Ολυμπιακός: Ο Ταβάρες είναι cheat στο παρκέ
Κάθε παιχνίδι που περνάει σημαίνει πως πλησιάζει και το τέλος μίας βασανιστικής χρονιάς. Βασανιστικής και αποτυχημένης χωρίς «αλλά».
Ένα παιχνίδι έμεινε και η αλήθεια είναι πως ενώ εδώ και σχεδόν δύο μήνες έχω αποδεχτεί τον αποκλεισμό, αισθάνομαι περίεργα.
Περίεργα για το τραγικό αυτό διάστημα των εφτά αναμετρήσεων με ήττες, για το αποτέλεσμα στο Κάουνας το οποίο δεν κατάφερε να διαχειριστεί η ομάδα. Περίεργα γιατί για τρίτη διαδοχική σεζόν δεν θα υπάρχει Ολυμπιακός στα playoffs.
Περίεργα γιατί ενδεχομένως θα δω τον Σπανούλη σε μία εβδομάδα να δίνει το τελευταίο του επίσημο παιχνίδι σε ένα άχαρο περιβάλλον όπως το άδειο ΣΕΦ.
Για να αισθάνομαι εγώ (και μερικοί από εσάς) περίεργα, φανταστείτε πόσο περίεργα αισθάνονται οι παίκτες, ο Μπαρτζώκας, οι άνθρωποι που ο Ολυμπιακός είναι η καθημερινότητά τους. Περίεργα γιατί ξέρουν πως έχασαν μία ευκαιρία να συμμετέχουν στα playoffs.
Ας επαναλάβω για μία ακόμη φορά πως η Euroleague με το συγκεκριμένο σύστημα διεξαγωγής χρειάζεται αγωνιστική συνέπεια, υγεία, λύσεις στο παρκέ και ο Ολυμπιακός δεν διέθετε τίποτα από αυτά.
Ο ΤΑΒΑΡΕΣ ΚΡΥΒΕΙ ΤΟΝ ΗΛΙΟ
Πάμε όμως και στην αναμέτρηση με την Ρεάλ.
Δεν ξέρω αν έχει αλλάξει το μπάσκετ και αν έχει περάσει η μόδα των σέντερ «τσέπης» κι έχουν επιστρέψει οι 7 footers στο προσκήνιο. Αυτές είναι απόψεις και δεν υπάρχει νομίζω, σωστό και λάθος.
Αυτό που ξέρω είναι πως ο Εντι Ταβάρες είναι μοναδικός στο είδος του και δεν μπορεί να τον σταματήσει κανείς εκτός από τον εαυτό του. Ούτε παίκτης τύπου Χάινς ούτε παίκτης τύπου Φολ της Βιλερμπάν.
Ο άνθρωπος είναι cheat στο παρκέ όπως λένε και οι gamers.
Στην επίθεση είναι σαν να παίζει ένας άντρας με παιδάκια. Στην άμυνα με απλωμένα χέρια μπορεί να καλύψει απόσταση περίπου δύο μέτρων σκεπάζοντας το καλάθι.
Ο άνθρωπος στέκεται στη γραμμή της βολής με το χέρι υψωμένο και δεν μπορείς να σουτάρεις από τα 7 μέτρα.
Οι τάπες του Ταβάρες είναι το μικρότερο κακό της παρουσίας του στο παρκέ. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ο φόβος που δημιουργεί στον παίκτη που εκτελεί ο οποίος για να αποφύγει το κόψιμο αλλοιώνει την καμπύλη του σουτ του σε τεράστιο βαθμό.
Αυτό έπαθαν κι οι «ερυθρόλευκοι» οι οποίοι πάντως και εν τη απουσία του Ταβάρες τα «έσπασαν».
Σε αυτά τα διαστήματα αιτία δεν ήταν ο φόβος, αλλά η βιασύνη. Παρατήρησα αρκετές φορές τον Λαρεντζάκη και τον ΜακΚίσικ να μην δείχνουν υπομονή και να εκτελούν. Ο Κουφός το ίδιο.
Αναφέρομαι σε αυτούς γιατί δεν είναι ο ρόλος τους να παίρνουν τόσα και κυρίως τέτοιου είδους σουτ.
Ο «Λάρυ» είναι καλύτερος όταν πάρει πέντε αμαρκάριστα και βάλει τα τρία κι όχι όταν πάρει οκτώ προσπάθειες χωρίς να γυρίσει η μπάλα στην επίθεση.
