Αλμπέρ Καμύ - Ζινεντίν Ζιντάν: Ποδόσφαιρο, Τέχνη, Επανάσταση (vids)

Εάν ο Καμύ είχε προλάβει τον Ζιντάν να παίζει μπάλα σίγουρα θα ήταν μεγάλος φαν του και ίσως να είχε γράψει και κάποιο βιβλίο για εκείνο το παιδί μεταναστών από την Αλγερία που κατέκτησε τον κόσμο με το ... τόπι στα πόδια.

Είναι πραγματικά άδικο. Ο Καμύ πρόλαβε την εποχή του Κοπά και όχι εκείνη του Ζιντάν.

Ο Αλμπέρ Καμύ έφυγε από τη ζωή σ' ένα περίεργο τροχαίο το 1960 ενώ ο Ζινεντίν Ζιντάν γεννήθηκε 12 χρόνια αργότερα σε γαλλικό έδαφος. Τι σχέση όμως μπορεί να έχει ένας φιλόσοφος, συγγραφέας μ' έναν ποδοσφαιριστή.

Πολλά είναι να κοινά τους σημεία. Πολλά και σπουδαία, σαν τα κείμενα του Καμύ και σαν τις ποδοσφαιριστές εμπνεύσεις του Ζιζού.

Η μαμά και η υιοθεσία

Το πιο εμφανές σημείο... επαφές είναι η καταγωγή τους. Οι ρίζες τους είναι βαθιά... ριζωμένες στην Αλγερία αλλά και οι δυο "υιοθετήθηκαν" από την Γαλλία. Με τη σημαία της Γαλλίας διέπρεψαν. Σωστά;

Μάλλον όχι, αφού η τέχνη και το ποδόσφαιρο δεν γνωρίζουν σύνορα. Ο Καμύ μπορεί να έγραφε ως Γάλλος αλλά δεν έγραφε για τη Γαλλία και ο Ζιντάν έπαιξε στην εθνική Γαλλίας αλλά η φήμη του είναι παγκόσμια.

Το Τιζί Ουζού

Είναι μια "μοναχική" πόλη της Αλγερίας. Την πόλη αυτή μνημονεύει ο Αλμπέρ Καμύ μιλώντας για ποδόσφαιρο. «Το 1940 προσπάθησα να παίξω ξανά ποδόσφαιρο στη Γαλλία. Πριν το τέλος του ημιχρόνου, η γλώσσα μου κρεμόταν όπως εκείνων των σκύλων των Καμπίλ που βλέπεις στις 2 το μεσημέρι στο Τιζί Ουζού», έγραψε ο Καμύ.

Από αυτή τη μικρή πόλη ξεκίνησε το 1953 το ταξίδι του πατέρα και της μητέρας του Ζιντάν για την Μασσαλία.

Η Ισπανία ενώνει

Η μητέρα του Αλμπέρ Καμύ μεγάλωσε στην Αγλερία αλλά η καταγωγή της ήταν από την Ισπανία.

Πολλά χρόνια αργότερα ο Ζινεντίν Ζιντάν δεν θα παίξει απλά στην Ισπανία και θα συνδέψει το όνομα του με την Ρεάλ Μαδρίτης αλλά πριν ακόμη γίνει γνωστός θα γνωρίσει και θα παντρευτεί την Βερονίκ Φερντάντεζ.

Είναι ισπανικής καταγωγής και θα αποκτήσει μαζί της 4 αγόρια...

Το ποδόσφαιρο

Ο Καμύ ήταν τερματοφύλακας. Δεν ξέρει κανείς εάν ήταν σπουδαίος αλλά τον είχε εντοπίσει η Μαρσέιγ. Έπαιξε ποδόσφαιρο στο πανεπιστήμιο και στην ομάδα της Ρασίνγκ.

