Μπαρτσελόνα και Γιουβέντους, ιδού οι αμαρτίες σας

• Γιατί απέτυχαν Μπάρτσα και Γιούβε
• Τι τους λείπει, που θα το βρουν

Αν ο Αλεξάντερ Τσέφεριν, ο Σλοβένος πρόεδρος της UEFA, μπορούσε να γράψει το σενάριο ττης τελευταίας διετίας στο Champions League, ενδεχομένως να μην είχε την… επιτυχία που ο ίδιος, είμαι βέβαιος, ότι απολαμβάνει, έστω και στα κρυφά από την κοινή γνώμη,

Οι δύο από τους τρεις συλλόγους που εξακολουθούν να (υπό) στηρίζουν ανοιχτά την ιδέα της European Super League δέχονται ηχηρότατα χαστούκια στην διοργάνωση που απειλούν να καταστρέψουν, εφόσον βεβαίως προχωρήσει η ESL.

Η Μπαρτσελόνα, για πρώτη φορά μετά από 23 χρόνια, αποκλείεται δύο διαδοχικές σεζόν στην φάση ομίλων, αδυνατώντας ακόμα και να φτάσει στα νοκ άουτ, όπου βεβαίως τα προηγούμενα χρόνια είχε να επιδείξει ιστορικές σφαλιάρες, όπως το 4-0 από τη Λίβερπουλ ή το 8-2 από τη Μπάγερν Μονάχου (μεταξύ πολλών άλλων).

Η Γιουβέντους, η οποία δια μέσω του προέδρου της Αντρέα Ανιέλι επιμένει να υποτιμά τις ομάδες «δεύτερης γραμμής» που παίρνουν μέρος στο Champions League, γεύεται διαρκώς πίκρες από αυτές. Αν δεν είναι η Λιόν, θα είναι η Πόρτο. Και αν δεν είναι η Βιγιαρεάλ, θα είναι η Μπενφίκα.

Το τέλειο σενάριο για τον Τσέφεριν, βεβαίως, θα ήταν να δέχεται… κατραπακιές και ο τρίτος σύλλογος των ιδρυτών της ESL που εμμένει στη δημιουργία αυτής και περιμένει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου στα τέλη του 2022.

Η Ρεάλ Μαδρίτης, όμως, είναι το απόλυτο αφεντικό της διοργάνωσης και είναι ικανή να το κατακτήσει ακόμα και όταν, στα χαρτιά τουλάχιστον, υπολείπεται σε ρόστερ, σε σχέση με τις ομάδες που βαφτίζονται φαβορί, όταν μπορεί όλες μαζί να μην έχουν πάρει ούτε το 1/4 από τις 14 κούπες με τα μεγάλα αυτιά που έχουν οι Μαδριλένοι στο μουσείο τους. Αλεξάντερ, είπαμε, μην τα θέλεις και όλα δικά σου…

Γιατί απέτυχαν Μπάρτσα και Γιούβε

Πως, όμως, έφτασαν (ή μάλλον… δεν έφτασαν) Μπαρτσελόνα και Γιουβέντους σε αυτόν τον ταπεινωτικό (για το πρεστίζ, το μπάτζετ και τις προσδοκίες) αποκλεισμό στην φάση ομίλων της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης;

Καταρχήν, αμφότερες έχουν χάσει τον σεβασμό – φόβο των αντιπάλων τους. Σχεδόν κάθε χρόνο, μετρούν ήττες και αποκλεισμούς από ομάδες που δεν θαμπώνονται από τις φανέλες και την ιστορία που βρίσκουν μπροστά τους. Το αντίθετο, μάλιστα.

Με όπλο την αγωνιστική ένταση, τα ουσιαστικά τρεξίματα και την αποτελεσματικότητα, εκθέτουν επανειλημμένα τις αδυναμίες Καταλανών και Ιταλών, οι οποίοι εμφανίζονται ανήμποροι να προβάλλουν αντίσταση και, κυρίως, να επιβληθούν.

Το καλοκαίρι, η διοίκηση της Μπάρτσα πόνταρε τα πάντα σε μια ζαριά, βρίσκοντας χρήματα για μεταγραφές μέσα από την πώληση περιουσίας του συλλόγου. Έτσι προσγειώθηκαν στο «Καμπ Νόου» ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, ο Ραφίνια ή ο Ζιλ Κουντέ.

Η εικόνα της ομάδας άλλαξε σημαντικά, αλλά αυτό έγινε ως επί το πλείστον εντός συνόρων, στη La Liga. Έξω από αυτά, η Μπάγερν της έκανε (ξανά) πλάκα, ενώ και η Ίντερ, ειδικά στο απίθανο 3-3 του «Καμπ Νόου», έδινε την εντύπωση ότι έβαζε γκολ όποτε ήθελε. Και το ιστορικό κάζο του άλλοτε κραταιού ισπανικού πρωταθλήματος, με τον αποκλεισμό τριών ομάδων στην φάση ομίλων (Μπαρτσελόνα, Ατλέτικο Μαδρίτης και Σεβίλλη), μόνο τυχαίο δεν είναι.

Με τον Τσάβι στο τιμόνι, η ομάδα έχει ανακτήσει την ουσιαστική κατοχή της μπάλας, η οποία όμως την έχει βοηθήσει πρωτίστως σε αγώνες με ασθενέστερους αντιπάλους. Φέτος, κόντρα σε ομάδες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μπάγερν ή η Ίντερ, απέτυχε παταγωδώς.

