Παναθηναϊκός: Το «Calathes out» δημιουργεί νέα δεδομένα!

Να γυρίσουμε λίγο τον χρόνο πίσω και να μεταφερθούμε στο βράδυ της 5ης Μαρτίου; Τότε που ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ γνώριζε βαριά ήττα από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο κλειστό του ΟΑΚΑ παρουσιάζοντας σημάδια αγωνιστικής αποσύνθεσης; Απλά θα πω. Τι ωραία που ήταν τότε, ε; Υπήρχαν συγκεκριμένα δεδομένα, όλο το ενδιαφέρον ήταν στις τέσσερις γραμμές του παρκέ, δεν υπήρχε αβεβαιότητα και δεν υπήρχε τίποτα που να θυμίζει την σημερινή κατάσταση.

Μόλις δύο μήνες νωρίτερα! Όμως η πανδημία με την έξαρση του κορονοϊού έφερε τα πάνω κάτω σε όλα τα μήκη και πλάτη της Υφηλίου. Και σε όλα τα επίπεδα! Υπήρχε περίπτωση να μην επηρεαστεί ο αθλητισμός και δη το ελληνικό μπάσκετ που τα έσοδα των ομάδων είναι, έτσι και αλλιώς, πενιχρά; Ρητορικό το ερώτημα. Απλά το μεγάλο ζητούμενο όταν θα έμπαινε και πάλι ο κόσμος σε μια κανονικότητα (αλλά όχι όπως την ξέραμε) ήταν το πόσο «ζημιωμένες» θα ήταν οι ομάδες και το κυριότερο; Μέχρι που θα έφταναν τα πόδια τους στο πάπλωμα...

Έχουμε γράψει και έχουμε ξαναγράψει ότι η νέα σεζόν δεν θα είναι ίδια με καμία προηγούμενη. Και ότι το budget του Παναθηναϊκού θα είναι μειωμένο. Όπως και ότι θα γίνει επαναδιαπραγμάτευση με όλους τους παίκτες για τα συμβόλαια που βρίσκονται σε ισχύ. Τόσο για τη φετινή χρονιά, όσο και για την επόμενη. Από εκεί και πέρα έχει να κάνει καθαρά και μόνο με την επιθυμία του καθενός. Αν θέλει να δεχτεί τις νέες προσφορές ή όχι. Όμως πριν φτάσουμε εκεί ας κάνουμε μια παρένθεση. Για να φτάσουμε στο σημείο της διαπραγμάτευσης θα πρέπει πρώτα απ' όλα να προσδιοριστεί το budget της... νέας εποχής.

Η διοίκηση πρέπει να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις της και από εκεί και πέρα να μπει το νερό στο αυλάκι. Όποιο... αυλάκι είναι αυτό. Ακόμα και αν είναι αυτό που δεν θα θέλει να ακούσει ο κόσμος. Είτε έχει να κάνει με πιθανή αποχώρηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου όπως γράφτηκε σε Κροατία και Ιταλία με αποτέλεσμα ο σύλλογος να μείνει στη συνέχεια χωρίς την σιγουριά και την στιβαρότητα που είχε, είτε με έναν μειωμένο αγωνιστικό προϋπολογισμό που μπορεί να φτάσει και το 40% με 50%. Μπορεί ωστόσο να ισχύσει και το αντίθετο και να υπάρξει το καλό σενάριο ώστε να ακούσουν πράγματα που θέλουν. Το σίγουρο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά αυτή τη στιγμή για το «τι μέλλει γενέσθαι» στις τάξεις του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ.

ΔΕΔΟΜΕΝΑ Ο ΝΙΚ ΘΑ ΒΡΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ, ΑΝ ΘΕΛΕΙ...

