Χωρίς αναισθητικό και χωρίς αντίδραση στην Πράγα ο Παναθηναϊκός!

Ο Παναθηναϊκός των σημαντικών απουσιών (Σένκεφελντ, Αλεξανδρόπουλος), της σούπερ προβληματικής προετοιμασίας για την αναμέτρηση λόγω της ίωσης (Αϊτόρ, Ιωαννίδης, Χουάνκαρ σε κακή κατάσταση) και της απουσίας μεταγραφικής ενίσχυσης ενόψει των προκριματικών του Conference League (χωρίς δημιουργικό χαφ, χωρίς λύσεις στα εξτρέμ, με τον Σπόραρ να έχει κάνει δύο-τρεις προπονήσεις) είχε καταφέρει να φέρει το πρώτο ημίχρονο στα μέτρα του. Χαμηλό τέμπο, καμία απειλή και παρά τις κακές επιλογές με την μπάλα στα πόδια, βελτίωση και σε αυτό το κομμάτι και μια καλή ευκαιρία στο 28' με τον Παλάσιος.

Το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς πήγαινε ''σβηστά'' στο 0-0 μέχρι να έρθει μία απόφαση κωμική, μία διαιτητική απόφαση που δεν έχει καμία λογική και θα πρέπει η UEFA να τιμωρήσει αυστηρά τον Γάλλο, Μπουκέ, ο οποίος... ανακάλυψε θέατρο του Σεμπαστιάν Παλάσιος και δεύτερη κίτρινη κάρτα στο 40'. Ο ρέφερι της συνάντησης αλλοίωσε την εικόνα του ματς, έδωσε πλεονέκτημα αριθμητικό στη Σλάβια και της... χάρισε ένα μομέντουμ στα τελευταία λεπτά που δεν θα έβρισκε ποτέ σε κανονικές συνθήκες αγώνα, χάρη στο οποίο άνοιξε το σκορ στη τελευταία φάση του σαρανταπενταλέπτου.

Ο Αργεντινός έπεσε από την δύναμη ενός κανονικού μαρκαρίσματος. Απαγορεύεται να πέσει κάποιος στη περιοχή; Ούτε ''βουτιά'' έκανε, ούτε ζήτησε το παραμικρό. Ίσα-ίσα που σηκώθηκε άμεσα και έτρεξε να μαρκάρει. Είναι ένας ποδοσφαιριστής βραχύσωμος και βρέθηκε στο έδαφος, χάνοντας την ισορροπία του.

Ποιά δεύτερη κίτρινη κάρτα και ποιά αποβολή; Ήταν σε τόσο κακή κατάσταση ο Μπουκέ, ο οποίος στο 53' αντί να αποβάλλει απευθείας τον Σάντος σε ορισμό της κόκκινης κάρτας, του έδειξε πρώτη κίτρινη, μετά κίτρινη στον... Σπόραρ και στο φινάλε θυμήθηκε τον κανονισμό και έστειλε στα αποδυτήρια τον στόπερ της Σλάβια. Ανεκδιήγητος.

Όπως και να το κάνουμε, ο Γάλλος ήταν ο απόλυτος αρνητικός πρωταγωνιστής της συνάντησης και ο Παναθηναϊκός έχει κάθε δίκιο να φωνάζει για τον τρόπο που σφύριξε απόψε ο εν λόγω διαιτητής.

Από κει και πέρα, όμως, το Τριφύλλι πλήρωσε πολύ ακριβά και τα δικά του λάθη:

*Την τραγική έξοδο του Μπρινιόλι στη φάση του 1-0. Ο Ιταλός που μέχρι εκείνο το σημείο είναι εξαιρετικός, έχει μία εντελώς λάθος αντίδραση σε φάση που βγαίνει στη μπάλα ο Μάγκνουσον. Αφήνει την εστία του ακάλυπτη, ο Γκάνεα πάνω στη γραμμή δεν διώχνει σωστά την μπάλα προς τα άκρα μετά την κεφαλιά του Στράντζ, την κρατά ''ζωντανή'' και κάπως έτσι έρχεται το 1-0 σε ένα σημείο... μαχαιριά, στη τελευταία φάση του ημιχρόνου.

*Την απίστευτη για ομάδα αυτού του επιπέδου αντίδραση στο 2-0 και ενώ έχουν περάσει μόλις τρία λεπτά από την αριθμητική ισορροπία. Ο Σάρλια διαλύει την αμυντική γραμμή της ομάδας του χωρίς λόγο, ο Γκάνεα έχει... ξεχάσει να κλείσει προς τα μέσα και έχει μεγάλη απόσταση από τον Μάγκνουσον και ο Κουρμπέλης κοιτάζει την κάθετη κίνηση του Έβερτον και δεν ακολουθεί όπως θα έπρεπε, με αποτέλεσμα ο μέσος της Σλάβια να εκτελέσει σαν σε προπόνηση στο δοκάρι και να δώσει την ευκαιρία στον Ουσόρ να πετύχει το 2-0 στην επαναφορά.

Aκολούθησαν σχεδόν σαράντα λεπτά. Ο Παναθηναϊκός έπρεπε να βγάλει αντίδραση αλλά ήταν τόσο κακός που με δυσκολία άλλαζε τρίτη και τέταρτη πάσα. Δεν είναι τυχαίο πως η μοναδική του φάση στο 59' ήταν προϊόν ατομικής ενέργειας. Ο Βαγιαννίδης πίεσε ψηλά, έκλεψε, πάτησε περιοχή, σούταρε. Πέραν τούτου; Ούτε υποψία. Ήταν εκνευριστικά πρόχειρες σχεδόν όλες οι επιλογές με την μπάλα. Καμία υπομονή, κανένα καθαρό μυαλό, καμία συγκέντρωση στις βασικές αρχές αυτής της ομάδας. Μόνο γεμίσματα από το αμυντικό τρίτο προς το επιθετικό τρίτο. Μεταβιβάσεις δίχως ουσία και νόημα από μία ομάδα που δεν μας έχει συνηθίσει να βγάζει τέτοια εικόνα πάνω στο χορτάρι.

