Αν μη τι άλλο ο Παναθηναϊκός πρωτοτυπεί!

• Που να είχε το budget της... Χίμκι
• Κινήσεις από τώρα
• Πρόβλημα παίζοντας άμυνα με αλλαγές

Έπρεπε να έρθει η σεζόν 2020 2021 για να το δούμε και αυτό...

Και όχι μόνο το βλέπουμε αλλά το λένε και οι ίδιοι πρωταγωνιστές. Και εξηγώ. Η αλήθεια είναι, ότι είχαμε συνηθίσει τα παιχνίδια της Βasket League να ήταν εκείνα τα οποία θα αποτελούσαν μία καλή προπόνηση, ένα καλό «ξεμούδιασμα» και μία ευκαιρία για να πάρουν ψυχολογία όλοι οι παίκτες, ενόψει φυσικά των δύσκολων ευρωπαϊκών αναμετρήσεων που ακολουθούσαν στη Εuroleague.

Να όμως που έφτασε η στιγμή να... συμβαίνει το αντίθετο. Πλέον, και στο σημείο στο οποίο βρισκόμαστε στην τρέχουσα σεζόν, τα παιχνίδια της Εuroleague είναι αυτά που κάνουν πιο σκληρούς και πιο δυνατούς τους «πράσινους» προκειμένου να παρουσιάζονται πιο έτοιμοι στα ματς εντός των συνόρων. Ακούγεται περίεργο, ε;

Καλώς ή κακώς (φυσικά... κακώς ωστόσο πρόκειται για τα σημεία των καιρών) οι στόχοι του Παναθηναϊκού φέτος είναι διαφορετικοί, και από τη στιγμή που δεν υπάρχουν ευρωπαϊκές βλέψεις, το μεγαλύτερο βάρος δίνεται στις εγχώριες διοργανώσεις. Άλλωστε το παραδέχτηκε και ο Ζακ Όγκουστ μετά το τέλος του αγώνα στην Κωνσταντινούπολη. Ο σέντερ του Παναθηναϊκού είπε χαρακτηριστικά ότι στόχος της ομάδας είναι τα δύο τρόπαια στην Ελλάδα και ότι μέσα από τις αναμετρήσεις Εuroleague η ομάδα «δένει» και γίνεται καλύτερη.

Και ναι. Έτσι είναι. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Όσο απίστευτο και αν ακούγεται, η έλλειψη στόχων στην EuroLeague, δίνει το δικαίωμα και την ευκαιρία στον Όντεντ Κάτας να δει πράγματα και ενδεχομένως να δοκιμάσει σχήματα και πρόσωπα ώστε να παρουσιαστεί η ομάδα καλύτερη και πιο έτοιμη στους... εφικτούς της στόχους. Με ρωτάτε αν μου αρέσει; Όχι. Σε καμία περίπτωση. Από την άλλη ωστόσο ουδείς μπορεί να κατηγορήσει τους «πράσινους» για το γεγονός ότι έμειναν εκτός οκτάδας.

Που να είχε το budget της... Χίμκι

Στην τελική, κάποια στιγμή θα γινόταν και αυτό. Κανείς δεν έχει υπογράψει συμβόλαιο με την επιτυχία και ότι κάθε χρόνο θα είναι μέσα στις οκτώ καλύτερες ομάδες της EuroLeague. Θα υπάρξουν και άσχημες χρονιές. Και μέσα από αυτές μαθαίνεις.

Τι να πει και η Μακάμπι που με τριπλάσιο budget είναι εκτός γι' άλλη μια χρονιά; Θα μου πείτε ότι ειναι και άτυχη καθώς πέρυσι, και πριν ξεσπάσει η πανδημία, είχε εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στα playoffs. Δεκτόν. Θέλετε άλλο παράδειγμα; Η Ζενίτ. Αυτή τη στιγμή εκτοπίστηκε από την οκτάδα. Και καλύτερα να μην μιλήσουμε για το πόσο πολλαπλάσιος είναι ο αγωνιστικός της προϋπολογισμός. Η Μπασκόνια. Μεγαλύτερο budget και είναι εκτός.

Ο Ολυμπιακός το ίδιο. Άλλους στόχους είχε πριν από το τζάμπολ της EuroLeague και αλλού κατέληξε. Καλά, ας μην μιλήσουμε για την Χίμκι. Για... βάλτε τον Παναθηναϊκό (ή και τον Ολυμπιακό, δεν τα διαχωρίζω) με το budget της ρωσικής ομάδας και με παικταράδες στο ρόστερ (Σβεντ, Μονρό, Μπούκερ, Μίκι, Γιόβιτς και άλλοι) αλλά να είχε 3-26 ρεκόρ στην EuroLeague και 9-9 στο εθνικό πρωτάθλημα; (σ.σ. στην προκειμένη η VTB League) Ούτε που θέλω να σκέφτομαι τι θα γινόταν...

