Μία κακή κλήρωση για τον ΠΑΟΚ που πρέπει να κάνει καλό

• Αναποφασιστικότητα σε κακό timing
• Αποδυναμωμένος, αλλά και υποψιασμένος

Ήμουν αποφασισμένος να γράψω κάτι τέτοιο ανεξάρτητα από την αντίπαλο που θα «έπεφτε» στον ΠΑΟΚ. Το πολύ-πολύ αν ο Δικέφαλος κληρωνόταν με την Σάντα Κόλομα, θα έγραφα… «μία καλή κλήρωση που μπορεί να κάνει κακό». Το ίδιο νόημα, με άλλα λόγια…

Τι να γράψεις και τι να πεις πλέον για τον ΠΑΟΚ του Ιουνίου το 2023; Να «γκρινιάξεις», να «κλάψεις» να κάνεις πλάκα, να ξαναγράψεις και να αναρωτηθείς για πολλοστή φορά; Το πάμε ρεαλιστικά και μένουμε στην ουσία με βάση όσα έχουμε στα χέρια μας.

Όταν ξεκινάς να παίξεις στον δεύτερο γύρο των προκριματικών του Conference και είσαι στους ισχυρούς, βαθιά μέσα σου έχεις και μία προσδοκία ότι κατά πάσα πιθανότητα θα αντιμετωπίσεις μία εξ ορισμού αδύναμη, κακή ή άγνωστη ομάδα, από την ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική παραμεθόριο. Ο ΠΑΟΚ δεν έχει τέτοια τύχη. Πέρσι είχε τους Βούλγαρους που τον περίμεναν πώς και πώς, ενώ ο Άρης για παράδειγμα έπαιξε με Λευκορώσους οι οποίοι ήρθαν εδώ στη Θεσσαλονίκη και για τα δύο παιχνίδια. Φέτος ο Άρης είναι να παίξει με ομάδα που λέγεται «Εγνατία» και ο ΠΑΟΚ αντί να βρει την… Τσιμισκή, έχει τους Ισραηλινούς, που παρεμπιπτόντως μετά τη δημαρχία Μπουτάρη κατακλύζουν (μαζί με τους Τούρκους) κάθε κεντρικό δρόμο της πόλης μας.

Αλλά δεσμευτήκαμε ότι δεν θα γκρινιάξουμε και προχωράμε. Μπεϊτάρ θέλει η κληρωτίδα, Μπεϊτάρ θα πάμε αρχές Αυγούστου με… 62 βαθμούς θερμοκρασία και 125% υγρασία. Στο κάτω-κάτω έχει ξαναπάει ο ΠΑΟΚ εκεί καλοκαίρι. Και επί Μπάγεβιτς 3-3 με την Μπεϊτάρ πέρασε και με Δώνη το 0-2 το 2012 στο Τελ Αβίβ. Αυτή είναι η κλήρωση, και θα αντιμετωπιστεί με μία ομάδα που πέρσι τερμάτισε 40 βαθμούς πίσω από την Μακάμπι Χάιφα και 30 από την Μακάμπι Τελ Αβίβ, καταλαμβάνοντας την όγδοη θέση στο πρωτάθλημα. Εννοείται ότι δεν βρίσκεται στο επίπεδο του ΠΑΟΚ, προφανώς και είναι επαγγελματίες που εκπροσωπούν ένα φιλόδοξο και πανέξυπνο έθνος ανθρώπων το οποίο δεν τα παρατάει ποτέ, προσπαθώντας με πάθος και μεθοδικότητα να πετύχει κάθε στόχο.

Αναποφασιστικότητα σε κακό timing

Τα ευρωπαϊκά ματς όμως με τον συγκεκριμένο αντίπαλο δεν έχουν τόσο μεγάλη αξία σήμερα στις 21 Ιουνίου. Το σοβαρό αυτές τις ημέρες έχει να κάνει με το αν ο ΠΑΟΚ μπορεί ή δεν μπορεί… όχι να κλείσει μεταγραφικούς στόχους, αλλά και να τους ξεκαθαρίσει, για να στοχεύσει συγκεκριμένα στους επικρατέστερους, χωρίς να κάνει καθημερινά ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω. Η διαδικασία σε σχέση με το χρονικό σημείο μπάζει και είναι ανησυχητική. Είναι στενάχωρο, εκνευριστικό και πολύ ενοχλητικό όλο αυτό που γίνεται με την αδυναμία που δείχνει να έχει ο ΠΑΟΚ στη διευθέτηση και ολοκλήρωση των μεταγραφών.

