Με Νούνιες και Τσουαμενί, τα 100 εκατ. ευρώ είναι «λεφτά στην τράπεζα»

• Ο… Χάαλαντ της Λίβερπουλ
• Ο νέος, βελτιωμένος Καζεμίρο

Τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία, αλλά σίγουρα βοηθούν στην προσέγγισή της, κάτι που βεβαίως ισχύει και στο ποδόσφαιρο. Όχι πάντα, όμως, αφού υπάρχουν μεταγραφές των 100+ εκατομμυρίων ευρώ που απέτυχαν παταγωδώς, όπως αυτές των Ουσμάν Ντεμπελέ – Φιλίπε Κοουτίνιο – Αντουάν Γκριεζμάν στη Μπαρτσελόνα, του Εντέν Αζάρ στη Ρεάλ Μαδρίτης (προς το παρόν τουλάχιστον), του Ρομελού Λουκάκου στη Τσέλσι (επίσης προς το παρόν) ή του Πολ Πογκμπά στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Εν προκειμένω, όμως, δεν θα ασχοληθώ με αυτά τα ιστορικά «ναυάγια», αλλά με δύο μεταγραφές που έγιναν – τελειώνουν μέσα στο Σαββατοκύριακο και, μαζί με τα μπόνους, μπορούν να φτάσουν στο ιστορικό όριο που έσπασε για πρώτη φορά ο Γκάρεθ Μπέιλ, όταν το καλοκαίρι του 2013 η Ρεάλ έδωσε 101 εκατομμύρια ευρώ στη Τότεναμ για να τον κάνει δικό της.

Το Σάββατο (11/06), η Βασίλισσα ανακοίνωσε την (τέταρτη πιο ακριβή της) μεταγραφή του Ορελιέν Τσουαμενί από τη Μονακό αντί 80 + 20 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ φαντάζει θέμα χρόνου να το κάνει και η Λίβερπουλ με τον Ντάργουιν Νούνιες από τη Μπενφίκα, αντί 80 + 10 + 10 εκατομμυρίων ευρώ, στην πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία των Κόκκινων.

Με μια πρώτη ανάγνωση, φαντάζουν (πάρα) πολλά εκατό εκατομμύρια ευρώ (πάνω – κάτω) για δύο 22χρονους ποδοσφαιριστές που προέρχονται από ένα πρωτάθλημα δεύτερης ταχύτητας στην Ευρώπη (Πορτογαλία) και από ένα πρωτάθλημα που συμπεριλαμβάνεται στο Top5, αλλά αναμφίβολα είναι στη τελευταία θέση αυτού (Γαλλία).

Πράγματι, είναι πολλά τα λεφτά… Άρη, αλλά σε αυτές τις δύο περιπτώσεις φρονώ ότι θα πιάσουν απόλυτα τόπο, αφού είναι δύο ποδοσφαιριστές που μπορούν να κάνουν διαφορά και, το πιο σημαντικό, σε βάθος πολλών ετών, λόγω ηλικίας και potential.

Ο… Χάαλαντ της Λίβερπουλ

Η Μάντσεστερ Σίτι, παρ’ ότι χωρίς κλασικό σέντερ φορ σκοράρει με μεγάλη συνέπεια, φρόντισε να δώσει τα ρέστα της για τον Έρλινγκ Μπράουτ Χάαλαντ, προκειμένου να γίνει ακόμα πιο δυνατή και δύσκολα αντιμετωπίσιμη.

Πως απαντάει η Λίβερπουλ; Με έναν ποδοσφαιριστή 13 μήνες μεγαλύτερο και επτά εκατοστά κοντύτερο (1,87 έναντι 1,94), ο οποίος στα 22 του χρόνια έχει ξεπεράσει σοβαρούς τραυματισμούς στο γόνατο και έκανε τα κατάλληλα βήματα, ερχόμενος στην Ευρώπη σε μια μικρή ομάδα καλού πρωταθλήματος (Αλμερία), κάνοντας το «μπαμ» σε μια μεγάλη ομάδα ανταγωνιστικής λίγκας (Μπενφίκα).

Μπορεί το μεγαλύτερο μέρος των 34 γκολ της φετινής σεζόν να επιτεύχθηκαν στο πορτογαλικό πρωτάθλημα, αλλά στο Champions League ο Νούνιες σκόραρε εις βάρος Μπαρτσελόνα, Μπάγερν Μονάχου, Άγιαξ και Λίβερπουλ, έδειξε διαρκή βελτίωση στο «πακέτο» του και κέρδισε την (δύσκολη) καρδιά του Γιούργκεν Κλοπ.

Ο Γερμανός αποδεικνύει ότι ξεκοκαλίζει έναν ποδοσφαιριστή προτού εισηγηθεί την απόκτησή του και το «μπαμ» που έκανε με το «καλημέρα» στους Κόκκινους ο Λουίς Ντίας επιβεβαιώνει του λόγου τ’ αληθές.

Ο Νούνιες ανταποκρίνεται στο προφίλ του κλασικού σέντερ φορ, αλλά παίζει με άνεση στα πλάγια (πολύ σημαντικό αυτό για τη Λίβερπουλ), δημιουργεί διαδρόμους στους συμπαίκτες του, είναι πολύ καλός στο συνδυαστικό παιχνίδι και θα δώσει ακόμα περισσότερες εναλλακτικές στην επιθετική ανάπτυξη των Κόκκινων, οι οποίοι καλούνται να μπουν σε μια νέα εποχή, αφού ο Σαντιό Μανέ είναι φευγάτος, ο Ρομπέρτο Φιρμίνο δεν θεωρείται πλέον βασικός και αναντικατάστατος, ενώ και ο Μοχάμεντ Σαλάχ μοιάζει περισσότερο εκτός, απ’ ότι εντός «Άνφιλντ».

