Τόμας: «Δεν πίστευα ότι θα φύγω από τον Παναθηναϊκό» (pics & vids)

Αν κάνει κάποιος τον απολογισμό του Ντεσόν Τόμας με τη φανέλα του Παναθηναϊκού τις δύο (παρά κάποια ματς) σεζόν που έμεινε στο ΟΑΚΑ, το πρόσημο αναμένεται να είναι θετικό και όχι αρνητικό.

Μπορεί να μην ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς στο πρώτο μισό της πρώτης του χρονιάς στην ομάδα, αλλά στη συνέχεια και μετά την έλευση του Ρικ Πιτίνο, έγινε ένας από τους πιο σταθερούς παίκτες (αν όχι ο πιο σταθερός) των «πρασίνων». Αν και, όπως λένε, οι αριθμοί είναι ο καλύτερος τρόπος για να πεις ψέμματα, στην προκειμένη περίπτωση αποτυπώνουν σε μεγάλο βαθμό την επιθετική του σταθερότητα και το πόσο αξιόπιστος ήταν στο ένα κομμάτι του παιχνιδιού.

Με τα «πράσινα» αγωνίστηκε σε 60 ματς της EuroLeague έχοντας κατά μέσο όρο 12,1 πόντους και 4,1 ριμπάουντ σουτάροντας με 56% στα δίποντα, 35,6% στα τρίποντα και 73% στις βολές. Στον Παναθηναϊκό εξελίχθηκε και ο ίδιος ως παίκτης, αφήνοντας στην άκρη τα συνεχόμενα σουτ στην περιφέρεια και μετέφερε το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού του στο χαμηλό post όπου είχε πολλούς τρόπους για να βάλει τη μπάλα στα αντίπαλα καλάθια.

Ο ίδιος είχε συμβόλαιο με τον «Εξάστερο» για έναν ακόμη χρόνο, αλλά λόγω της κατάστασης που περιήλθε ο σύλλογος με την αποχώρηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου από τον προεδρικό θώκο, ήταν... οικονομικώς αδύνατο να παραμείνει στην ομάδα με 700.000 ευρώ. Λογικό και επόμενο να κινηθούν και οι διαδικασίες για τη λύση του εν λόγω συμβολαίου, με τον ίδιο να ψάχνει ανάλογες (ή και περισσότερες) απολαβές, εντός και εκτός Ευρώπης. Μπορεί να βρέθηκε κοντά στην Μπασκόνια, αλλά ο Αμερικανός φόργουορντ προτίμησε την Ιαπωνία και την Αλβάρκ Τόκιο ως τον επόμενο σταθμό της καριέρας του.

Αν μη τι άλλο ο λόγος που στράφηκε σε ένα τελείως διαφορετικό και άγνωστο πρωτάθλημα ήταν οικονομικός, αν και εξήγησε ότι υπάρχει και η πρόκληση του... αγνώστου. Ο ίδιος μιλώντας στο gazzetta.gr από την Αμερική ξετύλιξε το κουβάρι της απόφασής του, στάθηκε στην θέλησή του να παραμείνει στον Παναθηναϊκό ωστόσο ξεκαθάρισε ότι κατάλαβε από την πρώτη στιγμή ότι κάτι τέτοιο δεν μπορούσε να συμβεί. Αναφέρθηκε στην διετία του στο ΟΑΚΑ, στάθηκε στο αλήστου μνήμης ματς κυπέλλου πριν από ένα χρόνο μεταξύ Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού σχολιάζοντας την αποχώρηση των «ερυθρολεύκων», αναφέρθηκε στον Γιώργο Βόβορα, ενώ ανέλυσε την απόφασή του να επιλέξει την Ιαπωνία, όπως επίσης και το «διαζύγιό» του με την ελληνική ομάδα.

