Η διελκυστίνδα και η... ανάσταση

Mέσα στη μέση του δωματίου όπου ζει το θηρίο, στέκει ένας ελέφαντας και μας κοιτάζει απορημένος. Την απορία του, απολύτως δικαιολογημένη, τη βλέπω ζωγραφισμένη στα μάτια του: «Εάν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο σκόπευε να χάσει το Μουντομπάσκετ, γιατί δεν το είπε έγκαιρα;»

Θα ήταν φυσικά η απλούστερη λύση: «Παίδες, χρειάστηκε να κάνω αρθροσκόπηση στο γόνατο και δεν προλαβαίνω το Παγκόσμιο, σόρι, ξεχάστε με». Θα υψώναμε για λίγες μέρες τα μαύρα πανιά, θα βουλώναμε τα αυτιά για να αγνοήσουμε τις ασχήμιες που θα εκτοξεύονταν από τα ακροδεξιά και θα προχωρούσαμε παρακάτω, με αυτούς που έχουμε, με όσους έχουμε. Χωρίς όμως ασάφειες, χωρίς αβεβαιότητες και χωρίς δύο Σχέδια, το Άλφα και το Βήτα, να παίζουν κουτουλιές στο μυαλό του προπονητή.

Χωρίς Κώστα Σλούκα και χωρίς Νικ Καλάθη, επίσης: καλώς ή κακώς, αυτοί οι δύο ζήτησαν εξαίρεση όχι λόγω τραυματισμού, αλλά για να ξεκουραστούν. Δεν είναι το ίδιο.

Όμως, όχι. Τρεις μέρες πριν το ξεκίνημα της προετοιμασίας και τριανταπέντε πριν το τζάμπολ της Μανίλα, ο Greek Freak επιμένει να αφήνει το θέμα ανοιχτό, μολονότι καταλαβαίνει ότι μπορεί να ζήσουμε ένα νέο 2017. Ελάτε, τώρα, που δεν θυμάστε. Πριν το Ευρωμπάσκετ του Ελσίνκι και της Κωνσταντινούπολης, ο Γιάννης έκανε κανονικότατα προετοιμασία με την Εθνική ομάδα, έπαιξε και σε ένα τουλάχιστον φιλικό καταπώς θυμάμαι, αλλά αισθάνθηκε έντονες ενοχλήσεις στο γόνατο και αναγκάστηκε να αποσυρθεί, εκών άκων, κατόπιν πιέσεων από τους Μιλγουόκι Μπακς.

Τότε ήταν μόλις 23 ετών και …διόλου MVP. Δεν κουβαλούσε στις πλάτες του συμβόλαιο 220 εκατομμυρίων και ένα δαχτυλίδι πρωταθλητή, ούτε όμως την καταπόνηση δέκα ετών στο ΝΒΑ και αμέτρητων τραυματισμών. Επί 2-3 εβδομάδες, αισθανόταν να τον τραβολογάνε από δύο διαφορετικές κατευθύνσεις. Η μονολεκτική του ανάρτηση, τη μέρα που τελεσιδίκησε το απαγορευτικό, φανέρωνε έναν άνθρωπο απηυδισμένο: «Ανάσταση!»

Η απουσία του 2017 ήταν ουσιαστικά η μοναδική του Γιάννη Αντετοκούνμπο από την Εθνική ομάδα, στα εννέα χρόνια από τότε που πρωτοφόρεσε τη φανέλα της Ανδρών: μία και δικαιολογημένη. Ναι, έλειψε και από το Προολυμπιακό του 2021 στη Βικτόρια, αλλά αυτό το τουρνουά συνέπεσε με την πορεία των Μπακς προς τον τίτλο του ΝΒΑ, οπότε είναι γελοίο ακόμη και να μνημονεύεται.

Τα υπόλοιπα καλοκαίρια ο Γιάννης έδωσε ανελλιπώς το «παρών» στα μπλε καλέσματα και δεν σταμάτησε να τονίζει ότι ονειρεύεται μία μεγάλη διάκριση με την Εθνική ομάδα. Γνωρίζει ότι οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται στον ορίζοντα είναι, ρεαλιστικά, ακριβώς δύο: το Μουντομπάσκετ των Φιλιππίνων και οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Παρισιού. Εκεί, βέβαια, η πρόκριση περνάει μέσα από Προολυμπιακό τουρνουά, Ιούνιο μήνα. Και ποιος ξέρει τι δουλειές θα έχουν οι Μπακς τον Ιούνιο του 2024…

Ας το πω άλλη μια φορά, αφού επιμένει ο ελέφαντας του δωματίου (ή μάλλον του ...κλουβιού). Εάν ο Γιάννης ήθελε να αποφύγει την ταλαιπωρία του Μουντομπάσκετ και θεωρούσε το σχέδιο ουτοπικό, θα το έλεγε έγκαιρα. Δεν θα υπέβαλλε το κορμί του στη βάσανο μιας αυγουστιάτικης εντατικής αποθεραπείας ούτε θα τοποθετούσε το μυαλό του στη διελκυστίνδα του 2017, με πέντε-έξι διαφορετικά «θέλω» (και «δεν θέλω») να συγκρούνται (ή να μη συγκρούονται) με το δικό του.

