EURO 2024: Λούκα Μόντριτς, όταν ο όρκος του αποδείχθηκε ιερός!

EURO 2024: Λούκα Μόντριτς, όταν ο όρκος του αποδείχθηκε ιερός!

EURO 2024: Λούκα Μόντριτς, όταν ο όρκος του αποδείχθηκε ιερός!
Ο Πολύδωρος Παπαδόπουλος γράφει για τον... τελευταίο μεγάλο αρχηγό, τον Λούκα Μόντριτς, ο οποίος τίμησε τον όρκο του, αλλά δεν βρήκε... διάδοχο.

Η Κροατία περιμένει να έρθουν τα πάνω - κάτω, ελπίζει πως ο θεός της μπάλας θα δώσει ακόμα μια ευκαιρία στην ομάδα που προσέλκυσε τόσους... πιστούς τα τελευταία χρόνια. Ποιος όμως πιστεύει σε θαύματα... Σίγουρα όχι ο Ντάλιτς, όχι ο Μόντριτς ούτε και κάποια εκατομμύρια Κροάτες.

Η Χρβάτσκα υπέστη ένα τεράστιο σοκ, μα περισσότερο είδε τον ηγέτη, τον παίκτη που την έβαλε ξανά στην Elite να λυγίζει. Αυτό το ματς θα μείνει στην ιστορία, δεν έκρινε κάποιον τίτλο, όμως όλοι θα θυμούνται το πικρό αντίο ενός μεγάλου, του Λούκα Μόντριτς. Η χθεσινή αναμέτρηση είχε δυο όψεις, όποια όμως και να δεις, θα καταλάβεις πως ένας παίκτης μπορεί να αλλάξει τη μοίρα μιας ομάδας.

Αλήθεια, πόσοι δεν είπαν ή πόσοι δεν έγραψαν στα social πως «Ο Μόντριτς είναι κουρασμένος, πρέπει να βγει» ή «Με το ζόρι περπατάει…». Και μετά… «Όχι το πέναλτι στον Μόντριτς, θα το χάσει». Και συνέβη αυτό. Οι… νεκρολογίες πολλές... Ενας θλιβερός αποχαιρετισμός στον μεγάλο αρχηγό, το τέλος ενός παραμυθιού δεν είχε αίσιο τέλος.

Και μετά… Πώς το έκανε αυτό ο παιχταράς… Παραλήρημα, έκσταση. Πως βρέθηκε σε αυτή τη θέση, αφού συνήθως είναι έξω από το κουτί! Ο Μόντριτς το είχε κάνει ξανά στα γήπεδα της Ρωσίας κόντρα στη Δανία. Εχασε πέναλτι και το ανταπέδωσε και τα υπόλοιπα είναι ιστορία… Νικητής της Χρυσής Μπάλας εκείνη τη χρονιά!

 

Αυτός ο παίκτης πρέπει δεν πρέπει να λείπει από τα γήπεδα. Εκεί που νομίζεις πως όλα τελείωσαν, ότι βγήκε η ετυμηγορία, ο Μόντριτς επιστρέφει με απαντήσεις. Kάπως έτσι έμοιαζε το story, στο οποίο θα βάζαμε τίτλο «Θαύμα, ο Μόντριτς... αναστήθηκε και απέσυρε την αγγελία θανάτου του».

Και μετά αλλαγή στο 81’… Η φανέλα στα δόντια του, η επιθυμία να πηδήξει στο γήπεδο, να φωνάξει στον διαιτητή για τον έξτρα χρόνο, να μπει μέσα για να καθυστερήσει έξυπνα τους Ιταλούς. Όλα αυτά επρόκειτο να αποτελέσουν μέρος ενός ακόμη επεισοδίου στην απίθανη καριέρα ενός ακούραστου αρχηγού. Ισως ο Ντάλιτς να έπρεπε να του δώσει λίγα λεπτά ακόμα.

Είπαμε, είναι η εικόνα που μένει και η φανέλα στα δόντια, η πείνα στα μάτια του και η επιθυμία να δείξει ότι δεν έχει τελειώσει, ότι αυτός και η Κροατία πάνε για μια νέα υπέρβαση, αυτό είναι που μας… χάλασε στο τέλος. Ο καλύτερος όλων ήθελε, αλλά το εμπόδιο ήταν ανυπέρβλητο. Για τους ρομαντικούς ο αρχηγός δεν έπρεπε να έχει αυτό το τέλος...

