Όταν δεν μπορείς να κερδίσεις, κοιτάς να μη χάσεις

Παίρνοντας θέση στα δημοσιογραφικά θεωρεία του «Απόστολος Νικολαϊδης» και βλέποντας τις ενδεκάδες των δύο ομάδων, η αίσθηση που υπήρχε ήταν ότι ο Παναθηναϊκός είχε μπροστά του μια χρυσή ευκαιρία. Με την ίωση να έχει «χτυπήσει» σημαντικά στελέχη της ΑΕΚ και τον Ματίας Αλμέιδα να επιστρατεύει τον – σε πολλές περιπτώσεις εκτός αποστολής – Κώστα Γαλανόπουλο στα χαφ, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είχε να αντιπαρατάξει την καλύτερη ενδεκάδα που θα μπορούσε, μέσα σε ένα «πύρινο» κλίμα στις εξέδρες. Στα «πηγαδάκια» πριν την έναρξη του ντέρμπι, οι περισσότεροι υπέθεταν ότι ο Παναθηναϊκός θα έμπαινε στο ματς, με τον τρόπο που είχε μπει και απέναντι στον Ολυμπιακό. Δηλαδή, με ορμή, πίεση ψηλά, ώστε να εκμεταλλευθεί τη δύναμη της έδρας και τις απουσίες της ΑΕΚ.

Από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα οι περισσότεροι διαψευστήκαμε. Στο σημαντικότερο παιχνίδι της σεζόν, η ΑΕΚ απέδειξε ότι έχει το ρόστερ με το μεγαλύτερο βάθος και πως ο Ματίας Αλμέιδα έχει χτίσει ένα σύνολο με τεράστια χημεία, όπου δεν υπάρχουν βασικοί και αναπληρωματικοί. Η «Ένωση» μπήκε στο ματς με τεράστια αυτοπεποίθηση, ενώ οι γηπεδούχοι φάνηκαν να έχουν τεράστιο άγχος και μεγάλη πίεση. Την ώρα που ο Λιβάι Γκαρσία και ο Στίβεν Τσούμπερ έκαναν ό,τι ήθελαν την άμυνα του Παναθηναϊκού και κάποιες στιγμές έδειχναν ότι... δεν έπεφταν με τίποτα, για παράδειγμα ο Μπάρτ Σένκεφελντ γύριζε με πολλή δύναμη την μπάλα πίσω στον Μπρινιόλι ή ο Χουάνκαρ έδινε παράλληλες πάσες στη μεγάλη περιοχή της ομάδας του. Ενδεικτικές κινήσεις έλλειψης καθαρού μυαλού από τους γηπεδούχους.

Ακόμα και την ατυχία με τον τραυματισμό του Λάζαρου Ρότα πολύ νωρίς στο ματς, ο Ματίας Αλμέιδα φρόντισε να τη μετατρέψει σε πλεονέκτημα για την ομάδα του. Πέρασε στο ματς τον Πινέδα και ο Μεξικανός φρόντισε να αποδείξει γιατί είναι ο πιο ολοκληρωμένος ποδοσφαιριστής του φετινού πρωταθλήματος. Ένας παίκτης που έχει αγωνιστεί μέχρι σήμερα ως αμυντικός μέσος, ως επιτελικός μέσος, ως δεξί χαφ, ως αριστερό χαφ, ως δεύτερος επιθετικός, αυτή τη φορά ήταν η σειρά να τοποθετηθεί στο δεξί άκρο της άμυνας, σε ένα σύνθετο ρόλο όμως. Όταν η ομάδα του βρισκόταν σε φάση επίθεσης, ντούμπλαρε τον Ελίασον από τα δεξιά και πολλές φορές έβαζαν στη μέση τον Χουάνκαρ, αφού ο Μπερνάρ δυσκολευόταν στις επιστροφές. Ωστόσο, όταν η ΑΕΚ αμυνόταν, ο Πινέδα ακολουθούσε σε όλο το γήπεδο τον Μπερνάρ, ώστε να αποτρέψει τη δημιουργία του Βραζιλιάνου από τον άξονα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να υπάρχει κενό στο δεξί άκρο της άμυνας της ΑΕΚ, όμως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν το εκμεταλλεύθηκε με ανεβάσματα από τον Χουανκάρ. Είτε γιατί δεν το «διάβασε», είτε γιατί η συνολική λειτουργία των φιλοξενούμενων δεν το επέτρεψε στο «τριφύλλι».