«Ηταν επαγγελματική απόφαση και για τις δύο πλευρές»

- Ύστερα από δύο χρόνια δεν συνεχίζεις, τελικά, στον Παναθηναϊκό. Και θα βρεθείς σε μια τελείως διαφορετική κατάσταση. Πώς προέκυψε τελικά η Ιαπωνία;

«Η αλήθεια είναι ότι έχω βρεθεί σε διάφορες καταστάσεις και σε γενικές γραμμές έχω συλλέξει πολλές εμπειρίες. Ξεκίνησα την καριέρα μου στην Ευρώπη από το Παρίσι και πιο συγκεκριμένα στην Ναντέρ η οποία ήταν και η πρώτη επαγγελματική ομάδα μετά το κολέγιο. Οπότε αυτό ήταν από μόνο του μια πρόκληση. Στη συνέχεια πήγα στην Ισπανία και στην Μπαρτσελόνα όπου τα πάντα ήταν εξαιρετικά και με βοήθησε να αναπτυχθώ ως παίκτης, ακολούθησε η Εφές στην Τουρκία όπου εκτός από το μπάσκετ υπήρχε και η... κίνηση στους δρόμους (γέλια) ενώ στην Μακάμπι ένιωσα την πίεση για τη νίκη και τα αποτελέσματα. Στην Ευρώπη κατάλαβα ότι μετράει κάθε ματς που παίζεις. Ειδικά στον Παναθηναϊκό όπου έπρεπε πάντα να κερδίσουμε και ειδικά όταν αντιμετωπίζαμε τον Ολυμπιακό. Κάπως έτσι θα είναι και στην Ιαπωνία. Μια τελείως διαφορετική κατάσταση για μένα από οποιαδήποτε πλευρά και αν το δεις. Είτε όταν μιλάς για μπάσκετ, είτε όταν μιλάς για τη ζωή εκεί...»

- Αρχικά όλα έδειχναν ότι θα μείνεις στην Ευρώπη και θα πήγαινες στην Μπασκόνια. Υπήρχε αυτή η προοπτική;

«Ο ατζέντης μου δούλευε καιρό την περίπτωση της Ιαπωνίας. Γνώριζα ότι υπήρχε ενδιαφέρον και από άλλες ομάδες στην Ευρώπη όπως η Μπασκόνια, αλλά η πρόταση από την Ιαπωνία ήταν πολύ καλή. Και αυτός ήταν ο κύριος λόγος που αποφάσισα να συνεχίσω στην ομάδα του Τόκιο. Όπως σου είπα και πριν θα είναι μια ακόμα διαφορετική κατάσταση για μένα. Κάτι το καινούργιο. Κάτι που δεν είχα συναντήσει ποτέ στην ζωή και στην καριέρα μου. Το Τόκιο θυμίζει και λίγο τη Νέα Υόρκη. Άλλωστε και η Αλβάρκ ήταν πρωταθλήτρια τα δύο προηγούμενα χρόνια, ενώ στην ομάδα βρίσκεται και ο Άλεξ Κερκ, με τον οποίο ήμασταν συμπαίκτες στην Εφές. Φυσικά μίλησα μαζί του, μου είπε πώς είναι η κατάσταση εκεί και το πόσο επαγγελματικά λειτουργούν όλα και μου άρεσαν αυτά που άκουσα. Από εκεί και πέρα υπήρχε και το θέμα της πανδημίας με τον Covid-19. Η αγορά δεν θα ήταν όπως τα προηγούμενα χρόνια και από τη στιγμή που η πρόταση ήταν πολύ καλή οικονομικά, αποφάσισα να την αποδεχτώ».

- Όμως ήταν και λίγο περίεργο. Ένας EuroLeague παίκτης με καλά νούμερα στη διοργάνωση να μην συνεχίζει στο υψηλότερο επίπεδο ενώ θα μπορούσε να βρει ομάδα και να προτιμάει την Ιαπωνία.

«Ναι και στην Ιαπωνία σοκαρίστηκαν όταν τους είπα ότι θα πάω! Μάλιστα αναρωτήθηκαν πώς ένας παίκτης με αυτά τα νούμερα στην EuroLeague (10,5π., 3,8ριμπ. πέρυσι και 13,9π., 4,4ριμπ. φέτος) επέλεξε αυτό το πρωτάθλημα αντί να έμενε στην Ευρώπη. Στην τελική το μπάσκετ είναι παντού. Όπως ανέφερα και πριν λόγω του κορονοϊού τα πράγματα ενδεχομένως να καθυστερούσαν αρκετά. Έπρεπε να σκεφτώ επαγγελματικά και αυτό που ήταν καλύτερο για την οικογένειά μου...»

