Κύπελλο Ελλάδας: Ο νόμος του Μέρφι, το «αστεράτο» μέταλλο του ΠΑΟΚ και το απίθανο ρίσκο του Μαρτίνς

• Ιστορική ευκαιρία για τον Παναιτωλικό, τρομερό ρίσκο του Μαρτίνς

Η ομάδα που κατά τον προπονητή της «έπαιξε ποδόσφαιρο» εναντίον της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού στην Τούμπα εν αντιθέσει με τους αντιπάλους της, οι οποίοι σύμφωνα με τον ίδιο έπαιξαν «αντι-ποδόσφαιρο», έμενε με μηδέν γκολ σε τρεις ώρες αγώνων εναντίον της Ενωσης. Μηδέν στην Τούμπα, μηδέν και στο ΟΑΚΑ. Σήμερα, μάλιστα, η ομάδα που «έπαιζε ποδόσφαιρο» στην Τούμπα, η πιο παραγωγική ομάδα της Superleague 1, έμενε μέχρι το 94’ χωρίς καν έστω μία καθαρή ευκαιρία σε 98 λεπτά αγώνα στο Ολυμπιακό Στάδιο, παρότι ο Αργύρης Γιαννίκης παρέταξε την Ενωση σε 4-2-3-1 και ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να είχε τον έλεγχό του, κυρίως στη μεσαία γραμμή.

Ο ΠΑΟΚ, όμως, δεν είχε ποτέ τον έλεγχο του αγώνα, παρά μόνο στην τελική ευθεία του. Μετά το πανέμορφο γκολ του Σιμόες από την εκπληκτική ασίστ του Λιβάι Γκαρσία. Ο ΠΑΟΚ δεν είχε συνεργασίες, δεν είχε αμυντικό «φάρμακο» για τον Λιβάι, δεν είχε φαντασία, δεν είχε τίποτα παραγωγικό. Εχει όμως χτίσει τρομερή αυτοπεποίθηση πια! Εχει ξαναβρεί το χαμένο μέταλλο του πρωταθλητή που είχε επί Λουτσέσκου κι ας μην είναι αυτό το σύνολο τόσο δεμένο όσο ο ΠΑΟΚ των σεζόν 2017-2019! Νικάει με πέναλτι, χωρίς πέναλτι, παίζοντας καλά, παίζοντας μέτρια, παίζοντας άσχημα. Νικάει κάνοντας rotation, βάζοντας τους βασικούς, νικά είτε προηγείται, είτε με ανατροπή, εντός και εκτός έδρας, με γκολ σε κόντρες, με γκολ σε σετ παιχνίδι, με γκολ από στατικές φάσεις, με γκολ των αμυντικών, των μέσων, των επιθετικών, νικά παντοιοτρόπως! Είναι αυτό το ολόγιομο φεγγάρι του!

Κι αυτή η αυτοπεποίθηση, σε συνδυασμό με τον «πανικό του θριάμβου» της πιεσμένης όσο τίποτα άλλο για μια πρόκριση, ΑΕΚ, τον βοήθησε να παίξει… μονότερμα στα τελευταία λεπτά. Κι όταν παίζεις μονότερμα στα τελευταία λεπτά, ο αντίπαλος δεν μπορεί να αλλάξει τρίτη πάσα και εσύ το έχεις κάνει πολλάκις αυτό το comeback που ψάχνεις για ακόμα μια φορά, οι πιθανότητες να βρεις ένα γκολ, αυξάνονται θεαματικά!

Θα σταθούν οι περισσότεροι στην καταπληκτική εκτέλεση του εξαφανισμένου μέχρι το 94', Γιασμίν Κούρτιτς, όμως τη μισή δουλειά την έκανε ο Ρουμάνος. Όχι ο Λουτσέσκου. Ο Μιτρίτσα, ο οποίος ως άλλος… Οφερμαρς στα νιάτα του, έχει «ψωμοτύρι» αυτή την κίνηση με το μικρό σπριντ και την «πάρε – βάλε» πάσα από αμφότερες τις πτέρυγες: πετάει τη μπάλα μπροστά με το δεξί, σεντράρει με το αριστερό ή και το αντίστροφο! Εκανε την ασίστ, έγραψε και το 1-2 και «έκλεψε» την πρόκριση από τα χέρια της ΑΕΚ που ήταν σαφώς ανώτερη απόψε, τα έκανε όλα σωστά μέχρι το 94’ αλλά αυτό δεν αρκούσε. Διότι τελικά ο νόμος του Μέρφι δεν επιβεβαιώνεται τόσο… σπάνια όσο θέλουμε να πιστεύουμε!

