Γιατί έπαψες... Αρμάνι να θυμίζεις (pics & vid & πίνακας)

• Η ΧΑΜΕΝΗ ΒΟΛΗ ΤΟΥ ΛΑΝΓΚΦΟΡΝΤ
• ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ ΦΕΤΟΣ
• ΠΑΙΚΤΕΣ ΜΕ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
• Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΜΕΣΙΝΑ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
• Η ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΡΜΑΝΙ ΣΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Η φετινή σεζόν στην Euroleague για την Αρμάνι Μιλάνο είναι εντελώς διαφορετική σε σχέση με τις προηγούμενες και κυρίως... αναπάντεχα θετική.

Η ιταλική ομάδα στην καθιερωμένη διακοπή της διοργάνωσης για τα κύπελλα κάθε χώρας βρίσκεται στην τρίτη θέση με ρεκόρ 15-8 και για πρώτη φορά ουσιαστικά μάχεται όχι για την είσοδό της στα playoffs, αλλά για το πλεονέκτημα της έδρας.

Η Αρμάνι τα τελευταία χρόνια είναι μόνιμη πρωταθλήτρια στη μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού, όταν ξεκινάει η διοργάνωση η μόνιμη ατάκα που τη συνόδευε ήταν «δε γίνεται φέτος να μην μπει στα playoffs» κι η μόνιμη ατάκα του Φεβρουαρίου «πόσο loser ομάδα είναι αυτή η Αρμάνι».

Το Gazzetta.gr γράφει για όσα έχουν αλλάξει και προσπαθεί να εξηγήσει την εξαιρετική πορεία της Αρμάνι στη φετινή διοργάνωση.

Η ΧΑΜΕΝΗ ΒΟΛΗ ΤΟΥ ΛΑΝΓΚΦΟΡΝΤ

Τη σεζόν 2013-14 η Αρμάνι έκανε παρόμοια με τη φετινή σεζόν καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση στο Top 16 κάτι που σήμαινε πλεονέκτημα έδρας στα playoffs. Μία σειρά playoffs η οποία να θυμίσουμε οδηγούσε στο Final 4 το οποίο θα γινόταν στο Μιλάνο, στην έδρα της.

Στο Game 1 η Μακάμπι έκανε το break αφού με το σκορ στο 86-76 ο Κιθ Λάνγκφορντ σε «νεκρό» χρόνο αστόχησε σε μία βολή και το ματς πήγε στην παράταση για να χαθεί τελικά και να κλείσει η σειρά με 3-1 υπέρ των μετέπειτα πρωταθλητών Ευρώπης.

Εκείνη η χαμένη βολή του νυν γκαρντ της ΑΕΚ λες και έριξε κατάρα τα επόμενα χρόνια.

ΤΙ ΑΛΛΑΞΕ ΦΕΤΟΣ

Η φετινή εικόνα της Αρμάνι για πρώτη φορά θυμίζει ομάδα. Τα προηγούμενα χρόνια η ομάδα γέμιζε το ρόστερ με πολλούς καλούς και ακριβούς παίκτες, αλλά ποτέ δεν έβρισκαν... χημεία. Λίγο ο εγωισμός, λίγο η ασυμφωνία χαρακτήρων, λίγο η έλλειψη παρεμβατικότητας από τον προπονητή και τη διοίκηση. Μπορούμε να βρούμε πολλά.

Ο Τζόρτζιο Αρμάνι τα τελευταία χρόνια έχει μόνιμο ετήσιο μπάτζετ το οποίο κυμαίνεται μεταξύ των 25 και 30 εκατομμυρίων. Ο οργανισμός ποτέ δεν δημοσιοποιεί τον προϋπολογισμό του, αλλά δεδομένα βρίσκεται ανάμεσα σε αυτά τα δύο νούμερα τουλάχιστον την τελευταία πενταετία.

ΠΑΙΚΤΕΣ ΜΕ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ

Η Αρμάνι ανέκαθεν είχε παικταράδες στο ροστερ της, μόνο που πολλοί από αυτούς έβαζαν το «εγώ» πάνω από το «εμείς». Η βασικότερη αλλαγή έχει να κάνει με τους παίκτες που πλαισίωσαν την ομάδα.

Παίκτες με εμπειρία, παίκτες οι οποίοι μπορούν να διαχειριστούν θετικές κι αρνητικές καταστάσεις, παίκτες που καταλαβαίνουν πως μόνο μέσω της ομαδικής δουλειάς θα έχει αντίκρυσμα η ατομική τους απόδοση.

Μάλκολμ Ντιλέινι, Τζίτζι Ντατόμε, Κάιλ Χάινς και Σαβόν Σιλντς είναι κλασικά παραδείγματα τέτοιων παικτών. Αυτοί οι τέσσερις μαζί με τον «παλιό» Σέρχιο Ροντρίγκεθ κατάφεραν να... τιθασεύσουν τους Κέβιν Πάντερ, Ζακ ΛεΝτέι και Βλάντιμιρ Μίτσοφ.

Το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό αφού στο παρκέ παρουσιάζεται μία ομάδα με ελάχιστες αγωνιστικές αδυναμίες και κυρίως μία ομάδα πνευματικά δυνατή που ανταποκρίνεται στις δύσκολες καταστάσεις.

Οι ήττες είναι αυτές που βγάζουν έξω τον πραγματικό χαρακτήρα και τη φετινή σεζόν τα αρνητικά αποτελέσματα δεν έβγαλαν τίποτα απολύτως.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΜΕΣΙΝΑ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

Ο Έτορε Μεσίνα επέστρεψε στον πάγκο της Αρμάνι επειδή του πρότειναν να είναι ταυτόχρονα και ο πρόεδρος της ομάδας. Αυτό ήταν το βασικό του κίνητρο. Ο Μεσίνα πήρε τον Χρήστο Σταυρόπουλο και οι δυο τους «έχτισαν» μία σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα σε όλα τα κομμάτια που συνθέτουν μία ομάδα.

Διοίκηση, χορηγοί, υπάλληλοι, παίκτες, προπονητές εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον και δεν αμφιβάλλουν ο ένας για τον άλλον.

Ο Ιταλός coach και ο Ελληνας παράγοντας πρόσθεσαν την τεχνογνωσία που χρειάζεται μία ομάδα έτσι ώστε οι παίκτες της να ασχολούνται μόνο με τη δουλειά τους στο παρκέ.

Η ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΡΜΑΝΙ ΣΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