Στο κάτω-κάτω της γραφής κανείς στον Παναθηναϊκό δεν είχε μιλήσει για playoffs. Μόνο για μια αξιοπρεπή παρουσία. Όμως εδώ απέτυχε. Στο μεγαλύτερο ποσοστό δεν μπορεί να πει κάποιος ότι είχε αυτήν την αξιοπρεπή παρουσία (ασχέτως αν έχασε αρκετά ματς στις λεπτομέρειες) από τη στιγμή που βρίσκεται τρίτος από το τέλος έχοντας 10 νίκες σε 29 παιχνίδια.

Είναι απλά μια χαμένη και αποτυχημένη χρονιά στην Ευρώπη. Κατά την ταπεινή μου άποψη και με δεδομένο ότι διαθέτει ένα από τα πιο χαμηλά budget της διοργάνωσης, ο Παναθηναϊκός δικαιούται να έχει και μια κακή σεζόν. Άλλωστε μένει εκτός playoffs για πρώτη φορά μετά το 2010. Αυτό κάτι λέει όσον αφορά τη συνέπεια της ομάδας.

Κινήσεις από τώρα

Απλά το θέμα έχει να κάνει με το «αύριο» και με το «τι γίνεται από εδώ και στο εξής». Δηλαδή να μην γίνουν... συνήθεια στον Παναθηναϊκό οι θέσεις εκτός των playoffs αλλά να συνεχίσει η ομάδα την κληρονομιά που έχει «χτίσει» με τόσο κόπο και ιδρώτα όλα τα προηγούμενα χρόνια. Τεχνογνωσία υπάρχει. Οι άνθρωποι που «τρέχουν» την ομάδα είναι θρύλοι του ευρωπαϊκού μπάσκετ και μετά από μια χρονιά «εκμάθησης» και... κολυμπιού σε αχορτογράφητα νερά (σ.σ. δεν πρέπει να παραγράφουμε την Covid-19 και ότι ο Παναθηναϊκός αντλούσε το μεγαλύτερο ποσοστό νικών, δύναμης και ενέργειας μέσα από την έδρα του και το γεμάτο ΟΑΚΑ) είναι λογικό να κάνουν λάθη, αλλά μέσα από αυτά να μαθαίνουν.

Το έχω γράψει και συνεχίζω να το γράφω. Το στοίχημα του Παναθηναϊκού είναι το νταμπλ και το «χτίσιμο» της επόμενης ομάδας με τα σωστά υλικά, τους κατάλληλους παίκτες και τη διατήρηση του ελληνικού κορμού. Και αυτό είναι κάτι που πρέπει να κάνει σύντομα γιατί όσο περνάει ο καιρός και ξεπροβάλουν τα κοντομάνικα από τις ντουλάπες, άλλο τόσο θα μπαίνουν στον χορό και οι ομάδες με τα «βαριά» πορτοφόλια. Και εκεί θα... υπάρχει πρόβλημα.

Όπως είδατε δεν ασχολήθηκα καθόλου με το ματς με την (όποτε το θέλει) «πυραυλοκίνητη» Εφές. Δεν υπάρχει λόγος. Ο Παναθηναϊκός, στο μέτρο του δυνατού, ήταν ανταγωνιστικός, αλλά η διαφορά ποιότητας με την τουρκική ομάδα είναι χαώδης. Εκεί που κάποτε ο Παναθηναϊκός ήταν ο «Γολιάθ» των ευρωπαϊκών παρκέ, τώρα έχει πάρει τον ρόλο του «Δαυίδ» απέναντι σε πολύ καλύτερες ομάδες, με ποιότητα και βάθος. Και τι... Δαυίδ. Χωρίς καν σφεντόνα!

Φυσικά αναφέρομαι (και πάλι) στο θέμα του point guard. Τεράστιο το πρόβλημα. Και δεν ξέρω μετά τον τραυματισμό του Τι Τζέι Μπρέι (όχι ότι είναι κλασσικός «άσος» ο άνθρωπος, αλλά μπορεί και «κατεβάζει» τη μπάλα με σιγουριά, χωρίς να εγκυμονεί το λάθος σε κάθε κατοχή) αν θα υπάρξει πρόβλημα και στην Basket League. Είδατε με το Περιστέρι, Δεν άργησε να γίνει η ζημιά.

