Έτσι είναι πάντα ο Ολυμπιακός. «Τρένο» στα καλά, «τρένο» και στην κατηφόρα

Στο τέλος της ημέρας, αυτό που μένει είναι ένα πράγμα: έτσι είναι ο Ολυμπιακός. Ο σύλλογος αυτός έτσι είναι: «τρένο» στις νίκες και στις επιτυχίες, «τρένο» και στη κατηφόρα…

Η ομάδα με το που έχασε το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, εκεί που πήγε να παίξει ουσιαστικά το τελευταίο της χαρτί στη μάχη του τίτλου, είναι λες και τελείωσε. Μέσα σε οκτώ λεπτά, από το 28’ έως το 36΄, εκείνου του αγώνα, με τα γκολ δώρα των Παπασταθόπουλου και Ελ Αράμπι, ο Ολυμπιακός σταμάτησε να λειτουργεί. Από τότε είναι σαν να μην υπάρχει. Η ομάδα έχει χάσει παντελώς την εμπιστοσύνη στον εαυτό της, άλλοι παίκτες ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για να φύγουν, άλλοι δεν μπορούν, άλλοι έχουν λυγίσει υπό την πίεση της βαριάς φανέλας.

Ο Ολυμπιακός αυτή την στιγμή δίνει την εικόνα μίας μεικτής ομάδας από πρώην ποδοσφαιριστές, από ποδοσφαιριστές ενεργούς και καλούς αλλά που δεν μπορούν να σηκώσουν την ομάδα στις πλάτες τους κι από ποδοσφαιριστές μετριότητες. Με όλο αυτό το βάρος, τούτη η μεικτή ομάδα μοιάζει να αντέχει να παίζει 20-25 λεπτά κάπως κανονικό ποδόσφαιρο! Όπως έκανε και χθες στο Χαριλάου. Με το που δεν έβαλε γκολ σε αυτά τα 25 λεπτά που άντεξε να παίξει λίγο καλά, μετά ήταν σαν να παρέδωσε το πνεύμα. Ειδικά όταν ο Πασχαλάκης ενήργησε τραγικά στη φάση του γκολ από το απευθείας κόρνερ, έσβησαν όλα. Μέχρι χθες είχαμε να λέμε ότι ο διεθνής τερματοφύλακας δεν είχε κάνει κάποιο χοντρό λάθος που είχε στοιχίσει. Τώρα μπήκε κι αυτός στο κλαμπ. Στο ίδιο γήπεδο που ο Βατσλίκ είχε δωρίσει τη νίκη στον Άρη στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος.

Τι να πούμε για τον Μπα, που τρεις μήνες ήταν λες και «άντεξε» να παίξει καλά! Και τώρα αυτογκόλ με την ΑΕΚ για το Κύπελλο, «μέσα» στα δύο γκολ της ΑΕΚ για το πρωτάθλημα και κωμική εικόνα σε όλο το χθεσινό παιχνίδι, με αποκορύφωμα το δεύτερο γκολ του Άρη. Με τον Παπασταθόπουλο δίπλα του να μην μπορεί να πάρει στη φάση του 2-0 ούτε καν κεφαλιά από τον Καμαρά και τον Ανδρούτσο στη συνέχεια να εκτοπίζεται από τον Ιτούρμπε λες και ήταν πούπουλο-με τον ίδιο τρόπο που κι ο Ρέαμπτσιουκ πέφτει κάτω στις μονομαχίες, όπως σε μία χθες στην περιοχή του Κουέστα.

