Έντεκα παραμένοντες, επτά αλλαγές και 3+1 «πρωτάρηδες»

Η αλήθεια είναι ότι το περασμένο καλοκαίρι οι ομάδες της Euroleague ξεπέρασαν τους εαυτούς τους καθώς ο αριθμός των επτά αντικαταστάσεων μάλλον υπερβαίνει τις συνήθειές τους. Γιατί δεν θα τον συναντήσει κανείς, αν ρίξει μια ματιά στα πεπραγμένα παλιότερων καλοκαιριών. Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι από τους επτά προπονητές, οι 3+1 θα κάνουν παρθενική εμφάνιση στην Euroleague.

Στη συγκεκριμένη συνομοταξία μάλλον κυριαρχεί το όνομα του Ιγκόρ Κοκόσκοφ αν και η δική του μορφή ενδεχομένως να (μας) φαίνεται πολύ οικεία καθώς στο πρόσφατο παρελθόν εμφανίστηκε υποψήφιος για τον πάγκο ένα σωρό ομάδων. Επειδή, ωστόσο, υπάρχει τεράστια απόσταση μεταξύ θεωρίας και πράξης, ο Σέρβος προπονητής φέτος θα καθίσει για πρώτη φορά σε πάγκο ομάδας της Euroleague. Και σε ποιον πάγκο… Σε αυτόν που ήταν επί σειρά ετών ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, αυτόν της Φενέρμπαχτσε. Βάζοντας στην εξίσωση και το (ιστορικά καταγεγραμμένο) δεδομένο της κρίσης που διέρχεται κάθε ομάδα από την οποία φεύγει ο Ζοτς, γίνεται αντιληπτό ότι ο Κοκόσκοφ μάλλον ανέλαβε τη δυσκολότερη αποστολή στη φετινή Euroleague καθώς θα πρέπει να μπει στο κουστούμι του πολυνίκη της διοργάνωσης και να αποδείξει ότι η τουρκική ομάδα μπορεί να ζήσει δίχως τον «μεταμορφωτή» της.

Ακόμη πιο ενδιαφέρουσα περίπτωση είναι του δεύτερου πρωτάρη, λόγω πρότερου βίου αλλά και καταγωγής. Γιατί δεν είναι σύνηθες να αναλαμβάνει ομάδα του υψηλότερου επιπέδου ένας προπονητής με καταγωγή από την Αυστρία. Ο λόγος για τον Μάρτιν Σίλερ ο οποίος επίσης ανέλαβε τη δική του… mission impossible καθώς με τη σειρά του αντικατέστησε το πλέον αγαπημένο πρόσωπο στη Zalgiris Arena. Είναι γνωστό εξάλλου ότι η σχέση του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους με τη Ζαλγκίρις Κάουνας ομάδα ήταν σχεδόν ερωτική κι ας μην προερχόταν από αυτή, αλλά από το αντίπαλο δέος. Την άλλοτε Στατίμπα Βίλνιους, νυν Λιέτουβος Ρίτας.

Ο 38χρονος Σίλερ δεν είναι μόνο πρωτάρης αλλά και ο δεύτερος νεότερος στον κατάλογο των φετινών προπονητών της Euroleague. Πηγαίνοντας στο Κάουνας πήρε όμως κι έναν τίτλο στη βαλίτσα του, αυτόν του προπονητή της χρονιάς στην G League.

