Δεν του πάει το «πρέπει», κίνδυνος να «καεί» ο Κάτας!

• Το πρόβλημα του ΣΕΦ
• Άδικο για τον Κάτας να συνδέεται με την εικόνα της Πόλης!

Χρειάστηκε να φτάσουμε στην 19η αγωνιστική για να πανηγυρίσουμε το απόλυτο 2/2 των ελληνικών ομάδων στην εφετινή Euroleague. Το νούμερο είναι σοκαριστικό αν λάβουμε υπ' όψιν τι γινόταν τα προηγούμενα χρόνια (πέρυσι μόνο συνέβη πέντε φορές), που ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός ήταν μεταξύ των πρωταγωνιστών της διοργάνωσης.

Η παραπάνω συνθήκη, όμως, μοιάζει πλέον τόσο μακρινή σε βαθμό που η απότομη προσγείωση «πράσινων» και κόκκινων» στην αμέσως επόμενη αγωνιστική (0/2), μοιάζει περισσότερο με επιστροφή στην κανονικότητα ή τη νέα πραγματικότητα που βιώνουν πλέον οι «αιώνιοι»... Έστω κι αν η λογική – αν υπάρχει στην εφετινή διοργάνωση – ήθελε τους Πειραιώτες να κερδίζουν έστω και δύσκολα την αδιάφορη και με προβλήματα Βιλερμπάν και τους «πράσινους» τουλάχιστον να μην διασύρονται στην Τουρκία.

Το πρόβλημα του ΣΕΦ

Αλλά όπως πολύ εύστοχα είχε επισημάνει πριν από μία εβδομάδα ο Βεζένκοβ στο gazzetta.gr, o Ολυμπιακός μάλλον εγκλωβίζεται στο «πρέπει» που νιώθει στο «Ειρήνης και Φιλίας» και «χύνει την καρδάρα με το γάλα» που γεμίζει με μαεστρία εκτός των συνόρων. Κάπως έτσι μπορεί να «διαβαστεί» το 63-69, που ισοδυναμεί με «πισωγύρισμα» ολκής, όχι μόνο γιατί έχασε την ευκαιρία να εδραιωθεί στην 7η θέση της βαθμολογίας, αλλά επειδή «έκαψε» κατά το ήμισυ το πολύτιμο «διπλό» πριν από 72 ώρες στο Τελ Αβίβ.

Μια προσεκτική ματιά στον μέχρις στιγμής απολογισμό της ομάδας του Μπαρτζώκα στα πρώτα 19 ματς, λέει την απόλυτη αλήθεια για το πόσο χωλαίνει στην έδρα της (ρεκόρ 4-6) και πόσο «πετάει» μακριά απ' αυτήν (ρεκόρ 6-3)! Κοινώς, οι «ερυθρόλευκοι» παίζουν καλύτερα στο εξωτερικό και νιώθουν βαριά τα πόδια τους στα πάτρια εδάφη.

Δικαιολογίες ή ελαφρυντικά για την χειρότερη εφετινή εμφάνιση στο Φάληρο (οι 63 πόντοι αποτελούν το επιθετικό season-low) σαφώς και υπάρχουν, όταν μετά τον Παπανικολάου, νοκ άουτ τέθηκε ο Χασάν Μάρτιν (οι Γάλλοι πέτυχαν πόντους που «πόνεσαν» από τις δεύτερες επιθέσεις), ενώ στον πάγκο για 40 λεπτά έμεινε και ο ήρωας του “Γιαντ Ελιάου”, Γιαννούλης Λαρεντζάκης που έκανε ένεση για να συμπεριληφθεί στην 12άδα.

Αυτό που θα πρέπει να προβληματίσει τον 56χρονο τεχνικό, είναι το έλλειμμα πνευματικής συγκέντρωσης των παικτών του σε ένα πολύ σημαντικό ματς και απουσία της νοοτροπίας για το κάτι παραπάνω, σε μία βραδιά που τίποτε δεν λειτουργεί καλά (42% εντός πεδιάς και 16 λάθη).

Χαρακτηριστικό της εξάρτησης των Πειραιωτών από τον Σλούκα και τον Σπανούλη, είναι ότι μεν πρώτος συνδύασε τα τριακοστά πρώτα του γενέθλια με την χειρότερη επιθετικά βραδιά της καριέρας στην Euroleague (2π., 7ασ. & 4λ. με 1/2 σουτ), ο δε δεύτερος (10π. με 3/8 σουτ), έπαιξε 22 λεπτά χωρίς να μοιράσει ούτε μία τελική πάσα.