Ετσι όπως ήρθαν τα πράγματα η ομάδα που έχει κατακτήσει τα 4/5 τελευταία Κύπελλα, για να το σηκώσει το εφετινό θα πρέπει μετά την ΑΕΚ να αποκλείσει τον Ολυμπιακό και εν συνεχεία να το πάρει με αντίπαλο (πιθανότατα) τον Παναθηναϊκό! Προφανώς θα το αξίζει περισσότερο από κάθε άλλο αν ο Βιεϊρίνια εμπλουτίσει το άλμπουμ του!

Ιστορική ευκαιρία για τον Παναιτωλικό, τρομερό ρίσκο του Μαρτίνς

Κι αν στο ΟΑΚΑ το θρίλερ ήταν λίγο – πολύ αναμενόμενο, στο «Γ. Καραϊσκάκης» λίγοι περίμεναν τέτοια εξέλιξη. Ημουν ένας έξ’ αυτών που θεωρούσα ότι η πρόκριση θα κριθεί στις λεπτομέρειες. Όχι μόνο λόγω του ότι ο Μαρτίνς αποφάσισε να χρησιμοποιήσει αναπληρωματικούς, αλλά και λόγω των δύο τελευταίων αγώνων των δύο ομάδων, στους οποίους το πλάνο του Γιάννη Αναστασίου είχε αποδειχθεί αποτελεσματικό, ανεξαρτήτως αποτελέσματος (νίκη Κυπέλλου στο Αγρίνιο, ήττα πρωταθλήματος στο «Γ. Καραϊσκάκης»). Ηταν μια πρόκριση την οποία ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να έχει εξασφαλίσει νωρίτερα και την οποία ο Παναιτωλικός έχασε μέσα από τα χέρια του σε τρία λεπτά, λόγω της αποβολής του Ντουάρτε και του γκολ του καλύτερου Έλληνα ποδοσφαιριστή τα δύο τελευταία χρόνια, που ονομάζεται Γιώργος Μασούρας.

Αν έχουμε να θυμόμαστε κάτι απ΄αυτή την αναμέτρηση μετά από πολλά χρόνια είναι σε επίπεδο προσώπων ο νεαρός Κίτσος και το ντεμπούτο με γκολ του Φατινγκά. Όμως ακόμα περισσότερο θα τη θυμόμαστε για δύο λόγους: α) για το τεράστιο ρίσκο του Μαρτίνς, ο οποίος ενόψει των δύο επόμενων αγώνων εναντίον της ΑΕΚ και της Αταλάντα έκανε επικίνδυνα διευρυμένο rotation. Με Κανέ – Φατινγκά, με Αβραάμ – Κίτσο, με Βρουσάι δεξιό μπακ, με όλους τους «βασικούς» εκτός ενδεκάδας (κοτζάμ Ελ Αραμπί είναι αναπληρωματικός πια, δεν ξέρω αν το έχουμε πάρει χαμπάρι, πάντως ακόμα δεν έχει ανανεώσει το συμβόλαιό του). Ρίσκαρε μέχρι εκεί που… δεν παίρνει ο Μαρτίνς και αναρωτιέμαι αν ο Ολυμπιακός φοβάται ότι μπορεί να χάσει το πρωτάθλημα με τη διαφορά στο +9, ενισχυμένος μεταγραφικά και με τους Αφρικανούς διεθνείς να έχουν επιστρέψει από το Κόπα Αφρικα πλην του Σισέ. Να δεχθούμε τη «συντήρηση» ενόψει Αταλάντα: είναι σπουδαία η ευκαιρία για τον Ολυμπιακό λόγω της κάμψης και των απουσιών της ιταλικής ομάδας, είναι τεράστια τα κίνητρα και η δίψα για κάτι αληθινά «ξεχωριστό» στην Ευρώπη. Όχι όμως και φόβο για απώλεια του τίτλου από το +9 και ειδικά απ’ αυτόν τον ΠΑΟΚ…

