Premier League analysis: Τώρα που τελείωσαν οι μεταγραφές...

• Η μάχη του τίτλου
• Η μάχη της τετράδας
• Η μάχη της Ευρώπης
• Δεν θα κινδυνεύσουν
• Η μάχη της παραμονής

Τις προηγούμενες χρονιές έγραφα αυτό το κομμάτι παραμονή της έναρξης του πρωταθλήματος και συνεπώς αρκετές ημέρες πριν το φινάλε της μεταγραφικής περιόδου. Σε αρκετές περιπτώσεις δεν είχε νόημα γιατί μέχρι το τέλος του... παζαριού για κάποιες ομάδες τα δεδομένα άλλαζαν τελείως.

Για παράδειγμα φέτος αν με ρωτούσατε πριν ένα μήνα, όταν άρχισε το πρωτάθλημα τη γνώμη μου για την Αστον Βίλα θα σας έλεγα ότι θα κινδυνεύσει σοβαρά όπως και πέρυσι. Από την ημέρα εκείνη η Βίλα πήρε σπουδαίο τερματοφύλακα (Μαρτίνες), καταπληκτικό φορ (Γουότκινς), βασικό δημιουργικό μέσο (Μπάρκλεϊ), ικανότατο εξτρέμ (Τραορέ) και τελικά δεν πούλησε και τον Γκρίλις. Οι “χωριάτες” είναι για τα δεδομένα τους η ομάδα με το μεγαλύτερο όφελος στο φετινό καλοκαίρι και από την Τσέλσι. Ενώ πέρυσι σχεδόν πέταξαν τα 130 εκατ που ξόδεψαν, φέτος τα πήγαν περίφημα. Αλλωστε από τις περσινές μεταγραφές που ήταν διψήφιος αριθμός (12) κόντρα στη Λίβερπουλ έπαιξαν μόλις τρεις, αντίθετα από τις φετινές έπαιξαν όλες (Μαρτίνες, Κας, Μπάρκλεϊ, Γουότκινς βασικοί και ο Τραορέ αλλαγή). Πέρυσι ήταν φανερό ότι έκαναν μεταγραφές πανικού, ενώ φέτος ήταν όλες μία προς μία.

Σε γενικές γραμμές από το παζάρι οι ομάδες που βγήκαν σαφώς κερδισμένες, εκτός από την Αστον Βίλα, ήταν η Εβερτον, η Τότεναμ και φυσικά η Τσέλσι που ξόδεψε τα περισσότερα και χαμένες η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Μπέρνλι. Με βάση λοιπόν τα όσα έκαναν στο παζάρι, αλλά και την δυναμική της κάθε ομάδας ας δούμε και τι μπορούν να φτιάξουν στο χόρτο η κάθε μία από τις 20 ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ.

Η μάχη του τίτλου

Λίβερπουλ

Δεν έχασε κανένα βασικό παίκτη και αυτό από μόνο του είναι επιτυχία. Εκανε τελικά τρεις μεταγραφές που θα αποδειχθούν από χρήσιμες μέχρι πολύτιμες. Ο Τιάγκο λογικά θα γίνει βασικός στην τριάδα των χαφ και θα προσθέσει την ποιότητα που ήθελε ο Κλοπ ώστε με το εξαιρετικό passing game του Ισπανού να ανοίγει τις κλειστές άμυνες και να ελέγχει ακόμη καλύτερα το ρυθμό του παιχνιδιού. Ο Ζότα θα είναι ο πρώτος στο ροτέισον των τριών της επίθεσης και η απαραίτητη ένεση που χρειάζονταν μπροστά η... αγία τριάδα και ο Τσιμίκας θα μπορέσει επιτέλους να δώσει ανάσες στον Ρόμπερτσον που έπαιζε ασταμάτητα. Not bad... Παραμένει στα μάτια μου λόγω και της ενίσχυσης το φαβορί για τον τίτλο. Δεν νομίζω ότι μπορεί να κάνει τρίτη συνεχόμενη τέλεια χρονιά, αλλά επίσης δεν νομίζω ότι ο πρωταθλητής φέτος θα κριθεί πάνω από τους 90 πόντους, όπως συνέβη τις δύο προηγούμενες σεζόν. Η χρονιά είναι συμπιεσμένη, τα ματς σε σύντομο χρονικό διάστημα, συνεπώς νομίζω και οι απώλειες των πρώτων θα είναι μεγαλύτερες. Με μικρό προβάδισμα από τη Σίτι η Λίβερπουλ είναι στα μάτια μου φαβορί για τον τίτλο.