Ο Κουφός είναι ένα παιδί που μπορεί να προσφέρει συγκεκριμένα πράγματα. Ελάχιστα κατ’ εμέ, αλλά αυτό είναι η άποψή μου. Δεν γίνεται να παίρνει εννιά σουτ σε 17 λεπτά. Και από αυτά μόλις τα τέσσερα μόνο ήταν από pick ‘n’ roll.
Ο Σλούκας πήρε 5 σουτ κι ο Λαρεντζάκης 8.
Ο Βεζένκοβ που είναι ο κορυφαίος παίκτης της ομάδας πήρε 11 κι ο Κουφός 9.
Δεν φταίει αυτό για την ήττα, αλλά η βιασύνη κι η λαχτάρα «να σκοράρω» που παρατήρησα σίγουρα έκανε ζημιά.
Και ειδικά ο Λαρεντζάκης δεν έχει την παραμικρή ανάγκη για κάτι τέτοιο διότι έχει καταφέρει να πείσει για την αξία του και τον... άπιστο Θωμά. Παρασύρθηκε. Είναι μέρος της απειρίας του και είναι απόλυτα λογικό.
ΚΑΛΗ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Οι 72 πόντοι της Ρεάλ είναι μια χαρά παθητικό σε ένα γήπεδο το οποίο μπορεί να «γείρει» επικίνδυνα σε ανυποψίαστη στιγμή. Ο Ολυμπιακός έκανε εξαιρετική δουλειά στο αμυντικό ριμπάουντ. Σε εκνευριστικό βαθμό θα έλεγα γιατί δεν είχε δείξει τον ίδιο ζήλο στην συγκεκριμένη πτυχή του παιχνιδιού στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν.
Η Ρεάλ ανανέωσε μόλις έξι φορές την επίθεσή της.
Το κλειδί για αυτό ήταν πως συμμετείχαν όλοι στην διεκδίκηση της μπάλας. Οι περιφερειακοί πήγαιναν συνέχεια στο ριμπάουντ και πολλές φορές η μπάλα κατέληγε στα χέρια τους.
Η γενικότερη εικόνα του παιχνιδιού πάντως μου έδωσε την εντύπωση πως μέχρι τώρα να έπαιζαν οι δύο ομάδες η διαφορά θα κυμαινόταν στους 9-14 πόντους. Η Ρεάλ έμοιαζε να ξέρει πότε χρειαζόταν να κάνει το κάτι περισσότερο για να μην αισθανθεί ουσιαστική απειλή.
Από την άλλη κι ο Ολυμπιακός με τόσο άσχημα ποσοστά (ξεκίνησε με 2/16 τρίποντα) ήξερε πως δεν γινόταν να πλησιάσει και να αγχώσει περισσότερο τον αντίπαλο.
ΥΓ: Η αρχική πεντάδα της Ρεάλ με Αλοθέν, Τέιλορ, Ντεκ, Γκαρούμπα και Ταβάρες δεν άφηνε περιθώρια για καλές επιλογές. Οι τύποι έκρυβαν το καλάθι και ήταν έξυπνη κίνηση να πάει ο Τέιλορ στο μαρκάρισμα του Σλούκα αφού η πίεση που άσκησε ο Σουηδός στον Έλληνα γκαρντ ήταν τεράστια.
ΥΓ 2: Λάθος της Euroleague να γίνουν εξ αναβολής αγώνες μετά τη λήξη της regular season. Φανταστείτε να εμπλεκόντουσαν ελληνικά συμφέροντα, τι επανάσταση θα είχαμε κάνει. Ζενίτ και ΤΣΣΚΑ θα αντιμετωπίσουν τον Παναθηναϊκό γνωρίζοντας ακριβώς τι χρειάζονται, κάτι που δεν συμβαίνει με τους διεκδικητές των ίδιων στόχων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Ρεάλ - Ολυμπιακός 72-63: Άδειος, άστοχος, αλλά αξιοπρεπής (vid)
Η βαθμολογία της EuroLeague: Βήμα πρόκρισης η Ρεάλ, στα ίδια ο Ολυμπιακός
EuroLeague: Τα σενάρια για τις ομάδες που θα κόψουν το... νήμα της οκτάδας
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
