Βρε, μπας και έχουμε ομάδα;

Το βασικό συμπέρασμα από το πρώτο ματς προετοιμασίας της Εθνικής μας εν όψει Μουντομπάσκετ μπορούσα να το γράψω και πριν το τζάμπολ: ομάδα με μία εβδομάδα προπονήσεων στα πόδια της δεν έχει καμία δουλειά να παίζει φιλικό αγώνα και μάλιστα τόσο απαιτητικό, μπροστά σε 12.000 κόσμο και σε αφιλόξενο περιβάλλον.

Οι Σλοβένοι ξεκίνησαν τη δική τους πορεία λίγες μέρες νωρίτερα, είχαν δώσει άλλο ένα ματσάκι και εμφανίστηκαν πιο έτοιμοι στο τζάμπολ, αφού είχαν ενσωματωμένο στο κορμί τους ένα κομπιούτερ. Έχουμε εμείς Λούκα Ντόντσιτς; Δεν έχουμε. Ή μάλλον …έχουμε, αλλά δεν ξέρουμε αν το έχουμε. Καλό θα είναι να μάθουμε το γρηγορότερο δυνατόν.

Με τα παραπάνω δεδομένα, η Εθνική των 7-8 ημερών και των πολλών απουσιών παρουσίασε θαυμαστή εικόνα, ιδίως στην επίθεση, όπου έβγαλε ωραίες φάσεις και πολλά ανενόχλητα σουτ. Ας μη ξεχνάμε, ότι η μέχρι σήμερα προετοιμασία αφορά περισσότερο τη φυσική κατάσταση και την εκγύμναση παρά τα επιθετικά και αμυντικά συστήματα. Και ...κέρδισε! Με συγκομιδή σχεδόν 100 πόντους. Εκτός έδρας. Τη Σλοβενία. Στην οποία έδωσε και 12 πόντους αβάτζο στο ξεκίνημα.

Έτσι όπως καταρτίστηκε το πρόγραμμα των φιλικών αγώνων, με δυνατές αναμετρήσεις στις 2, στις 4, στις 8 και 10 Αυγούστου, τους αυτοματισμούς η Εθνική θα προσπαθήσει να τους αφομοιώσει πάνω στου κασίδη το κεφάλι, περισσότερο με τους αγώνες παρά με τις προπονήσεις. Ή και με ματιές στο παρελθόν, αφού οι κοντοί του Ολυμπιακού (Γουόκαπ, Λούντζης, Λαρεντζάκης, Παπανικολάου), αλλά και το άλλοτε «πράσινο» δίδυμο των ψηλών (Παπαγιάννης, Μήτογλου) βρίσκονται με τηλεπάθεια ακόμα και απροπόνητοι.

Όταν ο Δημήτρης Ιτούδης έφτιαξε κοκκινοπράσινη πεντάδα στο ξεκίνημα της γ’ περιόδου, βγήκαν πολλά ελεύθερα σουτ, αλλά και αποτελεσματικές άμυνες, με τον Παπαγιάννη να βγαίνει ως τη σέντρα και να κρύβει το μισό γήπεδο από τα μάτια του Ντόντσιτς. Όταν όλοι σουτάρουν ελεύθεροι, το 25% στα τρίποντα θα γίνει 35% , ενώ με την καλή κυκλοφορία της μπάλας θα βρεθεί ο παίκτης που θα έχει …γενέθλια. Σήμερα ήταν ο Παπανικολάου, μεθαύριο ίσως ο Μήτογλου ή ο Παπαπέτρου ή ο Λαρεντζάκης. Ή και ο Ρογκαβόπουλος, που απόψε έμεινε στο πίσω κάθισμα!

Oι 23 ασίστ είναι νούμερο …Ολυμπιακού (αφού άλλωστε οι 14 προήλθαν από τα χέρια των Λούντζη, Γουόκαπ), ενώ η τελική συγκομιδή στα τρίποντα, 13 στα 27, πρέπει να βγήκε από κάποιο υγρό όνειρο του Ιτούδη. Όχι ότι είναι μικρό πράγμα οι 6 τάπες κόντρα στην ομάδα του Ντόντσιτς.

Ο Γιώργος Παπαγιάννης φαίνεται να ξαναβρίσκει το κίνητρό του, ο φίλος μου ο Θανάσης γελάει στα μούτρα όσων νομίζουν ότι δεν έχει θέση στην Εθνική, ο πρώτος σε συμμετοχή Μιχάλης Λούντζης αξίζει πολύ περισσότερα από την ετικέτα του δωδέκατου, ο Ντίνος Μήτογλου χρειάζεται ρυθμό αλλά σωματικά μοιάζει έτοιμος, ο Τόμας Γουόκαπ γελοιοποιεί το αφήγημα περί Ντόρσεϊ, η άμυνα με αλλαγές λειτουργεί καλά χάρη στους ψηλούς, η «επίσημη αγαπημένη» μοιράζει από νωρίς υποσχέσεις.

Όχι πολλές, για να μη τρελαθούμε κιόλας, αλλά δεν είναι όλα τα μετάλλια φτιαγμένα από πολύτιμο μέταλλο. Αρκεί που καταπώς φαίνεται θα μας κάνει να την αγαπήσουμε ξανά, με την προσπάθειά της, με την ομοψυχία της, με το κέφι της, με το φιλότιμό της, αλλά και με το μπάσκετ της, παθιασμένο αλλά απαλλαγμένο από φουστανέλα. Περισσότερα δεν μπορούμε να ζητήσουμε. Μοναχά οι χλιαρές άμυνες της α’ περιόδου (όταν οι Σλοβένοι πέτυχαν 29 πόντους) μου ξίνισαν, αλλά αγγίζει το όριο της γελοιότητας να παραπονεθεί κανείς για την εικόνα των πρώτων λεπτών του πρώτου φιλικού.

Οι καλύτεροι παίκτες της Εθνικής μας στο ματσάκι της Λιουμπλιάνα ήταν οι …διαιτητές. Η διαρκής κονσομασιόν των τριών ρέφερι προς τον Ντόντσιτς και τους συμπαίκτες του εκνεύρισε τους δικούς μας, χάρισε ένα τσουβάλι βολές στον αντίπαλο και λίγο έλειψε να του δωρίσει και το ματς. Μας έσφαξαν; Ε, τόσο το καλύτερο!

Το τελευταίο που χρειαζόμαστε σε αυτή τη φάση είναι ένα αόρατο χέρι βοηθείας που να μας κάνει τη ζωή πιο εύκολη. Γίνεται να τους φέρουμε και στο «Ακρόπολις», τους τρεις Σλοβένους; Όσο περισσότερο σκληραγωγηθεί η Εθνική στα φιλικά παιχνίδια, τόσο το καλύτερο για το Μουντομπάσκετ. Ειδικά στην αναμέτρηση με τη Νέα Ζηλανδία θα χρειαστούν νεύρα από ατσάλι.