- Έγινε κάποια προσπάθεια ή κάποια ενέργεια προκειμένου να μείνεις τελικά στον Παναθηναϊκό;

«Ναι έγιναν κάποιες ενέργειες και από τον ατζέντη μου να με κρατήσει εκεί. Και εγώ ήθελα να παραμείνω στην ομάδα και τον επόμενο χρόνο! Να σου πω την αλήθεια δεν περίμενα ότι θα φύγω και είναι χαρακτηριστικό ότι λίγο πριν ξεσπάσει η πανδημία έψαχνα και μεγαλύτερο σπίτι στην Αθήνα αφού είχα σκοπό να συνεχίσω κανονικά. Όμως στο τέλος της ημέρας τα πάντα είναι δουλειά και κοιτάς να κάνεις το καλύτερο για σένα και την οικογένειά σου. Σοκαρίστηκα που δεν συνέχισα στην ομάδα, ούτε εγώ, ούτε ο Νικ, αλλά μιλώντας από οικονομικής άποψης μετά την πανδημία, το καταλαβαίνω απόλυτα. Ήταν μια επαγγελματική απόφαση και για τις δύο πλευρές. Από την άλλη ίσως να έπρεπε να κρατήσεις τα δύο καλύτερα άλογά σου. Όμως το ξαναλέω. Καταλαβαίνω απόλυτα την εξέλιξη των πραγμάτων. Προσωπικά αγάπησα και αγαπώ, τόσο τον Παναθηναϊκό όσο και την Αθήνα...»

- Οπότε η πόρτα σου παραμένει ανοικτή για το μέλλον...

«Ποιος ξέρει τι θα συμβεί στο μέλλον; Το σίγουρο είναι ότι στον Παναθηναϊκό ένιωθα πολύ άνετα. Ένιωθα τους πάντες οικογένειά μου...»

- Με τον coach Βόβορα είχες μιλήσει πριν από το διαζύγιο με τον Παναθηναϊκό;

«Ναι είχαμε μιλήσει κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Με ήθελε στην ομάδα και είχε εξηγήσει τι ζητούσε από εμένα, μου ανέλυσε τις σκέψεις του στην περίπτωση που θα συνέχιζα στην ομάδα αλλά μου είπε επίσης να κάνω αυτό που θεωρώ εγώ καλύτερο για μένα και την οικογένειά μου. Με αγαπάει και τον αγαπώ. Θεωρώ ότι θα τα πάει εξαιρετικά. Είναι από τους προπονητές που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη και θα κοιτάξει και την παραμικρή λεπτομέρεια. Είναι από τους ανθρώπους που θα μιλήσει με τον κάθε παίκτη ξεχωριστά και θα προσπαθήσει να του εξηγήσει την φιλοσοφία του. Είναι ο κατάλληλος για να βρίσκεται στον πάγκο του Παναθηναϊκού».

«Δεν θα ξεχάσω ποτέ την αποχώρηση του Ολυμπιακού από το ΟΑΚΑ»

- Πώς ήταν αυτά τα δύο χρόνια σου στον Παναθηναϊκό;

