Ολυμπιακός: Μία συζήτηση με τον καθρέφτη είναι αναγκαία

• ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ
• BRAINSTORMING

Δεν έχασε ο Ολυμπιακός από τον Παναθηναϊκό. Ο Παναθηναϊκός νίκησε τον Ολυμπιακό και μάλιστα με επιβλητικό τρόπο.

Δεν μπορώ να τον χαρακτηρίσω διαφορετικά όταν έχει προβάδισμα για 37 λεπτά. Και προβάδισμα γύρω από τους 8-10 πόντους, όχι οριακό.

Μπράβο στους «πράσινους» γιατί έπαιξαν μπάσκετ by the book και ακολουθώντας το πλάνο τακτικής που είχε σχεδιάσει ο προπονητής τους.

Από την άλλη οι «ερυθρόλευκοι» παρουσίασαν ένα μπάσκετ εγωιστικό, ένα μπάσκετ πανικού το οποίο είχε ελάχιστη σχέση με τον πλάνο τακτικής που είχε σχεδιάσει ο προπονητής τους.

Ευθύνη έχουν όλοι, παίκτες και προπονητές για την εικόνα που παρουσίασαν. Αν άλλα λένε να κάνουν κι άλλα κάνουν τότε και οι παίκτες φταίνε για την «ανυπακοή» που δείχνουν και ο Μπαρτζώκας που δεν τους κάθισε στον πάγκο. Αλλά με πόσους να παίξει;

ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ

Τα ριμπάουντ. Πάρτι έκαναν οι παίκτες του Κάτας. Το πιο δυνατό στοιχείο του φετινού Παναθηναϊκού και στον Ολυμπιακό όφειλαν να γνωρίζουν.

Μάταια φώναζε ο Μπαρτζώκας για μπλοκ άουτ στους παίκτες του. Αυτοί την ώρα του σουτ αντί να έρχονται σε επαφή με αντίπαλο, κοιτούσαν την πορεία της μπάλας στον αέρα.

Ειλικρινά ελάχιστες φορές ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στην άμυνά του χωρίς να έχει σκοράρει.

Το αμυντικό πλάνο. Ο Κάτας πήγε με ψηλή «πεντάδα», μία κοψιά ήταν όλοι και υλοποίησε το όνειρο του Ντούντα που ήθελε να κοουτσάρει μία πεντάδα με δίμετρους.

Με αυτόν τον τρόπο ο Παναθηναϊκός άλλαζε σε όλα τα σκριν ώστε να αφαιρέσει τη δημιουργία των παικτών του Ολυμπιακού και να εκμεταλλευτεί πως κανείς παίκτης του «ερυθρόλευκου» ρόστερ δεν έχει άνεση σε «1on1» καταστάσεις ΧΩΡΙΣ τη βοήθεια σκριν (π.χ ποτέ δεν πέρασαν Σλούκας ή Σπανούλης τον Παπαγιάννη)

Αντί να μεταφέρουν λοιπόν γρήγορα τη μπάλα στην αδύνατη πλευρά και να χτυπήσουν με close out φάσεις, είδαμε να τρυπάνε το παρκέ από την υπερβολική χρήση ντρίμπλας.

Δεν αντέχουν την πίεση του «πρέπει». Ο Ολυμπιακός φέτος έχει πανηγυρίσει ελάχιστες φορές σε αγώνες τους οποίους ΠΡΕΠΕΙ να κερδίσει. Δεν ανταποκρίνονται σε συνθήκες πίεσης και το επανέλαβαν χθες.

Ο Ολυμπιακός έκανε τον Παναθηναϊκό να το πιστέψει. Καημό το έχω να δω μία πρώτη περίοδο στην οποία ο Ολυμπιακός να προηγηθεί με 18-10 για παράδειγμα. Όπως συμβαίνει στο 90% των φετινών αναμετρήσεων, έτσι και κόντρα στον Παναθηναϊκό είδαμε τους Πειραιώτες να κυνηγάνε στο σκορ και να βρίσκονται πίσω με 10 πόντους διαφορά.

Οι 4 ασίστ του Σπανούλη και το κλέψιμο με βουτιά αποδείχτηκαν σπασμωδικό διάστημα. Δεν ήταν αρκετά για να κλονίσουν την αυτοπεποίθηση που αποκτούσαν οι φιλοξενούμενοι.