Κρατάω μία πισινή για το 48ωρο που ακολουθεί, μήπως τυχόν έχουμε τίποτε εξελίξεις, και περιμένω τη Δευτέρα για να βεβαιωθώ. Εάν ο Γιάννης δεν σηκώσει μέχρι τότε τα χέρια ψηλά, πάει να πει ότι θα το παλέψει και ότι ποντάρει αρκετές μάρκες στην πιθανότητα συμμετοχής του στο Μουντομπάσκετ. Προσωπικά υποψιάζομαι ότι θα τον δούμε στο αεροπλάνο για τις Φιλιππίνες. Και ότι δεν θα αρκεστεί σε ρόλο θεατή.

Ο Βαγγέλης Λιόλιος χειρίζεται, λέει, το θέμα προσωπικά. Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό, ξέρω όμως ότι η θεραπεία και η αποκατάσταση του Αντετοκούνμπο δεν αποτελεί στοίχημα διπλωματίας. Όποιος αποπειραθεί να ακουμπήσει στην πλάστιγγα θέματα χορηγών και τα τοιαύτα κινδυνεύει με πατσαβούριασμα από τον ίδιο τον αθλητή. Ο Γιάννης στα 29 του δεν θα δεχτεί να τον σέρνουν στις Ασίες με πολιτικά ρούχα για το θεαθήναι και για το …εισπραχθήναι, σαν αν ήταν κάποιο εξωτικό πλάσμα.

Τουθόπερ: ο Γιάννης (1) επιθυμεί διακαώς να παίξει με την Εθνική στις Φιλιππίνες, (2) διψάει για δράση αφού συμπληρώνεται τρίμηνο από τον αποκλεισμό των Μπακς στα πλέι-οφ του ΝΒΑ και (3) αισθάνεται ότι η κράση του μπορεί να τον βοηθήσει να ξεπεράσει έγκαιρα το πρόβλημα. Πολλά πολλά δεν ξεύρω και γιατρός δεν είμαι, αλλά αρθροσκόπηση στο γόνατο για καθαρισμό που να κρατήσει αθλητή δύο μήνες εκτός προπονήσεων δεν έχω ξανακούσει. Επειδή ο Γιάννης δεν είναι ο Κώστας αλλά ο Γιάννης, και κουβαλάει το μισό ΝΒΑ και όλους τους Μπακς στις φαρδιές πλάτες του, οι τραυματισμοί του αντιμετωπίζονται με αγωγές και συμβουλές ακραία συντηρητικές. Όποτε πονάει λιγάκι το γόνατό του, μπαίνει στο γύψο ολόκληρο το Μιλγουόκι.

Οι Μπακς δεν έχουν βάσει κανονισμών τη δικαιοδοσία για να του απαγορεύσουν τη συμμετοχή σε διοργανώσεις της FIBA, αλλά αυτά είναι της πλάκας, αφού υπάρχουν χίλιοι τρόποι για να πιεστεί και άλλοι χίλιοι για να «πιέσει» ο ίδιος τον εαυτό του. Σε κάθε περίπτωση, την τελευταία λέξη θα την ξεστομίσει ο ίδιος. Ελπίζω ότι δεν θα διαφορετική από την «ανάσταση» του 2017.

Καταπώς κυκλοφορεί, η ιατρική οδηγία που έλαβε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο μετά την αρθροσκόπηση ήταν να αποφύγει το φουλ τρέξιμο και τις φουλ επαφές μέχρι τα τέλη Αυγούστου. Αν είναι έτσι, πάπαλα Μουντομπάσκετ, αφού στις 26 Αυγούστου έχουμε τζάμπολ. Αλλά ο λεγάμενος έχει αποδειχθεί γερή κράση και, όπως τόνισε ο πρόεδρος της ΕΟΚ, «η θέλησή του είναι ισχυρότερη από ό,τι πιστεύουμε». Θυμάστε εκείνον τον τρομακτικό τραυματισμό του στην Ατλάντα; Ούτε και ο ίδιος.

Σημειώνω εδώ, και ίσως αποδειχθεί σημαντικό αυτό, ότι η Εθνική δεν τον χρειάζεται απαραίτητα στην πρεμιέρα της διοργάνωσης, αλλά στην τρίτη αγωνιστική της, στις 30 Αυγούστου. Την Ιορδανία υποτίθεται ότι την κερδίζουμε και χωρίς αυτόν, ενώ από τις ΗΠΑ (28/8), καρατσεκαρισμένο, χάνουμε και …με αυτόν. Εάν η αμφίβολη συμμετοχή του Γιάννη κριθεί in extremis, πάνω στο νήμα, αυτό το έξτρα τετραήμερο μπορεί να παίξει τον ρόλο του. Τα ίδια έγιναν και πέρυσι στο Μιλάνο, με τον Παπαγιάννη και όχι μόνο. Υπήρξε και ένας που τραυματίστηκε στην πορεία του τουρνουά και ξανάπαιξε μετά από δύο μέρες, αλλά μου διαφεύγει τώρα το ονοματάκι του.