«Εξαιρετικά! Θα κρατήσω για πάντα μέσα μου την ομάδα, το δέσιμο με όλους τους συμπαίκτες που είχα, αλλά φυσικά και την αγάπη του φοβερού κόσμου. Τα παιδιά στην ομάδα ήταν φανταστικά. Δεν υπήρχαν εγωισμοί και όλοι κοιτούσαμε το καλύτερο για το σύνολο. Εκτός από πολύ καλοί παίκτες, ήταν όλοι και εξαιρετικοί άνθρωποι. Παίκτες, προπονητές, σταφ, όλοι. Και όπως είπα και ο κόσμος του Παναθηναϊκού που ήταν καταπληκτικός. Τόσο ως προς την ομάδα, όσο και ως προς εμένα προσωπικά. Σε γέμιζε με πάθος, δύναμη και ενέργεια για να παίξεις καλύτερα. Σου έκανε να πιστέψεις ότι το απίθανο, μπορεί να γίνει πιθανό και σου έδινε φτερά στα πόδια. Θα μου λείψουν πολύ οι φίλοι του Παναθηναικού και το ΟΑΚΑ, αν και τους είχαμε παντού μαζί μας. Δεν πρόκειται να ξεχάσω την παρουσία τους στο Μόναχο...»

- Τι σου έχει μείνει περισσότερο από τα ματς που αγωνίστηκες με τη φανέλα του Παναθηναικού;

«Δεν πρόκειται να ξεχάσω το ματς κυπέλλου στην πρώτη μου χρονιά στην ομάδα κόντρα στον Ολυμπιακό. Και φυσικά αναφέρομαι στο παιχνίδι του ΟΑΚΑ, όταν δεν εμφανίστηκαν στο δεύτερο ημίχρονο. Σοκαρίστηκα. Δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο στην ζωή μου. Και φυσικά θα μου μείνει για πάντα και η κίνηση του προέδρου μας να βάλει ένα γυναικείο εσώρουχο στον πάγκο των αντιπάλων. Επίσης δεν θα ξεχάσω το παιχνίδι με την Χίμκι πέρυσι όπου είχα 25 πόντους με ελάχιστες άστοχες προσπάθειες, αλλά και τη νίκη μας στη Μόσχα με το τρίποντο του Νικ στο τέλος. Ήταν ίσως το καλύτερο παιχνίδι μου στην EuroLeague και μάλιστα πριν από το σουτ του Καλάθη, είχα δύο εύστοχες προσπάθειες που μας είχαν βοηθήσει για να φύγουμε νικητές από την έδρα της ΤΣΣΚΑ! Και το ματς φέτος με τη Ζενίτ όπου είχα ευστοχήσει σε buzzer beater σχεδόν από το κέντρο του γηπέδου... Μάλιστα σε αυτό το ματς είχα δώσει πάσα στον διαιτή νομίζοντας ότι είναι ο Νικ (γέλια). Πραγματικά είναι τόσα πολλά τα ματς».

- Πώς σου ακούγονται στα αυτιά σχόλια του τύπου 'καλός επιθετικός ο Τόμας, αλλά στην άμυνα έχει πολλά θέματα που πρέπει να λύσει;' Σε επηρέαζαν;

«Όχι. Γνωρίζω ποιος είμαι. Δεν με νοιάζει τι λένε δεξιά και αριστερά. Ξέρω τι παίκτης είμαι. Μπορώ να βοηθήσω στην ομαδική άμυνα και να κάνω αυτά που θα μου ζητήσει ο προπονητής. Deflections, tips, αλλαγές, ριμπάουντ. Θεωρώ ότι από τη πρώτη μου χρονιά με τον Τσάβι απέδειξα ότι έκαναν λάθος. Σίγουρα το ατού μου είναι η επίθεση. Αυτό κάνω καλά. Να σκοράρω. Και ξέρω ότι μπορώ να γίνω εφιάλτης για τα αντίπαλα 'τριάρια' και 'τεσσάρια' που θα προσπαθήσουν να με σταματήσουν...»

- Θα παρακολουθείς Euroleague και τα ματς του Παναθηναϊκού;

«Φυσικά. Γενικά θα παρακολουθώ τα παιχνίδια, αλλά και πιο ειδικά τον Παναθηναϊκό. Στην Ελλάδα πέρασα μερικές από τις καλύτερες στιγμές μου. Όπως σου είπα νιώθω την ομάδα ως οικογένειά μου, γνωρίζω τα παιδιά και θέλω να πάνε καλά. Όσο το δυνατόν καλύτερα!»