Για να μην αφήσουμε απορίες σχετικά με τον νεότερο, είναι ο τρίτος της συνομοταξίας των «πρωτάρηδων», ο 36χρονος Τι Τζέι Πάρκερ. Αυτός μπήκε στον… χορό ολίγον επεισοδιακά και μετά τα «ραβασάκια» που αντάλλαξε η διοίκηση της Βιλερμπάν με τον Ζβέζνταν Μίτροβιτς. Ο Μαυροβούνιος προπονητής έλαβε πρόωρο εξιτήριο και ο αδερφός του ιδιοκτήτη της γαλλικής ομάδας (σ. σ. Τόνι Πάρκερ) προήχθη στη θέση του πρώτου προπονητή. Το συγκεκριμένο γεγονός προκάλεσε έντονες συζητήσεις, αναπτύχθηκαν διάφορες θεωρίες συνομωσίας, αλλά και η απάντηση του Τι Τζέι Πάρκερ εμπεριείχε λογική καθώς είχε συμπληρώσει επταετία στο τεχνικό επιτελείο της Βιλερμπάν και νομοτελειακά θα ερχόταν η στιγμή να αναλάβει και την τεχνική ηγεσία της. Βέβαια, το συγκεκριμένο πλάνο προέβλεπε οκτώ χρόνια αλλά όπως είχε πει και ο ίδιος, ο Τόνι Πάρκερ συνηθίζει τις εκπλήξεις.

Αφήσαμε για το τέλος την περίπτωση του Γιώργου Βόβορα η οποία είναι ιδιάζουσα καθώς ήδη έχει υπηρετήσει ρόλο πρώτου προπονητή στον Παναθηναϊκό, αλλά με υπηρεσιακό χαρακτήρα. Ωστόσο μπαίνει στους πρωτάρηδες της διοργάνωσης καθώς είναι η πρώτη φορά που ανέλαβε χρέη πρώτου προπονητή βάσει απόφασης της διοίκησης και όχι εξ’ ανάγκης. Είναι επίσης η πρώτη φορά που ο Παναθηναϊκός δημιουργήθηκε βάσει της δικής του φιλοσοφίας.

Ο ΣΑΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ

Ο καλοκαιρινός γάμος της Μπαρτσελόνα με τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους δεν είχε πολλούς καλεσμένους, είναι αλήθεια όμως ότι όλοι νιώσαμε ότι ήμασταν εκεί. Γιατί κάθε καλοκαίρι ο Τύπος… τύπωνε χιλιάδες προσκλητήρια θεωρώντας δεδομένη την ολοκλήρωση αυτού του πολυετούς φλερτ, αλλά ο Λιθουανός έμενε σπίτι του και η δε ομάδα της Βαρκελώνης συνέχιζε τους πειραματισμούς. Όπως και στην περίπτωση του Τι Τζέι Πάρκερ, νομοτελειακά θα ερχόταν η στιγμή που ο «Σάρας» θα επέστρεφε στην αγαπημένη του Μπαρτσελόνα κι αυτό έγινε μετά βαΐων και κλάδων για να φανεί (προϊόντος του χρόνου) αν θα την οδηγήσει και στη Γη της Επαγγελίας καθώς για συναντήσει κανείς την τελευταία κατάκτηση της Euroleague θα πρέπει να ταξιδέψει στον χρόνο και να σταθεί στο 2010.

Επιστροφή καταγράφηκε και στην περίπτωση του Σάσα Ομπράντοβιτς. Ως παίκτης, υπήρξε γέννημα θρέμμα του Ερυθρού Αστέρα καθώς φόρεσε τη φανέλα του για σχεδόν μια επταετία (1987-94). Ως προπονητής, για πρώτη φορά θα σταθεί στον πάγκο της σερβικής ομάδας. Στην πραγματικότητα, η επιστροφή έχει διπλό χαρακτήρα καθώς ο 51χρονος Σέρβος τεχνικός απουσίασε για σχεδόν μια πενταετία από τη διοργάνωση καθώς η τελευταία φορά του ήταν με την Άλμπα τη σεζόν 2014-15.

Στον κύκλο των «νέων» βρίσκεται και το όνομα του Αντρέα Τρινκιέρι. Γνωστός και μη εξαιρετέος, προέρχεται από δύο πολύ καλές σεζόν στην Παρτίζαν Βελιγραδίου και η Μπάγερν Μονάχου θα γίνει η 4^η ομάδα με την οποία θα εμφανιστεί στην Euroleague. Η καλύτερή του ήταν η πρώτη του με την Μπάμπεργκ, όταν η γερμανική ομάδα πέτυχε πολλά περισσότερα σε σχέση με αυτά που είχαν «εκτιμήσει» οι γνώστες του αντικειμένου.

ΤΡΕΙΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΜΕΝΟΝΤΕΣ

Η αλήθεια είναι ότι δεν αμφισβητήθηκε ποτέ το μέλλον των έντεκα προπονητών που παρέμειναν στις θέσεις τους. Και οι τρεις εξ’ αυτών είναι Έλληνες. Μάλιστα, ο Δημήτρης Ιτούδης έχει τον τίτλο του δεύτερου μακροβιότερου σε πάγκο ομάδας από τη λίστα των τωρινών προπονητών της Euroleague διότι φέτος θα συμπληρώσει επτά χρόνια στην τεχνική ηγεσία της ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Στη σχετική πρώτη θέση είναι ο Παμπλο Λάσο καθώς φέτος θα κλείσει δεκαετία στη Ρεάλ Μαδρίτης. Μετά την περσινή μεταβατική περίοδο, Ολυμπιακός και Γιώργος Μπαρτζώκας ήταν προαποφασισμένο να συνεχίσουν τη συνεργασία τους και φυσικά να δοθεί η δυνατότητα στον Έλληνα τεχνικό να δημιουργήσει ομάδα βάσει της δικής του φιλοσοφίας. Όσο για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, στο Τελ Αβίβ πίνουν νερό στ’ όνομά του καθώς είναι άνθρωπος που μεταμόρφωσε το ασχημόπαπο σε κύκνο και η φετινή χρονιά θα είναι η 3^η του στη Μακάμπι.

Όπως πέρυσι, έτσι και φέτος ο γηραιότερος προπονητής της Euroleague είναι ο Αίτο Ρενέσες καθώς στις 20 Δεκεμβρίου θα κλείσει το 74^ο έτος της ηλικίας του. Ο Ισπανός θα καθίσει στον πάγκο της Άλμπα Βερολίνου για 4^η διαδοχική χρονιά. Αντιθέτως, αυτή του Έτορε Μεσίνα σ’ αυτόν της Αρμάνι Μιλάνο θα είναι μόλις η δεύτερη και με την προσδοκία των Ιταλών ότι θα εξελιχθεί πολύ καλύτερα από την πρώτη. Ο Εργκίν Αταμάν πίστευε ακράδαντα ότι η Αναντολού Εφές θα πατούσε στο υψηλότερο σκαλί της Ευρώπης αν δεν προέκυπτε η πανδημία κι ελπίζει ότι θα το καταφέρει στην 4^η χρονιά του στην τουρκική ομάδα.

Για τον Ρίμας Κουρτινάιτις, η φετινή σεζόν θα είναι η 3^η στην τεχνική ηγεσία της Χίμκι, ενώ ο Τσάβι Πασκουάλ παρέμεινε στον πάγκο της Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης αλλά με τη δυνατότητα δημιουργίας ομάδας σύμφωνα με τα δικά του «πιστεύω». Τελευταίος της παρέας αλλά και… παλιοσειρά είναι ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς. Πέρυσι η Μπασκόνια δεν έθελξε με τις εμφανίσεις της στη διοργάνωση, το έκανε όμως στην τελική φάση του ισπανικού Πρωταθλήματος με την κατάκτηση του τίτλου κι έτσι ο Μαυροβούνιος προπονητής πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από τον καλό φίλο του αλλά και πρόεδρο της Μπασκόνια, Χοσέ Αντόνιο Κερεχέτα. Τελευταίος της σχετικής λίστας είναι ο Χαουμέ Πονσαρνάου αλλά με μεγαλύτερες ευθύνες σε σχέση με τη περσινή χρονιά καθώς η Βαλένθια προχώρησε σε μία από τις μεγαλύτερες επενδύσεις στην ιστορία της με σκοπό να διεκδικήσει θέση στα Playoffs. Η φετινή χρονιά θα είναι η 2^η του 49χρονου τεχνικού στην Euroleague.