Παναθηναϊκός: Θα πουλάει πολύ ακριβά το... τομάρι του!

• Το «ξύλο» και ο... πλέι μέικερ Μποχωρίδης

Πριν από το παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ αναρωτιόμουν με ποιον τρόπο ο Παναθηναϊκός θα βάλει δύσκολα στη ρωσική ομάδα προσπαθώντας να κάνει την έκπληξη και να φτάσει στη νίκη.

Κατά τη διάρκεια του αγώνα και ενώ οι πράσινοι όχι μόνο δεν παρατούσαν το παιχνίδι αλλά έκαναν τη μία ανατροπή μετά την άλλη, αναρωτιόμουν πόσους τρόπους έχει ακόμα ο Παναθηναϊκός για να με διαψεύσει.

Για ένα ακόμη ματς του «τριφυλλιού» στην Euroleague, αποτυπώθηκε στο παρκέ αυτή η «τίμια Παναθηναϊκή προσπάθεια» που είχε υποσχεθεί ο Γιώργος βόβορας πριν από το ξεκίνημα της φετινής σεζόν. Τον περασμένο Μάρτιο, όταν ο Παναθηναϊκός είχε υποδεχθεί και πάλι την θέση Μόσχας στο κλειστό του ΟΑΚΑ, το ξεκίνημα του αγώνα ήταν πανομοιότυπο. Μόνο που τότε, ούτε αντίδραση έβγαλε ο Παναθηναϊκός αλλά ούτε και διάθεση για να γυρίσει το ματς με αποτέλεσμα να γνωρίσει μία πολύ βαριά εντός έδρας ήττα.

Φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο Παναθηναϊκός θα πουλάει πολύ... ακριβά το τομάρι του απέναντι και σε ομάδες με το πενταπλάσιο η εξαπλάσιο μπάτζετ, απέναντι σε ομάδες με τεράστια ποιότητα και βάθος. Το έκανε με την Μπαρτσελόνα, το έκανε με τη Φενέρ το ξανάκανε με την ΤΣΣΚΑ. Μπορεί στα δύο από αυτά τα τρία ματς να γνώρισε την ήττα, αλλά αποχωρώντας οι «πράσινοι» από το γήπεδο, ανέλυαν το «κρίμα, μπορούσαμε», όπως επίσης και το «τι θα μπορούσαμε να κάνουμε καλύτερα» και σε καμία περίπτωση δεν έφευγαν με τα κεφάλια σκυμμένα.

Τηρουμένων των αναλογιών (σε σχέση με τον αντίπαλο), των καταστάσεων και των δεδομένων που υπάρχουν τη φετινή -και ιδιαίτερη- σεζόν, στον Παναθηναϊκό χαμογελάνε για την προσπάθεια, αλλά στεναχωριούνται για τις ήττες. Έπαιζαν με την ΤΣΣΚΑ. Ε, και; Εμείς που είμαστε έξω από τον χορό, μπορεί να λέμε... πολλά τραγούδια βάζοντας κάτω τους αριθμούς και αναλύοντας τα ρόστερ, αλλά εντός των «πράσινων» τειχών θεωρούν (και πολύ καλά κάνουν που το θεωρούν) ότι μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια τις πιο (θεωρητικά, αλλά και πρακτικά) δυνατές ομάδες της EuroLeague και φυσικά να τις κερδίσουν.

Αν και στον Παναθηναϊκό ΔΕΝ χρησιμοποιεί κανείς την δικαιολογία των απουσιών, προσωπικά θέλω να τις βάλω στο τραπέζι. Ίδιο πάρτι θα έκανε (για παράδειγμα) ο Μπόλομποϊ στο τρίτο δεκάλεπτο και μετά τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός πλησίασε στον πόντο (53-52) αν υπήρχαν στο παρκέ αθλητικά παιδιά που θα μπορούσαν να τον «ματσάρουν» όπως είναι οι Όγκουστ και Μπέντιλ; Τώρα θα μου πείτε, «μα μιλάς για δύο παίκτες που δεν έχουν ιδιαίτερα ενεργό ρόλο;» Και θα σας απαντήσω ότι απέναντι σε αυτήν την (πανύψηλη) ΤΣΣΚΑ και με αυτά τα κορμιά που διαθέτει, η παρουσία τους ήταν κάτι παραπάνω από απαραίτητη και επιβεβλημένη.