Μάντσεστερ Σίτι

Και φέτος πιστεύω ότι είναι κούρσα για δύο ο τίτλος. Και να σας πω αν τυχόν και γίνει κούρσα για τρεις δεν πιστεύω ότι η τρίτη που θα τον διεκδικήσει θα είναι η Τσέλσι. Η ομάδα του Πεπ Γκουαρντιόλα πήρε δύο στόπερ (Ντίας και Ακε) και έναν μεσοεπιθετικό (Τόρες). Νομίζω ότι δεν κάλυψε το κενό του Νταβίντ Σίλβα και δεν πήρε και αριστερό μπακ που επίσης χρειάζονταν. Είναι μικρότερο σε επιλογές το ρόστερ της Σίτι από αυτό της Λίβερπουλ και αυτό στα μάτια μου μπορεί να κάνει την διαφορά. Η Σίτι θα είναι καλύτερη από ότι μας έδειξε η αρχή της στη σεζόν. Επίσης θα παίξει ρόλο μέχρι που θα φτάσει στο Τσάμπιονς Λιγκ και η κατάσταση – υγεία του Ντε Μπρόινε. Είναι απολύτως εξαρτώμενη από το παιχνίδι του, τώρα που στον άξονα δεν υπάρχει ο Νταβίντ Σίλβα. Γκολ θα βρίσκει, αλλά ο Αγκουέρο είναι για μία ακόμη χρονιά το βαρόμετρο και το καταλαβαίνει κανείς τώρα που λείπει...

Η μάχη της τετράδας

Οπως προανέφερα δεν εκτιμώ ότι υπάρχει έτοιμη τρίτη ομάδα που να μπορεί να διεκδικήσει ή ακόμη περισσότερο να πάρει το πρωτάθλημα φέτος. Πολλοί θα αναρωτηθούν “ούτε η Τσέλσι;” και η απάντηση μου είναι όχι φέτος. Μάλιστα αν θα έβαζα κάποια τρίτη στο κάδρο αυτή θα ήταν η Τότεναμ.

Τσέλσι

Το πιο μεγάλο ερωτηματικό στην φετινή σεζόν. Θεωρητικά στα μάτια μου μπορεί από το να διεκδικήσει το πρωτάθλημα μέχρι τέλους, μέχρι να είναι μακριά και από την τετράδα (6η ας πούμε). Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχει κάνει μεταγραφάρες. Ο Βέρνερ, ο Χάβερτζ, ο Τσίλγουελ, ο Ζίγιεχ ακόμη και ο Μεντί δεν γίνεται να μην είναι καλύτερος του Κέπα. Κράτησε τελικά όλους τους πολύτιμους (Καντέ, Κόβατσιτς) και περιμένει περισσότερα φέτος από παίκτες όπως ο Ρις Τζέιμς, ο Μάουντ, ο Πούλισικ και ο Χάτσον Οντόι. Βλέπεις το ρόστερ και χωρίς δεύτερη σκέψη λες ότι πάει για πρωτάθλημα, αρκεί να αποφύγεις να δεις τα στόπερ της... Θέλει χρόνο και μάλιστα αρκετό και για να γίνουν όλοι αυτοί ομάδα, αλλά και για να προσαρμοστεί στην Πρέμιερ ο κάθε ένας από αυτούς τους παίκτες. Δεν νομίζω λοιπόν ότι προλαβαίνει ο Λάμπαρντ να φτιάξει ομάδα που θα διεκδικήσει το πρωτάθλημα από φέτος. Αν καταφέρει να την βάλει πάλι στην τετράδα και βρουν χημεία μεταξύ τους, τότε πιθανότατα του χρόνου θα είναι διεκδικήτρια. Φέτος θα καταλάβουμε και κατά πόσο ο Λάμπαρντ αντέχει την πίεση και είναι έτοιμος για πρωταθλητισμό.

