Μουντιάλ 2022: Όταν «επιλέγουν» οι Ισπανοί και δεν κάθονται να χάσουν οι Γερμανοί

Διάλεξαν αντίπαλο οι Ισπανοί; Προφανώς είναι πολύ εύκολο να πούμε «ναι», αφού κάθε Παγκόσμιο Κύπελλο πρέπει να έχει και μια ωραία θεωρία συνωμοσίας η οποία θα μνημονεύεται και πριν τα επόμενα. Να καταλήξουμε όμως σε τρία πράγματα σε σχέση με αυτή την υπόθεση…

Πρώτον οι περισσότεροι έχουμε πειστεί ότι αυτό έχει συμβεί. Δεύτερον, δεν θα μάθουμε αν όντως έγινε έτσι, τουλάχιστον μέσα στα επόμενα δέκα-δεκαπέντε, όταν θα αρχίσει να φεύγει από τα γήπεδα η γενιά των Ισπανών που έπαιξε αυτό το ματς και πάνω στον…καφέ μπορεί να πει κάποιος κάτι. Τρίτον από τι στιγμή που η ομάδα του Λουίς Ενρίκε είχε αυτή τη δυνατότητα –κατά τη γνώμη μου- καλά έκανε.

Πάμε να τα δούμε ένα-ένα…

Έχουμε πειστεί γιατί θεωρούμε λογικό να επιλέξουν οι Ισπανοί το Μαρόκο, από την Κροατία. Αυτή είναι το πρώτο συμπέρασμα και «πατάει» στη διαφορά των δύο ομάδων όσον αφορά, στο βάρος του ονόματος και την εμπειρία σε μεγάλες διοργανώσεις. Η ένσταση έχει να κάνει με το πόσο «βαριά» δείχνει η Κροατία σε σχέση με την ομάδα που ήταν τέσσερα χρόνια πριν στη Ρωσία και συγκριτικά με τη φρεσκάδα που βγάζει το Μαρόκο. Παρ όλα αυτά, δείχνει πιο λογικό να επιλέξεις μια ομάδα στην οποία μπορεί να προκαλέσεις δέος, συγκριτικά με μια άλλη που σε ξέρει και την ξέρεις αρκετά καλά. Βέβαια στην επιλογή «Μαρόκο» πρέπει να μετράμε και το κίνητρο που έχουν ομάδες σαν και αυτή να αποδείξουν πράγματα. Ειδικά από τη στιγμή που έχουν κλειδώσει τον βασικό τους στόχο (την πρόκριση στους 16) και δεν έχουν τίποτα να χάσουν από εδώ και πέρα.

Προσπερνάμε το δεύτερον γιατί, είπαμε, αφορά τα…αρχεία που μπορεί να ανοίξουν κάποτε, οπότε ότι και να πει κάποιος τώρα θα είναι απλά εικασίες. Στο τρίτο λοιπόν και το «δικαίωμα» επιλογής η κουβέντα έρχεται από παλιά. Σε πολλές μεγάλες διοργανώσεις ομάδες έχουν βρεθεί μπροστά στη δυνατότητα (με ήττα) να επιλέξουν αντίπαλο και δρόμο, προκειμένου να πάνε πιο πέρα (θεωρητικά) πιο εύκολα. Σε αυτή τη θέση έχουν βρεθεί και δικές μας εθνικές ομάδες (όχι στο ποδόσφαιρο). Και εδώ μπαίνει στη μέση, κυρίως, το ηθικό ζήτημα. Αν δικαιούσαι να επιχειρήσεις να χάσεις για να έχεις καλύτερο μέλλον. Να σημειώσω εδώ όμως ότι, το θέμα δεν είναι μόνο ηθικό, αλλά ελέγχεται και πειθαρχικά, ίσως και ποινικά, αφού είναι καραμπινάτη «χειραγώγηση» αγώνα. Αλλά για να φτάσουμε σε ποινές απαιτούνται και αποκαλύψεις. Και το μόνο σίγουρο είναι πως ούτε καν η FIFA θα άνοιγε τέτοια κουβέντα σε ένα ήδη ταλαιπωρημένο Μουντιάλ.

Είναι λοιπόν καθαρά «προσωπική» υπόθεση το πώς θα αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου και τη χώρα σου, μπαίνοντας στο γήπεδο με την προοπτική να χάσεις. Θα μου ήταν δύσκολο να το κάνω ως παίκτης και ακριβώς γι αυτό το λόγο φαντάζει στα μάτια μου ακραίο να το αποδεχθεί ένα γκρουπ κοντά 30 ανθρώπων και να συμφωνήσουν «σιωπηρά» σε αυτό,, προκειμένου να το υπηρετήσουν μέσα στο γήπεδο.

