Χρόνια πολλά στον «Θρύλο των γηπέδων» που γίνεται 98 ετών! (vids)
- Ο Ολυμπιακός γίνεται 98 ετών!
- Γιατί έχει το σήμα του δαφνοστεφανωμένου εφήβου
- Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Γόδας και το Νο1 νταμπλ
- Νίκος Γόδας: «Μην μου δέσετε τα μάτια για να βλέπω τα χρώματα» (vids & pics)
- Η Σάντος και του Μπούκοβι η ομαδάρα!
- Το επιθετικό του ρεκόρ, η τραγωδία της Θύρας 7, τα... πέτρινα χρόνια και τα προημιτελικά του Champions League
- Θύρα 7: Το χρονικό της τραγωδίας
- 8 Ιουλίου 1999: Η ολοκλήρωση του μεγάλου μεταγραφικού «μπαμ» με τον Τζιοβάνι για 3,3 δισ. δραχμές!
- Τζιοβάνι: Οι 15 μέρες μου με τον Μάγο (vid)
- Το πέρασμα από τον Κόκκαλη στον Μαρινάκη
- Η UNICEF, η στήριξη στους πρόσφυγες και το ισχυρό μήνυμα με το φιλικό με Σαχτάρ
- Οι τίτλοι του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού
- Τα 10 Final 4 του Ολυμπιακού
- Οι διεθνείς και ευρωπαϊκοί τίτλοι του Ολυμπιακού
- Ο πρώτος ύμνος του Ολυμπιακού
- Ο αρχικός ερυθρόλευκος ύμνος
- Ο ύμνος του σήμερα
Ο Ολυμπιακός - όπως κάθε χρόνο - έτσι και φέτος γιορτάζει τα γενέθλιά του. Είναι η ημέρα όπου ξεκίνησε η αθλητική του ύπαρξη. Η μέρα που ξεκίνησε η μεγάλη και πολύ σπουδαία διαδρομή του πειραϊκού συλλόγου.
Σήμερα 10 Μαρτίου του 2023 συμπληρώνει τα 98 χρόνια ζωής του! Ένας πολυαθλητικός σύλλογος με τρόπαια σε σχεδόν ότι άθλημα υπάρχει. Και που σε ποδοσφαιρικό επίπεδο έχει πάρει 47 Πρωταθλήματα από τις 86 διοργανώσεις που έχουν γίνει! Ο Ολυμπιακός έχει μία ιστορία που πάντα γράφεται σπιθαμή προς σπιθαμή και χιλιοστό το χιλιοστό... Μέρα με την μέρα.
Γράφεται με τις νίκες, τις ήττες, τα τρόπαια και τις διακρίσεις. Γράφεται με τα καλά και τα άσχημα ή και τα πολύ άσχημα. Για τον Ολυμπιακό τα... πάντα ξεκίνησαν στις 10 Μαρτίου του 1925. Ήταν η ημέρα ίδρυσης του Ολυμπιακού και μία ημέρα που δεν πρόκειται να ξεχαστεί από κανέναν. Είτε έχει περάσει από τον σύλλογο και είτε είναι δεμένος με αυτόν. Ο ιστορικός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (ΟΣΦΠ) δημιουργήθηκε από την συγχώνευση δύο σωματείων, του Αθλητικού και Ποδοσφαιρικού Συλλόγου Πειραιώς και του Ομίλου Φιλάθλων Πειραιώς.
Ο Ολυμπιακός γίνεται 98 ετών!
«Νονός» του Ολυμπιακού - που σε 2 χρόνια από τώρα θα φτάσει τα 100 χρόνια ζωής - ήταν ο αξιωματικός του Ναυτικού και αεροπόρος Νότης Καμπέρος. Αυτό που θέλησε ήταν ο τίτλος του νέου σωματείου να εκφράζει την δύναμη, την αθλητική ισχύ, την ευγενή άμιλλα, την επικράτηση και το Ολυμπιακό ιδεώδες. Όλα αυτά τα θετικά στοιχεία μαζί δηλαδή. Ο βιομήχανος και μετέπειτα Δήμαρχος Πειραιά, Μιχάλης Μανούσκος, προσέθεσε δίπλα από τον Ολυμπιακό τις λέξεις Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς και έτσι ο πλήρης τίτλος έγινε Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (ΟΣΦΠ).
Γιατί έχει το σήμα του δαφνοστεφανωμένου εφήβου
Ως το έμβλημα της ομάδας ομάδας επελέγη ως γνωστόν το κεφάλι ενός δαφνοστεφανωμένου εφήβου. Ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος ήταν έμπνευση του πρώτου αντιπροέδρου της ομάδας, Νότη Καμπέρου. Συμβολίζει την ευγενή άμιλλα και το αθλητικό ιδεώδες. Τα χρώματά του ήταν εξαρχής το κόκκινο και το άσπρο, κατόπιν προτάσεως του Γιάννη Ανδριανόπουλου, θαυμαστή της ερυθρόλευκης Άρσεναλ, από την εποχή που σπούδαζε νομικά στο Λονδίνο. Το πρώτο Δ.Σ. του Ολυμπιακού απάρτιζαν οι: Μιχάλης Μανούσκος (πρόεδρος), Νότης Καμπέρος (αντιπρόεδρος), Τριαντάφυλλος Κρέμος (αντιπρόεδρος), Σταύρος Μαραγκουδάκης (γεν. γραμματέας), Θανάσης Κόκκινος (ταμίας), Παναγιώτης Λαγουρατζής (έφορος), Κώστας Κυρίμης, Νίκος Ζαχαρίας, Γιάννης Λουλουδάκης και Ε. Κασιμάτης.
