Η Αταλάντα ήταν πολύ ανώτερη, αλλά και ο Ολυμπιακός χειρότερος του αναμενόμενου

• Κακό τάιμινγκ αλλαγών, λάθος αλλαγή στο ημίχρονο και ένας Μαλινόσφκι που απειλούσε από το α' μέρος...
• Το χειρότερο δυνατό σενάριο στο α' ημίχρονο και ο μοιραίος Λαλά
• Καλή είναι η εμπιστοσύνη σε έναν παίκτη αλλά πόση εμπιστοσύνη ακόμα για τον Ονιεκούρου;

Προφανώς και ήταν μία δύσκολη βραδιά έτσι όπως εξελίχθηκε. Το 3-0 είναι ένα ευρύ και βαρύ σκορ για τον Ολυμπιακό και ένα σκορ που δεν μας έχει συνηθίσει σε ευρωπαϊκές βραδιές. Και σίγουρα είναι από τις πλέον δύσκολες βραδιές του Μαρτίνς και των παικτών του τα τελευταία χρόνια.

Για να φτάσουμε σε αυτό το 3-0 είδαμε μία Αταλάντα πολύ καλή στο πιο μεγάλο μέρος της αναμέτρησης και έναν Ολυμπιακό που δεχόμενος το 0-1 σε κρίσιμο σημείο τα... έχασε και έτσι ηττήθηκε και αποκλείστηκε. Προφανώς και ξέραμε πως η Αταλάντα είναι μία πολύ καλή και ποιοτική μεσοεπιθετικά ομάδα.

Ωστόσο από αυτό μέχρι του σημείου ο Ολυμπιακός να χάνει με σκορ τέτοιας έκτασης έχει διαφορά. Η εικόνα των Πειραιωτών σε τέτοιο επίπεδο δεν ήταν η αναμενόμενη. Και σε κάποια σημεία του αγώνα δεν ήταν καν καλή. Και εάν στο α' μέρος έχουμε να θυμόμαστε κάτι, στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός επιθετικά δεν έκανε σχεδόν τίποτα. Δημιουργικά; Λίγα πράγματα.

Κακό τάιμινγκ αλλαγών, λάθος αλλαγή στο ημίχρονο και ένας Μαλινόσφκι που απειλούσε από το α' μέρος...

Στο ξεκίνημα του β' μέρους ο Μαρτίνς επέλεξε να αλλάξει το αρχικό 3-4-3 βγάζοντας έξω τον πιο καλό του στόπερ. Τον Παπέ Σισέ, για να βάλει τον Μασούρα. Προσωπικά καταλαβαίνω την αλλαγή διάταξης αλλά εκ του αποτελέσματος η έξοδος του Σισέ ήταν λανθασμένη.

Όσο για τις άλλες αλλαγές; Ήρθαν ένα λεπτό μετά το 2-0 της Αταλάντα. Πώς θα μπορούσε να γυρίσει ο Ολυμπιακός τέτοιο παιχνίδι σε εκείνο το χρονικό σημείο; Ο Ολυμπιακός σε αυτό το ματς ήταν απογοητευτικός αγωνιστικά ενώ και ο προπονητής του, Πέδρο Μαρτίνς, δεν βρέθηκε σε καλή μέρα και δεν βοήθησε ανάλογα την ομάδα του. Όσο για τον Μαλινόφσκι, που βρήκε δίχτυα με δύο εξαιρετικά γκολ; Ο παίκτης της Αταλάντα απειλούσε από το α' μέρος αλλά ο Ολυμπιακός δεν βρήκε καμία απάντηση για εκείνον και έτσι στο δεύτερο μέρος ο Μαλινόφσκι τον... τιμώρησε. Τόσο απλά.

