Αν διοικήσουν, θέμα χρόνου η απογείωση!

• Ημερομηνία-ορόσημο!
• Τι κερδίζει ο Παναθηναϊκός με Φράγκι και Μήτσο
• Έστω και ανενεργοί, αποτελούν ευλογία για κάθε προπονητή!

Στα 25 χρόνια που θα συμπληρώσω το φθινόπωρο στο μπασκετικό ρεπορτάζ, μπορώ να πω – με απόλυτη επίγνωση – ότι στον μπασκετικό Παναθηναϊκό, «ποτέ δε λες ποτέ»! Αυτό δεν ισχύει μόνο τα τελευταία χρόνια, αλλά από το ξεκίνημα της εποχής των Γιαννακόπουλων, όπως μας συμβούλευαν οι παλαιότεροι συνάδελφοι όταν κατά καιρούς έρχονταν τα πάνω κάτω! Και από την καλή αλλά και από την ανάποδη...

Στην τελευταία οκταετία, βέβαια, έχουν συμβεί ίσως οι περισσότερες και οι πιο απρόσμενες ανατροπές και ίσως όλες αυτές οι εμπειρίες να καθιστούν όλους όσοι ασχολούνται με τα παναθηναϊκά δρώμενα, λίγο περισσότερο δύσπιστους απέναντι στην πρώτη ακόμη και απέναντι στην δεύτερη «ανάγνωση» και διάσταση του εκάστοτε ρεπορτάζ.

Αυτά που συνέβησαν τις τελευταίες δυόμιση εβδομάδες, όμως, αμέσως μετά την αποστασιοποίηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, πραγματικά δεν είχαν προηγούμενο και για λίγα εικοσιτετράωρα έφεραν τους πρωταθλητές στο χείλος του γκρεμού.

Γιατί μην μου πείτε ότι συμβαίνει συχνά να αποχωρεί ο διοικητικός ηγέτης και βασικός χρηματοδότης του «τριφυλλιού», βάζοντας τίτλους τέλους στην 33χρονη διοικητική θητεία της οικογένειάς του στον σύλλογο και ακολούθως να φεύγει ο αρχηγός της ομάδας, Νικ Καλάθης, να παραιτείται ο πρόεδρος, μεγαλομέτοχος και επί σειρά ετών γενικός διευθυντής, Μάνος Παπαδόπουλος (για να πάει στην Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης) και προς στιγμήν να απολύεται και ο team manager και ζωντανός «θρύλος» των «πρασίνων», Φραγκίσκος Αλβέρτης;

Κι όλα αυτά, ενώ στο μεσοδιάστημα ο Παναθηναϊκός έχει καταθέσει αίτημα να αποχωρήσει από την Euroleague, αλλά στη συνέχεια αναδιπλώθηκε όταν του γνωστοποιήθηκαν οι οικονομικοί όροι της εξόδου! Λες και δεν τους ήξερε... Γι' αυτό σας λέω ότι το ρεπορτάζ του «Εξάστερου» είναι το πλέον απρόβλεπτο και το λιγότερο βαρετό που υπάρχει, καθώς ανά πάσα στιγμή, κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να... ξημερώσει!

Ημερομηνία-ορόσημο!

Αυτά όσον αφορά την κατάσταση που επικράτησε στο «πράσινο» στρατόπεδο από την 9η Ιούνη μέχρι και χθες 25 του μηνός. Γιατί η σημερινή μέρα, η 26η Ιουνίου του του 2020, δεν αποκλείεται να μνημονεύεται – σε κάποια χρόνια – ως ημερομηνία-ορόσημο στην ιστορία του Παναθηναϊκού!

Ο λόγος; Μα φυσικά η επανενεργοποίηση του Δημήτρη Διαμάντίδη στο front-office της ομάδας, μία κίνηση-ματ, που σε συνδυασμό με την ολική επαναφορά του “Φράγκι” (η απόλυσή του ανακλήθηκε κι επέστρεψε πιο ενισχυμένος από ποτέ), δεν ξαναβάζουν απλά τον «Εξάστερο» στις ράγες της κανονικότητας... Αλλά αποτελούν την πιο ασφαλή εγγύηση για μία ομαλή μετάβαση στην μετά Γιαννακόπουλων εποχή και φυσικά για την διατήρηση της εμπορικής αξίας του brand σε υψηλό επίπεδο.

Κοινώς, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος (υπάρχουν ακόμη αμφιβολίες άραγε για το ποιος πατάει τα κουμπιά;), μπορεί να μην βάζει πλέον χρήματα στην ΚΑΕ, με αυτή την διπλή συμφωνία, όμως, είναι σαν να κατέθεσε μία «περιουσία» στον τραπεζικό λογαριασμό της ομάδας.