Το ερυθρόλευκο χρώμα ήταν επιλογή του Γιάννη Ανδριανόπουλου, που σχεδίασε και την πρώτη φανέλα. Σύμφωνα με το καταστατικό της ομάδας, το κόκκινο συμβολίζει το πάθος, ενώ το λευκό την αγνότητα ενώ το δε έμβλημα του Ολυμπιακού, ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος, παραπέμπει και στα Ολυμπιακά ιδεώδη. Πρώτη έδρα του Ολυμπιακού αποτέλεσε το Ποδηλατοδρόμιο, το οποίο ήταν γήπεδο με καρβουνόσκονη, ενώ στην αρχή δεν είχε τις απαιτούμενες εγκαταστάσεις για να φιλοξενήσει τους πολυάριθμους φιλάθλους που πήγαιναν εκεί.
Ο Ολυμπιακός ταυτίστηκε στην αρχή της δημιουργίας του με πέντε αδέρφια. Τα αδέρφια Ανδριανόπουλου. Και οι πέντε έγραψαν ιστορία! Ο καθένας με τον τρόπο του. Πέντε αδέρφια που ήταν συμπαίκτες σε μία ομάδα και όλοι τους έπαιζαν στην επίθεση. Πρόκειται για μία οικογένεια με τεράστια προσφορά στον Ολυμπιακό. Όσο για τους άλλους πρωτοπόρους; Ήταν ο Κώστας Κλειδουχάκης, τερματοφύλακας της ομάδας και οι Νίκος Πανόπουλος, Χαράλαμπος Πεζώνης, Πάνος Κορωναίος και Κώστας Τερεζάκης.
Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Γόδας και το Νο1 νταμπλ
Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος είχε απώλειες για τον Ολυμπιακό. Η ομάδα με τα περισσότερα πρωταθλήματα και τους πιο πολλούς τίτλους θρήνησε τον χαμό αρκετών παικτών της, που πλήρωσαν το τίμημα του πολέμου. Ανάμεσά τους ήταν ο Γόδας, που ζήτησε εκτελεστεί με την φανέλα του Ολυμπιακού αλλά και ο Αναματερός. Το 1946 - 1947 ο Ολυμπιακός επέστρεψε στις επιτυχίες, αφού κατέκτησε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Αυτό ήταν το πρώτο νταμπλ της ιστορίας του.
Πρόκειται για μία χρονική περίοδο πλήρους ερυθρόλευκης κυριαρχίας σε επίπεδο τίτλων. Σε αυτήν ο Ολυμπιακός αναδείχτηκε πρωταθλητής Ελλάδος σε 9 (!) από τις 12 διοργανώσεις (1947, 1948, 1951, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959) και Κυπελλούχος σε 8 από τις 13 διοργανώσεις (1947, 1951, 1952, 1953, 1954, 1957, 1958, 1959).
Επίσης κατέκτησε 6 φορές το νταμπλ (1947, 1951, 1954 και τρεις συνεχόμενες το 1956-1959). Πρόκειται για επιτεύγματα που έμειναν στην ιστορία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1958-59 ο Ολυμπιακός κληρώθηκε να αντιμετωπίσει στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης την Μπεσίκτας, αλλά πολιτικοί λόγοι δεν επέτρεψαν τη μετάβαση των ερυθρόλευκων στη Τουρκία και δεν έγινε το ευρωπαϊκό ντεμπούτο. Επίσης την ίδια χρονιά έπαιξε η Μικτή Ολυμπιακού με την ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό και με την Αμέρικα Ρίο.
Η Σάντος και του Μπούκοβι η ομαδάρα!
Την περίοδο 1960-1961 ο Ολυμπιακός θα πετύχει τη νίκη απέναντι στην Σάντος του Πελέ στο γήπεδο «Απόστολος Νικολαϊδης». Επικράτησε με σκορ 2-1 των Βραζιλιάνων με γκολ των Ποσειδώνα και Σουρούνη με τον σύλλογο από την χώρα του καφέ να έχει μία αποβολή στο ματς. Η νίκη αυτή πήρε πολύ μεγάλες διαστάσεις λόγω της δυναμικής των Βραζιλιάνων και της πολύ μεγάλης αξίας του Πελέ που εγκλωβίστηκε από το μαν του μαν των Στεφανάκου και (κυρίως) του Πολυχρονίου.