Ακόμα και έτσι, ο Παναθηναϊκός δεν τα... έβαψε μαύρα. Ο Βόβορας ανακάτευε συνέχεια την τράπουλα, προσπάθησε να βάλει διαφορετικά πράγματα στο ματς, άλλαζε συνέχεια τα σχήματα (μέχρι και πεντάδα χωρίς κλασσικό σέντερ είδαμε), αλλά ατύχησε να έχει έναν Σαντ-Ρος σε κακό (επιθετικά) βράδυ, έναν Μήτογλου που δεν απέδωσε τα αναμενόμενα σ' ένα ματς που έπρεπε να παρουσιαστεί καλός λόγω των απουσιών και έναν Παπαπέτρου, ο οποίος ακόμα ψάχνει τα πατήματά του μετά τον τραυματισμό που τον ταλαιπώρησε και τον κράτησε για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός προπονήσεων. Μην ξεχνάτε ότι το τελευταίο ματς του αρχηγού του Παναθηναϊκού ήταν στις 15 Οκτωβρίου. Δηλαδή πριν από, σχεδόν, έναν μήνα!

Το «ξύλο» και ο... πλέι μέικερ Μποχωρίδης

Η λογική λέει ότι θα παρουσιαστεί αυτός που πρέπει και αυτός που θέλει και ο ίδιος να παρουσιαστεί! Θα αποκτήσει ρυθμό και θα μπορεί να μπει και εκείνος από την πλευρά του ξανά στην «πράσινη» εξίσωση. Είδαμε μια ομάδα να βγάζει και πάλι διάθεση στην άμυνα. Να ρίχνει «ξύλο». Να μην αφήνει το εύκολο καλάθι. Και αν δεν ήταν τα συνεχόμενα τρίποντα της ΤΣΣΚΑ στην πρώτη περίοδο, η ιστορία του ματς να είχε γραφτεί διαφορετικά. Όμως και αυτά, είναι μέρος του παιχνιδιού. Σούταραν, ευστόχησαν και πήραν το momentum. Θα μπορούσε να είχε συμβεί και στην αντίθετη πλευρά. Μόνο μην λησμονούμε και κάτι ακόμα. Τα περισσότερα από αυτά ήταν καλά σουτ. Μέσα από σύστημα. Μέσα από σωστή κυκλοφορία. Μέσα από υπομονή. Μέσα από την καλή δημιουργία των παικτών του Ιτούδη.

Η αλήθεια είναι ότι και από τον Παναθηναϊκό είδαμε σε κάποιες στιγμές του ματς να γυρίζει η μπάλα σωστά και με υπομονή. Ειδικά τις στιγμές που ο Μποχωρίδης ήταν μέσα στο παρκέ και ενεργούσε ως πλέι μέικερ. Ο 26χρονος γκαρντ, μπορεί να μην είναι κλασσικός point guard, αλλά γνωρίζει καλά τη θέση και ξέρει επίσης και πώς να την υπηρετήσει. Πήρε φάσεις πάνω του, δημιούργησε για τους συμπαίκτες του και σε γενικές γραμμές ενέπνευσε σιγουριά στα 17 λεπτά που αγωνίστηκε.

Ο Παπαγιάννης με τη σειρά του έδειξε και πάλι ότι βρίσκεται σε διαρκή άνοδο. Μάλιστα σε κάποιες στιγμές του ματς είχες την εντύπωση ότι ήταν... παντού, ειδικά στην άμυνα. Επιπλέον βοήθησε επιθετικά, τόσο μεταφράζοντας ως ασίστ τις πάσες των συμπαικτών του, όσο και με δικές του πάσες στην αδύνατη πλευρά. Και αυτό είναι κάτι που δουλεύει και θέλει να προσθέσει στο ρεπερτόριό του. Δηλαδή και το παιχνίδι από μέσα προς τα έξω.

