Σαν σήμερα, πριν από 8 χρονιά, ο Ολυμπιακός κυριαρχούσε ολοκληρωτικά επί της Ρεάλ Μαδρίτης και έγραφε ιστορία με την δεύτερη συνεχόμενη κατάκτηση της Euroleague.
Υπάρχουν μερικές ιστορίες που δεν μοιάζουν με άλλες. Υπάρχουν μερικές βραδιές, που στο μυαλό αποτυπώνονται με έναν ξεχωριστό τρόπο, καταλαμβάνοντας ένα δικό τους μέρος. Μια από αυτές είναι η βραδιά του Ολυμπιακού στις 12/5 του 2013, όταν έπαιξε στον τελικό της Euroleague, κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης.
Οι «ερυθρόλευκοι» κατέκτησαν το 2012 ίσως ένα από τα πιο «επικά» τρόπαια στην ιστορία τους και... ξύπνησαν την Ευρώπη από τα τετριμμένα. Πήγαν στην Κωνσταντινούπολη ως το απόλυτο αουτσάιντερ, έχαναν στον τελικό από την ΤΣΣΚΑ με 19 πόντους και τελικά έφτασαν σε μια κατάκτηση ενός τροπαίου που σχολιάστηκε με διαφόρους τρόπους. Ειπώθηκε ότι είναι επικό, ότι είναι μοναδικό, ότι είναι... τυχερό.
Πολλοί στάθηκαν σε αυτό. Ένα τυχερό τρόπαιο, για μια ομάδα που δούλεψε σκληρά όλη την σεζόν, έφτασε μέχρι το τέλος και εκεί γύρισε ένα παιχνίδι που έμοιαζε χαμένο. Χρειάστηκε ο Ολυμπιακός να το κάνει ξανά και εμφατικά, για να καταλάβουν όλοι την δυναμική που είχε εκείνη η ομάδα. Αυτό έγινε στο Λονδίνο το 2013. Πέρασαν 8 χρόνια από τότε και αυτός ο τελικός μοιάζει με όνειρο. Όλα πήγαν «τέλεια» για να γραφτεί ο επίλογος μιας διετίας, που για κάθε οπαδό, παίκτη ή μέλος του Ολυμπιακού θα μοιάζει με παντοτινό όνειρο.
Το gazzetta.gr χωρίζει τον τελικό σε 10 στιγμές και γυρίζει τον χρόνο πίσω σε μια ομαδική βραδιά.
Η μέρα ξεκίνησε με βόλτα στο Hyde Park
Κακή αρχή, αλλά εδώ έχουμε τον Ολυμπιακό
Ο Άντιτς πάλευε, το παιχνίδι γυρνούσε
Η τάπα του Χάινς στον Μίροτιτς που έβαλε φωτιά
Το γκολ-φάουλ του Σερμαντίνι έδειξε τον δρόμο!
«Back to Back» και ΕΠΙΚΗ επιστροφή του Βασιλιά στον θρόνο του!
ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ: Ένα όνομα, ένας MVP
Γιώργος Μπαρτζώκας: Κατάφερε το... ακατόρθωτο
Οι Αγγελόπουλοι το έκαναν έτσι όπως το είχαν φανταστεί
Ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε ένα μοναδικό κεφάλαιο της ιστορίας του
Ενας τελικός μεγάλης διοργάνωσης φέρνει μαζί του άγχος, πίεση και ανυπομονησία. Στις 12/05/2013 ο Ολυμπιακός έδινε ένα τέτοιο παιχνίδι με αντίπαλο την Ρεάλ Μαδρίτης για τον τίτλο της Euroleague.
Την ώρα που οι Μαδριλένοι έτρωγαν τα... νύχια τους από το άγχος και σκέφτονταν μόνο το παιχνίδι, ο Γιώργος Μπαρτζώκας έδωσε ραντεβού με τους παίκτες του για βόλτα!
Το πρωί του τελικού, λίγες ώρες πριν το τζάμπολ ο Ελληνας προπονητής αποφόρτισε τους παίκτες του με μία βόλτα στο Hyde Park.
Οι «ερυθρόλευκοι» αστειεύτηκαν μεταξύ τους, χαλάρωσαν, αποφορτίστηκαν και πήγαν στο γήπεδο λίγες ώρες μετά πνευματικά έτοιμοι.
Οι δύο ομάδες μπήκαν στο παρκέ αποφασισμένες, αλλά γρήγορα για ακόμα μια φορά τα πράγματα στράβωσαν για την ελληνική ομάδα. Οι μετέπειτα πρωταθλητές Ευρώπης μπήκαν άσχημα στο παιχνίδι και βρέθηκαν από νωρίς να χάνουν.
Οι Ισπανοί είχαν ενθουσιασμό, έβρισκαν στόχο στην επίθεση και όσο έβλεπαν τους «ερυθρόλευκους» να τα έχουν χαμένα τους... χτυπούσαν. Ο Ολυμπιακός βρέθηκε να χάνει στο δεκάλεπτο με 17 πόντους (27 – 10), αλλά δεν είχε πει την τελευταία του λέξη.
