Ολυμπιακός: Μία λύση για να γίνει πιο επιθετικός

Ο Ολυμπιακός δεν σκοράρει φέτος όσο πρέπει να σκοράρει κι αυτό το πληρώνει, καθώς και αμυντικά δεν τον λες άριστο…

Θεωρώ ότι ένας από τους λόγους που υπάρχει αυτή η επιθετική δυστοκία, με εξαίρεση τα αρκετά καλά στατιστικά του Ελ Κααμπί, έχει να κάνει με τα χαμηλά ποσοστά ευστοχίας του Τσικίνιο. Όταν ο παίκτης που βρίσκεται πίσω από τον σέντερ φορ έχει μόλις ένα γκολ σε 11 παιχνίδια (βασικός στα 10), δεν είναι και ό,τι το καλύτερο για μία επίθεση.

Υπό αυτές τις συνθήκες, ίσως ήταν μία λύση η οπισθοχώρηση του Τσικίνιο σε ρόλο Νο 8, θέση στην οποία έχει παίξει περισσότερο στην καριέρα του, και η αναπλήρωση του με κάποιον άλλο παίκτη, πιο επιθετικογενή. Ποιος θα μπορούσε να είναι αυτός; Από το υπάρχον ρόστερ, πάντως, επιλογές είναι τέσσερις.

Ο Κωστούλας, τον οποίο αρκετά συχνά ο Μεντιλίμπαρ χρησιμοποιεί σε αυτό το ρόλο κι ο νεαρός άσος ανταποκρίνεται συνήθως από αρκετά έως πολύ καλά. Αστερίσκος ότι ακόμη δεν έχει σκοράρει.

Ο Μασούρας, τον οποίο προηγούμενοι προπονητές είχαν βάλει πίσω από τον φορ, με αρκετή επιτυχία. Κι αυτός πιέζει καλά ψηλά, όπως κι ο Κωστούλας. Αστερίσκος ότι έχει πετύχει μόλις ένα γκολ φέτος.

Ο Γουίλιαν που έχει παίξει πολλές φορές στο παρελθόν σε ρόλο Νο 10. Ο Μεντιλίμπαρ τον έχει βάλει ως 10άρι μόνο σε ένα διάστημα του αγώνα με την Μπράγκα. Αστερίσκος ότι ακόμη δεν έχει σκοράρει.

Ο Βέλντε τον οποίο είχε βάλει ο προπονητής πίσω από τον φορ στο φιλικό στην Κύπρο τον Αύγουστο και είχε εντυπωσιάσει, χωρίς φυσικά το συγκεκριμένο ματς να είναι ασφαλές κριτήριο. Όπως κι ο Γουίλιαν δεν διακρίνεται για το καλό του πρέσινγκ. Αστερίσκος, είναι ο μόνος που έχει πετύχει έστω τρία γκολ.

Για να είμαι δε ειλικρινής, τουλάχιστον σε κάποια παιχνίδια του πρωταθλήματος θα ήθελα να δω τον Βέλντε πίσω από τον Ελ Κααμπί. Νομίζω ότι θα μπορούσαν να κάνουν ένα καλό δίδυμο.

Από εκεί και πέρα, για να είμαι δίκαιος από ένα σημείο της περσινής σεζόν και μετά, και δη προς το τέλος, ο Ολυμπιακός το πήγε με τον Τσικίνιο ακριβώς στον ίδιο ρόλο που έχει και φέτος. Με επιτυχία για την ομάδα, έστω κι αν ο ίδιος πέτυχε μόλις δύο γκολ σε 23 παιχνίδια πρωταθλήματος και Κόνφερενς Λιγκ.

Βεβαίως, να συνυπολογίσουμε ότι τότε ο Ολυμπιακός είχε πάρει αρκετά γκολ κι από τον Ποντένσε κι από τον Φορτούνη κι από τον Γιόβετιτς, ακόμη κι από τον Ναβάρο, ενώ τώρα οι περιφερειακοί κυνηγοί, αλλά κι ο Γιάρεμτσουκ σκοράρουν με το σταγονόμετρο. Εξ ου, άλλωστε, και νομίζω ότι έχει ένα νόημα αυτή η σκέψη για έναν πιο επιθετικογενή παίκτη στη θέση του Τσικίνιο.

Εκτός των άλλων, θα υπήρχαν τρεις παίκτες καλοί για τις δύο θέσεις στα κεντρικά χαφ, ο Έσε, ο Μουζακίτης κι ο Τσικίνιο, που θα έπαιρναν και οι τρεις πολύ χρόνο με τόσα παιχνίδια που έχει η ομάδα σε όλες τις διοργανώσεις. Διότι, από τους υπόλοιπους κεντρικούς χαφ (Γκαρθία, Ολιβέϊρα, Στάμενιτς) η ομάδα έχει πάρει πολύ λίγα, τουλάχιστον μέχρι τώρα.