Ο Παναιτωλικός είχε περισσότερο άγχος για την πρόκριση και αυτό φάνηκε πολύ στα πρώτα 20 λεπτά, του κόστισε και θα μπορούσε να του κοστίσει και δεύτερο γκολ. Ηταν τολμηρός, τα έδωσε όλα, αλλά έχασε ιστορικού χαρακτήρα ευκαιρία για να φτάσει σε ημιτελικό Κυπέλλου! Δεν τις βρίσκεις κάθε χρόνο τέτοιες ευκαιρίες ειδικά εναντίον τόσο μεγάλων αντιπάλων και αφού εσύ ο ίδιος έχεις «φτιάξει» την τύχη σου στο πρώτο ματς! Θα το θυμούνται για πολύ καιρό στο Αγρίνιο, αλλά αυτή η πορεία ήταν ακόμα μια πιστοποίηση της προόδου που έχει κάνει σε όλα τα επίπεδα (ποιότητα ρόστερ, βάθος επιλογών πια και με τις χειμερινές μεταγραφές, ασφαλώς ποδοσφαιρικό πλάνο με ομορφότερη «ταυτότητα) εφέτος ο Παναιτωλικός του Αναστασίου. Αν επιλέξει και δυο καλύτερους στόπερ την επόμενη σεζόν, μπορεί να εμφανιστεί ακόμα πιο βελτιωμένος.

Ο Διούδης και ο Κουρμπέλης είναι εδώ

Οσο για τον Παναθηναϊκό; Το 0-1 οδηγεί τη σκέψη κάποιου που δεν έχει παρακολουθήσει το ματς με την Αναγέννηση Καρδίτσας στο εύκολο συμπέρασμα μιας «σβηστής» νίκης, στη ρεβάνς του 4-0 της Λεωφόρου. Δεν ήταν έτσι όμως! Ο Γιοβάνοβιτς έβαλε δέκα αναπληρωματικούς και τον Βιγιαφάνιες που δεν είχε αγωνιστεί στην Τούμπα λόγω τιμωρίας και ο Παναθηναϊκός γλίτωσε την ένταση της εσωστρέφειας και της γκρίνιας λόγω του Σωκράτη Διούδη, ο οποίος πάει να γίνει ο… Στέφανος Κοτσόλης του 2022: Να σηκώσει κούπα Κυπέλλου ως αναπληρωματικός κίπερ, όπως ο νυν τεχνικός διευθυντής της Κηφισιάς είχε κάνει το 2014, με βασικό τον Στέφανο Καπίνο στο πρωτάθλημα! Ποιος ξέρει αν η ποδοσφαιρική μοίρα φέρει πάλι τελικό Παναθηναϊκός – ΠΑΟΚ;

Ο διεθνής κίπερ απέκρουσε εκπληκτικά (αρχικά με υψωμένο δεξί χέρι έχοντας καταπληκτική τοποθέτηση και εν συνεχεία με τρομερά αντανακλαστικά και το δεξί πόδι) δύο τετ α τετ του πολύ δραστήριου Γκίνη στο 21’ και στο 26’ και εκτός του Τάσου Χατζηγιοβάνη ήταν ο μοναδικός από τους «παγκίτες» που ξεχώρισε. Ο Γκατσίνοβιτς φαίνεται ταχύς και τεχνίτης, μοντέρνος μεσοεπιθετικός από τον οποίο εμφανέστατα λείπει ο ρυθμός, ο Γιασίν Αγιούμπ ήταν και πάλι «ατραξιόν» ως «εξάρι» αυτή τη φορά, ο Ιωαννίδης έδειξε και πάλι πόσο κακή σεζόν «τρέχει» εν αντιθέσει με την θαυμάσια περυσινή (μοναδική θετική «κληρονομιά» του Μπόλονι, μαζί με την άνοδο του Αλεξανδρόπουλου). Το γκολ, βέβαια, ο Παναθηναϊκός το βρήκε από τους δυο πιο φορμαρισμένους παίκτες του το 2022 (Παλάσιος – Αϊτόρ), όμως και στο 0-0 να είχε μείνει το παιχνίδι, το σημαντικότερο γεγονός ήταν η επιστροφή του Δημήτρη Κουρμπέλη στην ενεργό δράση.

Αν δεν προκύψει κάποιο απρόοπτο («ύπουλο» το σύνδρομο κοιλιακών – προσαγωγών…) ο Παναθηναϊκός θα έχει μια πολύτιμη επιπρόσθετη εναλλακτική επιλογή αρχικά και έναν παίκτη ο οποίος μπορεί να βοηθήσει σε όλες τις διατάξεις ως βασικός εν συνεχεία, στην κρίσιμη τελευταία στροφή της σεζόν…