Σταμάτησε πρόωρα λόγω φυματίωσης. Προσπάθησε να το αρχίσει ξανά αλλά δεν τα κατέφερε... Θα γράψει και θα πει σημαντικά πράγματα για το ποδόσφαιρο. «Τα λίγα πράγματα που γνωρίζω για την ηθική, τα έμαθα σε ποδοσφαιρικά γήπεδα και θεατρικές σκηνές, αυτά είναι τα πραγματικά μου πανεπιστήμια» είναι μια φράση που του ανήκει.

Για το ποδόσφαιρο θα πει μια άλλη στιγμή: «Είναι ένα παιχνίδι που επιτρέπει καλύτερα από κάθε τι άλλο να καταλάβεις τον χαρακτήρα των ανθρώπων». Ο Ζιντάν από την άλλη ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στη Γαλλία και αυτό τον έβγαλε από την φτώχεια.

Με σκληρή δουλειά έγινε το καλύτερο δεκάρι στον κόσμο και με μια μπάλα στα πόδια έγραψε πολλές... ποδοσφαιρικές ραψωδίες. Κάποιες στιγμές όταν έβλεπες τον Ζιντάν νόμιζες ότι παρακολουθείς μια σπουδαία θεατρική παράσταση ή ότι θαύμαζες δια ζώσης έναν πίνακα σπουδαίου ζωγράφου.

Ο «Ξένος»

Το 1942 ο Καμύ ταράζει τα νερά της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το έργο του με τίτλο "Ο Ξένος" σημαδεύει την εποχή του. Ο ήρωας είναι σαν ξένος ακόμη και στην κηδεία της μητέρας του.

Ο Καμύ γράφει για το παράλογο. Περιγράφει τις εσωτερικές συγκρούσεις του ήρωα με τρόπο μοναδικό. Είναι μια μοναχική πορεία. Ο Ζιντάν θα νιώσει και εκείνος "ξένος".

Στην "μαμά" Γαλλία. Είναι παιδί μεταναστών. Είναι μουσουλμάνος. Δεν μένει σε καλή συνοικία και είναι φτωχός. Θα συναντήσει τεράστιες δυσκολίες στο ξεκίνημα του στο ποδόσφαιρο.

Θα παλέψει και από "Ξένος" θα γίνει "Ήρωας". Ο Καμύ δεν έμαθε την ελευθερία στα κείμενα του Μαρξ αλλά από την μιζέρια. Τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και ο Γάλλος ποδοσφαιριστής.

To πάθος και το αίμα

Ο διάσημος συγγραφέας είχε γράψει κάποτε για τα τρία συστατικά του που είναι αυτά με τα οποία πορεύεται στη ζωή του. Οι αρχές του. Το πρώτο είναι η εξέγερση. Το δεύτερο είναι η ελευθερία. Το τρίτο είναι το πάθος.

Ο βιρτουόζος ποδοσφαιριστής θα ερωτηθεί κάποτε για τις κόκκινες κάρτες που αντίκρισε στην καριέρα του. Θα πει: «Αν κοιτάξεις τις 14 κόκκινες κάρτες που είχα στην καριέρα μου, 12 από αυτές ήταν αποτέλεσμα πρόκλησης. Αυτό δεν είναι δικαιολογία, δεν είναι δικαιολογία, αλλά το πάθος, η ιδιοσυγκρασία και το αίμα μου μ' έκανε να αντιδράσω».

Το καλοκαίρι

Ένα από τα δοκίμια που μας άφησε κληρονομία ο Καμύ είναι και αυτό με τον τίτλο "Το καλοκαίρι". Ο Καμύ ψάχνει την ευτυχία, το φως στη ζωή.

Ο Ζιντάν πολλές δεκαετίες αργότερα θα "γράψει" και εκείνος το δικό του έργο με θέμα την ευτυχία και το φως. Είναι το καλοκαίρι του 1998 και η Γαλλία στην έδρα της και κόντρα στα προγνωστικά θα κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Εκείνος είναι ο μεγάλος ηγέτης των "Τρικολόρ". Ο Καμύ είχε γράψει πως μέσα του είχε ανακαλύψει ένα αήττητο καλοκαίρι. Μοιάζει σαν να το προφήτευσε. Ο Ζιντάν έκανε τα λόγια του Καμύ πράξη στο Παγκόσμιο Κύπελλο 1998.