Τότεναμ

Αν με ρωτούσες σήμερα να σου πω μία ομάδα που μπορεί να κάνει την έκπληξη και να πάρει το πρωτάθλημα θα σου απαντούσα ότι αυτή είναι η Τότεναμ. Ο Μουρίνιο μετά από αρκετά χρόνια έκανε εξαιρετικές μεταγραφές. Σχεδόν καμία (πλην του Μπέιλ) δεν έχει το όνομα, αλλά όλες έχουν τη χάρη. Ο Ρεγκιλόν είναι ένας εξαιρετικός αριστερός μπακ και σίγουρα δύο σκάλες καλύτερες από τον Μπεν Ντέιβις. Ο Ντόχερτι είναι σίγουρα ένας πιο σταθερός δεξιός μπακ από τον Οριέ. Ο Χόιμπιεργκ δίνει την απαραίτητη ισορροπία στα χαφ σε ότι έχει να κάνει με την ανασταλτική λειτουργία της ομάδας. Ο Μπέιλ είναι κερασάκι στην τούρτα. Ναι είναι και στοίχημα, αλλά αν υπάρχει μία ομάδα που μπορεί να κερδίσει το στοίχημα με τον Μπέιλ αυτή είναι η Τότεναμ. Μεγάλο πλεονέκτημα ότι μεσοβδόμαδα δεν θα παίζει Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά Europa, πράγμα που σημαίνει ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν θα παίζουν την Πέμπτη ο Κέιν, ο Σον, ο Λο Σέλσο, αλλά ο Μπεργκβάιν και ο Λαμέλα. Μεγάλο βάθος στον πάγκο, θα ήθελε μόνο ένα στόπερ ακόμη και σωστά προσπάθησε να πάρει τον Σκρίνιαρ. Στα μάτια μου μεγάλο φαβορί για την τετράδα. Θα είναι τεράστια αποτυχία για τον Μουρίνιο να μην βάλει την ομάδα του στις τέσσερις πρώτες της βαθμολογίας με τέτοιο ρόστερ.

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

Δεν ξέρω πως τα κατάφεραν. Δεν ξέρω τι έφταιξε. Ο κακός συντονισμός, η έλλειψη χρημάτων, η απουσία σχεδίου, πάντως το μεταγραφικό καλοκαίρι της Γιουνάιτεντ ήταν άθλιο. Είναι κακός παίκτης ο Φαν ντε Μπέεκ; Καθόλου, μόνο που αν η Γιουνάιτεντ δεν είχε λεφτά και θα έπαιρνε μόνο τρεις παίκτες, το τελευταίο που έπρεπε να πάρει ήταν κεντρικός χαφ. Αν είχε πάρει και στόπερ και εξτρέμ, τότε ασφαλώς θα ήταν μία σπουδαία προσθήκη ο Ολλανδός. Η μη απόκτηση στόπερ είναι το ένα μεγάλο πρόβλημα και η μη απόκτηση εξτρέμ το δεύτερο. Δεν θεωρώ ότι είναι στοίχημα η απόκτηση του Καβάνι όπως λένε πολλοί. Θεωρώ ότι είναι με διαφορά η καλύτερη μεταγραφή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ φέτος, για να μην γράψω τα τελευταία χρόνια μαζί με τον Μπρούνο Φερνάντες. Αμφιβάλλω για τον Τέλλες όμως...

Επίσης δεν βλέπω πουθενά και το πλάνο, το σχέδιο, του κόουτς Σόλσκιερ, για τον τρόπο με τον οποίο θα παίξει η Γιουνάιτεντ φέτος και βέβαια θυμίζω ότι σε αντίθεση με την περσινή περίοδο που μεσοβδόμαδα έπαιζαν τα πιτσιρίκια ή οι Φρεντ και Μάτα, φέτος μεσοβδόμαδα δεν θα υπάρχει Europa League, αλλά Τσάμπιονς Λιγκ.

Σήμερα, το βλέπω δύσκολο να τερματίσει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην πρώτη τετράδα. Για την ακρίβεια αν μου έλεγες ότι θα τερματίσει τέταρτη ή έβδομη, διάλεξε, ένα από τα δύο θα συμβεί, θα απαντούσα ότι θα τερματίσει έβδομη. Αν τον Γενάρη με τις μεταγραφές που θα κάνει διορθώσει την κατάσταση, όπως πέρυσι με τον Φερνάντες θα είναι μία άλλη κουβέντα, αλλά με τα τωρινά δεδομένα στα μάτια μου είναι σίγουρα πίσω από Λίβερπουλ, Σίτι, Τσέλσι, Τότεναμ και βλέπουμε...