Έγινε σύνθημα στα χείλη του κόσμου και ακόμα και τραγούδι. Το άκρως δυσάρεστο για τον Ολυμπιακό ήταν πως ένας φίλαθλός του, ο Νίκος Καλούδης δεν άντεξε. Η καρδιά του τον... πρόδωσε κατά την διάρκεια του συγκεκριμένου παιχνιδιού. Υπέστη καρδιακή προσβολή, αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο γήπεδο της Λεωφόρου.
Στη συνέχεια ήρθαν για τον Ολυμπιακό τα χρόνια του Μάρτον Μπούκοβι, του σπουδαίου Ούγγρου προπονητή της διετίας 1965-67. Του ανθρώπου με τα μεγάλα ρεκόρ, όπως οι 11 νίκες που είχε κάνει σε ισάριθμους αγώνες στο ξεκίνημα της σεζόν 1966-67.
Ο Ολυμπιακός έχοντας στο δυναμικό του παίκτες, όπως οι Γιώργος Σιδέρης, Νίκος Γιούτσος, Βασίλης Μποτίνος και Αριστείδης Παπάζογλου, νικούσε τους αντιπάλους του με μεγάλα σκορ παίρνοντας το πρωτάθλημα και τις δύο χρονιές. Μάλιστα το 1966-67 κατέκτησε και το Κύπελλο νικώντας στον τελικό τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο με ένα σκορ 1-0.
Η περίοδος του προέδρου Νίκου Γουλανδρή ικανοποίησε για τα καλά τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Δημιουργήθηκαν σπουδαία ρεκόρ την τριετία 1972-75 σε νίκες, σκορ και τέρματα, τρία πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα μπήκαν στην τροπαιοθήκη του συλλόγου ενώ στην Ευρώπη οι Πειραιώτες κατάφεραν να αποκλείσουν τη Σέλτικ και την Κάλιαρι.
Το επιθετικό του ρεκόρ, η τραγωδία της Θύρας 7, τα... πέτρινα χρόνια και τα προημιτελικά του Champions League
Η σεζόν 1973-74 μνημονεύεται - ακόμα και σήμερα - για το επιθετικό κρεσέντο του Ολυμπιακού. Κατέκτησε το πρωτάθλημα και το Κύπελλο έχοντας σκοράρει 102 γκολ ενώ δέχτηκε μόνο 14! Όσον αφορά στην Ευρώπη βρήκε απέναντί του την Σέλτικ και την Άντερλεχτ έχοντας απολογισμό 2 νίκες, 1 ισοπαλία και 1 ήττα. Τα επόμενα χρόνια έμελλε να φέρουν και άλλους τίτλους στο Λιμάνι.
Πιο συγκεκριμένα τα πρωταθλήματα των ετών 1980, 1981, 1982 και 1983 πήγαν και αυτά στην ομάδα του Ολυμπιακού. Αυτό που όμως κλόνισε για τα καλά τον Ολυμπιακό και αποτέλεσε μία ημέρα θρήνου και μνήμης ήταν η τραγωδία της Θύρας 7 στις 8/2/1981 που έγινε στο πλαίσιο του αγώνα της 20ής αγωνιστικής με αντίπαλο την ΑΕΚ. Έκτοτε - από τότε δηλαδή και μέχρι και σήμερα - είναι μία ημέρα μεγάλου πόνου, απώλειας, θλίψης αλλά και μνήμης όχι μόνο για τον Ολυμπιακό αλλά και για ολόκληρο τον ελληνικό αθλητισμό. Εξάλλου εκείνη την ημέρα χάθηκε και ένας φίλαθλος της ΑΕΚ.
Ο Ολυμπιακός είχε παραταχθεί τότε με τους Σαργκάνη, Κυράστα, Βαμβακούλα, Παπαδόπουλο, Νοβοσέλατς, Κουσουλάκη, Περσία, Νικολούδη, Αναστόπουλο, Ορφανό και Γαλάκο. Επικράτησε με το επιβλητικό 6-0 της ΑΕΚ, όμως εκείνο που θα ακολουθούσε δεν το περίμενε κανείς. Ο κόσμος του Ολυμπιακού άρχισε να τρέχει πριν τελειώσει ο αγώνας για να βγει από το γήπεδο, με προορισμό την έξοδο της Θύρα 1, απ' όπου οι παίκτες θα αποχωρούσαν μετά το παιχνίδι για τα σπίτια τους. Η πόρτα της Θύρα 7 όμως ήταν μισάνοιχτη. Κάποιος γλίστρησε και μετά όλοι άρχισαν να πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο.