Στα τέλη Ιουνίου ο Δικέφαλος του Βορρά θα έπρεπε είτε να έχει κλείσει 1-2 βασικές περιπτώσεις, είτε να έχει ξεκάθαρους στόχους και εναλλακτικές. Σε κάθε περίπτωση δεν έπρεπε να αλλάζει στόχευση σε καθημερινό επίπεδο για όλες σχεδόν τις περιπτώσεις που τον απασχολούν. Τέτοιο παράδειγμα είναι η περίπτωση του αριστερού μπακ εκεί όπου προχθές φαινόταν βατό του Ντάλμπερτ και τώρα ο ΠΑΟΚ στοχεύει κυρίως στον Μπάμπα Ράχμαν! Δεν γράφω για την αξία των παικτών. Για τη διαδικασία γράφω σε σχέση με το timing.

Άλλο παράδειγμα: Είναι λυπηρό να αποφασίζουν ότι η ομάδα χρειάζεται έμπειρους στα 29-30-32, αλλά επειδή αποτυγχάνουν, στις 21 Ιουνίου και ενώ ο κόσμος πλέον καίγεται, να θυμάται ο Μπότο το πλάνο υπεραξιών και να γυρίζουν πίσω στον 25χρονο Βιγιάρ που δεν ξέρω πόσο καλός είναι ή αν θα σταθεί. Τη λογική του μπρος-πίσω κρίνω και δεν ξέρω τι γίνεται.

Γιατί -με αυτή τη λογική- ξέρετε τι θα γίνει στις 5 Ιουλίου: «Ραζβάν επειδή δεν τα καταφέραμε με τους πρώτους στόχους, πάρε τον αριστερό… Λούκας Τέιλορ και πάμε παρακάτω». Εκεί ο Ραζβάν τι θα κάνει; Πάλι τα ίδια;

Αποδυναμωμένος, αλλά και υποψιασμένος

Για τον Γκαμπιαντίνι επαναλαμβάνω ότι ο ΠΑΟΚ κινήθηκε εδώ και καιρό οργανωμένα και έφθασε την υπόθεση σε καλό σημείο. Δεν καταλάβαινα πώς και γιατί ήλπιζαν να πείσουν έναν διεθνή Ιταλό να έρθει στην Ελλάδα, αλλά… Ο.Κ., κάτι θα ήξεραν παραπάνω. Το γιατί καμία από τις δύο πλευρές δεν άλλαζε στάση και δεν τα βρήκαν στη διάρκεια του συμβολαίου δεν είναι κατανοητό με τις λεπτομέρειες που υπήρχαν στα δύο σενάρια. Τέλος πάντων το θέμα παγώνει και ο ΠΑΟΚ πρέπει να πάει για άλλα και για άλλους, περιμένοντας μπας και κάτι αλλάξει με τον Γκαμπιαντίνι τις επόμενες ημέρες.

Στις 21/6 ο ΠΑΟΚ είναι αποδυναμωμένος σε σχέση με το κακό περσινό του τελείωμα, από την άλλη όμως είναι και υποψιασμένος για το ευρωπαϊκό του μέλλον. Όχι όπως πέρσι που ετοιμάζονταν να παίξουν με τους Βούλγαρους λες και θα αντιμετώπιζαν τον Ποσειδώνα Μηχανιώνας. Μακάρι όλο αυτό να αποδειχθεί εμπράκτως με τις 3-4 σωστές κινήσεις στις θέσεις που υποφέρει εδώ και τόσο καιρό. Η ελπίδα (αναγκαστικά) πεθαίνει τελευταία, γιατί η μεθοδολογία στις 21/6 δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.

Y.Γ.: Εθνική Ελλάδας! Πόσο πονεμένη ιστορία σε επίπεδο κρίσης και κριτικής λόγω όλων των άλλων που βρίσκονται από πίσω… Κρατήστε το: Πάρα πολλοί από όσους αποθεώνουν την Εθνική για τα τελευταία αποτελέσματα, θα την σκίσουν αν χάσει από Ιρλανδία και Ολλανδία, άσχετα από την εμφάνιση. Από εκεί και πέρα για το Γαλλία-Ελλάδα δεν χρειάζονται τόσα κολακευτικά σχόλια επειδή χάσαμε 1-0. Να παραδεχθούμε την τρομερή διαφορά ποιότητας που φάνηκε κάθε φορά που προσπαθούσαμε να κρατήσουμε και να κυκλοφορήσουμε μπάλα, να αποδεχθούμε ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος για αποτέλεσμα πέρα από τον κλεφτοπόλεμο και να πάμε παρακάτω για μια ομάδα που εδώ και πολλούς μήνες έχει ταυτότητα, δικό της χαρακτήρα, βγάζει αρκετή ποιότητα και πολλή ένταση στο παιχνίδι της, αλλά και μια δυναμική-αυτοπεποίθηση που μακάρι να μας φέρει σε μεγάλη διοργάνωση μετά από πολλά χρόνια.