Μία ομάδα που είναι ξεκάθαρα χωρίς προπονητή, καθώς ο Ανιγκό μοιάζει ανήμπορος να επιβληθεί ακόμη και στον παίκτη με το πιο χαμηλό συμβόλαιο και προερχόμενο από τη Β ομάδα. Με τον Ολυμπιακό σε τέσσερα παιχνίδια πρωταθλήματος με τον ίδιο στον πάγκο να μην έχει καν σκοράρει ένα γκολ στο α΄ ημίχρονο (!!!) κι αντιθέτως να δέχεται πάντα γκολ στο α΄ ημίχρονο (!!!), άρα να τρέχει και να μην φτάνει στο β΄, λες κι είναι η μικρότερη ομάδα στην Α΄ Εθνική, που δεν ξέρει πώς να σταθεί. Με τον Μίτσελ τουλάχιστον είχε σουλουπωθεί λίγο η ομάδα, κάλυπτε τις αδυναμίες της, έπαιρνε τα αποτελέσματα, άλλοτε κουτσά στραβά, άλλοτε εμφατικά, έκανε και τις γκέλες της, αλλά προχωρούσε μπροστά. Τώρα, πάει μόνο προς τα πίσω.

Αγωνιστικά ο Ολυμπιακός θυμίζει αυτή την στιγμή τα play-offs του 2010, όταν είχε τερματίσει τελευταίος, παίρνοντας την 5^η θέση στο πρωτάθλημα…Τώρα, δεν μπορεί να τερματίσει 5^ος, αλλά έτσι όπως πάει δεν θα πάρει ούτε την 4^η θέση και επιπλέον θα κινδυνεύσει να διασυρθεί έχοντας να παίξει στις τρεις τελευταίες αγωνιστικές με την ΑΕΚ στη Φιλαδέλφεια, με τον Παναθηναϊκό στο άδειο Καραϊσκάκη και με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα…Κάτι πρέπει να γίνει, ας βοηθηθεί με κάποιο τρόπο ο Ανιγκό, αφού μόνος του και με τον Βαλμπουενά δεν μπορεί να τα καταφέρει. Δεν ξέρω τι να πω. Υπάρχουν στο Ρέντη ο Καρεμπέ κι ο Αβραάμ. Πρέπει άπαντες να ενεργοποιηθούν περισσότερο. Υπάρχουν ακόμη τρεις εβδομάδες που μπορεί να εξελιχθούν σε ακόμη μεγαλύτερο εφιάλτη…

Όποιοι από τους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού έχουν λίγο φιλότιμο, ας κοιτάξουν να παίξουν με αξιοπρέπεια για τον εαυτό τους και το κλαμπ που τους πληρώνει αυτά τα τέσσερα τελευταία παιχνίδια. Διότι τα χειρότερα δεν έχουν έρθει για τον Ολυμπιακό. Έτσι είναι ο Ολυμπιακός: πάντα έχει πιο πάνω, αλλά πάντα έχει και πιο κάτω.

Άσχετο: Ο Μαρινάκης επιχείρησε να κάνει χθες ένα κόλπο γκρόσο πείθοντας τον Σρέντερ να αναλάβει την ομάδα εδώ και τώρα. Να την οδηγήσει δηλαδή και στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια της σεζόν, ξεκινώντας τη δουλειά άμεσα κι από τέλη Μάη, όταν δηλαδή ολοκληρωθεί η σεζόν.

Ο Ολλανδός, όμως, αρνήθηκε και επιμένει να πιάσει δουλειά, εφόσον επέλθει συμφωνία, μετά το φινάλε της σεζόν, παρότι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού του ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να του χρεώσει τίποτα, ό,τι αποτελέσματα κι αν έρθουν στις τέσσερις τελευταίες αγωνιστικές.

Ήταν μία καλή ιδέα, γιατί με αυτό τον τρόπο θα αποκτούσε ο Σρέντερ και καλύτερη άποψη για το ρόστερ και τον κάθε παίκτη ατομικά, κάτι που θα τον βοηθούσε στην καλύτερη αξιολόγηση της ομάδας. Ωστόσο, ο Ολλανδός ήταν κάθετος. Προφανώς δεν θέλει να φθαρεί έστω μέσα από τέσσερα παιχνίδια. Όπως κι αν έχει, ακόμη είναι όλα ανοικτά με το θέμα προπονητή.