Πολλοί τραυματίες και είκοσι ένας νεκροί. Άνθρωποι που δεν θα ξεχαστούν ποτέ και είναι πάντα στο Καραϊσκάκη «στεκούμενοι» στα 21 μαύρα καθίσματα που έχουν τοποθετηθεί στο νέο στάδιο. Οι 21 αδικοχαμένες ψυχές ήταν οι: Παναγιώτης Τουμανίδης, 14, Κώστας Σκλαβούνης, 16, Ηλίας Παναγούλης, 17, Γεράσιμος Αμίτσης, 18 - οπαδός της ΑΕΚ, Γιάννης Κανελλόπουλος, 18, Σπύρος Λεωνιδάκης, 18, Γιάννης Σπηλιόπουλος, 19, Νίκος Φίλος, 19, Γιάννης Διαλυνάς, 20, Βασίλης Μάχας, 20, Ευστράτιος Πούπος, 20, Μιχάλης Κωστόπουλος, 21, Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου, 23, Σπύρος Ανδριώτης, 24, Κώστας Καρανικόλας, 26, Μιχάλης Μάρκου, 27, Κώστας Μπίλας, 28, Αναστάσιος Πιτσόλης, 30, Αντώνης Κουρουπάκης, 34, Χρήστος Χατζηγεωργίου, 34 και Δημήτριος Αδαμόπουλος, 40.
Η ιαχή «Αθάνατοι» και το σύνθημα «Αδέρφια ζείτε εσείς μας οδηγείτε»! θα ακούγονται πάντα στο φαληρικό γήπεδο. Και θα υπάρχει πάντα αυτή η εικόνα των παιδιών που έφυγαν τόσο πρόωρα και τόσο άδικα... Ο επόμενος τίτλος για τον Ολυμπιακό έρχεται το 1987, όταν κερδίζει άνετα το πρωτάθλημα με δέκα βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο Παναθηναϊκό. Από τότε άρχισαν τα «πέτρινα χρόνια», η περίοδος της βαθιάς αγωνιστικής κρίσης που διήρκεσε έως τα μέσα της δεκαετίας του '90.
Η... άφιξη / μεταγραφή του Λάγιος Ντέταρι το 1988 προκάλεσε θύελλα ενθουσιασμού στους πολυπληθείς υποστηρικτές των «ερυθρολεύκων», όμως τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περίμεναν, με αποτέλεσμα τα δύο Κύπελλα (1990 και 1992) και το Σούπερ Καπ του 1992 να είναι οι μοναδικοί τίτλοι που πανηγύρισαν στο Λιμάνι μέχρι το 1996. Τη σεζόν 1992-93, πάντως, οι Πειραιώτες καταφέρνουν να φτάσουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε προημιτελική φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης (του Κυπέλλου Κυπελλούχων), όπου και αποκλείστηκαν από την ισπανική Ατλέτικο Μαδρίτης, αφού πρώτα είχαν πανηγυρίσει πρόκριση επί της Μονακό με νίκη στο Πριγκιπάτο.
Στα προημιτελικά του Champions League έφτασαν μία φορά στην ιστορία τους. Τη σεζόν 1998-1999 όπου βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη Γιουβέντους σε μία ιστορική συγκυρία και ευκαιρία. Το πρώτο ματς έληξε με 2-1 υπέρ των Γιουβεντίνων και η ρεβάνς του 1-1 ήταν εκείνη που... τελείωσε τα ευρωπαϊκά όνειρα των Πειραιωτών για κάτι καλύτερο.
Οι συνθέσεις των δύο ομάδων από το 1-1:
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ: Ελευθερόπουλος, Αμανατίδης, Ανατολάκης, Μαυρογεννίδης, Καραταϊδης, Πουρσανίδης, Γεωργάτος, Γιαννακόπουλος, Τζόρτζεβιτς, Καραπιάλης και Γκόγκιτς.
ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ: Ραμπούλλα, Μίρκοβιτς, Μοντέρο, Ιουλιάνο, Ντι Λίβιο, Κόντε, Ντεσάμπ, Ζιντάν, Ντάβιντς, Ιντζάγκι και Εσνάιντερ.
Σε εκείνον τον αγώνα τέσσερα λεπτά από τη συμπλήρωση της κανονικής διάρκειας του ματς με τη Γιουβέντους στο ΟΑΚΑ, ο Μπιριντέλι βγάζει τη σέντρα από τα δεξιά προς το δεύτερο δοκάρι του Ελευθερόπουλου. Ξαφνικά η μπάλα αλλάζει πορεία και πέφτει κάθετα, ο «Ελέ» χάνει την επαφή στη φάση κι ο Κόντε από κοντά πετυχαίνει ένα από τα πιο εύκολα γκολ της καριέρας του και έτσι χάθηκε το «ερυθρόλευκο» όνειρο για πρόκριση στα ημιτελικά.
8 Ιουλίου 1999: Η ολοκλήρωση του μεγάλου μεταγραφικού «μπαμ» με τον Τζιοβάνι για 3,3 δισ. δραχμές!
Στις 8 Ιουλίου εν έτει 1999 οι «Ερυθρόλευκοι» θα τα έβρισκαν σε όλα με την Μπαρτσελόνα κι έκαναν δικό τους τον Βραζιλιάνο επιθετικό Τζιοβάνι Ντα Σίλβα Ολιβέιρα έναντι του ποσού των 3,3 δισ. δραχμών! Μία τεράστια μεταγραφή για τον Ολυμπιακό και μία από τις τοπ μεταγραφές ever για τα ελληνικά δεδομένα (για έναν Ολυμπιακό που βέβαια φέτος έφερε Μαρσέλο και Χάμες στο Λιμάνι).