Στην περίπτωση βέβαια για την οποία μιλάμε και επειδή όταν αρχίσεις να φτιάχνεις σενάρια μπορείς να φτάσεις μακριά, υπάρχει ακόμα μια παράμετρος που αγγίζει το σκέλος της «ηθικής». Όταν η Κόστα Ρίκα βρέθηκε να προηγείται, ενώ την ίδια ώρα η Ιαπωνία ήταν μπροστά στο σκορ, η Ισπανία έμενε εκτός συνέχειας. Αν λοιπόν υποθέσουμε πως η Ισπανία επέλεξε αντίπαλο και την ίδια ώρα (ως παράπλευρο αποτέλεσμα) πετούσε εκτός διοργάνωσης τη Γερμανία, οι παίκτες της τελευταίας θα μπορούσαν, στο τέλος του δικού τους αγώνα,, να γίνουν και λίγο…καμικάζι. Γνωρίζοντας τι συμβαίνει στον άλλο αγώνα να κάτσουν και αυτοί να χάσουν και να πάρουν μαζί τους, στο ταξίδι της επιστροφής, την Ισπανία. Εδώ όμως μπαίνει, στην κουβέντα, ένα συγκριτικό τεστ «ηθικής». Όλοι μας έχουμε καταλήξει ότι… «Οι Γερμανοί δεν τα κάνουν αυτά». Να κάτσουν να χάσουν δηλαδή. Οκ, η ιστορία έχει δείξει ότι και αυτοί κάνουν τις…μαϊμουδιές τους, όπως το 1982 στον «αγώνα της ντροπής» με την Αυστρία, αλλά ναι είναι κατανοητό ότι…για τους Γερμανούς μιλάμε. Έχουν την τρέλα να ισοπεδώνουν κάθε αντίπαλο, οπότε δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να πιστέψει ότι θα κάτσουν να χάσουν, έστω και για εκδίκηση. Το πιθανότερο ήταν να επιχειρούν μέχρι τέλους να βάλουν όσα περισσότερα γκολ μπορούν στην Κόστα Ρίκα, παρά να πάρουν μαζί τους Ισπανούς. Άρα οποιοδήποτε σενάριο μπορεί να έφτιαξαν οι Ισπανοί, πατούσε και στην άρνηση των Γερμανών να χάσουν.

Όλα τα παραπάνω βέβαια και αφού έχουμε φτάσει στο κατώφλι της επόμενης φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου, πέρα από το σίγουρο που είναι ο αποκλεισμός των Γερμάνων με πιθανή μια νέα «βεντέτα» να δημιουργείται (αλλά ας κέρδιζαν τα δύο πρώτα ματς οι Γερμανοί για να μην εξαρτώνται από κανέναν λέω εγώ) θολώνει λίγο και την εικόνα που αφορά και την Ισπανία αλλά και την Ιαπωνία…

Οι Ισπανοί άρχισαν εντυπωσιακά με την επτάρα στην Κόστα Ρίκα, ήταν κατώτεροι των προσδοκιών που δημιούργησε αυτή τη εικόνα (απόλυτα ανταγωνιστικοί όμως) κόντρα στη Γερμανία και υποτονικοί απέναντι στην Ιαπωνία. Η πορεία τους λοιπόν μοιάζει…φθίνουσα, αν αποκλείσουμε το σενάριο της επιλογής στο τρίτο ματς. Άρα δεν ξέρουμε ποια ακριβώς Ισπανία έχουμε μπροστά μας. Σίγουρα μια ανανεωμένη ομάδα, αλλά πιστεύω πολύ περισσότερο «ψηλωμένη» και με μεγαλύτερο τουπέ απ’ όσο δικαιολογεί το ρόστερ της. Θα συμφωνήσω λοιπόν ότι το Μαρόκο δεν φαντάζει χαμηλό εμπόδιο, όσο και αν οι «ρόχα» είναι φαοβρί. Επίσης να επισημάνω ότι αν περάσει στους οκτώ η Ισπανία και μετά την ήττα της από την Ιαπωνία, πάει στην…ευρωπαϊκή (όπως αυτή διαμορφώθηκε) πλευρά του bracket της διοργάνωσης. Με (πιθανότατα) Πορτογαλία, Γαλλία ή Αγγλία σαν πιθανότερους αντιπάλους εκεί. Δεν ξέρω αν είναι η πιο σοφή επιλογή για αυτή την ομάδα.

Όσον αφορά τέλος την Ιαπωνία, όλη αυτή η κουβέντα για το τι έκανε η Ισπανία, μας ψιλοχαλάει μια ωραία ιστορία. Γιατί οι Ιάπωνες νίκησαν με το σπαθί τους την πρώτη αγωνιστική τους Γερμανούς, έχασαν λόγω απειρίας και…μεγάλης επιθυμίας, από το πουθενά, από την Κόστα Ρίκα σε αγώνα που κυριάρχησαν και νίκησαν και την Ισπανία πάλι με τον δικό τους τρόπο. Με επιμονή, πολλά τρεξίματα, αντοχή και ανατροπή. Αυτό είναι το μοντέλο τους και δείχνει ότι μπορεί να είναι αποτελεσματικό κόντρα και στην Κροατία. Αν οι Ισπανοί δεν ήθελαν να τους κερδίσουν δεν το ξέρουμε και δεν θα το μάθουμε ποτέ. Στο μυαλό τους και στην ψυχή τους οι Ιάπωνες είναι καθαρά και δίκαια πρώτοι στον όμιλο τους και με αυτή τη λογική θα μπουν στο γήπεδο τη Δευτέρα το βράδυ. Αυτοί που πρέπει να αποδείξουν ότι είναι φαβορί και να πόσο προκάλεσαν τη…Θεία Δίκη είναι οι Ισπανοί.