Την ίδια ώρα, η Γιούβε είχε κάνει την μεγάλη συμφωνία τον περασμένο χειμώνα με τον Ντούσαν Βλάχοβιτς, αλλά δεν φρόντισε να πλαισιώσει τον Σέρβο με παίκτης ανάλογης αξίας (μεγάλη απώλεια ο αθλητικός διευθυντής Μπέπε Μαρότα).

Η Γηραιά Κυρία, λοιπόν, δεν κάλυψε επαρκώς το κενό του Ματάις Ντε Λιχτ στην γερασμένη άμυνά της, ατύχησε με την επιλογή του (τραυματία) Πολ Πογκμπά, ενώ Άνχελ Ντι Μαρία και Φίλιπ Κόστιτς δεν κάλυψαν ούτε στο ελάχιστο το κενό του τραυματία Φεντερίκο Κιέζα σε εκτέλεση – δημιουργία - διατάραξη της αντίπαλης ισορροπίας.

Σε αντίθεση με την ομάδα του Τσάβι, αυτή του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι δείχνει πολύ προβληματική εικόνα και στην Serie A, όπου συναντά σθεναρή αντίσταση σχεδόν σε κάθε παιχνίδι της, έχοντας πετάξει ήδη 14 από τους 33 βαθμούς που έχει διεκδικήσει, χάνοντας ακόμα και από τη νεοφώτιστη Μόντσα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Όταν οι Μπιανκονέρι συναντούν μια ομάδα που υποστηρίζει το αγωνιστικό της πλάνο, τους πιέζει σωστά και τους κάνει να οπισθοχωρούν, διαλύονται. Η καταπληκτική Μπενφίκα, η οποία νίκησε τη Γιούβε μέσα – έξω, έκανε πάρτι με 4-1 το βράδυ της Τρίτης (25/10), προτού οι Ιταλοί περιορίσουν την έκταση της ήττας με δύο γκολ στο φινάλε. Α, η Γιούβε είχε… φροντίσει να χάσει και από τη Μακάμπι Χάιφα, για να μην ξεχνιόμαστε!

Τι τους λείπει, που θα το βρουν

Στην Ευρώπη, Μπαρτσελόνα και Γιουβέντους στερούνται αποτελεσματικότητας κόντρα σε ισοδύναμες ή ανώτερες ομάδες, συγκέντρωσης και πνευματικής δύναμης για να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που τους εμφανίζονται και αμυντικής σταθερότητας πάνω στην οποία θα βάλουν τις απαιτούμενες βάσεις για ένα επιτυχημένο αποτέλεσμα.

Στο Europa League, εφόσον συνεχίσουν και οι δύο (η Γιούβε μπορεί ακόμα να τερματίσει… τέταρτη στον όμιλό της!), θεωρούνται εκ των φαβορί για την τελική επικράτηση, κάτι που βεβαίως θα πρέπει να αποδείξουν στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό, δηλαδή, που δεν κατάφερε πέρυσι η Μπάρτσα.

Μέχρι την διακοπή λόγω του Παγκοσμίου Κυπέλλου, αμφότερες οφείλουν να μην στραβοπατήσουν στα πρωταθλήματά τους για να μείνουν εντός στόχων. Και, για το μέλλον, να κοιτάξουν αρχικά να κλείσουν τα ανοιχτά μέτωπα (η Μπάρτσα στα οικονομικά της και η Γιούβε στα της έρευνας για τα λογιστικά της) και να ποντάρουν στα γεμάτα ταλέντο νιάτα (και όχι τόσο νιάτα) που διαθέτουν.

Πέδρι, Γκάβι, Άνσου Φατί, Ρόναλντ Αραούχο, Κουντέ, Φεράν Τόρες, Μπάλντε, Πάμπλο Τόρε στη μεν (η πώληση του Φρένκι Ντε Γιονγκ θα συνιστά κατ’ εμέ ιστορικό έγκλημα), Γκλέισον Μπρέμερ, Φάμπιο Μιρέτι, Κιέζα, Βλάχοβιτς στη δε.

Οι παραπάνω, πλαισιωμένοι από έμπειρους με την απαιτούμενη προσωπικότητα, σε συνδυασμό με την στήριξη ενός εδραιωμένου αγωνιστικού πλάνου, ενδεχομένως με τους υπάρχοντες προπονητές (ίσως, όμως, και όχι), θα φέρουν και πάλι τις δύο ομάδες στο (ευρωπαϊκό) προσκήνιο, είτε στο Champions League, είτε στη… European Super League. Το πόσο άμεσα θα γίνει κάτι τέτοιο, βεβαίως, είναι αλλού παπά Ευαγγέλιο…

Υ.Γ.: Δύο εκ διαμέτρου αντίθετες εικόνες μέσα σε λίγα μέτρα και λεπτά απόστασης, οι οποίες εξηγούν την (ευλογημένη) διαφορετικότητα των ανθρώπων. Φίλοι (;) της Μπαρτσελόνα έφευγαν από το γήπεδο στο ημίχρονο του αγώνα με τη Μπάγερν, στο φινάλε του οποίου υπήρξαν φίλαθλοι που ζήτησαν από τους παίκτες της ομάδας να ξαναβγούν στο χορτάρι για τους εμψυχώσουν. Αποδεκτές και οι δύο αντιδράσεις, τεράστιος σεβασμός στους θιασώτες της δεύτερης...