή όταν χάνουν δική τους διαφορά που μπορεί να φτάσει και τους 15-20 πόντους. Και αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα κέρδη της σεζόν!

Εν καταλείδι: Ο Παναθηναϊκός έκανε αυτό που όφειλε να κάνει στην «διαβολοβδομάδα» με δύο νίκες σε δύο must win παιχνίδια και πλέον είναι ήρεμος για το...3/3 κόντρα στην Βιλερμπάν. Υπάρχει μπόλικος χρόνος για να δουλέψει η ομάδα στην άμυνα και να παρουσιαστεί πολύ καλύτερη από εδώ και στο εξής. Μάλιστα θα είναι μια καλής τάξεως ευκαιρία να προσαρμοστεί περισσότερο ο Άντι Ράουτινς και να πάρει χρόνο στην αναμέτρηση με τον Προμηθέα Πατρών.

Δεν είχα σκοπό να ξαναγράψω υστερόγραφα, αλλά...

ΥΓ: Δεν ήθελε και πολύ ο Τόμας να χύσει την καρδάρα με το γάλα. Βοήθησε μεν, ωστόσο παραλίγο να γίνει και μοιραίος. Την πρώτη φορά διόρθωσε την... τάπα που δέχθηκε από τη στεφάνη με δύο τρίποντα. Την δεύτερη παραλίγο να το πληρώσει. Δεν γίνεται να έχεις τη μπάλα σταθερά στα χέρια σου μετά από ριμπάουντ, να στην παίρνει ο αντίπαλος και να δέχεται «γκολ φάουλ». Απλά δεν γίνεται.

ΥΓ2: Κακός, κάκιστος ο Φριντέτ. Όμως τις βολές θα τις βάζει και με κλειστά τα μάτια.

ΥΓ3: Τι ωραίο σκηνικό. Διαμαντίδης, Γιασικεβίτσιους, Καλάθης στον ίδιο χώρο. Αποθέωση στα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού από τους φίλους της ομάδας. Όπως τότε...

ΥΓ4: Μιας και είπα για τον Γιασικεβίτσιους. Όσοι έκαναν το λάθος να τον ξεγράψουν στον α' γύρο, καλό θα ήταν να το ξανασκεφτούν. Είναι γάτα ο Λιθουανός. Πεισματάρης και εργατικός όσο κανείς άλλος. Δεν πρόκειται να παρατήσει τίποτα και δεν πρόκειται να ξαναπεράσουν εύκολα ομάδες από το Κάουνας.

ΥΓ5: Εκνευριστική η διαιτησία, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο.