ΠΑΟΚ: Αν δεν έχεις πόδια, πρέπει να έχεις μυαλό…

Ο ΠΑΟΚ έχασε δίκαια από τους πρωτοπόρους του πρωταθλήματος Δανίας και τώρα πρέπει να τους κερδίσει στην Τούμπα. Είναι αρκετά εύκολο να διαβάσεις μία τόσο παράξενη –για τα δικά μας δεδομένα- ομάδα όπως η Μίντιλαντ. Από εκεί και πέρα, για ένα ελληνικό σύνολο που έμαθε αλλιώς, είναι δύσκολο να αντιμετωπίσει ένας τέτοιος αντίπαλος. Γι αυτό έχασε ο ΠΑΟΚ... Κατά την άποψή μου ο Δικέφαλος δεν έπαιξε με την ποδοσφαιρική οξυδέρκεια που απαιτούνταν να έχει απέναντι σε έναν αντίπαλο που… τρέχει. Τρέχει πάρα πολύ, τρέχει συνέχεια και είναι παντού…

Όλα όσα θα μας παρουσίαζαν οι Δανοί τα περιέγραψα στο τελευταίο blog: Το μυαλό του ΠΑΟΚ πρέπει να δουλέψει στο φουλ. Πολύ συγκεκριμένα πράγματα: Πίεση πολύ ψηλά, ασταμάτητη προσπάθεια να οδηγήσουν τον αντίπαλο σε λάθος για να παίξουν στην κόντρα, συνεχόμενες αλλαγές παιχνιδιού στην αδύναμη πλευρά και φυσικά τρελή αφοσίωση και δουλειά σε στημένες μπάλες, ακόμη και στα πλάγια άουτ…

Ο ΠΑΟΚ προφανώς και ήταν καλά διαβασμένος. Δεν κατάφερε όμως να ανταποκριθεί, να αντιμετωπίσει και να ξεπεράσει τα εμπόδια που ήξερε ότι θα του βάλουν οι αντίπαλοι.

Μπορούσε ποτέ αυτός ο ΠΑΟΚ να τρέξει όσο οι αντίπαλοι; Με τέτοια ένταση; Δεν υπήρχε καμία περίπτωση και φυσικά δεν γίνεται να αλλάξει κάτι ενόψει του δεύτερου αγώνα. Άρα… Για να κερδίσει και να περάσει ο ΠΑΟΚ την Μίντιλαντ, επιβάλλεται να παίξει έξυπνα. Να τους χτυπήσει εκεί που ρισκάρουν, γιατί και αυτοί φυσικά δεν είναι τέλειοι… Για να τους «χτυπήσεις» αφού δεν μπορείς να τρέξεις πιο γρήγορα και πιο πολύ από αυτούς, πρέπει να παίξεις πιο έξυπνα. Η γρήγορη σκέψη σε τέτοια ματς, είναι υπεραπαραίτητη. Έτσι και αλλιώς δεν έχεις γρήγορα πόδια, άρα παίξε με πιο γρήγορη σκέψη…

Μπορεί ο ΠΑΟΚ να τους κερδίσει με τον δικό του τρόπο; Εγώ ΔΕΝ πιστεύω ότι το σύνολο του Λουτσέσκου μπορεί να επικρατήσει της Μίντιλαντ με το δικό του τσούκου-τσούκου, την αργή ανάπτυξη με τις πάρα πολλές πάσες στο κέντρο, αλλά και κοντά στην αντίπαλη περιοχή. Αν δεν τελειοποιήσει την πιο άμεση αλλά και στοχευμένη ανάπτυξη του με τις μεγάλες μπάλες στην πλάτη των στόπερ και των φουλ μπακ των Δανών που λείπουν συνεχώς από τις θέσεις τους, δε νομίζω ότι μπορεί να βγάλει τις μεγάλες φάσεις που χρειάζεται.

Τι διαφορετικό έγινε χθες εδώ στη Δανία, κατάσταση που ο ΠΑΟΚ δεν συναντά στα ελληνικά γήπεδα; Το κυρίαρχο στοιχείο ήταν ότι οι παίκτες του Δικεφάλου από τα στόπερ και πάνω, ΔΕΝ είχαν ούτε 1-2 μέτρα κενά για να παίξουν χωρίς αντίπαλο, δεν είχαν ούτε καν 1-2 δευτερόλεπτα να σκεφτούν τι θα κάνουν με την μπάλα. Παντού υπήρχαν Δανοί, έτοιμοι να κλέψουν και να φύγουν στην επίθεση. Δεν είδαμε ούτε μία επίθεση του ΠΑΟΚ με πολλές πάσες έξω από την αντίπαλη περιοχή. Δεν μπορούσε η ομάδα του Λουτσέσκου να παίξει το συνδυαστικό της ποδόσφαιρο, κόντρα σε αυτά τα σώματα με αυτά τα τρεξίματα και την ασταμάτητη διάθεση να κλέψουν μπάλες.

Τι κάνεις σε τέτοιες περιπτώσεις; Θυμάμαι ένα ματς με τη Ντόρτμουντ στην Τούμπα… Πολύ πιο ποιοτική η γερμανική ομάδα, αλλά και εκεί ένα τέτοιο πρόβλημα ανάπτυξης θα είχε το σύνολο του Τούντορ. Και τι δούλεψαν, τι τους βγήκε ως… αυτοματισμός; Κάθε φορά που άλλαζαν τα στόπερ και οι αμυντικοί μέσοι την μπάλα, όταν αυτή πήγαινε προς τον Τζόλη, ο Μακ που τότε έπαιζε στην κορυφή της επίθεσης, έφευγε στην πλάτη της άμυνας που ήταν βέβαια πολύ ψηλά στον αγωνιστικό χώρο. Δεν περίμενε ο Μακ να δει τι θα κάνει ο Τζόλης. Το ήξερε… Υπολόγιζε απλά τις στιγμές, για να μην βγει οφσάιντ. Και ο ένας και ο άλλος ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν… Αστείο; Λίγο; Εύκολο; Ήταν ένας ποδοσφαιρικός αυτοματισμός για να βγάλεις φάση, αφού δεν υπήρχε καμία περίπτωση να τους διασπάσεις με άλλο τρόπο.

Χθες ο ΠΑΟΚ ήξερε τι θα αντιμετωπίσει, αλλά… Και γκολ «έφαγε» από μία αλλαγή πλευράς των Δανών, ενώ και επιθετικά δεν κατάφερε ΠΟΤΕ να βγει στο χώρο και στην πλάτη των γηπεδούχων που έπαιζαν στο… Θεό. Όλα αυτά δεν απαιτούν πόδια. Μυαλό ήθελε και ο ΠΑΟΚ χθες δεν το είχε, όπως βέβαια δεν έχει και τόση μεσοεπιθετική ποιότητα για να ληφθούν οι σωστές αποφάσεις στις 3-4 περιπτώσεις που βγήκε με προϋποθέσεις στην επίθεση, ειδικά στο πρώτο μέρος όπου χάθηκαν και οι ευκαιρίες με Τσιγγάρα και Ζίβκοβιτς.

* Ατομικά, τα πήγε εξαιρετικά στην άμυνα ο Λύρατζης απέναντι στο θηριώδη αντίπαλό του, καλός στην επανάληψη και ο Ίνγκασον. Τα έδωσε όλα ο Τσιγγάρας, ενώ σε ένα ακόμη ματς δεν διακρίθηκε ΚΑΝΕΙΣ από το κέντρο και μπροστά. Γιατί; Όποιος απαντάει σε αυτό το ερώτημα, βγάζει και πολλά συμπεράσματα γι αυτή την ομάδα. Ο Βιεϊρίνια προσπάθησε να ανεβάσει την ποιότητα του συνόλου σε ένα διάστημα του δευτέρου μέρους όπου όμως ο ΠΑΟΚ δεν έβγαλε μεγάλη φάση.

* Έπαιξε και έχασε ο ΠΑΟΚ, κόντρα σε ομάδα με εμφανή προτερήματα, αλλά και ξεκάθαρες αδυναμίες (φυσικά δεν βγάζουν αυτοί 90λεπτο στην ίδια ένταση) ένα σύνολο που θα παίξει το ίδιο και στη Θεσσαλονίκη. Δεν αλλάζουν και φυσικά εκτός έδρας που βρίσκουν περισσότερους χώρους, είναι και πιο επικίνδυνοι.

*Ο ΠΑΟΚ θα περάσει αν την άλλη εβδομάδα κάνει ένα αλάνθαστο παιχνίδι, αν χτυπήσει στις αδυναμίες της Μίντιλαντ και αν καταφέρει να παίξει διαφορετικά από αυτό που συνηθίζει. Έχει έξυπνους παίκτες, έχει παίκτες προσωπικότητες που τέτοια ματς δεν..: τα παίζουν. Βρίσκουν τρόπο και τα κερδίζουν. Το πιστεύω ότι θα κάνουν όλα όσα χρειαστεί για να μπουν και να προκριθούν. Τον τρόπο θα τον βρουν οι ίδιοι μαζί με τον προπονητή τους…