Τότε ήταν λίγο μετά τις 11 το βράδυ όταν γινόταν γνωστή η είδηση... βόμβα. Ο Ολυμπιακός συμφώνησε σε όλα και με τον Τζιοβάνι, αφού προηγουμένως είχε πετύχει το deal και με τη Μπαρτσελόνα! Το ημερολόγιο έγραφε 8 Ιουλίου του 1999.
Ο Ολυμπιακός πάλευε για μέρες την μεταγραφή του 27χρονου τότε Βραζιλιάνου ο οποίος ήταν και διεθνής με την Εθνική του ομάδα και προερχόταν από μία γεμάτη σεζόν στη Μπαρτσελόνα έχοντας παίξει 23 ματς (5 γκολ και 3 ασίστ) και με 6 αγώνες στο Champions League. Με τη Μπαρτσελόνα η συμφωνία ήταν στα 2 δις δραχμές και μετά έπρεπε να πειστεί και ο Βραζιλιάνος σταρ.
Για να γίνει αυτό πήγαν στην Βαρκελώνη οι Γιώργος Λούβαρης και Πέτρος Κόκκαλης για να τον πείσουν. Έτσι και έγινε. Ο Ολυμπιακός έδωσε 450 εκατομμύρια δραχμές τον χρόνο στον Τζιοβάνι για 3ετές συμβόλαιο! Συνολικά οι Πειραιώτες θα έδιναν περισσότερα από 3,3 δις δραχμές για την συγκεκριμένη μεταγραφή και η 8η του Ιουλίου ήταν η μέρα για τη συμφωνία των δύο πλευρών πριν ταξιδέψει για την Αθήνα ο Τζιοβάνι ο οποίος φυσικά κατά την άφιξή του στη χώρα μας αποθεώθηκε και μετά έγραψε τη δική του ιστορία στην ομάδα.
Το πέρασμα από τον Κόκκαλη στον Μαρινάκη
Το 1993 την προεδρία της ομάδας ανέλαβε ο Σωκράτης Κόκκαλης, με στόχο να καταστήσει ξανά τον Ολυμπιακό κυρίαρχο και τα κατάφερε. Στην εποχή του οι Πειραιώτες θα κατακτήσουν ουκ ολίγα πρωταθλήματα και Κύπελλα, θα κάνουν ευρωπαϊκές πορείες και θα φέρουν στο Λιμάνι παιχταράδες, όπως ο προαναφερθέντας Τζιοβάνι φυσικά αλλά και ο Ριβάλντο. Ο Κόκκαλης θεωρήθηκε για αυτήν ακριβώς την εποχή ο απόλυτα πετυχημένος πρόεδρος για τον σύλλογο και την ιστορία του και έτσι αντιμετωπίστηκε και στη συνέχεια παρότι ο τελευταίος χρόνος του δεν ήταν και ο καλύτερος.
Το 2010 η προεδρική σκυτάλη πέρασε από τον Σωκράτη Κόκκαλη στον Βαγγέλη Μαρινάκη, με τον ίδιο Κόκκαλη να τον θεωρεί την καλύτερη δυνατή επιλογή για τη διαδοχή του (και βέβαια τον Μαρινάκη να οδηγεί την ομάδα σε μία δυνατή συνέχεια). Και η ιστορία των ερυθρολεύκων συνεχίστηκε με κατακτήσεις σερί τίτλων, Κυπέλλων αλλά και μεγάλες ευρωπαϊκές νίκες με ομάδες όπως οι Γιουβέντους, Γιουνάιτεντ, Ατλέτικο Μαδρίτης, Μίλαν και Άρσεναλ. Στο παρελθόν βέβαια στον προεδρικό θώκο των Ερυθρόλευκων βρέθηκαν πρόεδροι όπως οι Γουλανδρής και Νταϊφάς.
Στον Ολυμπιακό στη σύγχρονη εποχή του πέρασαν προπονητές που έβαλαν την σφραγίδα τους για τα καλά στην ομάδα. Ο Μπάγεβιτς, ο Λεμονής και φυσικά ο Βαλβέρδε, με τον Ισπανό να θεωρείται από πολλούς ίσως ο κορυφαίος ξένος τεχνικός των τελευταίων ετών στην ομάδα αλλά και ένας σημαντικός αναμορφωτής. Επίσης ο Μίτσελ με τη νίκη επί της Γιουνάιτεντ ή άλλες βραδιές και βέβαια και ο Πέδρο Μαρτίνς που επί των ημερών του ο Ολυμπιακός απέκλεισε την Άρσεναλ.
Ο Μάρκο Σίλβα από την άλλη παρότι δεν έμεινε ούτε καν δύο χρόνια στον σύλλογο (αποχώρησε πριν καλά καλά ξεκινήσει η 2η σεζόν) μνημονεύεται για τα ρεκόρ που έσπασε. Η ομαδάρα του Μάρτον Μπούκοβι ήταν αυτή που είχε κάνει 11 νίκες σε ισάριθμους αγώνες στο ξεκίνημα της σεζόν 1966-67. Από τότε αυτό το ρεκόρ παρέμενε στοιχειωμένο και έδειχνε ακατόρθωτο να σπάσει! Ο Μάρκο Σίλβα με την ομάδα του στα 92 χρόνια του Ολυμπιακού κατάφερε όμως να καταρρίψει δύο εντυπωσιακά ρεκόρ στην Super League.
