Εθνική Ελλάδας: Η αποτυχία με τη Γεωργία και η διαχείριση της επόμενης ημέρας

Εθνική Ελλάδας: Η αποτυχία με τη Γεωργία και η διαχείριση της επόμενης ημέρας
Η Εθνική μας ομάδα απέτυχε στην αγωνιστική της αποστολή με τη Γεωργία στην Τιφλίδα, δεν κατάφερε να βρεθεί στο EURO και έχει μεγάλη σημασία η επόμενη ημέρα. Γράφει ο Δημήτρης Τομαράς.

Δύσκολη ημέρα και βραδιά αυτή της Τρίτης για την Εθνική μας ομάδα. Μία δύσκολη βραδιά καθώς το επιθυμητό αποτέλεσμα δεν ήρθε στην Τιφλίδα. Επήλθε ο αποκλεισμός με 4-2 στα πέναλτι και όσο δύσκολο και να φαίνεται η λέξη αποτυχία συνοδεύει τη συγκεκριμένη βραδιά. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα απέτυχε να βρεθεί στα τελικά του EURO.

Η Ελλάδα βρέθηκε για πρώτη φορά μετά το 2017 μετά τους αγώνες με την Κροατία να διεκδικεί μέσω μπαράζ την πρόκρισή της σε έναν μεγάλο θεσμό αλλά αυτή η πρόκριση δεν ήρθε. Και δεν ήρθε για τρεις βασικούς λόγους.

Ο πρώτος είχε να κάνει με το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν θέλησε να παίξει με... ρίσκο και πίεση νωρίτερα απέναντι στη Γεωργία αλλά πήγε για σημαντικό διάστημα κάπως αναγνωριστικά. Δεν πήγε δηλαδή ακόμα πιο... δυνατά στο ματς ως προς το α' μέρος (κυρίως).

Η δεύτερη παράμετρος έχει να κάνει με το ότι η Εθνική μας δεν μπόρεσε στην κανονική διάρκεια του αγώνα αλλά και στην παράταση να έχει έναν επαρκή αριθμό ευκαιριών. Εάν βάλουμε μαζί και τη φάση με τον Ιωαννίδη να μην προλαβαίνει την κεφαλιά μαξ να βρούμε 5 φάσεις σε όλο το ματς και από αυτές οι πιο κλασικές το δοκάρι του Μαυροπάνου και το σουτ του Μπακασέτα.

 

Και η τρίτη παράμετρος είχε να κάνει με την έλλειψη ουσίας και αποτελεσματικότητας ως προς τη γραμμή κρούσης της. Έλλειψη και σε επίπεδο τελικών μεταβιβάσεων αλλά και σε επίπεδο τελικών αποφάσεων / επιλογών. Έτσι από τη στιγμή που η Ελλάδα δεν βρήκε το γκολ στο καλύτερό της χρονικό σημείο είτε στο 2ο μέρος είτε πιο μετά στην παράταση και πήγε η αναμέτρηση στη... ρώσικη ρουλέτα των πέναλτι εκεί μετά όλα μπορούν να γίνουν.

Εκεί (δηλαδή στη διαδικασία των πέναλτι) όπου δεν είναι μόνο ζήτημα ικανότητας και αντίληψης, όπως προφανώς και σωστής απόφασης και σωστού χτυπήματος αλλά και τύχης. Δύο τα χαμένα πέναλτι τα δικά μας (Μπακασέτας και Γιακουμάκης) και ένα των Γεωργιανών και κάπως έτσι ήρθε αυτό το σκορ... Αυτή η ομάδα προφανώς δεν θα ήταν σωστό να... κατηγορηθεί για έλλειψη προσπάθειας ή πείσματος ή ότι δεν τα έδωσε όλα. Δεν μπόρεσε όμως να διαχειριστεί ένα τέτοιο ματς και από πλευράς πίεσης αλλά και ως προς τη δημιουργική και την επιθετική εικόνα της. Και εν τέλει ήρθε η αποτυχία με τη Γεωργία.

Η πολύ πιθανή αποχώρηση του Πογέτ και η επόμενη μέρα

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές τελική απόφαση για τον τεχνικό της Εθνικής μας δεν υπήρχε. Ωστόσο είναι πια από πάρα πολύ δύσκολο έως απίθανο να συνεχίσει στο τιμόνι της Εθνικής μας ομάδας ο Γκουστάβο Πογέτ. Εφόσον οριστικοποιηθεί κάτι τέτοιο θα κλείσει ένας κύκλος αλλά αυτό δεν σημαίνει πώς δεν υπάρχει υλικό για τη συνέχεια και για τα επόμενα χρόνια για την Ελλάδα.

Υπάρχουν και παίκτες σε καλή ηλικία αλλά και ποδοσφαιριστές σημεία αναφοράς για τα προσεχή χρόνια. Αρκεί βέβαια να προκύψει η καλύτερη δυνατή διαχείριση και ο ανάλογος προγραμματισμός για την Εθνική μας ομάδα, που σημειωτέον τελευταία φορά που πήγε σε μεγάλη διοργάνωση ήταν στο Μουντιάλ του 2014.

Υ.Γ. Οι περισσότερες αλλαγές του Πογέτ βοήθησαν στη ροή του αγώνα. Με τον δε Κωνσταντέλια η Ελλάδα έγινε πιο απρόβλεπτη μπροστά. Και πάλι όμως δεν ήρθε τουλάχιστον ένα τέρμα που θα έφερνε την πρόκριση.

Υ.Γ. 2 Φυσικά μετά από έναν τέτοιο αποκλεισμό ή γενικά από αποκλεισμούς πάντα βγαίνουν στο προσκήνιο οι απόψεις (και ειδικά στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης) για όσους δεν έπαιξαν ή δεν έπαιζαν και θα έπρεπε να είχαν χρησιμοποιηθεί. Και επειδή τις τελευταίες ώρες ξαναβγαίνει στην επιφάνεια μέσω των social media το όνομα του Φορτούνη την άποψή μου για τα της Εθνικής και τον αρχηγό του Ολυμπιακού την είχα γράψει καιρό πριν και φυσικά δεν θα την αλλάξω αλλά και θα την άλλαζα όποια και να ήταν η έκβαση στο Γεωργία - Ελλάδα.

@Photo credits: eurokinissi

 

Δημήτρης Τομαράς
Δημήτρης Τομαράς

Ο Δημήτρης Τομαράς είναι γέννημα - θρέμμα Μαρουσιώτης όμως τον... διεκδικούν και άλλες πόλεις. Δημοσιογραφεί εδώ και 20 και πλέον χρόνια και στην οικογένεια του Gazzetta βρίσκεται από την πρώτη ημέρα. Από αυτήν εδώ τη φιλόξενη γωνιά θα συζητάμε κυρίως για Ολυμπιακό αλλά θα καταπιανόμαστε και με αρκετά ακόμα θέματα.