Απολαυστική περιφέρεια, προβληματική άμυνα

Μετά και το δεύτερο παιχνίδι του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ στο Κάουνας, υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία ο Γιώργος Βόβορας μπορεί να χαμογελάει, όμως, υπάρχουν και άλλα τόσα που θα τον προβληματίζουν και θα κληθεί να δουλέψει πάνω σε αυτά μέχρι το πρώτο τζάμπολ της EuroLeague στις 2 Οκτωβρίου και δη στην έδρα της Χίμκι.

Ναι, οι «πράσινοι» ήταν και πάλι κακοί στην άμυνα. Ναι, έκαναν για δεύτερο σερί ματς και σε λιγότερο από 24 ώρες πολλά λάθη, εκ των οποίων τα περισσότερα εντελώς αβίαστα. Παρόλα αυτά υπάρχει η δικαιολογία που ανέφερα και μετά το ματς με την Ζάλγκιρις. Πολύ λίγος χρόνος κοινών προπονήσεων, όπερ και σημαίνει απειροελάχιστοι αυτοματισμοί, μηδαμινές συνεργασίες και γενικά έλλειψη σωστής λειτουργίας μεταξύ των παικτών μέσα στις τέσσερις γραμμές του παρκέ.

Ο χρόνος είναι εκείνος που θα δείξει κατά πόσο θα μπορέσει ο 43χρονος τεχνικός να φέρει την χημεία που θέλει στην ομάδα ώστε να αρχίσουν να δουλεύουν όλα ρολόι ή έστω σε έναν ικανοποιητικό βαθμό που θα μπορεί η ομάδα να παρουσιάζεται ανταγωνιστική απέναντι σε καλύτερες και πιο ακριβές ομάδες της EuroLeague.

Γιατί κακά τα ψέμματα. Ούτε η Ζάλγκιρις, ούτε η Άλμπα θεωρούνται ομάδες πρώτης γραμμής. Το αντίθετο. Για να μπορεί να έχει ο Παναθηναϊκός ελπίδες οκτάδας θα πρέπει να θεωρεί δεδομένο το 4/4 απέναντι σε συλλόγους ανάλογου βεληνεκούς ώστε να διεκδικήσει ό,τι καλύτερο μπορεί κόντρα σε Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Εφές, Αρμάνι και γενικά σε ομάδες που έχουν βάλει πολύ ψηλά τον φετινό τους πήχη.

Στις επόμενες δυόμιση εβδομάδες ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να εστιάσει στις αμυντικές του αδυναμίες (είτε σε ομαδικό και σε επίπεδο συνεργασιών, είτε σε ατομικό επίπεδο), να διορθώσει τις κάκιστες επιστροφές, τις αργές αντιδράσεις και το κυριότερο; Να αποφεύγουν οι παίκτες τα εύκολα και χωρίς καμία λογική, λάθη! Έλλειψη συγκέντρωσης; Δυσκολία στην γρήγορη σκέψη και εκτέλεση που θέλει και ζητάει ο Βόβορας; Το σίγουρο είναι ότι οι «πράσινοι» εκ νέου «πούλησαν» πολλές φορές τη μπάλα και έδωσαν το δικαίωμα στην αντίπαλη ομάδα να πετύχει εύκολους πόντους. Αυτό είναι απαγορευτικό σε αυτό το επίπεδο, πολλώ δε μάλλον σε εκτός έδρας παιχνίδι.

Μιας και ξεκίνησα με τα άσχημα θέλω να εστιάσω και σε έναν παίκτη. Ο Άαρον Ουάιτ ακόμα ψάχνεται. Δεν βγάζει ενέργεια, δεν κάνει αισθητή την παρουσία του, δεν βοηθάει στην άμυνα και σε γενικές γραμμές μοιάζει να είναι... αλλού για αλλού. Και μιλάμε για μια θέση όπου πέρυσι ο Παναθηναϊκός είχε εγγυημένα 12-14 πόντους στην επίθεση με τον Ντεσόν Τόμας, παρά τις δεδομένες και κραυγαλέες αμυντικές του αδυναμίες. Όμως ο άλλοτε παίκτης της Ζάλγκιρις, της Αρμάνι και της Τενερίφης οφείλει να... βγάλει νεύρο και να μπει στην «πράσινη» εξίσωση, ειδάλλως δεν αποκλείεται στο τέλος ο Παναθηναϊκός να ψάχνει παίκτη.

Και ξέρετε. Το «κενό» φάνηκε ακόμα πιο μεγάλο στο Κάουνας επειδή και ο Μήτογλου δεν βρέθηκε σε καλά βράδια με αποτέλεσμα να υπάρξουν πολλά προβλήματα στο «τέσσερα» τα οποία προσπαθούσε να «μπαλώσει» ο φιλότιμος Μπέντιλ. Ξαναλέω. Ακόμα είναι νωρίς. Πολύ νωρίς. Θα τα δούμε όλα ξανά σε 2-3 εβδομάδες.