Τι κερδίζει ο Παναθηναϊκός με Φράγκι και Μήτσο

Κατ' αρχήν την επιστροφή της ηρεμίας στις τάξεις της ΚΑΕ και του αγωνιστικού τμήματος, σε μία περίοδο που όλα τα στελέχη της ομάδας πρέπει να δουλέψουν σε «διπλές ταχύτητες» για να καλύψουν τον χρόνο που έχει χαθεί, όσον αφορά την οργάνωση και τον σχεδιασμό της επόμενης χρονιάς σε όλα τα επίπεδα.

Ο ηγετικός ρόλος που αναλαμβάνουν οι δύο βετεράνοι διεθνείς μπασκετμπολίστες στη νέα σελίδα που ανοίγεται για τον Παναθηναϊκό, αποτελούν συνάμα τεράστιο κράχτη για την συσπείρωση του κόσμου. Η πλειοψηφία των φιλάθλων που δεν είδε με καθόλου καλό μάτι τις τελευταίες εξελίξεις στο εσωτερικό της ομάδας, έχει πλέον κάθε λόγο να αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια για το μέλλον των 6 φορές πρωταθλητών Ευρώπης και φυσικά να στηρίξει έμπρακτα (στο μέτρο του δυνατού) τη νέα προσπάθεια.

Η επιστροφή του “Μήτσου” μετά από τέσσερα χρόνια και μάλιστα με υψηλές αρμοδιότητες, αποτελεί ταυτόχρονα και μεγάλο «άσο στο μανίκι» του τμήματος marketing της ΚΑΕ, που πλέον μπορεί να διαπραγματευτεί σε διαφορετικό επίπεδο με τους χορηγούς που υπήρχαν και ενδεχομένως να προσελκύσει ακόμη περισσότερους.

Έστω και ανενεργοί, αποτελούν ευλογία για κάθε προπονητή!

Η υπεραξία του διδύμου Αλβέρτη-Διαμαντίδη βρίσκεται κατά κύριο λόγο στο κομμάτι της αγωνιστικής λειτουργίας της ομάδας, καθώς επίσης και στο recruiting παικτών από την μετεγγραφική αγορά. Και υπ' αυτό το πρίσμα, από σήμερα το μεσημέρι, ο Γιώργος Βόβορας πρέπει να είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου!

Και πως θα μπορούσε να συμβεί κάτι αντίθετο, από την στιγμή που από την μέρα που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ομάδας, έχουν έρθει κυριολεκτικά τα πάνω-κάτω, ενώ μέχρι χθες δεν ήξερε ποιος θα «τρέξει» διοικητικά την ομάδα και με ποιον θα πρέπει να μιλήσει για να προχωρήσει ο μετεγγραφικός σχεδιασμός.

Μπορεί ακόμη να μην έχει γίνει σαφές, ποιος θα είναι ο ρόλος του Αλβέρτη και ποιος του Διαμαντίδη, ωστόσο, το γεγονός ότι και οι δύο ξέρουν τον Παναθηναϊκό καλύτερα κι από το σπίτι τους, αναμένεται να διευκολύνει πολύ τα πράγματα και να δώσει λύσεις τόσο στο κομμάτι του κλίματος και της ατμόσφαιρας στο αγωνιστικό τμήμα όσο και στα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας αθλητικός οργανισμός.

Η συμβολή τους, όμως, μπορεί να αποδειχθεί κεφαλαιώδης και για την πραγματοποίηση μίας-δύο σημαντικών μετεγγραφών (ενδεχομένως και με λιγότερα χρήματα), που υπό άλλες συνθήκες ίσως να μην μπορούσαν να επιτευχθούν. Μέσα σε όλα τα παραπάνω, προσθέστε ότι θα αποτελέσουν την μεγαλύτερη ασπίδα για τον 43χρονο προπονητή, που εκ των πραγμάτων πρέπει να στηριχθεί και να μην κριθεί από τα πρώτα αποτελέσματα και φυσικά στην συνολική εξίσωση πρέπει να προσθέσουμε και τα «καντάρια» μπάσκετ που ξέρουν και οι δύο και τα οποία αναμένεται να βοηθήσουν καθαρά σε συμβουλευτικό επίπεδο.

Εν κατακλείδι, η συνεργασία των δύο πιο πετυχημένων παικτών στην ιστορία του Παναθηναϊκού μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για την μελλοντική απογείωση της ομάδας. Αμφότεροι μπορούν να συμβάλλουν τα μέγιστα για να ξαναγίνουν και πάλι οι «πράσινοι» πρωταγωνιστές πρώτου μεγέθους στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Μπορεί πλέον να μην παίζουν και να δραστηριοποιούνται έξω από τις τέσσερις γραμμές, έχουν όμως το know how που μπορεί να επαναφέρει τον σύλλογο στις ένδοξες ημέρες του πρόσφατου παρελθόντος. Αρκεί να τους δώσουν πραγματικά τα κλειδιά και να τους αφήσουν να διοικήσουν απερίσπαστοι...