Ο τεχνικός του Παναθηναϊκού διέγνωσε την προβληματική εικόνα της ομάδας του και πολύ νωρίς αποφάσισε να ανακατέψει την τράπουλα. Ωστόσο, ό,τι κι αν δοκίμασε με τις αλλαγές του στο δεύτερο ημίχρονο, δεν έφερε το απαιτούμενο αποτέλεσμα στους «πράσινους». Έβαλε τον Μαντσίνι και κυριολεκτικά τον δοκίμασε παντού. Στον άξονα, στα αριστερά, ξανά στον άξονα, στα δεξιά. Το ίδιο και με τον Κλεϊνχέισλερ. Αρχικά στα αριστερά, μετά στον άξονα. Έβαλε και τον Τσοκάι για να δώσει μεγαλύτερη δύναμη στα χαφ. Δεν του βγήκε τίποτα. Όπως δεν έδωσαν κάτι και στον Αλμέιδα οι δικές του αλλαγές, κάτι που συμβαίνει σπάνια φέτος στην «Ένωση». Ο Αργεντινός είδε πόσο επικίνδυνοι ήταν μπροστά ο Λιβάι Γκαρσία και ο Τσούμπερ και μόνο αυτούς δεν αντικατέστησε μεσοεπιθετικά. Όλοι οι άλλοι άλλαξαν, εκτός από το επιθετικό δίδυμο.

Οδεύοντας προς το φινάλε του αγώνα, έβλεπες ότι ο Παναθηναϊκός είχε καταλάβει την αδυναμία του να δημιουργήσει και προσπαθούσε απλά να κρατήσει μακριά από τη μεγάλη του περιοχή την ΑΕΚ. Την ίδια ώρα, οι φιλοξενούμενοι δεν έβγαζαν την ίδια ενέργεια στον αγωνιστικό χώρο. Σαν να ήθελαν, αλλά να μην μπορούσαν. Κι αφού κανείς τους δεν έδειχνε ικανός να κερδίσει στο τέλος, αμφότεροι κοίταξαν να μη χάσουν, μένοντας στη λευκή ισοπαλία. Με διαφορετική προσέγγιση η κάθε ομάδα, όμως με την ίδια σκέψη. Γιατί, όσο λίγες είναι οι τρεις αγωνιστικές που απομένουν, ταυτόχρονα είναι και τόσες πολλές. Ο Παναθηναϊκός διατήρησε μεν το πλεονέκτημα της ισοβαθμίας, όμως έχει μπροστά του τρία πολύ δύσκολα ματς. Στο δικό μου μυαλό, πολύ δύσκολα είναι και τα παιχνίδια της ΑΕΚ. Γι’ αυτό κανείς ας μην έχει δεδομένο ότι μπορεί να γίνει το 3/3 είτε για τη μία ομάδα, είτε για την άλλη. Άλλωστε, το ρεζερβουάρ δείχνει να αδειάζει και για τους δύο διεκδικητές και το βράδυ της Τετάρτης με τα ντέρμπι Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ και ΑΕΚ-Ολυμπιακός είναι πολύ κοντά.

Υ.Γ. Ξέρω ότι για τους περισσότερους φίλους της ΑΕΚ, ο Σέρχιο Αραούχο αποτελεί ιερό «τοτέμ», όμως θα τους δυσαρεστήσω. Η προσωπική μου αίσθηση είναι ότι χωρίς τον Αργεντινό φορ στην ενδεκάδα, η ομάδα μεσοεπιθετικά λειτουργεί καλύτερα και μεγαλύτερη ταχύτητα.