Το ποδόσφαιρο γυναικών ήρθε στην Ελλάδα και πρέπει να μείνει

Ομολογώ πως ποτέ στη ζωή μου δεν είχα παρακολουθήσει γυναίκες να παίζουν ποδόσφαιρο. Δεν ήξερα πως είναι να ντριμπλάρουν, να σουτάρουν, να μαρκάρουν, να κάνουν κοντρόλ. Όλα μου ήταν άγνωστα. Και όταν μου έγινε η πρόταση να περιγράψω αγώνες για λογαριασμό του ΑΝΤ1 και του ΑΝΤ1+ στο Μουντιάλ Γυναικών, στην αρχή... μαγκώθηκα. Ήξερα πως πρόκειται για ένα ταξίδι στο άγνωστο, το οποίο όμως έμοιαζε ιδιαίτερα δελεαστικό. «Επαγγελματίας είμαι, θα το κάνω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όπως έκανα περιγραφές για το Παγκόσμιο Κύπελλο των ανδρών, έτσι θα κάνω και σε αυτό των γυναικών», είπα από μέσα μου. «Ποδόσφαιρο το ένα, ποδόσφαιρο και το άλλο». Και παρόλο που δεν το περίμενα, ήταν ακριβώς έτσι. Ποδόσφαιρο. Γιατί το σπορ είναι το ίδιο, είτε αγωνίζονται άντρες, είτε γυναίκες.

Ο πρώτος αγώνας στον οποίο βρέθηκα πίσω από το μικρόφωνο ήταν αυτός ανάμεσα στην Ιαπωνία και τη Νορβηγία, για τη φάση των 16. Και πραγματικά εντυπωσιάστηκα. Επειδή δεν ήξερα τι ακριβώς θα αντιμετωπίσω – αν και είχα παρακολουθήσει αποσπασματικά τους ομίλους – είχα μαζί μου ένα σωρό σημειώσεις. Σε περίπτωση που το θέαμα ήταν μέτριο, ο τρόπος παιχνιδιού αργός και πολλά άλλα. Αμ δε. Ούτε τα μισά δε χρειάστηκα. Ιαπωνία και Νορβηγία μου χάρισαν απλόχερα μία απολαυστική μετάδοση και ξαφνικά όλα άλλαξαν. Γιατί πολύ απλά το παιχνίδι είχε ρυθμό, είχε ένταση, είχε φάσεις, είχε τεχνική, είχε γκολ. Ήταν ένα ματς σαν όλα τα υπόλοιπα που είχα περιγράψει στη ζωή μου. Μη σας πω και καλύτερο. Και σίγουρα καλύτερο από τους περισσότερους αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος. Όχι των γυναικών, αλλά των ανδρών.

Τι να πρωτοθυμηθώ από τα παιχνίδια της διοργάνωσης; Είτε τα περιέγραφα εγώ, είτε όχι. Το θρίλερ με τα πέναλτι στο Σουηδία-ΗΠΑ στη φάση των 16; Τα τρελά νοκ-άουτ της Ισπανίας απέναντι σε Ολλανδία και Σουηδία με πολλά γκολ στο φινάλε; Τα 20 (!) πέναλτι στον προημιτελικό της Αυστραλίας με τη Γαλλία; Τόσα και άλλα τόσα. Για να μην πω για παίκτριες. Τερματοφύλακες με προσόντα και ηγετική φυσιογνωμία, όπως η Μούσοβιτς της Σουηδίας και η Ερπς της Αγγλίας. Απροσπέλαστα στόπερ, όπως η Ρενάρ της Γαλλίας και η Ίλεστεντ της Σουηδίας. «Εγκέφαλους» στο κέντρο όπως η Μπονματί της Ισπανίας (MVP της διοργάνωσης) και η Χασεγκάβα της Ιαπωνίας. Πληθωρικά σέντερ-φορ όπως η Μπλακστένιους της Σουηδίας και η Ρούσο της Αγγλίας.

Θα μπορούσα να απαριθμήσω πολλές ακόμη παίκτριες που με εντυπωσίασαν σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο και δεν έχουν σε τίποτα – μα τίποτα όμως – να ζηλέψουν από τους άνδρες συναδέλφους τους. Ωστόσο, προτιμώ να μιλήσω για τα «δικά μας» κορίτσια. Αυτά που ήταν δίπλα σε μένα και τον έτερο ΓΚΑΖΕΤΑΙΟ, Νίκο Παπαδογιάννη, στις μεταδόσεις των αγώνων και μας έδωσαν να καταλάβουμε ακόμα καλύτερα, κάτι που μέχρι πριν λίγες ημέρες ήταν άγνωστο σε εμάς. Βεατρίκη Σαρρή, Φανή Δοϊρανλή, Τατιάνα Γεωργίου, Χαρά Δημητρίου, Κατερίνα Λάγιου, Γλυκερία Γκατζογιάννη, Χριστιάνα Κιάμου και Στέλλα Ντζάνη σας ευχαριστούμε πολύ που αφήσατε τα μπάνια σας και ήρθατε αυγουστιάτικα στο στούντιο, για να μας δώσετε τη δική σας πινελιά στο σχολιασμό. Εμείς το χαρήκαμε πολύ, ελπίζω το ίδιο και εσείς.

Από τις 20 Ιουλίου μέχρι τις 20 Αυγούστου, ο ΑΝΤ1 και το ΑΝΤ1+ πρόσθεσαν το δικό τους λιθαράκι, ώστε να γίνει γνωστό στο ευρύ κοινό το ποδόσφαιρο γυναικών, βάζοντας το για ένα μήνα στα σπίτια όλων των Ελλήνων. Όπως κάνει εδώ και πολύ καιρό το Gwomen του Gazzetta. Τώρα είναι η σειρά των υπευθύνων να συμβάλλουν στην περαιτέρω ανάπτυξη στη χώρα μας και στις επόμενες διοργανώσεις η εθνική μας ομάδα να είναι παρούσα. Και τα παραπάνω κορίτσια να μη σχολιάζουν απλά τους αγώνες, αλλά να αγωνίζονται για τη γαλανόλευκη. Και εμείς να περιγράφουμε τους αγώνες τους...