Γιασικεβίτσιους: Το παιδί της Ζαλγκίρις κόντρα στον... έρωτά του (pic & vid)

• Το πρώτο... αίμα
• Το λιθουανικό χθες και το καταλανικό σήμερα

Ζαλγκίρις. Και Κάουνας. Όλη η ζωή του. Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους είναι ένα παιδί της Ζαλγκίρις. Και καυχιέται γι' αυτό.

Το βράδυ της Παρασκευής (4/12, 20:00) θα επιστρέψει στην αγαπημένη του αρένα ως προπονητής της Μπαρτσελόνα. Θα αντιμετωπίσει την αγαπημένη του ομάδα. Και θα πρέπει να την κερδίσει.

Ποιος ξέρει, ίσως αν έχει χρόνο, μετά το τέλος του αγώνα, να μπορέσει να συναντήσει τους παλιούς του παίκτες. Να δει παλιούς φίλους και γνωστούς.

Όπως είχε πράξει το 1999.

Η ιστορία πάει ως εξής: Ο Γιόνας Καζλάουσκας δεν πίστευε ότι ο Σάρας ήταν έτοιμος για να αγωνιστεί στην πρώτη ομάδα της Ζαλγκίρις.

Και αυτός πήρε το.. καπελάκι του και πήγε στη Λιέτουβος Ρίτας. Η μοίρα τα έφερε έτσι, ώστε στους τελικούς να αγωνιστεί απέναντι στη μεγάλη του αγάπη.

Ο... έρωτας του επικράτησε με 3-0 και ο Γιασικεβίτσιους σχεδόν... πανηγύρισε την απώλεια του τίτλου. Πήγε στο Κάουνας και βρήκε τους παίκτες της Ζαλγκίρις. Και συμμετείχε στο πάρτι της νίκης!

«Είμαι ένα παiδί της Ζαλγκίρις», είναι η ατάκα που ολοκληρώνει αυτή την ιστορία.

Η αλήθεια είναι πως ο Λιθουανός ήταν «ερωτευμένος» με την ομάδα της γενέτειράς του.

Αλλά το.. φλερτ άργησε 15 χρόνια για να γίνει γάμος το 2013! Για μία και μοναδική σεζόν.

Μετά από 15 χρόνια καριέρας και αφού πέρασε από την Ολίμπια Λιουμπλιάνα, την Μπαρτσελόνα (δις), την Μακάμπι Τελ Αβίβ, το ΝΒΑ, τον Παναθηναϊκό (δις), τη Λιέτουβος (δις) και τη Φενέρ, κατέληξε στη Ζαλγκίρις! Στο λυκόφως μιας μεγάλης καριέρας.

Εκεί την έκλεισε. Όπως θα ήθελε.

​

Και αυτή η κίνηση αποτέλεσε την αιτία να κάνει κάτι που δεν ήθελε. Να γίνει προπονητής!

Ναι, είναι αλήθεια, το παιδί από το Κάουνας ήθελε να μείνει για πάντα παίκτης.

Σαν συνειδητοποίησε πως δεν μπορούσε, άλλαξε νοοτροπία.

Πάτησε τη.. σκανδάλη, «σκότωσε» τον παίκτη. Και αναγεννήθηκε σε έναν προπονητή.

Σε έναν καλό προπονητή. Η Ζαλγκίρις τον βοήθησε να δημιουργήσει την καριέρα του.

Βλέπετε, ένας καλός παίκτης δεν γίνεται απαραίτητα και καλός προπονητής.

Και ένας κακός παίκτης δεν αποκλείεται να γίνει εξαίρετος προπονητής.

Το πρώτο... αίμα

8 Απριλίου 2004. Η ημέρα που ο Γιασικεβίτσιους πήρε την πρώτη τρόπον τινά εκδίκηση για εκείνη την ήττα το 1998.

Η αναμέτρηση της Μακάμπι Τελ Αβίβ με την Ζαλγκίρις Κάουνας (του Άρβιντας Σαμπόνις, του Εντ Κότα και του Άιναρς Μπακάτσκις) ήταν κομβική. Ο νικητής θα κατακτούσε την 1η θέση του ομίλου στο TOP-16 και θα πήγαινε στο Final Four.

Ο Σάρας έκανε την καρδιά του... πέτρα. Και μέτρησε 37 πόντους (7/9 διπ., 4/10 τριπ., 11/12 βολές) σε 29:45. Με την Μακάμπι να οδηγεί την αναμέτρηση στην παράταση, χάρη σε τρίποντο του Ντέρικ Σαρπ. Και εκεί να παίρνει τη νίκη με 107-99.

Ο Γιασκεβίτσιους μόλις είχε... πληγώσει το είδωλό του. Και τον καλό του φίλο, τον Άρβιντας Σαμπόνις.

Η σχέση τους δεν ήταν πάντα καλή. Ο Σάρας θυμάται, στα πρώτα βήματά του, όταν ως point guard έπρεπε να δίνει την μπάλα στον «Σάμπας».

Και όταν αργούσε, ο Σαμπόνις άνοιγε το στόμα και ξεστόμισε κάθε λογής... γαλλικά.

Το λιθουανικό χθες και το καταλανικό σήμερα

Αυτή τη φορά, η Μπαρτσελόνα δεν διεκδικεί την πρόκριση. Είναι ακόμη νωρίς. Ο Γιασικεβίτσιους θέλει να (απο)δείξει γιατί αποχώρησε. Θέλει να δείξει απέναντι στην πρώτη ομάδα που τον εμπιστεύτηκε προπονητικά, πως βελτιώθηκε και πως εκείνη η ευκαιρία ήταν η αρχή για κάτι μεγάλο.

Μη λησμονούμε πως ο προπονητής Σάρας έχει καταγράψει τη μεγαλύτερη στιγμή του στον πάγκο της Ζαλγκίρις. To Final Four του 2018, με την κατάκτηση της 3ης θέσης.

Και αυτό έχει βάλει να ξεπεράσει. Όχι με τη 2η θέση, αλλά με την κορυφή. Αυτήν που κατέκτησε τέσσερις φορές ως παίκτης.

Και φέτος θέλει να κάνει ξανά με την Μπαρτσελόνα. Αλλά από διαφορετικό μετερίζι.