Εκεί λοιπόν που λέμε ότι οι «ερυθρόλευκοι» αρχίζουν να βρίσκουν τα πατήματά τους, παίζουν με συνέπεια στην άμυνα και το σημαντικότερο, βλέπουν τον ηγέτη τους να ανεβάζει συνεχώς ρυθμούς και να είναι σταθερά καθοριστικός σε τρία διαδοχικά νικηφόρα ματς, έρχεται μία σβουριχτή σφαλιάρα από έναν αθλητικό, πλην όμως, αδιάφορο αντίπαλο για να υποχωρήσει τρία σκαλοπάτια και να πέσει στην 10η θέση.

Μ' αυτά και με εκείνα, ο Ολυμπιακός έμεινε στα 10 «ροζ φύλλα» και αν «ντουμπλάρει» τις ήττες του από τους Γάλλους, στο εξ' αναβολής ματς της προσεχούς Τρίτης (19/01, 21.45), τότε θα μείνει στο +4 από τον «αιώνιο αντίπαλό» του, τον οποίο θα υποδεχθεί στο Φάληρο στις 5 Φλεβάρη.

Σε άλλες εποχές, αν οι «κόκκινοι» είχαν τέσσερις νίκες περισσότερες από τους «πράσινους», θα ήταν πιθανότατα στις δύο πρώτες θέσεις. Στην τρέχουσα που βιώνει το μπασκετάκι της «ψωροκώσταινας» και οι δύο ομάδες μας βρίσκονται κάτω από την διαχωριστική γραμμή που εξασφαλίζει την συμμετοχή τους στα playoffs.

Σε όλα τα παραπάνω, συνυπολογίστε ότι μέχρι την «μητέρα των μαχών» (05/02), οι «ερυθρόλευκοι» έχουν μπροστά τους έναν Γολγοθά δύο διαδοχικών «διαβολοβδομάδων». Με Βιλερμπάν και Ζάλγκιρις εκτός στην πρώτη και με ταξίδι στο Μιλάνο (Αρμάνι) και μάχη με την Μπάρτσα εντός στην δεύτερη. Αν προσθέσουμε κι αυτή που ολοκλήρωσαν μόλις, τότε θα έχουν δώσει έξι παιχνίδια σε 16 μέρες και θα τεθούν αντιμέτωποι με έναν Παναθηναϊκό, που θα έχει δουλέψει τρεις εβδομάδες, έχοντας σημαδέψει – για λόγους γοήτρου αλλά και ψυχολογικής υπεροχής – αυτό το παιχνίδι.

Άδικο για τον Κάτας να συνδέεται με την εικόνα της Πόλης!

Για την ώρα, πάντως, ο Παναθηναϊκός δείχνει ότι χρειάζεται κάτι περισσότερο από ένα ηλεκτροσόκ για να φτάσει στο σημείο να είναι ανταγωνιστικός στην Euroleague. Ειδικότερα όταν δύο φορές μέσα σε μία εβδομάδα, δεν μπορεί να βγάλει ουσιαστική αντίδραση, τόσο μετά την απομάκρυνση του Γιώργου Βόβορα (ήττα με κατεβασμένα χέρια από την Ζενίτ) όσο και στο ντεμπούτο του Όντεντ Κάτας (συντριβή από την Φενερμπαχτσέ).

Ειδικότερα, η εικόνα στην ασιατική πλευρά της Κωνσταντινούπολης και η πιο βαριά εφετινή ήττα (9η σερί επί τουρκικού εδάφους) παραπέμπει σε νοοτροπία οργανισμού, που έχει πετάξει «λευκή πετσέτα» στις ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις.

Στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να κάνω μία μικρή παρένθεση, που έχει να κάνει με την απόφαση των «πρασίνων» να πετάξουν ανήμερα του αγώνα για τρίτο σερί ταξίδι. Το θεωρώ αδιανόητο για αυτό το επίπεδο στο οποίο αγωνίζονται και για την ιστορία του συλλόγου και δεν μπαίνω στην διαδικασία να υπολογίσω την κοντινή απόσταση της Αθήνας με το Τελ Αβίβ, το Βελιγράδι και την Πόλη.