Η Ρεάλ με απίθανη άμυνα κατόρθωσε να κρατήσει τους αντιπάλους της στους 10 πόντους σε ισάριθμα λεπτά παιχνιδιού παίζοντας καλά και στην άλλη πλευρά του παρκέ, αφού έβαλε 27 πόντους, όσους είχε δεχτεί από την ΤΣΣΚΑ στον ημιτελικό στο κλείσιμο του πρώτου ημιχρόνου (27-40).
Η πρώτη περίοδος άνηκε στο παρελθόν και στις τρεις επόμενες ο Ολυμπιακός ήταν αποφασισμένος να βγει και να παλέψει το παιχνίδι. Με τρίποντο του Άντιτς, δίποντο του Χάινς και νέο τρίποντο από τον Περπέρογλου το σκορ έγινε 18 – 27 και τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν.
Ο Ολυμπιακός άρχισε να συνέρχεται μετά το πρώτο σοκ και η μορφή του αγώνα άρχισε να αλλάζει. Κράτησε τους Ισπανούς 3 λεπτά χωρίς σκορ, έριξε την διαφορά κάτω από τους 10 πόντους κάνοντας το 20 – 29 και ο Άντιτς με εντυπωσιακό κάρφωμα έγραψε το 22 – 29 δίνοντας το σύνθημα για ολική αντεπίθεση. Η ενάργεια και η ψυχή του Βορειομακεδόνα στα δύσκολα, ξύπνησε και τους υπόλοιπους και το παιχνίδι πια είχε πάρει άλλη τροπή.
Το τρίποντο του Λο έγραψε το 31 – 35 και με μπροστάρη και πάλι τον Αμερικανό γκαρντ γράφτηκε το 34 – 37. Το ημίχρονο έκλεισε στο 37 – 41 από τις τρεις εύστοχες βολές του Σλούκα και ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει να κρατηθεί κοντά σε ένα ματς που άρχισε και πάλι με τις χειρότερες προϋποθέσεις.
Ο «Kill Bill» έβαλε τρία τρίποντα και για πρώτη φορά στο παιχνίδι, έφερε την ομάδα μπροστά στο σκορ με 48 – 45 δίνοντας το σύνθημα της ολικής ανατροπής. Η φάση όμως που έχει ξεχωρίσει και έβαλε φωτιά στις κερκίδες και το παρκέ ήταν η φάση του Χάινς.
Ο Αμερικανός σέντερ έκανε την τάπα του παιχνιδιού σε προσπάθεια του Μίροτιτς και όλα είχαν αλλάξει. Ψυχολογία και δυναμική είχαν αλλάξει στρατόπεδο και πλέον ο Ολυμπιακός είχε αποκτήσει την σιγουριά ότι μπορεί να υπερασπιστεί στα ίσια το στέμμα του.
Ο Ρούντι έδωσε και πάλι το προβάδισμα στην ομάδα του με 55 – 56, ενώ η τρίτη περίοδος βρήκε τις δύο ομάδες ισόπαλες να βγαίνουν στο παρκέ για λύσουν τις διαφορές τους στα τελευταία 10 λεπτά.
Η Ρεάλ έκανε το ένα λάθος μετά το άλλο, ο Ολυμπιακός πήρε προβάδισμα με 67 – 62 με 7:32 για τη λήξη και ο Σπανούλης έκανε ένα από τα πιο τρελά ευρωπαϊκά του παιχνίδια. Τα τρίποντα διαδέχονταν το ένα το άλλο, αλλά η φάση που ξεχώρισε ήταν ένα καλάθι και φάουλ που πέτυχε ο Σερμαντίνι για το 78 -70.
Τα πάντα... τέλειωσαν οριστικά για τους Ισπανούς, περίπου 4' πριν το τέλος, με το κάρφωμα του Παπανικολάου και το +14 που είχε ως αποτέλεσμα να υποχρεώσει τη Ρεάλ να αποδεχτεί τη μοίρα της και τον κόσμο του Ολυμπιακού να βλέπει την ομάδα του να φτάνει σε ένα ακόμα θαύμα με τον πιο ΕΠΙΚΟ τρόπο.
Ένα 0 - 6 που «έτρεξαν» οι Ισπανοί δεν το χάρηκαν, αφού και πάλι ο Σπανούλης με μια βόμβα από το... σπίτι του έγραψε το 90 - 79 1' 43'' πριν το τέλος. Η «100άρα» ήταν θέμα χρόνο και το παιχνίδι άρχισε να παίρνει στοιχεία θριάμβου. Και τι θριάμβου...
