Ποιος να φοβηθεί ποιον;
Με δύο ματς στους 30+ πόντους στην κανονική περίοδο, αλλά με διαφορετικούς νικητές στην Μόσχα (100-65 η ΤΣΣΚΑ) και την Πόλη (100-70 η Εφές) αντίστοιχα, η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου δολαρίου για τον πρώτο ημιτελικό του 33ου Final της Euroleague, είχε να κάνει με το τι ματς θα βλέπαμε στην Lanxess Arena. Η πλειοψηφία των μπασκετικών θεωρούσε φαβορί τους Τούρκους, αλλά κανείς δεν μπορούσε να ξεγράψει τους Ρώσους των 20 συμμετοχών στο κορυφαίο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Έτσι ακριβώς δηλαδή, όπως εξελίχθηκε και το ματς που βρήκε την ομάδα του Αταμάν να προκρίνεται για 2η φορά στην ιστορία της στον τελικό της διοργάνωσης, σε ένα ματς-θρίλερ, που κρίθηκε σε ένα σουτ (89-86)! Αν και για 30 λεπτά τίποτε δεν προμήνυε ότι η «ρωσική αρκουδα» θα έχει τύχη… Ή καλύτερα ότι η Εφές μπορεί να χάσει…
Η αλήθεια είναι ότι η ομάδα της ευρωπαϊκής πλευράς της Κωνσταντινούπολης, είναι μακράν η ποιοτικότερη της διοργάνωσης, έχει τρομερούς αυτοματισμούς και κατά διαστήματα είναι χάρμα ιδέσθαι.
Καμία άλλη δεν έχει την πολυτέλεια να ξεκινάει με τρεις κοντούς που “κεντάνε” (Μίτσιτς, Σίμον και Μπομπουά) και να φέρνει τον Λάρκιν από τον πάγκο για να δώσει την χαριστική βολή, ενώ ταυτόχρονα στην πεντάδα της βρίσκεται ένας πολύ αθλητικός forward (Σίνγκλετον) που έχει προσαρμοστεί εξαιρετικά τον ρόλο του κι ένα βαρύ και αργό σέντερ (Σανλί), που όμως σκοράρει από μακριά, κατεβάζει ριμπάουντ, μοιράζει τάπες και ξέρει να κινείται χωρίς την μπάλα.
Αυτά τα πλεονεκτήματα φτάνουν και περισσεύουν στην Εφές για να δημιουργεί αμυντικές ανισορροπίες, να σουτάρει με υψηλά ποσοστά ευστοχίας και αν και είναι και στον μέσο όρο αμυντικά, να χτίζει μεγάλες διαφορές εν ριπή οφθαλμού και να δείχνει ανίκητη.
Αυτό έγινε και στα πρώτα 30 λεπτά του πρώτου ημιτελικού. Με 36 από τους 49 πόντους τους από την περιφερειακή 4άδα (Μίτσιτς 14π. & 5ασ.), οι Τούρκοι έφτασαν μέχρι και το +15 (39-24) στο πρώτο μέρος και δύο φορές στο +21 στα μέσα της 3ης περιόδου. Εκεί, λοιπόν, που πρέπει να πατήσουν το πόδι στο γκάζι και να εξαφανιστούν από το οπτικό πεδίο, φαίνεται η απουσία της μεγάλης προσωπικότητας από τον προπονητή, έτσι ώστε να διατηρηθεί η συγκέντρωση και να ληφθούν οι σωστές αποφάσεις.
Δεν συνέβη δα μία και δύο φορές αυτό φέτος στους φιναλίστ του περασμένου Final 4 στη Βιτόρια (2019). Ίσα-ίσα που ακριβώς έτσι, παρ’ ολίγο να μείνουν έξω από την Ρεάλ στα playoffs, κάτι που αν συνέβαινε θα συνιστούσε την μεγαλύτερη ανατροπή στα χρονικά της postseason!