- Έζησες δύο χρόνια τον Φραγκίσκο Αλβέρτη μέσα στην ομάδα, αλλά πλέον, εκείνος μαζί με τον Δημήτρη Διαμαντίδη ανέλαβαν να βγουν μπροστά για χάρη του Παναθηναϊκού. Πώς βλέπεις αυτήν την κίνηση;

«Είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρουν και ότι θα φέρουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στον Παναθηναϊκό. Θα τα πάνε περίφημα. Ήταν παίκτες, γνωρίζουν καλά πώς σκέφτεται ένας αθλητής, ξέρουν πώς να τον πλησιάσουν και πώς να του μιλήσουν. Κάτι που μόνο σε καλό μπορεί να βγει στην ομάδα».

- Φέτος ο Παναθηναϊκός θα στηριχθεί σε Παπαπέτρου, Μήτογλου και Παπαγιάννη οι οποίοι, μαζί με τον Μπέντιλ, είναι εκείνοι που παρέμειναν σε σχέση με πέρυσι...

«Όλα τα παιδιά θα κάνουν τα πάντα για να πάει καλά ο Παναθηναϊκός. Ο Παπαπέτρου έχει την εμπειρία και τις παραστάσεις, όπως και τα χαρίσματα για να πρωτοστατήσει. Ο Ντίνος καταλαβαίνει καλά την EuroLeague και θεωρώ ότι είναι έτοιμος για το step up και το μεγάλο βήμα στην καριέρα του. Οσο για τον Παπαγιάννη; Είδα ότι έχασε πολλά κιλά και έφτιαξε πολύ το σώμα του. Θεωρώ ότι θα είναι η χρονιά του. Μπορεί να γίνει από τους πιο κυρίαρχους ψηλούς στην EuroLeague».

«Ο κόσμος του Παναθηναϊκού γέμιζε με φόβο τα μάτια των αντιπάλων μας»

- Φέτος από ένα σημείο και μετά ο Παναθηναϊκός δεν πήγαινε καλά και έφτασε στο σημείο να χάσει τα έξι από τα επτά τελευταία ματς στην EuroLeague πριν από τη διακοπή... Τι είχε συμβεί;

«Έχει παρατηρηθεί ότι στην EuroLeague, κάποιες φορές οι ομάδες κάνουν δυνατό ξεκίνημα και εμφανίζονται διαφορετικές στη συνέχεια ή το αντίστροφο. Απλά φέτος, ενώ παίζαμε καλά για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, στο τέλος δεν κάναμε καλά τα μικρά πράγματα. Δεν είχαμε συγκέντρωση και στο τέλος μας στοίχιζε. Όμως δεν πιστεύω ότι κινδύνευε η θέση μας στα playoffs. Θεωρώ ότι θα κάναμε τις νίκες που χρειάζονταν και θα βρισκόμασταν κανονικά στην επόμενη φάση. Εκεί τα πάντα θα ήταν ανοικτά αφού είναι ματς ειδικών συνθηκών...»

- Είπες πριν για τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Λόγω της πανδημίας, ακόμα δεν ξέρουμε αν θα υπάρχουν φίλαθλοι στο γήπεδο και αν θα υπάρχουν πόσοι θα μπορούν να μπουν στο γήπεδο. Δεν θα επηρεάσει αυτό την ομάδα, ειδικά φέτος που είναι μια τελείως διαφορετική χρονιά;

«Σίγουρα θα την επηρεάσει, αλλά τα παιδιά ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Από εκεί και πέρα οι φίλοι του Παναθηναϊκού αποτελούν τεράστια δύναμη για την ομάδα. Θα σου πω ένα πράγμα. Όταν παίζαμε στο ΟΑΚΑ και το γήπεδο ήταν γεμάτο, βλέπαμε τον φόβο των αντιπάλων στα μάτια τους. Οποιαδήποτε ομάδα και αν ήταν απέναντι. Νιώθαμε τον φόβο τους. Πραγματικά θα μου λείψει πολύ ο κόσμος του Παναθηναϊκού...»

- Κάτι τελευταίο που θα ήθελες να πεις;

«Love is love.»