Και μετά, προσπαθώντας να αναλύσεις το ματς καταλαβαίνεις πως η Κροατία θα μπορούσε να αποτρέψει αυτό το… ναυάγιο. Αλήθεια, πώς καταφέρνει μια σοβαρή ομάδα να δεχθεί γκολ στο τέλος σε δυο διαδοχικά παιχνίδια; Πώς γίνεται να μην υπάρχει έναν αντικαταστάτης του Μπρόζοβιτς; Πώς γίνεται να δέχεσαι γκολ από την πλευρά όπου έχεις παρατάξει δυο δεξιά μπακ;

Οι αιτίες και οι ευθύνες θα συζητηθούν, θα εκνευρίσουν και στο τέλος θα ξεχαστούν. Αυτό όμως που δε λησμονιέται είναι η εικόνα του Λούκα και των συμπαικτών του. Η εικόνα, πανομοιότυπη με εκείνη της Βιέννης το 2008. Τότε, που η Χρβάτσκα έμενε εκτός από την Τουρκία στα προημιτελικά. Ο Μόντριτς είχε χάσει πέναλτι στη ρώσικη ρουλέτα. Ωστόσο, ο ίδιος είχε ορκιστεί πως θα επιστρέψει δυναμικά. Και το έκανε!

Τώρα, ποιος μπορεί να εγγυηθεί την επιστροφή της Κροατίας; Ποιος έχει την προσωπικότητα να σκορπίσει ξανά τη σιγουριά στους φίλους της Χρβάτσκα; Ολα άρχισαν στη Βιέννη, μήπως όλα τελείωσαν στη Λειψία;

Η Κροατία περιμένει να έρθουν τα πάνω - κάτω, ελπίζει πως ο θεός της μπάλας θα δώσει ακόμα μια ευκαιρία στην ομάδα που προσέλκυσε τόσους... πιστούς τα τελευταία χρόνια. Ποιος όμως πιστεύει σε θαύματα... Σίγουρα όχι ο Ντάλιτς, όχι ο Μόντριτς ούτε και κάποια εκατομμύρια Κροάτες.

Η Χρβάτσκα υπέστη ένα τεράστιο σοκ, μα περισσότερο είδε τον ηγέτη, τον παίκτη που την έβαλε ξανά στην Elite να λυγίζει. Αυτό το ματς θα μείνει στην ιστορία, δεν έκρινε κάποιον τίτλο, όμως όλοι θα θυμούνται το πικρό αντίο ενός μεγάλου, του Λούκα Μόντριτς. Η χθεσινή αναμέτρηση είχε δυο όψεις, όποια όμως και να δεις, θα καταλάβεις πως ένας παίκτης μπορεί να αλλάξει τη μοίρα μιας ομάδας.

Αλήθεια, πόσοι δεν είπαν ή πόσοι δεν έγραψαν στα social πως «Ο Μόντριτς είναι κουρασμένος, πρέπει να βγει» ή «Με το ζόρι περπατάει…». Και μετά… «Όχι το πέναλτι στον Μόντριτς, θα το χάσει». Και συνέβη αυτό. Οι… νεκρολογίες πολλές. Ενας θλιβερός αποχαιρετισμός στον μεγάλο αρχηγό, το τέλος ενός παραμυθιού δεν είχε αίσιο τέλος.

Και μετά… Πώς το έκανε αυτό ο παιχταράς… Παραλήρημα, έκσταση. Πως βρέθηκε σε αυτή τη θέση, αφού συνήθως είναι έξω από το κουτί! Ο Μόντριτς το είχε κάνει ξανά στα γήπεδα της Ρωσίας κόντρα στη Δανία. Εχασε πέναλτι και το ανταπέδωσε και τα υπόλοιπα είναι ιστορία… Νικητής της Χρυσής Μπάλας εκείνη τη χρονιά!