Αρχικά, ξεπέρασε τους αείμνηστους Λες Σάνον και Λάκη Πετρόπουλο που είχαν σταματήσει στο οκτώ στα οκτώ τις σεζόν 1976-77 και 1974-75 αντίστοιχα. Μετά έσπασε και το ρεκόρ που είχε ο Χουάν Ραμόν Ρότσα με τον Παναθηναϊκό την σεζόν 1994-95 με το εννιά στα εννιά. Στη συνέχεια πέρασε και τον Μπούκοβι!
Τον Νοέμβριο του 2015 και μετά τα όσα συνέβησαν στο ντέρμπι της Λεωφόρο οι ερυθρόλευκοι έπιασαν το 11 στα 11 για να... σταματήσουν μετά στο ασύλληπτο 17 στα 17! Το 1-1 στα Χανιά ήταν το παιχνίδι που έμελλε να βάλει τέλος σε ένα ρεκόρ που εάν συνέχιζε μπορεί και να πήγαινε και μέχρι τέλους.
Ο Πορτογάλος κόουτς έγινε ο πρώτος προπονητής στην ερυθρόλευκη ιστορία που καταφέρνει να... γράψει 10 νίκες σε ισάριθμους αγώνες από την πρεμιέρα του πρωταθλήματος. Έτσι οι Ντούσαν Μπάγεβιτς και Τροντ Σόλιντ έμειναν πίσω και σε αυτόν τον... τομέα. Και μέσα σε αυτές τις δέκα νίκες, οι δύο ήταν σε ντέρμπι (με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ). Εκτός από τον Μπούκοβι ήταν και η σειρά της ομάδας του Τροντ Σόλιντ να δει το ρεκόρ της να μένει... 2ο.
Οι 16 σερί νίκες που έκανε ο Ολυμπιακός τη σεζόν 2005 / 06 υπό την καθοδήγηση του Τροντ Σόλιντ εξακολουθούσαν να είναι το μεγαλύτερο σερί νικών. Ο Ολυμπιακός το ξεπέρασε κατά μία νίκη. Μάλιστα το σερί του Σόλιντ ήταν το μεγάλο από το 1959-60 έως και τη στιγμή που έσπασε! Και φυσικά υπήρχε και το ρεκόρ της πιο γρήγορης κατάκτησης τίτλου.
Ο Πέδρο Μαρτίνς από τη μεριά του από το 2018 και μετά έκανε τα δικά του ρεκόρ. Ξεπέρασε τον Μπάγεβιτς στο ρεκόρ του μακροβιότερου προπονητή - και όχι μόνο - σε μία θητεία και έγινε ο προπονητής με τρία back to back συμβόλαια στον σύλλογο. Ο Ίβηρας τεχνικός έγινε ως γνωστόν και ο πιο πολυνίκης προπονητής του Ολυμπιακού στην Ευρώπη.
Η UNICEF, η στήριξη στους πρόσφυγες και το ισχυρό μήνυμα με το φιλικό με Σαχτάρ
Ο Ολυμπιακός τον Οκτώβριο του 2013 προσέθεσε ακόμα μία σημαντική σελίδα στην ιστορία του. Συγκεκριμένα παρουσιάστηκε η συνεργασία με την UNICEF γεγονός που έδειξε ότι αυτός ο σύλλογος είναι πρωταγωνιστής και εκτός αγωνιστικών χώρων. Με το κοινωνικό πρόσωπο και τη δράση του. Το λογότυπο της UNICEF μπήκε στο μπροστινό μέρος της ερυθρόλευκης φανέλας και ο μεγαλύτερος αθλητικός οργανισμός της χώρας προσέθεσε την δύναμη του στην προσπάθεια της UNICEF για να προσφέρει έναν καλύτερο κόσμο στα παιδιά, στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο.
Σε πρώτη φάση 50.000 παιδιά εμβολιάστηκαν σε όλο τον κόσμο μεταξύ αυτών και στην Ελλάδα. Παιδιά που μπορούσαν να ελπίζουν σε ένα πιο καλό αύριο. Από τότε ξεκίνησε μία σειρά δράσεων με μπροστάρη τον Ολυμπιακό. Μεγάλη μνεία και προβολή στο εξωτερικό είχε και η πρωτοβουλία της ενίσχυσης των προσφύγων στο λιμάνι του Πειραιά με φαγητό, ρούχα και αθλητικό υλικό. Ακόμα και το 2022 υπήρξε το σημαντικό φιλικό με τη Σαχτάρ Ντόνετσκ, το οποίο και έστειλε ένα δυνατό μήνυμα αγάπης και ειρήνης.
