Μπέβερλι: «Τυχερός που αγωνίστηκα στον Ολυμπιακό, "παλεύαμε" με τον Σλούκα και τον Παπανικολάου στην προπόνηση»

Πριν από μερικές ημέρες ο Πάτρικ Μπέβερλι έδωσε συγχαρητήρια στον Παναθηναϊκό για την κατάκτηση της EuroLeague και υποσχέθηκε τότε πως θα μιλήσει για τις διαφορές του μπάσκετ μεταξύ Ευρώπης και NBA. Μεταξύ άλλων, ο Μπέβερλι μίλησε για τη θητεία του στον Ολυμπιακό τη σεζόν 2009-10 αλλά και την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στα ελληνικά ντέρμπι.

Όσα είπε ο Μπέβερλι στο podcast του

«Ήμουν τυχερός που έπαιξα για μια από τις καλύτερες ομάδες που μπορούσα, τον Ολυμπιακό. Είχαμε πέντε-έξι τύπους που ήταν πρωταθλητές στην EuroLeague. Ήταν και το παιδί που είναι ο MVP του Παναθηναϊκού, ο Σλούκας, ήμασταν μαζί. Δεν έπαιζε καθόλου. Και εγώ έπαιζα μερικά παιχνίδια.

Ο κόουτς (σ.σ. Παναγιώτης Γιαννάκης) μου είχε πει ότι θα ξεκινήσω στο παρκέ στο δεύτερο ημίχρονο του τελικού της EuroLeague και δεν μπορούσα καν να το πιστέψω. Πράγματι μπήκα. Έπαιξα, πήρα κάποιες μάχες, έκανα κάποια κλεψίματα και μας επανέφερα στη διεκδίκηση του τελικού. Επικροτώ τον κόουτς του Ολυμπιακού».

Για τη συνύπαρξη με Σλούκα, Παπανικολάου: «Με τον Σλούκα και τον Παπανικολάου κάναμε προπόνηση μαζί δύο και τρεις φορές την ημέρα. "Σκοτώναμε" ο ένας τον άλλον στην προπόνηση, παλεύαμε. Είχαμε άλλα 15 άτομα στην ομάδα και εμείς ήμασταν οι νεότεροι. Έπρεπε να παλέψουμε και να ανταγωνιστούμε ο ένας τον άλλο κάθε μέρα».

Για την ατμόσφαιρα στην Ελλάδα: «Θυμάμαι ότι χτύπησα στο κεφάλι από ένα κέρμα. Υπήρχαν προστατευτικά πάνω και γύρω από τους πάγκους μας για να μη μας φτύνουν. Ο Παπανικολάου μου είχε πει "Πατ, μην πας εκεί" και εγώ αναρωτήθηκα "Γιατί;. Δεν μπορώ να πάω να μαζέψω την μπάλα" και όταν πήγα με έφτυσαν σε όλη την πλάτη και στον ώμο».

Θυμάμαι ένα ματς νοκ-άουτ που δεν μπορούσαμε να τελειώσουμε το παιχνίδι γιατί οι οπαδοί πετούσαν καρέκλες. Προσπαθούσα να συγκεντρωθώ για να εκτελέσω βολές και έσκαγαν καπνογόνα και κροτίδες. Θυμάμαι τους οπαδούς να διακόπτουν τα παιχνίδια και να ανεβαίνουν στις μπασκέτες.

Μιλάω για τα πιο τρελά που μπορείς να δεις ποτέ στο μπάσκετ. Η ατμόσφαιρα... Δεν μπορώ καν να την περιγράψω. Πρέπει να πας και να το ζήσεις για να καταλάβεις»