Μάλιστα η παρουσία του στο ματς ήταν εξόχως σημαντική και λόγω των απουσιών του Παναθηναϊκού. Κλήθηκε να τα βάλει με όλους τους ψηλούς της ΤΣΣΚΑ και φρόντισε, στο μέτρο του δυνατού, να ανταπεξέλθει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μπορεί προς το τέλος του ματς να έχασε κάποια, φαινομενικά πάντα, εύκολα ριμπάουντ, αλλά και αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού. Συμβαίνει οποτεδήποτε και στον οποιονδήποτε.

Όσο για τον Νεμάνια Νέντοβιτς Μισό εκατοστό χρειάζεται. Μισό εκατοστό του είναι αρκετό. Άλλωστε ήταν εκείνος που κράτησε τον Παναθηναϊκό «ζωντανό» στο δεύτερο δεκάλεπτο και δη τις στιγμές που η ΤΣΣΚΑ ήθελε να ανοίξει το σκορ σημειώνοντας 14 από τους 18 πόντους των «πρασίνων» σ' εκείνο το διάστημα. Ο Σέρβος αποκτήθηκε για να είναι ο ηγέτης της ομάδας, για να είναι εκείνος που θα την «ξεκολλάει» όταν το έχει ανάγκη, για να είναι αυτός που θα παίρνει τα μεγάλα σουτ. Έχει αποδείξει ότι δεν φοβάται να το κάνει. Και ακόμα βρισκόμαστε στο ξεκίνημα της σεζόν.

Εν κατακλείδι, ο Παναθηναϊκός δεν πρόκειται να χαριστεί σε κανέναν φέτος. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα έρθει η χαλάρωση ή κάποια βαριά ήττα. Όμως δείχνει να βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Τι κατάληξη θα έχει; Υπομονή και θα δούμε...

ΥΓ1: Το να βλέπεις τον Βόβορα, στα τελευταία 30 δευτερόλεπτα, με την ΤΣΣΚΑ αγκαλιά με τη νίκη, να πανηγυρίζει μια καλή προσπάθεια και να φωνάζει τους παίκτες στον πάγκο με πάθος για τις τελευταίες οδηγίες, μήπως και... γίνει το θαύμα σε αυτό το διάστημα (με το σκορ στο 79-87 στα 38''), δείχνει πολλά για το φετινό mentality, τόσο του ίδιου του προπονητή, όσο και γενικά της ομάδας.

ΥΓ2: Ο Νέντοβιτς δήλωσε πρόσφατα ότι μετά από τάιμ άουτ που καλεί ο 43χρονος τεχνικός, ο Παναθηναϊκός σκοράρει. Και το έκανε και απέναντι στην ΤΣΣΚΑ.

ΥΓ3: Το δυνατό σημείο του Παναθηναϊκού φέτος, έγινε αδύνατο με την ΤΣΣΚΑ. Έχασε ριμπάουντ και δέχθηκε πόντους από δεύτερη προσπάθεια στο 3ο δεκάλεπτο, οι οποίοι ήταν κομβικοί για την τελική έκβαση του ματς.

ΥΓ4: Με τα «αν» δεν γράφεται ιστορία αλλά τα 7-8 λεπτά του Μπέντιλ και τα 10-15 του Όγκουστ ήταν υπεραπαραίτητα σε ΑΥΤΟ το ματς.

ΥΓ5: Για δεύτερο σερί παιχνίδι υπήρχε παίκτης-Ουάιτ στο παρκέ. Δεν έκανε τρελά πράγματα, αλλά δεν ήταν άφαντος. Χρήσιμος. Θετικό το πρόσημο.

ΥΓ6: Ακολουθεί το ματς με την Εφές. Εκτός απρόοπτου ο Παναθηναϊκός θα είναι πλήρης. Απαραίτητη η καλή εμφάνιση, ζητούμενο η νίκη.

ΥΓ7: Οι δύο από τις τρεις ήττες του Βόβορα στην φετινή EuroLeague είναι από Έλληνες προπονητές. Απλά το σημειώνουμε για χάρη της κουβέντας.

ΥΓ8: Δεν έγινε κάτι που ο Παναθηναϊκός έχασε από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Δεν χάθηκε τίποτα απολύτως από αυτήν την ήττα.

ΥΓ9: Πανέμορφες οι μαύρες εμφανίσεις.

ΥΓ10: Θα τα πούμε εκτενέστερα για τον Σέλβιν Μακ που απέκτησε ο Παναθηναϊκός