Οι τίτλοι του ποδοσφαιρικού Ολυμπιακού
- Πρωταθλήματα Ελλάδας (47): 1931, 1933, 1934, 1936, 1937, 1938, 1947, 1948, 1951, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1966, 1967, 1973, 1974, 1975, 1980, 1981, 1982, 1983, 1987, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2020, 2021 και 2022.
- Κύπελλα Ελλάδας (28): 1947, 1951, 1952, 1953, 1954, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1963, 1965, 1968, 1971, 1973, 1975, 1981, 1990, 1992, 1999, 2005, 2006, 2008, 2009, 2012, 2013, 2015 και 2020.
- Νταμπλ (18): 1947, 1951, 1954, 1957, 1958, 1959, 1973, 1975, 1981, 1999, 2005, 2006, 2008, 2009, 2012, 2013, 2015 και 2020.
- Σούπερ Καπ (4): 1980, 1987, 1992 και 2007.
- Βαλκανικό Κύπελλο (1): 1963.
Τα 10 Final 4 του Ολυμπιακού
Οι διεθνείς και ευρωπαϊκοί τίτλοι του Ολυμπιακού
- Μπάσκετ ανδρών: 3 Ευρωλίγκες (1997, 2012 και 2013) και 1 Διηπειρωτικό (2013).
- Βόλεϊ ανδρών: 1 CEV Top Teams Cup (2005) και 1 CEV Cup Winners Cup (1996).
- Βόλεϊ γυναικών: 1 CEV Challenge Cup (2018).
- Πόλο ανδρών: 2 LEN Champions League (2002 και 2018) και 1 LEN Super Cup (2002).
- Πόλο γυναικών: 3 LEN Euroleague (2015, 2021 και 2022), 3 LEN Super Cup (2014, 2015 και 2022) και 1 LEN Trophy (2014).
- Πάλη: 1 Cela Cup (Κύπελλο Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας) το 2006.
Ο πρώτος ύμνος του Ολυμπιακού
«Φευγάτε από μπρος...». Δεν χρειαζόταν βέβαια η προειδοποίηση γιατί κάθε αντίπαλος του Ολυμπιακού ήξερε τι τον περιμένει.
Το τι θα βρει μπροστά του. Στο πρώτο πρωτάθλημα Εθνικής Κατηγορίας της περιόδου 1930-31 ο Ολυμπιακός παρέταξε μια πολύ μεγάλη ομάδα: τον Γραμματικόπουλο, τους αδελφούς Ανδριανόπουλους- τον Ντίνο, τον Γιώργο, τον Βασίλη και τον Λεωνίδα-, τον Λεκκό, τον Κουράντη, τον Τερεζάκη, τον Πεζώνη, τον Πανόπουλο, το Σοφρά, τον Χρυσαφόπουλο, τον Κουράντη και άλλους.
Ο Ολυμπιακός έγραψε ανεπανάληπτους θριάμβους μέσα στο Ποδηλατοδρόμιο - το Καραϊσκάκη - αλλά και στα άλλα γήπεδα των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης. Με 3-1 έχασαν όλες οι ομάδες του πρωταθλήματος μέσα στον Πειραιά, καθώς το Ποδηλατοδρόμιο έθαψε τις ελπίδες όλων εκείνων που θέλησαν να νικήσουν τον Ολυμπιακό. Με 3-1 έχασαν όλοι. Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, Άρης Θεσσαλονίκης, Ηρακλής και ο ΠΑΟΚ. Μοναδική εξαίρεση ο Εθνικός. Αυτός... φιλοδωρήθηκε με 4-1. Πηγή έμπνευσης όλα αυτά για το Βασιλειάδη που έγραψε τους στίχους και το Λαουτάρη που συνέθεσε την μουσική: «Ένα, δύο, τρία γκολ, παντού πανικός! Θρίαμβος, νίκη, - Ολυμπιακός- !».
Ένας ύμνος που τον τραγουδούσαν οι παίκτες και οι φίλαθλοι μέσα και έξω από το γήπεδο με σφιγμένες γροθιές και δάκρυα στα μάτια. Ένας ύμνος που συγκινούσε, συγκλόνιζε και ηλέκτριζε ολόκληρη την Ελλάδα. Είχε γίνει της μόδας, ακουγόταν στα... γραμμόφωνα, στα πάρτυ, στις εκδρομές, παντού. Αντηχούσε και αντιλαλούσε σε όλον τον Πειραιά.
Ο αρχικός ερυθρόλευκος ύμνος
Στίχοι: Ξ. Βασιλειάδη
Μουσική: Γιάγκου Ε. Λαουτάρη
ΦΕΥΓΑΤ’ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣ
ΦΕΥΓΑΤ’ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣ, ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΜΠΑΙΝΕΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.
ΦΤΕΡΑ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ,
ΚΑΡΔΙΑ ΜΕΣ’ ΣΤΑ ΣΤΗΘΙΑ ΠΟΥ ΔΩΣΑΝ ΘΡΙΑΜΒΟΥΣ.
ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ,
ΑΤΡΟΜΗΤΟΙ ΛΥΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΗΣ ΞΑΝΑΝΟΙΓΕΙ Η ΝΙΚΗ ΠΑΣΑΡΕΙ Ο ΕΝΑΣ,
Ο ΑΛΛΟΣ ΣΟΥΤΑΡΕΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΑ ΧΑΝΕΙ ΣΩΣΤΟΣ ΠΑΝΙΚΟΣ,
ΑΥΤΟΣ ΠΡΟΣΕΧΕΙ,
ΕΚΕΙΝΟΣ ΜΑΡΚΑΡΕΙ,
ΘΡΙΑΜΒΟΣ,
ΝΙΚΗ,
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΦΕΥΓΑΤ’ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣ,
ΦΕΥΓΑΤ’ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣ,
ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΜΠΑΙΝΕΙ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ,
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΔΙΑΛΕΚΤΑ,
ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΙΑ,
ΔΥΝΑΜΗ
ΤΕΧΝΗ,
ΑΤΣΑΛΙ ΚΑΡΔΙΑ ΕΝΑ,
ΔΥΟ,
ΤΡΙΑ,
ΓΚΟΛ ΠΑΝΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ,
ΝΙΚΗ,
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟ-ΑΣΠΡΟ,
ΠΑΝΤΙΕΡΑ ΓΝΩΣΤΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΝΙΚΕΣ ΠΑΝΤΟΥ ΞΑΚΟΥΣΤΗ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ,
ΑΓΩΝΑΣ ΦΙΛΙΚΟΣ ΠΕΙΡΑΙΑΣ,
ΘΡΙΑΜΒΟΣ,
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΙΚΗ ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ ΤΟΥΣ Η ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΣΤΑ ΜΕΤΩΠΑ ΤΟΥΣ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ,
ΑΛΑΛΑΓΜΟΣ!
ΚΟΚΚΙΝΟ-ΑΣΠΡΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.
ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΔΙΑΛΕΚΤΑ,
ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΙΑ,
ΔΥΝΑΜΗ
ΤΕΧΝΗ,
ΑΤΣΑΛΙ ΚΑΡΔΙΑ ΕΝΑ,
ΔΥΟ,
ΤΡΙΑ,
ΓΚΟΛ ΠΑΝΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ,
ΝΙΚΗ,
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ Η ΑΣΤΡΑΠΗ ΜΕ Τ’ΑΣΠΡΟ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΚΟΚΚΙΝΗ ΛΑΜΨΗ Ο ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΟΛΑ ΕΝΩΜΕΝΑ ΣΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΤΟ ΧΩΜΑ ΑΝΘΙΖΟΥΝ ΛΟΥΛΟΥΔΙ «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ»
ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΔΙΑΛΕΚΤΑ,
ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΙΑ,
ΔΥΝΑΜΗ
ΤΕΧΝΗ,
ΑΤΣΑΛΙ ΚΑΡΔΙΑ ΕΝΑ,
ΔΥΟ,
ΤΡΙΑ,
ΓΚΟΛ ΠΑΝΤΟΥ ΠΑΝΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ,
ΝΙΚΗ,
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Ο ύμνος του σήμερα
Ο πρώτος ύμνος σταμάτησε να είναι ο επίσημος ύμνος του συλλόγου το 1980, όπου τότε ξεκίνησε ο δεύτερος ύμνος του συλλόγου, ο οποίος ισχύει έως και τώρα. Γράφτηκε από τους Σπύρο Βαλσαμάκη και Κωνσταντίνο Κιλιμάντζο και τον ερμήνευσε ο Χρήστος Βολιώτης. Ο σύγχρονος ύμνος αναφέρεται στον Ολυμπιακό με το προσωνύμιο Θρύλος, ένα χαρακτηρισμό που δόθηκε στον Ολυμπιακό τη δεκαετία του '50, οταν ο σύλλογος είχε κατακτήσει για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου έξι συνεχόμενα πρωταθλήματα Ελλάδος (1954-1959). Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στη δύναμη του κόσμου του Ολυμπιακού που βρίσκεται συνεχώς κοντά στην ομάδα, αλλά και στο νικηφόρο φιλικό της ομάδας με αντίπαλο την θρυλική Σάντος του Πελέ το καλοκαίρι του 1961 (2-1 το σκορ).
Οι στίχοι
Θρύλε των γηπέδων Ολυμπιακέ
Δαφνοστεφανωμένε μεγάλε και τρανέ
Έχεις δύναμή σου Ολυμπιακέ,
Τον πύρινό σου κόσμο που δεν λυγά ποτέ
Ολυμπί Ολυμπί Ολυμπιακέ
Ομάδα ομαδάρα μου,
Μεγάλη μου αγάπη,
Ολυμπιακάρα μου.
Δόξα στα παιδιά σου Ολυμπιακέ
Χιλιοτραγουδισμένε, στον κόσμο ξακουστέ.
Τρέμουν στ’ άκουσμά σου Ολυμπιακέ
Κι ακόμα σε θυμούνται η Σάντος κι ο Πελέ.
Ολυμπί Ολυμπί Ολυμπιακέ
Ομάδα ομαδάρα μου,
Μεγάλη μου αγάπη,
Ολυμπιακάρα μου.
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.