Αρσεναλ

Το μεταγραφικό καλοκαίρι της Αρσεναλ ήταν τόσο όσο. Με τα λεφτά που είχε ήταν επιτυχημένο, το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν είχε λεφτά για να καλύψει με μεταγραφές το χάντικαπ που την χώριζε από την τετράδα. Θυμίζω ότι πέρυσι τερμάτισε όγδοη. Για να φτάσει στην τετράδα θα πρέπει να προσπεράσει αρκετό κόσμο. Το μεγάλο όπλο της είναι ο προπονητής της. Ενας μοντέρνος προπονητής η δουλειά του οποίου φαίνεται αμέσως. Η προσθήκη του Τόμας Παρτέι, μπορεί να αποδειχθεί καταλυτική. Είναι από τους βασικούς υποψήφιους για να αναδειχθεί σε μεταγραφή της χρονιάς στην Πρέμιερ Λιγκ. Ο Γουίλιαν δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά, αλλά μπορεί να είναι απολύτως χρήσιμος για τους πιτσιρικάδες της Αρσεναλ, η παραμονή του Ομπαμεγιάνγκ ήταν ότι πιο σημαντικό της συνέβη και η προσθήκη του Γκάμπριελ για την άμυνα, μοιάζει η σωστή κίνηση, αλλά κανείς δεν ξέρει αν θα αποδειχτεί και τέτοια. Είναι νωρίς να το πούμε. Καμία αμφιβολία ότι θα είναι καλύτερη από πέρυσι, σίγουρα βελτιωμένη σε μεγάλο ποσοστό. Αν αυτή η βελτίωση φτάνει να την βάλει στην τετράδα είναι δύσκολο να το πεις. Ισως αν η Τσέλσι αργήσει να γίνει ομάδα και ως τότε πετάξει βαθμούς, ίσως αν ο Μουρίνιο τα κάνει μούσκεμα με τόσο σπουδαίο ρόστερ.

Η μάχη της Ευρώπης

Είναι πολλοί εδώ που θα αναρωτηθούν γιατί δεν βάζω την Λέστερ και την Εβερτον στη μάχη για την τετράδα. Εξηγώ λοιπόν για κάθε μία από αυτές.

Λέστερ

Το πρόβλημα των “αλεπούδων” είναι η Ευρώπη. Φέτος σε αντίθεση με πέρυσι δεν θα έχουν ένα ματς την εβδομάδα, αλλά κάθε Πέμπτη βράδυ θα έχουν ματς και αρκετές από αυτές και μακρινό ταξίδι. Η Λέστερ είναι απολύτως βέβαιο ότι θα ασχοληθεί με το Europa και θα προσπαθήσει να διακριθεί φτάνοντας όσο πιο μακριά γίνεται. Η ενισχυση της ήταν μικρή. Εχασε τον Τσίλγουελ και πήρε στη θέση του τον Καστάνιε. Ας πούμε ότι δεν βγήκε χαμένη, πράγμα για το οποίο αμφιβάλλω. Οι μόνες προσθήκες που έκανε είναι ο ταλαντούχος στόπερ Φοφάνα και ο Τούρκος εξτρέμ Ουντέρ. Οπως και πέρυσι έτσι και φέτος στα ματς που δεν θα τραβήξει το κουπί στο σκοράρισμα ο Βάρντι θα έχει πρόβλημα και ο Βάρντι δεν μπορεί να σκοράρει σε 38 παιχνίδια. Δεν το έκανε κόντρα στη Γουέστ Χαμ και η Λέστερ βυθίστηκε. Αν πάρει ευρωπαϊκό εισιτήριο για το Europa θα είναι καλά, διότι και στην Ευρώπη θα πάει μακριά νομίζω. Οκτάδα, τετράδα στο Europa League είναι εφικτός στόχος...