Η Liga Portugal απέχει… έτη φωτός από τη Premier League σε ό, τι αφορά την ποιότητα και τον βαθμό δυσκολίας, αλλά ο φιλόδοξος – ικανός Νούνιες δείχνει έτοιμος να κάνει το άλμα και να εξελιχθεί σε έναν νέο Λουίς Σουάρες (από πλευράς απόδοσης) και να απαντήσει μέσα στο γήπεδο σε όσους φοβούνται ότι θα προκύψει νέος… Άντι Κάρολ.

Ο νέος, βελτιωμένος Καζεμίρο

Συν τοις άλλοις, το νεαρό της ηλικίας του Νούνιες εγγυάται, εφόσον βεβαίως παραμένει υγιειής και δεν ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς (χτυπάμε ξύλο…), ότι μπορεί να πρωταγωνιστήσει στη Λίβερπουλ σε βάθος πενταετίας και βάλε, έστω και αν στο σύγχρονο ποδόσφαιρο οι παίκτες, επηρεασμένοι και από τους μάνατζερ, έχουν την κακή συνήθεια να αλλάζουν τις ομάδες σαν τα πουκάμισα.

Στα χαρτιά και με βάση τις στατιστικές, η επένδυση της Λίβερπουλ στον Νούνιες είναι «λεφτά στην τράπεζα», κάτι που φρονώ ότι ισχύει σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό για τη μεταγραφή του Ορελιέν Τσουαμενί στη Ρεάλ Μαδρίτης.

Εδώ και πάνω από έναν χρόνο, η Βασίλισσα κυνηγούσε άλλον παίκτη από την γαλλική Ligue 1. Και, παρ’ ότι απέτυχε να δελεάσει τον Κιλιάν Μπαπέ για να φύγει από τη Παρί Σεν Ζερμέν, απέκτησε έναν ποδοσφαιριστή που ο ίδιος ο Κιλιάν ήθελε διακαώς δίπλα του, γιατί βλέπει το τεράστιο potential του.

Η Ρεάλ των πέντε Champions League τα τελευταία εννέα χρόνια (!) έχτισε την επιτυχία της στην ενδεχομένως κορυφαία τριάδα χαφ όλων των εποχών, βάσει απόδοσης: Καζεμίρο ως «σκούπα» πολυτελείας, Τόνι Κρόος να δίνει το κατάλληλο τέμπο και Λούκα Μόντριτς να καλύπτει όλο το γήπεδο με την τεράστια ποιότητά του.

Όλα τα ωραία, όμως, έχουν ένα τέλος. Ο συγκλονιστικός Κροάτης, ο οποίος ανανέωσε πριν από λίγες ημέρες, είναι πλέον 36 ετών (τον Σεπτέμβριο θα γίνει 37), ο Γερμανός είναι 32 και πλέον όχι τόσο επιδραστικός όσο ήταν και ο Βραζιλιάνος «πάτησε» τα πρώτα -άντα τον περασμένο Φεβρουάριο. Οι ημέρες της συγκεκριμένης, μυθικής τριάδας, πλησιάζουν σιγά σιγά προς το τέλος τους.

Τι έκανε, λοιπόν, η Ρεάλ; Φρόντισε σταδιακά να δημιουργήσει μια νέα τριάδα, η οποία δείχνει ότι έχει τα προσόντα για να σταθεί στο ύψος της τωρινής. Ο 19χρονος Εντουάρντο Καμαβινγκά ήταν καθοριστικός στον δρόμο προς την κατάκτηση του Champions League μπαίνοντας ως αλλαγή, ενώ ο 23χρονος Φεδερίκο Βαλβέρδε, ως άλλος Μόντριτς (ξεπερνώντας βεβαίως τις διαφορές...), προσφέρει αμέτρητα ποιοτικά χιλιόμετρα και πατάει περιοχή, τόσο για να απειλήσει, όσο και για να δώσει ασίστ, όπως αυτή στον Βινίσιους Ζούνιορ που έδωσε στη Ρεάλ το 14ο στέμμα της.

Η Ρεάλ πιστεύει, και όχι άδικα, ότι.. τρίτωσε το καλό με τον Τσουαμενί. Έναν 22χρονο box to box μέσο με χαμηλό κέντρο βάρους που δεν χάνει μονομαχία, είναι από τους κορυφαίους στην Ευρώπη στην ανάκτηση μπάλας, μοιάζει με μια πιο νεαρή – βελτιωμένη εκδοχή του Καζεμίρο και μπορεί, αν όχι άμεσα σε δύο – τρία χρόνια, να συνθέσει μια σούπερ τριάδα με Καμαβινγκά και Βαλβέρδε.

Ο Φλορεντίνο Πέρεθ ήταν έτοιμος να στρώσει χρυσό χαλί στον Μπαπέ, αλλά εντέλει έδωσε τα πολλά λεφτά για έναν εξίσου νεαρό και ταλαντούχο ποδοσφαιριστή, ο οποίος μπορεί να αποδειχθεί εξίσου πολύτιμος και σε βάθος πολλών ετών, αφού αναμφίβολα έχει τα προσόντα για να τα καταφέρει.

Μπορεί και να διαψευστώ (για μπάλα μιλάμε…), αλλά φρονώ ότι οι επενδύσεις των 100 εκατομμυρίων ευρώ σε Ντάργουιν Νούνιες και Ορελιέν Τσουαμενί θα πιάσουν απόλυτα τόπο...