Τρίποντα, δίποντα, φόλοου. Όποιος ήθελε σκόραρε κι εύκολα κι άντε να τους σταματήσεις μετά. Σαντ Ρος, Μποχωρίδης, Ουάιτ αισθάνθηκαν εξαιρετικά, βρήκαν ρυθμό, πίστεψαν στο «διπλό» και το πήραν.

Ο Βεζένκοβ μίκρυνε το γήπεδο. Η απουσία του πιο συνεπή και καλύτερου σουτέρ του Ολυμπιακού επέτρεψε στον Κάτας να παίξει κλειστό man to man όσο κυλούσε ο αγώνας με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν χώροι δράσης για τους γηπεδούχους.

Η παρουσία του Βούλγαρου θα υποχρέωνε την άμυνα να βγει πιο μακριά, το γήπεδο αυτομάτως θα… μεγάλωνε και θα δημιουργούνταν χώροι.

Ο Κάτας έκανε το μειονέκτημα, πλεονέκτημα. Το έγραψα μετά τη νίκη στο Τελ Αβίβ. Είναι πολύ σημαντικό ένας προπονητής να μετατρέπει το μειονέκτημα σε πλεονέκτημα. Ο Κάτας το κατάφερε αφού η απουσία του Νέντοβιτς τον βοήθησε υπερβολικά στην άμυνα και ουσιαστικά τον οδήγησε αναγκαστικά στο πλάνο τακτικής που είδαμε χθες στο ΣΕΦ.

Με τον Σέρβο στο παρκέ ο Παναθηναϊκός παίζει διαφορετικό στιλ μπάσκετ.

BRAINSTORMING

Ακολουθεί καταιγισμός σκέψεων. Σκέψεις απλές που απασχολούν το μυαλό μου και δεν χρίζουν ανάλυσης για την ώρα.

Πάμε…

1. Στον Ολυμπιακό οφείλουν παίκτες και Μπαρτζώκας να κάνουν μία ωραία κουβέντα με τον καθρέφτη τους. Στην ερώτηση «ποιος φταίει» να στρέψουν τον αντίχειρά τους προς το δικό τους στήθος και να μη στρέψουν τον δείκτη του χεριού τους μπροστά, δεξιά, αριστερά.

Αν δεν είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους, δε θα βρεθεί άκρη.

2. Η ομάδα κατέρρευσε μετά την ήττα στο Κάουνας και τον τρόπο που αυτή ήρθε.

3. Η νωθρότητα με την οποία αγωνίζεται ο Χάρισον είναι εκνευριστική.

4. Ο Έλις στο πρώτο άστοχο σουτ, στο πρώτο λάθος, στο πρώτο χαμένο ριμπάουντ κατεβάζει το κεφάλι κι απογοητεύεται.

5. Το ριμπάουντ είναι ομαδική δουλειά.

6. Εγωισμοί και ναζάκια δεν ταιριάζουν στον Ολυμπιακό.

7. Ο ΜακΚίσικ ήταν σε ένα ακόμη παιχνίδι ο κορυφαίος του Ολυμπιακού κι ας παίζει «Ινδιάνικο» μπάσκετ. Αν βελτιώσει το τρίποντο θα αλλάξει επίπεδο η καριέρα του.

8. Η χρονιά κρίνεται ως αποτυχημένη αφού ο μοναδικός στόχος που δεν ήταν άλλος από την παρουσία στα playoffs, έχει τόσες πιθανότητες να υλοποιηθεί όσες κι εγώ να βγάλω μαλλιά.

(Ασχετο. Πάντα για τα μαλλιά μου λέω σε τέτοιου είδους κουβέντες).

9. Ο Ολυμπιακός στο τρίτο δεκάλεπτο πήρε τρία ριμπάουντ. Τρία. 3. Three. Tres. Trois. Δε θυμάμαι να το έχω ξανασυναντήσει. Δύο αμυντικά κι ένα επιθετικό!

10. Επιθέσεις με 1-2 πάσες. Επιθέσεις με τραγικές αποστάσεις. Επιθέσεις χωρίς ίχνος κίνησης μακριά από τη μπάλα. Αυτό δεν είναι μπάσκετ για Φεβρουάριο μήνα.