Εβερτον

Σπουδαίος προπονητής, εξαιρετικές μεταγραφές, χωρίς άλλες υποχρεώσεις, αφού δεν έχει Ευρώπη. Τι άλλο θες για τετράδα θα πει κάποιος; Μεγαλύτερο βάθος στο ρόστερ θα απαντήσω. Αν λείψει ο Κάλβερτ Λιούιν ποιός; Κανείς. Αν λείψει ο Ντίν ποιός; Κανείς. Αν λείψει ο Κόλμαν ποιός; Κανείς. Οι μεταγραφές είναι όλες μία και μία. Ο Χάμες, ο Αλαν, ο Ντουκουρέ, της αλλάζουν το επίπεδο. Ακόμη και ο Γκόντφρεϊ είναι πιθανόν να αποδειχθεί πολύτιμη προσθήκη. Δεν την έχουμε δει ακόμη στα δύσκολα. Κόντρα στη Λίβερπουλ, αμέσως μετά τη διακοπή θα ζυγίσουμε για πρώτη φορά τα κυβικά της. Είναι σίγουρα μια εξαιρετική ομάδα, η βελτίωση της σε σχέση με πέρυσι είναι τεράστια, αλλά για τετράδα δεν νομίζω ότι είναι έτοιμη. Θα μου κάνει εντύπωση όμως να μην βρει ευρωπαϊκό εισιτήριο, είτε μέσω του πρωταθλήματος, είτε μέσω του Κυπέλλου ή του Λιγκ Καπ.

Γουλβς

Χρονιά σταυροδρόμι για τους “Λύκους”. Δεν μπορώ να πω ότι έχασαν ή κέρδισαν στο μεταγραφικό παζάρι. Ισα βάρκα, ίσα πανιά θα χαρακτήριζα τις δουλειές τους αυτό το καλοκαίρι. Μπορούν να επιστρέψουν σε ευρωπαϊκή θέση είναι το ερώτημα; Δύσκολο είναι η απάντηση, αφού οι ομάδες που προανέφερα μου φαίνονται ανώτερες από τη Γουλβς. Από την άλλη φέτος δεν έχει ευρωπαϊκά ματς να παίζει μεσοβδόμαδα και αυτό από μόνο του είναι πλεονέκτημα. Αν δεν είχε δώσει τον Ζότα θα της έδινα μεγαλύτερη τύχη, τώρα είναι απολύτως εξαρτώμενη από τον Χιμένες για το σκοράρισμα, αφού ο Ποντένσε δεν μπορεί να βγάλει τα γκολ του Ζότα και ο μικρός Σίλβα είναι σπάνιο ταλέντο, αλλά και 18 ετών μόλις. Στην πρώτη δεκάδα θα τερματίσει, αλλά στην πρώτη επτάδα, νομίζω δύσκολα, χωρίς να αποκλείω την έκπληξη.

Λιντς

Ασφαλώς και θα τη βάλω στη μάχη της επτάδας. Οχι γιατί είναι η Λιντς, όχι γιατί έχει τον Μπιέλσα προπονητή, όχι γιατί έχει καλό ρόστερ και έκανε καλές μεταγραφές, αλλά για όλα αυτά μαζί. Ομάδα εξαιρετικά δουλεμένη από έναν σπουδαίο προπονητή, παίκτες που ορισμένοι από αυτούς είναι μεγάλης ποιότητας και για παραπάνω επίπεδο και μεταγραφές που μπορούν να κάνουν την διαφορά όπως ο σέντερ φορ της Εθνικής Ισπανίας Ροντρίγκο Μορένο. Ομάδα που χαίρεσαι να τη βλέπεις να παίζει ποδόσφαιρο, ομάδα που κόντρα σε Λίβερπουλ και Σίτι μας έδειξε το υψηλό επίπεδό της. Θα τερματίσει στην πρώτη δεκάδα και ο ενθουσιασμός μπορεί να την οδηγήσει και στην πρώτη επτάδα. Θα έλεγα ότι έχει περισσότερες πιθανότητες από τη Γουλβς να τα καταφέρει, αλλά λιγότερες από τους υπόλοιπους.

Δεν θα κινδυνεύσουν

Δύσκολο να είσαι σίγουρος στην Πρέμιερ Λιγκ για κάτι τέτοιο, αλλά θα επιχειρήσω να βγάλω από το γκρουπ των ομάδων που θα δώσουν μάχη για τον υποβιβασμό κάποιες.