Το Νόμπελ του ποδοσφαίρου

Κάθε μεγάλος άνδρας θα τιμηθεί μ' ένα βραβείο. Νόμπελ, Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα, Χρυσή Μπάλα. Δεν έχει σημασία ο τίτλος αλλά η αναγνώριση. Ο Αλμπέρ Καμύ, τρία χρόνια πριν από το θάνατο του, το 1957, βραβεύτηκε με το Νόμπελ για το συγγραφικό του έργο.

Όταν παρέλαβε το 1957 το βραβείο του στη Στοκχόλμη είχε γράψει ήδη όλα τα αριστουργήματα του.

Μετά από 41 χρόνια ο Ζινεντίν Ζιντάν, ο ήρωας του Μουντιάλ του 1998, αυτός που θα πετύχει 2 από τα 3 γκολ στον τελικό με την Βραζιλία θα τιμηθεί με το Νόμπελ του ποδοσφαίρου, τη Χρυσή Μπάλα.

Η διαφορά του με τον Καμύ είναι πως εκείνος τότε άρχιζε την καριέρα του...

Ο επαναστατημένος άνθρωπος

Το 1951 ο Καμύ θα γράψει το δοκίμιο «Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος». Είναι ο άνθρωπος που εξεγείρεται γιατί βρίσκεται σε σύγκρουση με το άδικο, το παράλογο.

Υπερασπίζεται τις ατομικές αξίες. Ο Ζιντάν υπερασπίζεται τις δικές του αξίες. Πως; Με την επανάσταση. Τι επανάσταση; Επανάσταση είναι η αντίδραση στην πρόκληση, στο άδικο.

Ο Ζιντάν θα δεχτεί 14 κόκκινες κάρτες στην καριέρα του αφού θα χτυπήσει αντιπάλους του. Οι αντιδράσεις του Ζιζού είναι αυτό που ο Καμύ έγραφε για το παράλογο.

Σ' ένα παιχνίδι της Μαρσέιγ με την Μπορντό χτυπά άσχημα τον Ντεσαγί. Τον "διαλύει". Ο κόσμος του παραλόγου.

Η πτώση

Ένα από τα διασημότερα έργα του Καμύ είναι «Η πτώση». Σίγουρα η διασημότερη αποβολή του Ζιντάν είναι η τελευταία του. Αυτή που κέρδισε με την κουτουλιά στον Ματεράτσι.

Στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006. Ιταλία-Γαλλία. Ο Ζιντάν κάνει την επαντάσταση του και βιώνει την... πτώση του. Δεν ήταν το τέλος που είχε ονειρευτεί αλλά δεν είχε μάθει να διαπραγματεύεται τις αξίες του.

Ο Καμύ θα προφητεύσει δεκαετίες πριν το τέλος του Ζιντάν μέσα από το δικό του ... τέλος. «Είχα μονάχα ευχηθεί ότι την ημέρα της εκτέλεσης μου θα υπήρχε ένα τεράστιο πλήθος θεατών και ότι θα με υποδέχονταν με κραυγές απέχθειας», έγραψε ο Καμύ και βίωσε ο Ζιντάν.

Ο μύθος του Σίσυφου

Όλη ημέρα χτίζαμε και το βράδυ το γκρεμίζαμε... Ο Καμύ γράφει για τον μύθο του Σίσυφου. Είναι ο βασιλιάς που ανέβαζε έναν βράχο στην κορυφή του βουνού και όταν έφτανε έως εκεί ο βράχος κυλούσε πάλι στο γκρεμό...

