Ομόνοια: Η κόκκινη του Στεπίνσκι και οι «ανορθογραφίες» του κόουτς έφεραν την 1η ήττα !

«Έβαλε τα χέρια της και έβγαλε τα μάτια της» χθες η Ομόνοια, γνωρίζοντας την πρώτη της ήττα στη Cyprus League. Το να χάσω από την Ανόρθωση στο «ΠΑΠ» δεν είναι το τέλος του κόσμου ασφαλώς, ωστόσο όταν… συνεισφέρεις άθελα σου σε αυτό, τότε υπάρχει δικαιολογημένα στεναχώρια και προβληματισμός.

Τώρα κάποιος εύλογα θα ισχυριστεί ότι μπορούσε να ήταν το σκορ 0-2 στο 15’, αλλά ο Ζίβκοβιτς και το δοκάρι δεν το επέτρεψαν. Οπόταν θα κάναμε άλλη κουβέντα, δεκτό. Αλλά στο ποδόσφαιρο αναλύεις τα δεδομένα που έχεις ενώπιον σου, όπως αυτά διαμορφωθούν. Και με όλο τον σεβασμό προς την Ανόρθωση, δεδομένος και μεγάλος από τον γράφων, εξού και το περιεχόμενο των κειμένων αυτές τις ημέρες, η Ομόνοια ηττήθηκε χθες από μια ομάδα που δύσκολα θα μπει στην εξάδα! Και αυτό θα πρέπει να την προβληματίσει.

Και για να μην αναγάγουμε και εμείς το άθλημα σε πυρηνική επιστήμη, όπως κάποιοι επιχειρούν, απλοϊκά και ποδοσφαιρικά: Συμφωνώ απόλυτα με τον κ. Νταμπράουσκας, για το πως χάλασε τον ρυθμό της ομάδας του ο τραυματισμός του Ρόγκουλιτς και εν συνέχεια το γενικότερο του αγωνιστικό πλάνο η ακατανόητη κόκκινη του Στεπίνσκι. «Κρέμασε» την ομάδα του ο Πολωνός. Σε κάποια αλλά σημεία όμως διαφωνούμε και με πλήρη σεβασμό απέναντι σε έναν εξαιρετικό προπονητή, καταθέτουμε καλόπιστα τις ένστασεις μας: Η μετακίνηση του Χάμπου σε έναν ρόλο επιθετικού με οδηγίες να έρχεται και πιο πίσω ανάμεσα στις γραμμές, ως σκέψη δεν την κριτικάρω παρόλο που διαφωνώ. Αλλά όταν βλέπεις πως δεν σου βγαίνει την αλλάζεις άμεσα. Δε νοείται να ξεκινά η ομάδα στο 2ο ημίχρονο με τους ίδιους 10, χωρίς αλλαγή!

Είσαι πίσω στο σκορ και με αριθμητικό μειονέκτημα μεν, αλλά σε καμία περίπτωση απέναντι σου δεν είχες ομάδα φόβητρο. Τουναντίον. Με εξυπνάδα, τόλμη, ρίσκα που δεν είχες και δεν πήρες ως τεχνική ηγεσία, αποδέχτηκες τη μοίρα σου. Η ταχύτητα και η οξυδέρκεια του Αλιούμ, ήταν πέρα για πέρα επιβεβλημένη! Το ίδιο και η σωστή κίνηση με Κακουλλή. Όμως στην πορεία και παρά το ότι έγιναν με καθυστέρηση οι κινήσεις, ψάχτο με τους συνεργάτες του στον πάγκο.

Ο Εβάντρο που ορθώς δε ξεκίνησε καθώς υστερεί ανασταλτικά σε ένα ματς απαιτήσεων με τρεξίματα, όπως εξελισσόταν το ματς, θα ήταν ταμάμ. Να περάσει την μισή… κάθετη που έψαχνες στο χώρο για να κάνεις την προϋπόθεση για το γκολ. Και θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα αν η ομάδα έφευγε με τα δεδομένα εις βάρος της με τον βαθμό, παρά με άδεια χέρια. Ούτε με τάση εξυπνάδας, ειρωνίας, ούτε παίζοντας το «καθηγητές» προπονητικής. Κάθε άλλο, με τον μέγιστο σεβασμό, τίποτα λιγότερο δεν μας επιτρέπουν τα 27 μας χρόνια στο χώρο.

Η Ομόνοια επαναλαμβάνω διαθέτει έναν άρτιο προπονητή, που κατέχει το αντικείμενο, διαβασμένο, καταρτισμένο και πολύ ορθό σε κάθε προσέγγιση του, ειλικρινέστατο. Που ήδη έχει βάλει τη σφραγίδα του σε αυτή την ομάδα. Όμως στα δυο τελευταία παιχνίδια που το «τριφύλλι» πέρασε δύσκολα, ήθελε περισσότερο την βοήθεια του κόουτς και δεν τη πήρε. Και μπορεί να μην στοίχισε με την ΑΕΚ η αδυναμία του 2ου ημιχρόνου να ακολουθήσεις τον ρυθμό που επέβαλε και τις αλλαγές του Μπεργκ, χτες όμως παρά στοίχισε!

Κάναμε αναφορά όλες αυτές τις μέρες για την ανάγκη ο κύριος Νταμπράουσκας να ανοίξει το rotation. Θεωρώ ότι θα πρέπει μαζί με τους συνεργάτες του κάποια πράγματα να τα αναθεωρήσουν. Και να εμπιστευτεί και άλλα παιδιά πέραν των 13-14ων. Πλησιάζει και η Ευρώπη. Κάποια gps θα χτυπήσουν «κόκκινο».

Ακατανόητη η μή αξιολόγηση εκ μέρους του VARίστα, κυρίου Θεούλη, ως φάση για υποψία κόκκινης κάρτας, αυτή του Κουλιμπαλί. Όπως ακατανόητος ήταν και ο ορισμός του γενικότερα, όχι για το συγκεκριμένο ματς, καθότι τα έκανε μαντάρα την προηγούμενη αγωνιστική ως ρεφ!

22 Σεπτεμβρίου και ακόμη η Ομόνοια να βρει «9» που να πληροί τις προϋποθέσεις των «πράσινων». Αν είναι δυνατόν. Αυτοί που πρέπει, να κάνουν αυτό που πρέπει, το κυριότερο για να βοηθήσουν την ομάδα (παίζει με 15 ξένους, ενώ οι ανταγωνιστές της με 17!), αλλά και για μα δοθεί ένα τέλος επιτέλους σε αυτή τη φαρσοκωμωδία!

Α.Γ.