Αστον Βίλα

Ο προπονητής της πέρυσι δεν μου γέμισε το μάτι, ούτε ως μάνατζερ, ούτε ως κόουτς. Μία ομάδα που πέρυσι έκανε 12 μεταγραφές και ξόδεψε σχεδόν 130 εκατ ευρώ, ήταν μία σκέτη αποτυχία και τελευταία στιγμή έσωσε την παρτίδα της παραμονής και με τρόπο που δεν ξέρω αν ήταν δίκαιος. Φέτος όμως η αλήθεια είναι ότι όχι μόνο εγκατέλειψε τις μεταγραφές πανικού και της λογικής “πάρτε παίκτες για να έχουμε” που έκανε πέρυσι, αλλά έκανε τρομερά στοχευμένες κινήσεις. Προφανώς και δεν είναι ομάδα για τρία στα τρία και για να ρίχνει επτά που έριξε στην Λίβερπουλ, αλλά δεν θα κινδυνεύσει και θα παλέψει για μία θέση στην πρώτη δεκάδα. Σπουδαίος τερματοφύλακας ο Μαρτίνες, για αυτά τα κυβικά εξαιρετικός φορ ο Γουότκινς, ο καλύτερος παίκτης εκτός δεκάδας παίζει σε αυτήν και είναι ο Γκρίλις και σπουδαία προσθήκη ο Μπάρκλεϊ από την Τσέλσι. Εξαιρετική ενδεκάδα, λίγη ποιότητα στον πάγκο, αλλά για να μην κινδυνεύσει φτάνει και περισσεύει...

Νιούκαστλ

Δεν άλλαξε ιδιοκτήτη, δεν άλλαξε προπονητή, δεν είχε πολλά λεφτά για μεταγραφές, αλλά το καλοκαίρι της ήταν τελικά υπέροχο. Το να αποκτάς σε αυτό το επίπεδο, ελεύθερο τον Φρέιζερ και τον Χέντρικ είναι σπουδαία δουλειά από μόνη της. Το να παίρνεις με τόσο λίγα λεφτά τον Γουίλσον για φορ και τον Λιούις για αριστερό μπακ από τη Νόριτς, είναι επίσης value for money κινήσεις. Γενικά η Νιούκαστλ στα δικά μου μάτια έκανε τις πιο value for money μεταγραφές του φετινού καλοκαιριού. Δεν έχασε κάποιον πολύτιμο παίκτη και συνεπώς δεν βλέπω τον λόγο, γιατί να μην τα πάει λίγο καλύτερα από πέρυσι. Δεν θα κινδυνεύσει, δύσκολα θα είναι στην πρώτη δεκάδα, αλλά δεν αποκλείεται.

Μπράιτον

Εδώ υπάρχει ένας προπονητής που μας δείχνει πράγματα και σιγά σιγά αρχίζει να ετοιμάζει τον εαυτό του για το παραπάνω βήμα. Ο Πότερ είναι ένας μοντέρνος τεχνικός που στόχος του είναι να φτιάξει μία ομάδα που θα παίζει ποδόσφαιρο. Και ήδη έχει φτιάξει μία τέτοια ομάδα. Δεν είναι ότι έκανε σπουδαίες μεταγραφές, αν και ο Λαλάνα για το επίπεδό της είναι τέτοια και θα την βοηθήσει πολύ, αλλά κυρίως είναι ότι ωρίμασαν κάποιοι παίκτες της που φέτος θα φανεί πόσο σπουδαία ταλέντα είναι. Αναφέρομαι στον αμυντικό Μπεν Γουάιτ που πέρυσι έπαιξε δανεικός στη Λιντς και τα έσπασε, αλλά και στον Κολομβιανό μέσο Αλζάτε και στον ακραίο μπακ Λάμπτεϊ. Παίζει υπέροχα το 3-4-3, χαίρεσαι να την βλέπεις και θα είναι ανταγωνιστική σε κάθε ματς και με κάθε αντίπαλο. Δεν θα κινδυνεύσει όπως πέρυσι και θα τερματίσει πάνω από την 15η θέση.

Κρίσταλ Πάλας

Ο παππούς Ρόι θα την κάνει και φέτος τη δουλειά. Δεν του έφυγε ο Σαχά που είναι πολύ σπουδαίο για την Πάλας, έκανε μία πολύ ωραία μεταγραφή τον Εζέ, έχει έμπειρους παίκτες (κυρίως στα χαφ) και τα όποια αμυντικά προβλήματα θα τα... μασκερέψει όπως κάνει κάθε χρόνο ο γηραιοτερος προπονητής στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ. Πρόβλημα παραμένει το γκολ. Αν είχε πάρει η Κρίσταλ Πάλας τον Γουίλσον που πήγε στη Νιούκαστλ ή τον Γουότκινς που πήγε στην Αστον Βίλα και τον έβαζε στην κορυφή της επίθεσης αντί του Αγιού, θα ήταν φαβορί για την πρώτη δεκάδα. Τώρα θα αρκεστεί με μία... ήσυχη παραμονή στην κατηγορία.