Η άποψή μου στηρίζεται στην ανάγκη των παικτών να ξυπνήσουν σε νορμάλ ώρα για να ακολουθήσουν την ρουτίνα της ημέρας αγώνα και όχι από τα άγρια χαράματα για να ταξιδέψουν και να παίξουν αυθημερόν, χωρίς να έχουν την πολυτέλεια κάποιων ωρών ξεκούρασης και χαλάρωσης στο ξενοδοχείο. Και αυτό φέτος έχει συμβεί τρεις φορές και το αποτέλεσμα ήταν ισάριθμες ήττες...

Κλείνω την παρένθεση και συνεχίζω τον συλλογισμό μου γύρω από την αγωνιστική συμπεριφορά... αγγαρείας, που εξέπεμψε ο Παναθηναϊκός, μετά την ευχάριστη παρένθεση με την Βιλερμπάν. Η απουσία του Παπαπέτρου δεν μπορεί να θεωρηθεί αμελητέα. Παρ' όλα αυτά, περί αγγαρείας μπορεί να μιλήσει κάποιος, όταν ουσιαστικά κανένας παίκτης του «τριφυλλιού» δεν έκανε ηχηρό step up, δεν έβγαλε παραπάνω ενέργεια και δεν έδειξε διάθεση να εντυπωσιάσει το νέο προπονητή του.

Δεν μπορούν να εξηγηθούν αλλιώς, το εφετινό αρνητικό ρεκόρ πόντων σε μία περίοδο (31π.) που δέχτηκαν οι πρωταθλητές με το καλησπέρα και το 0-18 σερί που επέτρεψαν στα τελευταία 4'31” του πρώτου δεκαλέπτου, «αποχαιρετώντας» από νωρίς το παιχνίδι. Ούτε φυσικά η παθητική αγωνιστική συμπεριφορά τους, η οποία «έφερε» την πρώτη “100άρα” που δέχτηκε η άμυνά τους και συνάμα κατέγραψε την πιο παραγωγική επίδοση των παικτών του Κοκόσκοφ μετά από 20 ματς!

Έβλεπα τον δύσμοιρο Κάτας στις κοντινές λήψεις της τηλεοπτικής μετάδοσης της Nova και τον λυπόμουν, όχι μόνο γιατί δεν είχε καμία ευθύνη για τα αγωνιστικά δρώμενα, αλλά γιατί ήταν ανήμπορος να αντιδράσει. Ποιον να βάλει, τι έξτρα οδηγία να δώσει, πόσο διαφορετικό σχήμα να χρησιμοποιήσει και πόσο να ανακατέψει την τράπουλα, όταν δεν έχει ουσιαστικά συμπληρώσει 48 ώρες στην ομάδα.

Μπορώ να επισημάνω κι άλλα. Ότι δεν ήξερε τους παίκτες, ότι δεν είχε playmaker, ότι δεν έχει ξεκάθαρη αμυντική φιλοσοφία, ότι δεν πήρε time out ούτε στο σερί 0-18, ότι ήταν ψαρωμένος και ένα σωρό ακόμη ότι... Είναι όμως άδικο για τον Όντεντ να συνδέεται μ' αυτή την εικόνα. Έστω κι αν ο ίδιος, στις πρώτες του δηλώσεις, είχε σπεύσει να προετοιμάσει τον κόσμο για να μην περιμένει κάτι το ιδιαίτερο από το ματς.

Εύλογα θα μου πει κάποιος ότι ήξερε πολύ καλά σε τι κατάσταση βρισκόταν ο Παναθηναϊκός και θα μπορούσε να αποφύγει εντελώς το μπλέξιμο ή τουλάχιστον να μην κοουτσάρει στην Πόλη. Δεν το έκανε, περισσότερο γιατί πονάει την ομάδα που τον κάλεσε σε μία κρίσιμη καμπή και λιγότερο για να αρπάξει την ευκαιρία και εργαστεί στο επίπεδο της Euroleague.

Αυτό όμως, δεν αναιρεί την αδικία που συντελείται εις βάρος του και με δική του ευθύνη. Με την μεγαλύτερη, όμως, να ανήκει στην άπειρη διοικητική ομάδα του Παναθηναϊκού, που στην προσπάθειά της να ισιώσει την χρονιά, δεν αποκλείεται να την στραβώσει για τα καλά. Και ταυτόχρονα να κάψει και το χαρτί του ίδιου του Κάτας για την επόμενη σεζόν.