Ο Ολυμπιακός με το τελικό 100 – 88 έγραψε ιστορία ως η πρώτη ελληνική ομάδα (και τρίτη στην ιστορία των Final 4) που κατακτά δεύτερη σερί Euroleague, ενώ ο Γιώργος Μπαρτζώκας έγινε ο πρώτος Έλληνας προπονητής που κατακτά το βαρύτιμο τρόπαιο
Τελικό σκορ ήταν το 100 – 88 και ο Ολυμπιακός για δεύτερη συνεχόμενη φορά έφτανε στην κορυφή της Ευρώπης. Το θαύμα είχε γίνει, ο Ολυμπιακός είχε δώσει τις απαντήσεις του. Οι «ερυθρόλευκοι» έχοντας την δική τους φιλοσοφία, μπόλικο ταλέντο και απίθανη ψυχή έφτασαν στην δεύτερη σερί κατάκτηση ενός τροπαίου, που για πολλές ομάδες παραμένει όνειρο.
Τι να πει κανείς γι' αυτό το παιχνίδι του Βασίλη Σπανούλη. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού ήταν απίστευτος. Μετά από ένα κακό πρώτο ημίχρονο, βγήκε στο δεύτερο και απέδειξε γιατί είναι τόσο τεράστιος παικταράς.
Κάθε φορά που η Ρεάλ προσπαθούσε να πλησιάσει ή σκεφτόταν να το κάνει ο Βασίλης Σπανούλης... απλά σηκωνόταν από το σπίτι του και έβαζε ένα τρίποντο. Καμία άμυνα, κανένας αντίπαλος δεν μπορούσε να τον σταματήσει και αυτό που έκανε θα μνημονεύεται για πάντα στην ιστορία.
Τα λόγια μοιάζουν φτωχά, μπροστά σε ένα βίντεο με τα κατορθώματα του Kill Bill. Φυσικά, ήταν ο MVP του Final 4, δίχως καμία απολύτως αμφισβήτηση.
Ο Ολυμπιακός όχι μόνο έγραψε ιστορία ως ομάδα, με τα δύο συνεχόμενα τρόπαια, αλλά το έκανε και με Έλληνα προπονητή. Κανείς άλλος δεν είχε καταφέρει κάτι αντίστοιχο και γίνεται εύκολα αντιληπτό την μεγάλη σημασία που είχε και αυτό το κομμάτι.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ήταν εκείνος που ανέλαβε την μεγάλη ευθύνη να κρατήσει στο υψηλότερο επίπεδο μια ομάδα πρωταθλήτρια και όχι απλά το έκανε καλά, το έκανε με τον πιο εμφατικό τρόπο. Ο Ολυμπιακός έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια σε τελικό διοργάνωσης, έβαλε 100 πόντους και παρέδωσε μαθήματα μπάσκετ κόντρα σε ένα μεγαθήριο.
Η επιτυχία ήταν, είναι και θα είναι τεράστια και αυτό το αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι τώρα, που τα δεδομένα έχουν αλλάξει γενικότερα για το ελληνικό μπάσκετ.
Ο Ολυμπιακός δικαίωσε τους ελάχιστους που είχαν πιστέψει στο όραμα των προέδρων του. Το 2011 οι Αγγελόπουλοι πήραν μία δύσκολη απόφαση, άλλαξαν εντελώς την φιλοσοφία της ομάδας τους και δικαιώθηκαν πανηγυρικά.
Μπορεί στην Κωνσταντινούπολη, πολλοί να ήταν εκείνοι που να αμφισβήτησαν το τρόπαιο που πήραν τα... μωρά του Ντούντα, το 2013 όμως ολοκληρώθηκε μια διετία απόλυτης κυριαρχίας. Η ομάδα εκείνη είχε όλα τα σωστά κομμάτια, είχε την ψυχή, είχε το ταλέντο και κυρίως είχε την πίστη των προέδρων της ότι μπορεί να πετύχει κάτι που δεν έχει γίνει ξανά.
Ο Ολυμπιακός νίκησε την Ρεάλ Μαδρίτης με τον τρόπο της, έπαιξε εκπληκτικό μπάσκετ και είναι αδύνατον να μην σχολιαστεί το πως τελικά πέτυχαν όλα, σε αυτήν μαγική διετία.
Είναι μερικές φορές που κάτι μοιάζει με όνειρο και όταν φτάνει στο σημείο να πάρει σάρκα και οστά κάποιοι διστάζουν. Ο Ολυμπιακός κατάφερε να γράψει ένα χρυσό κεφάλαιο ιστορίας, που όμως κράτησε δύο σεζόν.
Με τρόπο που βγήκε απευθείας από το μυαλό του πιο ρομαντικού οπαδού, στις 12/5 του 2013 έκανε κάτι που πάρα πολύ δύσκολα θα ξαναγίνει. Έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης δεύτερη συνεχόμενη φορά, το έκανε και με τον δύσκολο και με τον εύκολο τρόπο και έκλεισε τα στόματα των πιο απαιτητικών.
Η ιστορία γράφτηκε σε πάρα πολλά επίπεδα και πέρα από τα όμορφα κείμενα που θα προσπαθήσουν να περιγράψουν τι έγινε πριν 8 χρόνια στο Λονδίνο, τα συναισθήματα είναι εκείνα που κάνουν για όλους την διαφορά.