Αυτός ο παίκτης πρέπει δεν πρέπει να λείπει από τα γήπεδα. Εκεί που νομίζεις πως όλα τελείωσαν, ότι βγήκε η ετυμηγορία, ο Μόντριτς επιστρέφει με απαντήσεις. Kάπως έτσι έμοιαζε το story, στο οποίο θα βάζαμε τίτλο «Θαύμα, ο Μόντριτς... αναστήθηκε και απέσυρε την αγγελία θανάτου του».

Και μετά αλλαγή στο 81’… Η φανέλα στα δόντια του, η επιθυμία να πηδήξει στο γήπεδο, να φωνάξει στον διαιτητή για τον έξτρα χρόνο, να μπει μέσα για να καθυστερήσει έξυπνα τους Ιταλούς. Όλα αυτά επρόκειτο να αποτελέσουν μέρος ενός ακόμη επεισοδίου στην απίθανη καριέρα ενός ακούραστου αρχηγού. Ισως ο Ντάλιτς να έπρεπε να του δώσει λίγα λεπτά ακόμα.

Είπαμε, είναι η εικόνα που μένει και η φανέλα στα δόντια, η πείνα στα μάτια του και η επιθυμία να δείξει ότι δεν έχει τελειώσει, ότι αυτός και η Κροατία πάνε για μια νέα υπέρβαση, αυτό είναι που μας… χάλασε στο τέλος. Ο καλύτερος όλων ήθελε, αλλά το εμπόδιο ήταν ανυπέρβλητο. Για τους ρομαντικούς ο αρχηγός δεν έπρεπε να έχει αυτό το τέλος...

Και μετά, προσπαθώντας να αναλύσεις το ματς καταλαβαίνεις πως η Κροατία θα μπορούσε να αποτρέψει αυτό το… ναυάγιο. Αλήθεια, πώς καταφέρνει μια σοβαρή ομάδα να δεχθεί γκολ στο τέλος σε δυο διαδοχικά παιχνίδια; Πώς γίνεται να μην υπάρχει έναν αντικαταστάτης του Μπρόζοβιτς; Πώς γίνεται να δέχεσαι γκολ από την πλευρά όπου έχεις παρατάξει δυο δεξιά μπακ;

Οι αιτίες και οι ευθύνες θα συζητηθούν, θα εκνευρίσουν και στο τέλος θα ξεχαστούν. Αυτό όμως που δε λησμονιέται είναι η εικόνα του Λούκα και των συμπαικτών του. Η εικόνα, πανομοιότυπη με εκείνη της Βιέννης το 2008. Τότε, που η Χρβάτσκα έμενε εκτός από την Τουρκία στα προημιτελικά. Ο Μόντριτς είχε χάσει πέναλτι στη ρώσικη ρουλέτα. Ωστόσο, ο ίδιος είχε ορκιστεί πως θα επιστρέψει δυναμικά. Και το έκανε!

Τώρα, ποιος μπορεί να εγγυηθεί την επιστροφή της Κροατίας; Ποιος έχει την προσωπικότητα να σκορπίσει ξανά τη σιγουριά στους φίλους της Χρβάτσκα; Ολα άρχισαν στη Βιέννη, μήπως όλα τελείωσαν στη Λειψία;

 

Πολύδωρος Παπαδόπουλος
Πολύδωρος Παπαδόπουλος

Tα χρόνια που πέρασαν λένε πως δεν γυρίζουν πίσω, έλα όμως που γυρίζουν, αρκεί να υπάρχει η ιδανική παρέα. Σε αυτή εδώ το «μαγαζί» έχουμε ήδη ζήσει 15 τελικούς τελικούς Champions League, τέσσερα Μουντιάλ, τρία Euro, μα καθημερινά ανασύρουμε αναμνήσεις που μένουν καλά χωμένες στη σωστή θέση του μυαλού μας, αυτή που λατρεύει το ποδόσφαιρο, παθιάζεται μαζί του. Από το 2008 κι έπειτα λατρεύουμε να γράφουμε για μπάλα εκτός συνόρων, από την Ιταλία και την Αγγλία μέχρι τη Ζάμπια και την Αργεντινή. Και κάθε φορά, λοιπόν, που νιώθουμε νοσταλγία για τα περασμένα, κλικάρουμε Gazzetta.gr για να ταξιδέψουμε σε ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό ραντεβού...