Πάμε και στα καλά. Έγραψα για τον Φόστερ ότι τον αποσυντόνισαν κόντρα στην Ζάλγκιρις τα γρήγορα φάουλ με αποτέλεσμα να βγει εκτός ρυθμού. Όμως απέναντι στην Άλμπα, μόλις μπήκε το πρώτο, αμέσως μετά ξεκίνησε η κατηφόρα. Σίγουρα δεν πρόκειται να παίζει έτσι κάθε βράδυ, αλλά σίγουρα αποτελεί τον παίκτη που ήθελε πολύ ο Παναθηναϊκός! Αξιόπιστος επιθετικός, δυνατό κορμί, με τρομερή ενέργεια στο παιχνίδι του. Και με το... 1/8 των χρημάτων που έπαιρνε ο (κατά τ' άλλα συμπαθής) Τζίμερ Φρίντετ. Δεν θα σταθώ μόνο στον Φόστερ αλλά στους τρεις περιφερειακούς που θα στηριχθεί συνολικά ο Παναθηναϊκός φέτος.

Έχουμε και λέμε μετά τα δύο ματς στο Κάουνας:

Μάρκους Φόστερ: 17,5 πόντους μέσο όρο με 7/8 δίποντα, 7/9 τρίποντα, 2,5 ριμπάουντ, 1,5 ασίστ και 2,5 λάθη.

Νεμάνια Νέντοβιτς: 20,5 πόντοι μέσο όρο με 9/16 δίποντα, 6/16 τρίποντα, 5/5 βολές, 3 ασίστ σε κάθε ματς, 3 ριμπάουντ και 2,5 λάθη.

Πιερ Τζάκσον: 14 πόντοι μέσο όρο με 6/7 δίποντα, 4/8 τρίποντα, 3/4 βολές, 1,5 ριμπάουντ, 6,5 ασίστ, 1 κλέψιμο και 3,5 λάθη.

Τι σημαίνει αυτό; Πέτυχαν τους 104 από τους 184 πόντους της ομάδας τους σε αυτά τα δύο παιχνίδια, όπερ και σημαίνει τους περισσότερους από τους μισούς! Και μάλιστα με εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας αφού είχαν 71% στα δίποντα (22/31), 51,5% στα τρίποντα (17/33) και 88,8% στις βολές (8/9).

Επιθετικά αναμένεται να είναι οι τρεις παίκτες που θα «κουβαλήσουν» τον Παναθηναϊκό φέτος και όπως έδειξαν, κάλλιστα θα μπορεί να συμπληρώνει ο ένας τον άλλον, εάν κάποιος δεν βρεθεί στη μέρα του. Να κάνουν και οι τρεις ταυτόχρονα κακά παιχνίδια; Δεν είναι απίθανο, αλλά δεν είναι και το πιθανότερο.

Ο Νέντοβιτς δείχνει συνέχεια ότι θα είναι ο ηγέτης της ομάδας, ενώ ο Τζάκσον, μπορεί να αποτελεί «καθαρό» scoring point guard, αλλά όπως φαίνεται «βλέπει» γήπεδο και προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τους συμπαίκτες του. Απλά, πολλές φορές έχει και εκείνος το εύκολο λάθος στην πάσα. Και εκεί θα χρειαστεί να δουλέψει. Όσο για την άμυνα που... δεν έπαιξε ο Παναθηναϊκός, κρατήστε ότι απουσίαζε ο Χάουαρντ Σαντ-Ρος, αφού κρίθηκε προτιμότερο να μην αγωνιστεί καθόλου σε αυτό το παιχνίδι. Με τον Κουβανό στο παρκέ αλλάζει άρδην και η συνολική λειτουργία της ομάδας στην άμυνα.

Θα κάνω και μια αναφορά στον Ζακ Όγκουστ. Μετά την Ζάλγκιρις έγραψα ότι θα τον δούμε περισσότερο στο παρκέ. Όπως και έγινε. Είναι ξεκάθαρο ότι χρειάζεται χρόνο. Τόσο για να δουλέψει, όσο και για να βρίσκεται στο παρκέ προκειμένου να δείξει τα πράγματα που (δεδομένα) μπορεί να κάνει. Σίγουρα έχει... θεματάκια στην άμυνα, αλλά θα βρει και αυτός τα πατήματά του.

Όσο για τον Παπαπέτρου; Το ματς με την Ζάλγκιρις ήταν η εξαίρεση και σε καμία περίπτωση ο κανόνας. Ο αρχηγός των «πρασίνων» πατάει καλά φέτος, έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση και θεωρώ ότι ετοιμάζεται για την breakout season του.