Η μάχη της παραμονής

Κατέληξα σε έξι ομάδες, αλλά για μία δύο από αυτές δεν θα μου κάνει εντύπωση να μην κινδυνεύσουν καν.

Σαουθάμπτον

Το σκέφτηκα πάρα πολύ αν θα πρέπει να είναι σε αυτή την κατηγορία ή στην ακριβώς από πάνω και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αυτό ακριβώς θα της συμβεί. Θα τερματίσει 15η. Η Σαουθάμπτον έχει έναν ωραίο προπονητή που είναι η ευλογία και η κατάρα της ταυτόχρονα. Ο Χάζενχουτλ είναι Αυστριακός, αλλά στην ουσία είναι Γερμανός, αφού έχει φτιάξει μία ομάδα με γερμανική λογική που θα παίζει στην Πρέμιερ Λιγκ. Θα της συμβεί ξανά να φάει πέντε εντός έδρας όπως έγινε προσφάτως με την Τότεναμ, μπορεί να δεχτεί ξανά και περισσότερα, όπως πέρυσι που έφαγε εννιά γκολ εντός έδρας από την Λέστερ, γιατί παίζοντας επιθετικά, με την άμυνα ψηλά και με αφέλεια στην Πρέμιερ Λιγκ, όλα αυτά θα σου συμβούν. Από την άλλη όμως θα πάρει εύκολα τα ματς που πρέπει να πάρει, όπως συνέβη στο πρόσφατο με την Γουέστ Μπρόμιτς. Δεν μπορεί να τερματίσει στην πρώτη δεκάδα, δεν αποκλείεται να κινδυνεύσει σοβαρά, αλλά νομίζω ότι τελικά δεν θα υποβιβαστεί, διότι είναι σπουδαίο να έχεις σε τέτοια ομάδα, σκόρερ σαν τον Ινγκς.

Μπέρνλι

Σχεδόν κάθε χρόνο θυμάμαι να μην την βάζω την Μπέρνλι σε αυτή την κατηγορία και να γράφω ότι θα σωθεί σίγουρα με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Ο Σον Ντάις έχει τον τρόπο να εκνευρίζει τους πάντες με το ποδόσφαιρο που παίζει και ταυτόχρονα να μην επιτρέπει στην ομάδα του να μπλέκει σε περιπέτειες. Καθόλου δεν αποκλείω αυτό να συμβεί και φέτος. Μπορεί να ζήτησε μεταγραφές, να γκρίνιαξε, να μην πήρε τελικά σχεδόν τίποτα, ενώ έχασε παίκτες, αλλά και πάλι μπορεί να τα καταφέρει να σωθεί. Στην πραγματικότητα φέτος νομίζω ότι θα μπλέξει άσχημα, αλλά με έναν μαγικό τρόπο στο τέλος θα μείνει στην κατηγορία. Η Μπέρνλι είναι η μεγάλη χαμένη των μεταγραφών. Εχασε τον Χέντρικ που ήταν σημείο αναφοράς στα χαφ της, έχασε ορισμένους παίκτες που την έδιναν ποιοτικές ανάσες στο ροτέισον, όπως ο Λένον και τελικά δεν πήρε κανέναν παρά μόνο τον Στήβενς από την Μπράιτον που δεν είναι τίποτα σπουδαίο. Αν δεν έχει μαζεμένους τραυματισμούς τριών τεσσάρων παικτών, όπως της συνέβη πέρυσι μετά την επανέναρξη του πρωταθλήματος από την πανδημία, θα τα καταφέρει και φέτος, διότι και πάλι έχει 12-13 παίκτες για να την κρατήσουν στην κατηγορία και κυρίως έχει το know how αφού το κάνει εδώ και χρόνια και παραμένει η ίδια ομάδα. Με τον καλό τερματοφύλακα της, τον Ποπ, με Ταρκόφσκι να κρατάει ψηλά τη σημαία στην άμυνα, με Τζακ Κορκ και Γουέστγουντ στα χαφ, με τον ταλαντούχο Μακ Νιλ να σου θυμίζει ότι υπάρχει και κάποιος που την πάει μπροστά την μπάλα και τον Γουντ να σπρώχνει, να σπρώχνεται και να σκοράρει κάθε χρόνο 10 και βάλε γκολ, ο Ντάις έστω και δύσκολα μάλλον θα τα καταφέρει και φέτος.