Ο Ζιντάν βίωσε μια τέτοια κατάσταση ως προπονητής της Ρεάλ Μαδρίτης. Την μια αγωνιστική ήταν... θεός και την άλλη ήταν ο Ζιντάν που κάθισε στον πάγκο επειδή ήταν σπουδαίος ποδοσφαιριστής.

Ο Γάλλος αμφισβητήθηκε έντονα αλλά κατέκτησε 3 Champions League στη σειρά. Επέστρεψε και είναι πάλι στο στόχαστρο. Αυτή είναι η μοίρα του προπονητή που μοιάζει λίγο με την μοίρα και εκείνου του βασιλιά.

Η ιστορία των προπονητών έχει πολλά κοινά με την ιστορία του Σίσυφου. Άλλωστε ο Καμύ υπήρξε και αυτός... προπονητής. Ήταν σκηνοθέτης θεατρικών έργων.

Ελλάδα-Ιταλία

Ο Καμύ αγαπούσε πολύ την Ελλάδα. Μελετούσε τους φιλοσόφους της και τους λάτρευε. Πάντα ήθελε να ταξιδέψει σ' αυτή τη χώρα.

Το 1955 ταξιδεύει στην Ελλάδα για μιλήσει για το θέατρο και το μέλλον του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Η διάλεξη του θα κλυκλοφορήσει στις ημέρες σε βιβλίο. Ήταν Απρίλιος του 1955.

Τον Μάρτιο του 1999 ο Ζιντάν φτάνει στην Ελλάδα για να παίξει τον 2ο προημιτελικό του Champions League με τη Γιουβέντους. Η "Μεγάλη Κυρία" δεν κερδίζει τον Ολυμπιακό αλλά προκρίνεται στα ημιτελικά.

Ο Καμύ τον Ιούνιο του 1958 είναι ξανά στην Ελλάδα. Ο Ζιντάν επιστρέφει μέσα στο 1999 αλλά δεν παίζει πάλι κόντρα στον Ολυμπιακό για το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Ο συγγραφέας δεν πρόλαβε να έρθει ξανά αλλά ο ποδοσφαιριστής ήρθε και έπαιξε στο σπουδαίο 3-3 με την ΑΕΚ!

Έχοντας ολοκληρώσει την καριέρα του θα επιστρέψει για να παίξει στο "Γ. Καραϊσκάκης" σ' αγώνα κατά της φτώχειας.

Η μεγαλύτερη επιτυχία του Καμύ όσο αφορά τα θεατρικά έργα ήταν ο "Καλιγούλας". Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας που διχάζει ακόμη τον κόσμο έγινε θεατρικό έργο από τον Αλγερινό και ως τις ημέρες μας το έργο του παίζεται κάθε χρόνο!

Ο Ζιντάν έφτασε και εκείνος στην χώρα που κυβέρνησε κάποτε ο Καλιγούλας. Δεν ήταν η Ρώμη και η αυτοκρατορία της αλλά η Ιταλία. Ο Ζιντάν έγινε ο "αυτοκράτορας" του Τορίνο και της ποδοσφαιρικής Ιταλίας χωρίς να κερδίσει τον μεγάλο τίτλο.

Αντί επιλόγου

Ο Ζιντάν, ο Καμύ, ο Καρεμπέ και τόσοι άλλα παιδιά των αποικιών πρόσφεραν και πήραν πολλά από την νέα τους "μαμά". Μέσα τους θα μείνουν πάντα πιστοί στην πρώτη τους αγάπη.

Θ' ακολουθούν τις ρίζες των προγώνων τους. Απλά ο Ζιντάν και ο Καμύ ήταν διάσημα παιδιά. Στη Γαλλία και στην κάθε χώρα με αποικίες τα υπόλοιπα μη διάσημα παιδιά θα μένουν πάντα ξένοι...

Ο Καμύ και ο Ζιντάν υπηρέτησαν την τέχνη. Τι ποδόσφαιρο, τι συγγραφή. Ο Ζιντάν δεν έπαιζε ποδόσφαιρο και ο Καμύ δεν έγραφε απλά βιβλία.