Στο προηγούμενο blog ανέφερα ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να σηκώσει μεγάλα συμβόλαια στο νέο του budget και στάθηκα στους Καλάθη και Φριντέτ. Σίγουρα θα υπάρξει μείωση και από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του καθενός αν θα την αποδεχτεί ή όχι και με ποιον τρόπο θα υπάρξει «διαζύγιο» σε περίπτωση διαφωνίας. Όχι μόνο το ένα, αλλά όπως δείχνουν τα πράγματα ούτε και τα δύο δεν θα μπορεί να έχει το «τριφύλλι». Ένα και αυτό υπό προϋποθέσεις, συνυφασμένες με το κλίμα της εποχής. Με τον Φριντέτ είναι πιο εύκολο να χωρίσουν οι δρόμοι γιατί μπαίνει στη μέση μόνο ο επαγγελματισμός και τίποτε άλλο. Όμως με τον Καλάθη τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Πρόκειται για τον παίκτη που πήρε την σκυτάλη από τον Δημήτρη Διαμαντίδη και εκείνος που διανύει στην ομάδα τον 8ο χρόνο του. Ε, δεν είναι το ίδιο. Συμφωνώ ότι όλοι είναι επαγγελματίες και όλοι νοιάζονται για τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, αλλά για να λέμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη, περισσότερα έχει δώσει ο Παναθηναϊκός στον Καλάθη όλα αυτά τα χρόνια και λιγότερα ο Καλάθης στον Παναθηναϊκό. Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι. Και ο Καλάθης έχει δώσει. Φυσικά και έχει δώσει. Και πάρα πολλά. Έβγαινε μπροστά όταν έπρεπε. Και σε καμία περίπτωση δεν ήταν μόνο δικό του το φταίξιμο που δεν μπόρεσε να οδηγήσει την ομάδα σε ένα Final 4 μετά τη δεύτερη θητεία του στην ομάδα ως ο φυσικός ηγέτης της. Έστω και αν ήταν αυτό που ήθελε και δεν σταματούσε να επαναλαμβάνει σε κάθε έναρξη της χρονιάς.Σίγουρα είχε να κάνει και με το στήσιμο της ομάδας και τους παίκτες που βρίσκονταν δίπλα του. Πότε ήταν καλή η ομάδα στην άμυνα, πότε στην επίθεση, αλλά ουδέποτε μπόρεσε να βρει την ισορροπία που ήθελε. Η ομάδα της σεζόν 2017-18 βρέθηκε κοντά και θεωρώ ότι ήταν η καλύτερη στην... Καλάθη εποχή.

Παρόλα αυτά είναι ένας παίκτης που «δέθηκε» με την ομάδα και αγαπήθηκε από τον κόσμο. Από άλλους λιγότερους, από άλλους περισσότερο. Από άλλους παρεξηγήθηκε, ενώ το λάθος που γίνεται όσον αφορά την κριτική που ακούει, αφορούσε τα χρήματα του συμβολαίου του, αναλογικά με την εν γένει παρουσία του στο παρκέ. Προσωπικά δηλώνω «fan» του Νικ. Και δεν με νοιάζει πόσα έπαιρνε και πόσα θέλει να πάρει. Καλά κάνει και τα παίρνει. Όπως καλά κάνει και η διοίκηση του Παναθηναϊκού που του τα δίνει. Όμως από τη στιγμή που έχει πάρει τα σκήπτρα από τους Αλβέρτη και Διαμαντίδη, είναι ο αρχηγός και έχει κάνει την ομάδα «δική του» μιας και περιστρέφονται τα πάντα γύρω από εκείνον, όταν κληθεί να πάρει την τελική του απόφαση στην μείωση, ίσως θα έπρεπε να βάλει στη ζυγαριά του μυαλού και όλα αυτά που τον έκαναν αναπόσπαστο μέλος της «πράσινης» οικογένειας. Αν δεν το κάνει, θα είναι δικαίωμά του. Και δεν θα πρέπει να τον κατακρίνει κανείς. Θα έχει το καρπούζι της προσφοράς και το μαχαίρι της δικής του απόφασης. Αν θελήσει να φερθεί εντελώς επαγγελματικά, είναι δεδομένο ότι θα βρει (σ.σ. αν δεν του το έχουν ήδη έτοιμο περιμένοντας τις εξελίξεις) το συμβόλαιο που θα ζητήσει μέσα σε λίγα 24ωρα. Γιατί μπορεί η πανδημία να «χτύπησε» (και) το μπάσκετ, αλλά υπάρχουν ομάδες που περιμένουν στην γωνία και έχουν το οικονομικό υπόβαθρο για να του στρώσουν χαλί εκατομμυρίων. Είτε στη Ρωσία, είτε στην Τουρκία, είτε στην Ισπανία.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Φυσικά ενδεχόμενη αποχώρηση του Καλάθη (όπως και του Φριντέτ) θα φέρει νέα δεδομένα και μια τελείως διαφορετική σελίδα στις τάξεις του Παναθηναϊκού.Αυτομάτως το μπάτζετ μειώνεται κατά 3,5 εκατομμύρια ευρώ με «μείον» δύο παίκτες. Αν αναλογιστούμε ότι θα αποτελέσουν σίγουρα παρελθόν οι Ράις, Τζόνσον, Ράουτινς, Ουάιλι, δεν θα υπάρχει το «βαρύ» συμβόλαιο του Παππά και την ίδια ώρα θα υπάρξει μείωση (αν την αποδεχτεί) στον Ντεσόν Τόμας, αλλά και (μικρότερη ωστόσο) στους υπόλοιπους Έλληνες, ο Παναθηναϊκός θα μπει στην αφετηρία της νέας σεζόν με μια τελείως διαφορετική φιλοσοφία.