Γουέστ Χαμ

Αν δεν την πάρει από κάτω, αν ξεφύγει νωρίς από τα σενάρια υποβιβασμού και δεν μπλέξει σε περιπέτειες μπορεί και να τερματίσει κοντά στη δέκατη θέση. Αν όμως μπλέξει, τότε η εσωστρέφεια θα μεγαλώσει, όπως και η γκρίνια και η αμφισβήτηση και μέσα στην ομάδα και στις τάξεις των φίλων της. Εχει ρόστερ για να μην κινδυνεύσει, αλλά είναι ομάδα που απαιτεί περισσότερα από μία παραμονή στην κατηγορία και αυτόν την μετατρέπει σε ένα σύνολο που ανά πάσα στιγμή μπορεί να καταρρεύσει ψυχολογικά. Δεν ενισχύθηκε στις μεταγραφές, δεν έχει λύσεις σοβαρές στον πάγκο, έχει πολλούς παίκτες που δεν θέλουν να είναι εκεί (Γιαρμολένκο, Αλέ), ξεφορτώθηκε όπως κάποιους τέτοιους (Γουίλσιρ και Φελίπε Αντερσον που πάει δανεικός στην Πόρτο). Στοίχημα και ο προπονητής της, ο Μόιες που ζει μονίμως μέσα στην αμφισβήτηση. Δύσκολο να κάνω εκτίμηση...

Σέφιλντ Γιουνάιτεντ

Κλασική περίπτωση ομάδας που μπορεί να... ζαλιστεί την δεύτερη χρονιά. Δεν ενισχύθηκε σημαντικά και δεν ξέρω αν ο νεαρός και ταλαντούχος φορ Μπρούστερ που πήρε από την Λίβερπουλ μπορεί να της λύσει το επιθετικό πρόβλημα. Μεγάλο προσόν της ότι είναι ομάδα με χαρακτήρα και έχει και εξαιρετικό προπονητή. Μεγάλο μειονέκτημα ότι το ρόστερ της δεν είναι τόσο σπουδαίο, όσο φάνηκε πέρυσι με την υπερβατική χρονιά που έκανε στο πρωτάθλημα. Θα το παλέψει 100% αλλά είναι στην κόψη του ξυραφιού για το αν θα τα καταφέρει ή όχι.

Φούλαμ

Η μία από τις τρεις νεοφώτιστες. Δεν έχει καμία σχέση με τη Λιντς, αλλά νομίζω ότι είναι καλύτερη και από την Γουέστ Μπρόμιτς. Σε γενικές γραμμές το ρόστερ της δεν είναι τέτοιο που να σε ψήνει ότι θα τα καταφέρει, αλλά δεν είναι και τέτοιο που να λες ότι αποκλείεται να σωθεί. Εχει έναν καλό προπονητή, ήταν επιτυχία που την ανέβασε, έκανε κάποιες συμπαθητικές προσθήκες, αλλά νομίζω ότι δύσκολα θα σώσει την παρτίδα. Το ένα από τα δύο μεγάλα φαβορί για υποβιβασμό στα μάτια μου.

Γουέστ Μπρόμιτς

Η τρέλα του Σλάβεν Μπίλιτς ταιριάζει σε αυτή την ομάδα. Είναι και αυτή δομημένη με την τρέλα του και το πρόσφατο 3-3 με την Τσέλσι είναι χαρακτηριστικό. Από τη μέση και μπρος είναι μία ομάδα που θα μπορούσε να σταθεί με άνεση στην Πρέμιερ Λιγκ, από τη μέση και πίσω όμως είναι ότι χειρότερο υπάρχει όχι μόνο φέτος, αλλά εδώ και πολλά χρόνια στην κατηγορία. Νομίζω ότι θα έχει μακράν τη χειρότερη άμυνα της κατηγορίας, δεν θα μου κάνει εντύπωση ακόμη κι' αν δεχτεί 100 τέρματα σε 38 αγωνιστικές (έχει δεχτεί 13 στις τέσσερις πρώτες) και επίσης δεν θα μου κάνει εντύπωση αν κρατήσει το μηδέν στην άμυνα μόνο σε τρία – τέσσερα ματς όλη τη σεζόν. Ο Μπίλιτς θα έχει κάνει ένα θαύμα αν καταφέρει να την κρατήσει στην κατηγορία με αυτό το ρόστερ. Το απόλυτο φαβορί για τον υποβιβασμό.