Η Σλάβια κράτησε πολύ εύκολα το 2-0, έγινε το απόλυτο φαβορί για την πρόκριση και ο Παναθηναϊκός θα ψάξει στη Λεωφόρο μία πραγματική υπέρβαση, ένα πραγματικό ποδοσφαιρικό ''θαύμα'', ποντάροντας πρωτίστως στην αύρα που μπορεί να πάρει από την έδρα του και εν συνέχεια σε οτιδήποτε ποδοσφαιρικό. Για να είμαστε ειλικρινείς, όπως είναι τώρα η ομάδα, αυτό το εισιτήριο μόνο μία Λεωφόρος από τα παλιά μπορεί να το δώσει.

Φυσικά τίποτα δεν τελείωσε, τίποτα δεν είναι απίθανο, αρκεί ολόκληρος ο οργανισμός να το πιστέψει και σε μία εβδομάδα να παλέψει για αυτό που τώρα μοιάζει πάρα πολύ δύσκολο.

Υ.Γ1: Πρώτη αλλαγή ο Σπόραρ με τρεις προπονήσεις. Δεύτερη ο Βαγιαννίδης σε ρόλο εξτρέμ και τρίτη ο... κομμένος, Αργύρης Καμπετσής. Στον πάγκο οι Ηλιάδης, Φρόκου, Σαρδέλης, Σάντσες, Σιδεράς, Καρλίτος, Λοντίγκιν, Χουάνκαρ και ο Πούγγουρας που μπήκε στο 88'. Δεν χρειάζεται να το ξαναγράψουμε, απόψε έγινε εμφανές και σε όποιον δεν ήθελε ή δεν μπορούσε να το δει.

Ο Παναθηναϊκός πήγε σε αυτό το ματς υπερβολικά ''γυμνός'' από επιλογές, χωρίς δημιουργικό μέσο, χωρίς τρίτο εξτρέμ, με τον σέντερ φορ του ανέτοιμο. Και όλα τα παραπάνω δεν θα αλλάξουν ακόμη και αν στην ρεβάνς έρθει το πολυπόθητο 3-0.

Τα 3.5 εκατομμύρια ευρώ στη Σπόρτινγκ για τον Σπόραρ, η υπέρβαση με τον Βέρμπιτς και η διάθεση να έρθουν παίκτες από το πάνω ράφι στη μεσαία γραμμή, δείχνουν πως ο Παναθηναϊκός θα είναι πρωταγωνιστής στο φετινό πρωτάθλημα, δείχνουν πως οι ''πράσινοι'' θέλουν να ανέβουν επίπεδο και λογικά θα ανέβουν. Αυτό δείχνουν οι μέχρι τώρα επιλογές. Για τον πρώτο στόχο της σεζόν, όμως, απέτυχαν να ενισχυθούν σημαντικά και αυτό κοστίζει πάνω στο χορτάρι.

Υ.Γ2: Στις 15 Ιουλίου γράφαμε πως ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη να αποκτήσει ακόμη έναν εν δυνάμει βασικό στόπερ. Εξάλλου αυτή ήταν η -ολόσωστη- στόχευση του κλαμπ στην αρχή του καλοκαιριού. Να έρθει ένας πρωτοκλασάτος κεντρικός αμυντικός, ώστε μαζί με Βέλεθ και Σένκεφελντ να δημιουργήσουν μία πολύ ανταγωνιστική τριάδα. Ο Βέλεθ πήγε στην Αλ Φατέχ, ο Μάγκνουσον ήρθε ως αντικαταστάτης του Ισπανού στόπερ, οπότε δεν άλλαξε τίποτα στο βάθος των ποιοτικών επιλογών.

Ο Σάρλια είναι ένας εξαιρετικός στόπερ όταν θες να αμυνθείς σε χαμηλά μέτρα, όταν θες κάποιον να καταστρέψει το παιχνίδι, όταν η ομάδα σου έχει γυρίσει μέτρα πίσω για να κρατήσει το σκορ. Σε κανονικό παιχνίδι, όπως το σημερινό, φάνηκε πως δεν μπορεί να βοηθήσει, ήταν τραγικός με την μπάλα στα πόδια, κάκιστος τακτικά και επιβεβαίωσε την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί από πέρσι.

Όσο και αν ο κόσμος έχει... ψηθεί με τον Βιτίνιο, όχι ο Παναθηναϊκός δεν έχει ανάγκη από τέταρτο εξτρέμ που θα αμοίβεται περισσότερο από τους δύο περσινούς βασικούς και μαζί με Παλάσιος, Αϊτόρ και Βέρμπιτς θα ''φτιάξει'' μια τετράδα βασικών για δύο θέσεις, μία συνθήκη που μπορεί να... ανατινάξει τα αποδυτήρια. Συν του ότι θα έχει τέσσερις ακραίους που μόνο ο ένας μπορεί να παίξει δεξιά. Ο Παλάσιος.

Πέρα από τα δεδομένα, δηλαδή την ανάγκη για δύο top class μέσους και έναν ακόμη εξτρέμ για εναλλακτική λύση, το σύνολο του Γιοβάνοβιτς χρειάζεται έναν κεντρικό αμυντικό ενδεκάδας για να ανέβει πραγματικά επίπεδο σε αυτή την θέση σε σχέση με πέρσι.