To ότι η Εφές κατάφερε να το διαπράξει και πάλι (μεγαλύτερη είναι η δική της ευθύνη από την υπερπροσπάθεια της ΤΣΣΚΑ), την καθιστά ευάλωτη και ασόβαρη (σε σύγκριση με την αξία της) για τις απαιτήσεις και την πίεση ενός τελικού. Που να βλέπατε το ύφος, την έκφραση και το χρώμα του προσώπου του 55χρονου προπονητή της, όσο οι Ρώσοι ψαλίδιζαν την διαφορά και ειδικότερα όταν ο Σέρβος “διαστημικός” MVP της κανονικής περιόδου (25π. & 6ασ.), αποβλήθηκε με 5 φάουλ (37ο λεπτό).
Το ότι η τελευταία πρωταθλήτρια Ευρώπης ξαναμπήκε στο ματς και είχε την ευκαιρία να το «κλέψει» (με το τρίποντο που επιχείρησε ο Κλάϊμπερν στο τελευταίο δευτερόλεπτο), είναι σίγουρα μεγάλο credit για τον Δημήτρη Ιτούδη, που ταξίδεψε στην Γερμανία χωρίς τα 2/5 της πεντάδας, βάσει της οποίας σχεδιάστηκε η ομάδα του ρωσικού στρατού! Ωστόσο, δεν περιποιεί καμία τιμή στην Εφές και σίγουρα δεν της παρέχει ασφάλεια ενόψει της κυριακάτικης (30/05, 21.00) με την Μπαρτσελόνα.
Όταν είδε τα δύσκολα, έπαιξε το καλό της χαρτί!
Στον 2ο ημιτελικό, είδαμε τους πιο σοβαρούς, πειθαρχημένους και συγκεντρωμένους Καταλανούς των τελευταίων δύο μηνών για 20 λεπτά. Σε τέτοιο βαθμό, που πραγματικά τρίβαμε τα μάτια μας! Μας το λέγε ο Saras την παραμονή για τον Γκασόλ, αλλά δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πόσο σημαντική θα ήταν η επίδρασή του στο αγωνιστικό κομμάτι.
Με τον Πάου (10π., 2ρ. & 1κοψ. με 4/4 σουτ) να κυριαρχεί για ένα 6λεπτο, λοιπόν, τον Καλάθη (9π. & 5ασ.) να τρέχει και να δημιουργεί ρήγματα και τον Μίροτιτς (11π. & 3ρ.) να ξεκινάει ζεστός, η Μπάρτσα ξέφυγε ακόμη και με +11 (49-38 στο 19’) και σκοράροντας 51 πόντους πριν πάει στην ανάπαυλα, έδειχνε ότι θα διαχειριστεί επαγγελματικά την αποστολή της.
Κι εκεί που την βλέπουμε να βγάζει ενέργεια και στην άμυνα, αναγκάζοντας τους Μιλανέζους σε πολλά τραβηγμένα σουτ, αρχίζει το 2ο μέρος και γινόμαστε μάρτυρες μίας ολικής κατάρρευσης που την έφερε μέχρι και το -8 (59-67 στο 28’), με 29 πόντους παθητικό στην 3η περίοδο.
Στην πιο δύσκολη καμπή του ματς, όμως, οφείλω να αναγνωρίσω την ψυχραιμία του Γιασικεβίτσιους όταν οι σφυγμοί χτυπούν κόκκινο και το ματς φαίνεται να γλιστράει από τα χέρια του. Το σχήμα με τον Καλάθη, τον Μπολμάρο και τον Κούριτς στην περιφέρεια, έδωσε λύσεις στην άμυνα, επανέφερε το ματς στα ίσα κι έδωσε την ευκαιρία στον Χίγκινς να το κλέψει με αυτό εκπληκτικό νικητήριο καλάθι (84-82) υπό δύσκολες προϋποθέσεις, κι ενώ το ματς φαινόταν να οδεύει προς παράταση.