Άσχετο:

Όχι, δεν σκότωσε…θηρία ο Ολυμπιακός, κερδίζοντας 1-0 την Τετάρτη την Καλλιθέα στη Λεωφόρο για το Κύπελλο και 2-1 τον Πανσερραϊκό το Σάββατο στο Καραϊσκάκη για το πρωτάθλημα, όμως ήταν δύο πολύτιμες νίκες.

Ειδικά αν σκεφτούμε ότι η μοναδική άλλη φορά μέσα στη σεζόν που η ομάδα του Μεντιλίμπαρ είχε δύο νίκες μέσα σε ένα τριήμερο ήταν όταν τέλη Σεπτέμβρη με αρχές Οκτώβρη, δηλαδή ένα μήνα πριν, είχε κερδίσει 2-0 τον Ατρόμητο για το πρωτάθλημα και 3-0 την Μπράγκα για το Γιουρόπα Λιγκ, με αμφότερα τα παιχνίδια στον Πειραιά.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Λέμε για το άμεσο ποδόσφαιρο του Μεντιλίμπαρ, ότι ο Ολυμπιακός δεν κρατάει πολύ την μπάλα κλπ, κλπ.

Μόνο που αυτό γίνεται σε κάποια παιχνίδια, στα λεγόμενα πιο δύσκολα. Ειδάλλως, την κατοχή της μπάλας σαφώς την έχει ο Ολυμπιακός στη συντριπτική πλειοψηφία των αγώνων του. Στο τελευταίο παιχνίδι, με τον Πανσερραϊκό, η κατοχή μπάλας στο 13ο λεπτό ήταν 72-28! Στο ημίχρονο έγινε 61-39 και στο τέλος του αγώνα 59-41%. Με την Καλλιθέα ήταν 67-33%. Με τον Αστέρα 64-36%. Με τον Λεβαδειακό 59-41%. Με τον Άρη 68-32%. Με τον Παναιτωλικό 72-28%. Με την Λαμία 62-38%. Με την Καλλιθέα (πρωτάθλημα) 61-39%. Και με τον Βόλο 59-41%.

Στα παιχνίδια στα οποία δεν είχε ο Ολυμπιακός την κατοχή της μπάλας ήταν με τη Λιόν 44-56%, με τον Παναθηναϊκό 46-54% και με τη Μάλμε 46-54%, δηλαδή με διαφορές αρκετά μικρές. Όπως, με μικρή διαφορά, ήταν υπέρ του η κατοχή της μπάλας με την Μπράγκα 51-49% και με τον Ατρόμητο 53-47%.

Το μεγάλο πρόβλημα στον Ολυμπιακό είναι τα τελειώματα των παικτών του στις ευκαιρίες του. Τελειώματα που τις περισσότερες φορές δεν είναι τα καλύτερα, για να είμαι πολύ κολακευτικός…, είτε λόγω έλλειψης ποιότητας, είτε λόγω υπερβολικού άγχους που έχει η ομάδα. Παρότι μάλιστα στο παιχνίδι με τις Σέρρες οι «ερυθρόλευκοι» άνοιξαν το σκορ μόλις στο 12’, κάτι που είχε συμβεί και στο 2-0 με τον Βόλο (στο 13΄) και στο 2-1 με την Καλλιθέα (στο 14΄) και στο 2-2 με τον Λεβαδειακό (στο 2’)!

Υπό νορμάλ συνθήκες θα περίμενε κανείς τουλάχιστον σε αυτά τα παιχνίδια ο Ολυμπιακός να είχε κατακτήσει ξεκάθαρες νίκες με τη βοήθεια του γρήγορου γκολ, που παραδοσιακά του δίνει άλλη ψυχολογία. Κι όμως είδαμε ότι στα τρία από τα τέσσερα παιχνίδια ισοφαρίστηκε και τελικά από τα τρία τα δύο τα πήρε οριακά. Και ο μόνος που δεν τον ισοφάρισε ήταν ο Βόλος παίζοντας με 10 παίκτες από το 33ο λεπτό…

Και για το τέλος ένα ιμότζι

Τζολάκης, Ρέτσος, Μουζακίτης, Παπακανέλος, Κωστούλας, Αποστολόπουλος στον Ολυμπιακό. Με ρόλο. Με συμμετοχές. Πρωταγωνιστές.
Πόσο μεγάλη ευλογία για τον σύλλογο είσαι ρε Coach Mendilibar. Θα το καταλάβουμε στην πορεία. #OlympiacosFC

— Greg Κ (@gregkok) November 2, 2024