Καταρχάς δεν πρόκειται να υπάρχουν παχυλά συμβόλαια. Η λογική λέει ότι αν θα υπάρχει ένα που θα ξεπερνάει το εκατομμύριο ευρώ, αυτό θα είναι του Νικ Καλάθη στην περίπτωση που αποδεχθεί τη μείωση. Όμως ούτε κατά διάνοια δεν θα προσεγγίζει τα δύο εκατομμύρια. Από εκεί και πέρα θα αποκτηθούν και άλλοι Έλληνες, ενώ οι ξένοι θα είναι επιλογές της ομάδας scouting με τη συνεργασία και την ομόφωνη φυσικά γνώμη του προπονητή. Θα είναι ο Γιώργος Βόβορας; Θα είναι κάποιος άλλος; Ούτε αυτό μπορεί να το πει κάποιος με σιγουριά εάν και εφόσον δεν ανοίξει τα χαρτιά του η διοίκηση της ομάδας.

Σίγουρα θα είναι παίκτες που έχουν εντοπιστεί ήδη και έχουν μελετηθεί καταλλήλως από το team και οι οποίοι δεν θα είναι εκείνοι που θα αποτελέσουν, βάσει ονόματος, πόλο έλξης για τους φιλάθλους. Όμως για ποιους φιλάθλους και για ποιο γήπεδο μιλάμε τώρα; Μην ξεχνάμε ότι πολύ δύσκολα θα επιστρέψει ο κόσμος στα παρκέ νωρίτερα του 2021 (ένας ακόμη λόγος για την μείωση του budget από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός στηρίζεται πολύ στην έδρα του) και αυτό στην περίπτωση που δεν βιώσουμε από τον Σεπτέμβριο κάποια νέα έξαρση της πανδημίας. Κατά κάποιον τρόπο οι παίκτες που θα κοιτάξει (ή κοιτάζει) είναι τύπου... Ντένμον. Που δεν τους ξέρει ο πολύς κόσμος, αλλά έχουν όλα τα φόντα για να σταθούν στο υψηλότερο επίπεδο και να πρωταγωνιστήσουν. Ρίσκο; Ναι. Όμως αυτό θα είναι τα νέα δεδομένα.

Και μάλιστα σε μια χρονιά που ο Παναθηναϊκός ίσως να πρέπει να μάθει να παίζει χωρίς κάποιον εκ των Διαμαντίδη ή Καλάθη ύστερα από 16 χρόνια...