Αν η Μπαρτσελόνα υπερτερεί κάπου στον τελικό, είναι στα κορμιά, στο μπασκετικό IQ και την προσωπικότητα του προπονητή της. Δεν ξέρω πόσο σοβαρός είναι ο τραυματισμός του συγκινητικού Νικ (17π., 4ρ. & 6ασ.) στον αστράγαλο, αλλά η πιθανή του απουσία από το ματς της Κυριακής (30/05, 21.00), είναι αλήθεια ότι αποδυναμώνει ακόμη περισσότερα τα αμυντικά χαρτιά του Saras.
Αν υπάρχει όμως, μία παράμετρος η οποία ίσως να μην εγείρει πολλές αντιρρήσεις, είναι ότι καμία από τις δύο φιναλίστ δεν εκπέμπει την παραμικρή σιγουριά. Αν αυτό συμβάλει στο να δούμε έναν τελικό που θα κριθεί σε ένα σουτ (όπως άλλωστε και οι δύο ημιτελικοί), τότε το ότι καμία από τις δύο ομάδες δεν προκαλεί τον φόβο της άλλης, είναι ίσως ο καλύτερος οιωνός για το ματς της χρονιάς.
Υγ.1: Η επιμονή του Ιτούδη στο πρόσωπο του Λούντμπεργκ (15π. στο 2ο μέρος) και τα χρήματα που ξόδεψε η ΤΣΣΚΑ για την απόκτησή του από την Ζιέλονα Γκόρα, νομίζω ότι αποδείχτηκε απολύτως δικαιολογημένη από την εικόνα του Δανού “rookie” στον ημιτελικό.
Υγ.2: Η βελτίωση του Κλάϊμπερν (26π. & 7ρ.) είναι τόσο εντυπωσιακή (μακράν το καλύτερο τριάρι στην Ευρώπη) που αν ο Μιλουτίνοφ δεν είχε χτυπήσει, η ΤΣΣΚΑ θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα στον τελικό κι εκεί τα δεδομένα θα ήταν άλλα.
Υγ.3: Ανεξαρτήτως του τι έγινε, ο 50χρονος Έλληνας τεχνικός κράτησε ψηλά την σημαία του ελληνικού μπάσκετ εδώ στην Κολωνία και απέδειξε ότι αυτή τη στιγμή είναι ο κορυφαίος εν ενεργεία σε όλη την Ευρώπη.
Υγ.4: Μεγάλο respect στον τεράστιο Πάου Γκασόλ, που στα 41 του μετά από τόσους τίτλους και διακρίσεις, σηκώθηκε από τον πάγκο κι έτρεξε στην άλλη πλευρά του παρκέ για να δει πως είναι ο Καλάθης.
Υγ.5: Βαθιά υπόκλιση και στον Κέβιν Πάντερ (23π., που λίγα χρόνια μετά την rookie σεζόν του στο Λαύριο, έχει εξελιχθεί σε έναν από τους πλέον αξιόπιστους σούτινγκ γκαρντ της Ευρωπης και έφτασε μία ανάσα από το να στείλει την Μπάρτσα στο καναβάτσο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
Μπαρτσελόνα - Αρμάνι 84-82: Το καλάθι του Χίγκινς που την έστειλε στον τελικό! (vid)
Μπαρτσελόνα - Μιλάνο 84-82: «Kρύο αίμα» ο Χίγκινς, την έστειλε στον τελικό! (vid)
Μπαρτσελόνα-Αρμάνι: Τραυματισμός για Καλάθη, αποχώρησε υποβασταζόμενος! (vid)
Μπαρτσελόνα-Αρμάνι: Ο Γκασόλ έγινε ο γηραιότερος παίκτης σε Final 4
ΤΣΣΚΑ - Εφές 86-89: Τα τελευταία δευτερόλεπτα που έκριναν την πρόκριση! (vid)
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