Πρόβλημα παίζοντας άμυνα με αλλαγές

Στο ματς με την Εφές, από τη μία υπήρχε ο Μίτσιτς, ο Λάρκιν και ο Μπομπουά στα γκαρντ και από την άλλη ένας φιλότιμος Μποχωρίδης να προσπαθεί. Ο Σαντ-Ρος πάλι έκανε πολλά λάθη (παρά τις 7 ασίστ), ενώ ο Σέλβιν Μακ συνέχισε στα δικά του στάνταρ. Άφαντος. Μάλλον, έκανε την εμφάνισή του. Όταν η Εφές πήρε διαφορά και άνοιξε η «ψαλίδα» στο σκορ. Εκεί κατάλαβες ότι ήταν στο παρκέ.

Φυσικά δεν έχω τίποτα με το παιδί. Έτσι; Έχω ξαναγράψει. Δεν είναι «άσος» και καλείται να κάνει μια δουλειά στην οποία δεν είναι καλός. Εσείς τι πιστεύετε. Θα την κάνει καλά; Ουσιαστικα για «δυάρι» πίσω από τον Νέντοβιτς είχε αποκτηθεί καθώς γινόταν προσπάθεια για βασικό πλέι μέικερ μεσούσης της σεζόν. Δεν έγινε, δεν προχώρησε και τώρα ο Αμερικανός πληρώνει όλα τα σπασμένα.

Και δυο-τρεις παρατηρήσεις ακόμα για το ματς. Ο Παναθηναϊκός δέχθηκε 23 δίποντα. Αν δεν κάνω λάθος τα 21-22 από αυτά πρέπει να ήταν μέσα από τη ρακέτα (κάτω από το καλάθι για την ακρίβεια) και τα περισσότερα εκ των οποίων, είτε με drive και ανενόχλητα layups, είτε με «κοψίματα» από τον κεντρικό διάδρομο πιάνοντας στον ύπνο την άμυνα. 0Αυτή τη φορά η άμυνα με αλλαγές δεν έφερε καρπούς στους «πράσινους». Μάλλον για να ακριβολογήσω. Για τρίτο σερί ματς δεν έφερε. Και ο Ερυθρός Αστέρας είχε «διαβάσει» καλά το ματς, αλλά και το Περιστέρι.

Ο Χεζόνια χρειάζεται μεγαλύτερη ελευθερία. Όταν μπορεί και την έχει, ανεβάζει και τη δική του απόδοση. Και επειδή είναι παίκτης ρυθμού, δεν μπορεί να βρει καλά διαστήματα όταν μπαινοβγαίνει στο παρκέ. Ίσως ο Κάτας να πρέπει να προσαρμόσει το παιχνίδι του Παναθηναϊκού και πάνω του.

Κλείνοντας, η εικόνα του αγώνα ήταν εξής, μία: Αν η Εφές ήθελε να νικήσει με έναν πόντο, θα νίκαγε με έναν πόντο. Αν ήθελε να νικήσει με 10 πόντους, θα νίκαγε με 10 πόντους. Μπορεί να μην ακούγεται και πολύ καλό αυτό για τον Παναθηναϊκό, αλλά η ποιότητα της τουρκικής ομάδας ήταν τόσο μεγάλη που μπορούσε να καθορίσει ακριβώς όπως ήθελε την εξέλιξη του ματς.

Και δεν είναι κακό αυτό... Είπαμε. Κάποιες φορές οι άλλοι είναι (πολύ) καλύτεροι.

ΥΓ: Τι παικταράς αυτός ο Μίτσιτς. Θεωρώ, και δεν ξέρω αν υπερβάλω, ότι αυτή τη στιγμή ίσως να είναι ο καλύτερος (σίγουρα ο πιο φορμαρισμένος) παίκτης της EuroLeague.

ΥΓ2: Τίμιος Ζακ Όγκουστ. Όσο έπαιξε ήταν θετικός. Είναι όμως αρκετή μια εμφάνιση, σ' ένα αδιάφορο ματς να τον κρατήσει στο ΟΑΚΑ και του χρόνου; Όχι...

ΥΓ3: Η μεγάλη ανυπομονησία στον φετινό Παναθηναϊκό έχει να κάνει με την ταυτόχρονη συνύπαρξη Χεζόνια, Νέντοβιτς στο παρκέ. Λογικά ίσως δούμε τον Σέρβο στην «διαβολοβδομάδα» που ακολουθεί.

ΥΓ4: Εφές και Μπαρτσελόνα τα φαβορί μέχρι στιγμής για την EuroLeague.

ΥΓ5: «Σφαγή» γίνεται για την οκτάδα με τουλάχιστον πέντε ομάδες να διεκδικούν τρεις θέσεις.