Το χειρότερο δυνατό σενάριο στο α' ημίχρονο και ο μοιραίος Λαλά

Ο Ολυμπιακός του α' μέρους μπήκε στο γήπεδο θέλοντας να καταθέσει δύο στοιχεία. Την πίεση ψηλά για να κλέψει μπάλες, να απειλήσει και να βγάλει φάσεις ή να σκοράρει νωρίς και επιπρόσθετα να είναι όσο πιο προσεκτικός γινόταν στα μετόπισθεν. Πολλές φάσεις δεν... έφαγε. Παρ'όλα αυτά η Αταλάντα άρχισε από ένα σημείο και μετά να λειτουργεί με μπαλιές στην πλάτη της άμυνάς του. Αποτέλεσμα; Σε μία από αυτές ο Μέλε έχοντας μπροστά του τον Λαλά τον έκανε ό,τι ήθελε για να σκοράρει και ενώ ο Γάλλος όντως θα μπορούσε να είχε... καθαρίσει τη φάση διώχνοντας τη μπάλα. Λειτούργησε λανθασμένα και επιπόλαια και υπό αυτήν την έννοια ήταν μοιραίος.

Ήταν βέβαια μία φάση που ξεκίνησε από το κέντρο αλλά ο Λαλά ήταν ο τελευταίος. Έτσι η ομάδα του Μαρτίνς πήγε στα αποδυτήρια με το χειρότερο δυνατό σενάριο. Δέχθηκε τέρμα προς το τέλος του πρώτου 45λεπτου...

Όσο για το επιθετικό κομμάτι; Υπήρχε ένα καλό σουτ του Μαντί Καμαρά (ο οποίος δεν πήγε ιδιαίτερα καλά) και ένα σουτ του Εμβιλά προς το τέλος του α' ημιχρόνου. Μέχρι εκεί... Βέβαια εάν δούμε το δεύτερο 45λεπτο, αναμφίβολα ήταν πολύ χειρότερο του πρώτου. Το ευρωπαϊκό ταξίδι του Ολυμπιακού λοιπόν τελείωσε εδώ. Τελείωσε αρκετά άσχημα αγωνιστικά και με κακές εντυπώσεις προς τον κόσμο του. Ναι, αποκλείστηκε από μία πολύ καλή ιταλική ομάδα και γενικότερα ανώτερή του, όμως θα μπορούσε να είχε σταθεί πολύ καλύτερα στο γήπεδό του. Και η εικόνα του από το τέλος του α' μέρους και μετά δεν ήταν καθόλου καλή και ενθαρρυντική.

Καλή είναι η εμπιστοσύνη σε έναν παίκτη αλλά πόση εμπιστοσύνη ακόμα για τον Ονιεκούρου;

Σε ένα ακόμα ευρωπαϊκό ματς ο Χένρι Ονιεκούρου προτιμήθηκε ως βασικός από τον Πέδρο Μαρτίνς. Συμφωνώ πως ένας παίκτης χρειάζεται εμπιστοσύνη και στήριξη για να αποδώσει, αλλά αλήθεια έχουμε να θυμόμαστε κάτι καλό από τον Νιγηριανό στο πρώτο ημίχρονο του Ολυμπιακός - Αταλάντα; Ας μην ήταν κάτι... φαντεζί. Ας ήταν απλά μία θετική επιθετικά ενέργεια. Ναι, είχε κάποια κερδισμένα φάουλ. Θεωρείται αυτό αγωνιστική πρόοδος; Δεν νομίζω...

Και τα 61 λεπτά που έμεινε στο γήπεδο πολλά ήταν, ενώ μάλιστα αποδοκιμάστηκε από μερίδα των φίλων της ομάδας. Ο Ονιεκούρου με την εικόνα του στον αγωνιστικό χώρο μας δείχνει πως δεν αξίζει τέτοια εμπιστοσύνη. Εκείνος ξέρει καλύτερα το τι φταίει αλλά το αγωνιστικό του πρόσωπο παραμένει κακό. Εάν θέλουμε πάντως να κάνουμε μία σύνοψη της βραδιάς επί του αγωνιστικού σκέλους; Ο Ολυμπιακός ήταν κακός, αναποτελεσματικός στο πλάνο του και με αστοχίες από την πλευρά του Πορτογάλου κόουτς - ο οποίος πάντως ανέλαβε πλήρως την ευθύνη - και στην προσέγγισή του και στις αλλαγές του.