Επιτυχία ανταπόκρισης στα δύσκολα και επίδειξη δύναμης!

Δεν είναι κρυφό, σίγουρα δεν αποτελεί μυστικό, με το που έγινε γνωστή η κλήρωση της ΑΕΚ και οι αντίπαλοί της στον όμιλο του Europa League, μετά την πρώτη αρχική αντίδραση (το πάγωμα και την... ξενέρα γιατί έπεσε στον πλέον δύσκολο όμιλο ανεξαρτήτως κατάστασης ομάδων όπως ο Άγιαξ και η Μαρσέιγ), ακολούθησε μια ευχή: να παίζει έστω το πιο βατό της ματς εντός έδρας, μη της κάτσει στο ενδιάμεσο των δυο ντέρμπι με τους βασικούς ανταγωνιστικές και διαχρονικούς αντιπάλους της καμιά Μπράιτον εκτός... Εννοείται πως αυτό ακριβώς -όπως γνωρίζουμε πλέον- έγινε, ότι ακριβώς δεν χρειαζόταν ο Δικέφαλος, αλλά στ' αλήθεια είναι αποδεδειγμένο από πέρυσι: για τα δύσκολα είναι φτιαγμένη η ομάδα του Αλμέιδα!

Αυτό παρέλειψε η θεά Τύχη όταν τα έφερνε έτσι ώστε να υποχρεωθεί η ΑΕΚ να βγάλει ένα πρόγραμμα παίζοντας: μέσα με Ολυμπιακό, έξω στην Αγγλία με Μπράιτον και έπειτα εκτός στην Λεωφόρο με τον Παναθηναϊκό, όλα αυτά τη στιγμή που δεν έχει παίξει πρώτη αγωνιστική πρωταθλήματος, έχει ήδη γκέλα εντός με Πανσερραϊκό και οποιαδήποτε ήττα, είτε με τους ερυθρόλευκους είτε με τους πράσινους, θα υποχρέωνε την Ένωση να ζει και να δουλεύει για το θεσμό του πρωταθλήματος που της ανήκει, με πίεση και σε κάθε ματς με την πλάτη στο τοίχο για να πάρει τη νίκη, θα αποτελούσε βασική υποχρέωση, δεν θα υπήρχε περιθώριο στραβοπατήματος! Αν μη τι άλλο δύσκολη κατάσταση...

Η ΑΕΚ όμως του Πελάδο, τα παιδιά του, οι νταμπλούχοι, είναι μαθημένοι και δημιουργημένοι στα δύσκολα όπως στο πρόγραμμα που είχαν φτιάξει στα play off για να την... γονατίσουν και την απογείωσαν! Όχι πως έχει καμία σημασία αυτό που σημειώνω εγώ, δεν είναι άποψη, γεγονός είναι αυταπόδεικτο, αφού όλοι επιβεβαιώσαμε πως οι «κιτρινόμαυροι» ανταποκρίθηκαν σε απόλυτο βαθμό, δεν έχασαν κανένα από τα τρία σούπερ αυτά παιχνίδια, επικράτησαν στα δυο εκτός έδρας και είχαν μια ισοπαλία, η μοναδική γκέλα, εντός έδρας με τον Ολυμπιακό. Μετά το συγκεκριμένο ντέρμπι ακολούθησε το ιστορικό διπλό στην Αγγλία επί της Μπράιτον και το επιβλητικό -ελέω απόδοσης- νικηφόρο πέρασμα από την Λεωφόρο κόντρα στον Παναθηναϊκό...

Κι αν στο παιχνίδι με τους Γλάρους δεν υπήρχε μεγάλη απαίτηση για νίκη, σώνει και ντε, αφού κανείς δεν θα τη χρέωνε αν έχανε από την πιο φορματισμένη ομάδα της Premier League μαζί με τη Σίτι (και όχι μόνο της Premier), με τον Παναθηναϊκό ελέω αποτελεσμάτων με Πανσερραϊκό και Ολυμπιακό, η πίεση για τη νίκη ήταν τεράστια. Μοναδικός στόχος ήταν και ας μην χανόταν αν δεν τα κατάφερνε η ΑΕΚ. Δεδομένα θα έβαζε πολύ δύσκολα στο μέλλον της στο πρωτάθλημα, θα έπαιζε ρέστα σε γήπεδα και έδρες ανάλογα τα αποτελέσματα των ανταγωνιστών της, θα ήταν υποχρεωμένη να τρέχει πίσω από τους δυο για αρκετό καιρό και με ανάγκη να μαζεύει διαφορά για να μπει ξανά στο κόλπο, δυνατά και με αξιώσεις, στη διαδικασία των play off.

Η ουσία της επιτυχίας κρύβεται στις συνθήκες που υπήρχαν...

Είναι προφανές πως για την ΑΕΚ του Ματίας Αλμέιδα που γνωρίσαμε από την περσινή σεζόν δεν αποτελεί κάποιο τεράστιο επίτευγμα να κερδίσει τα δυο από τα τρία σούπερ ματς της διαβολοβδομάδας, πιο σωστά να μη χάσει σε κανένα, ήταν κάτι μάλλον αναμενόμενο πριν την έναρξή τους. Διότι οι νταμπλούχοι έχουν δώσει τις εξετάσεις τους από την περσινή περίοδο και τις πέρασαν με άριστα: στη διάρκεια της σεζόν και πριν τα play off όταν προέκυψε το ...ζευγάρωμα στο Κύπελλο Ελλάδας με τον Ολυμπιακό και από τότε υποχρεώθηκε ο Πελάδο σε τεράστιο rotation (είχε αλλάξει αν θυμάμαι σωστά 9 στους 11) για να ανταποκριεί η ομάδα του. Αλλά και φυσικά -ειδικά- στα play off... Εκεί απέδειξε τα πάντα!

Ωστόσο είναι οι συνθήκες που απογείωσαν τον βαθμό δυσκολίας και ταυτόχρονα μετατρέπουν σε τεράστια επιτυχία της ΑΕΚ του Αλμέιδα την ανταπόκριση σε αυτά τα ματς υψηλών απαιτήσεων. Διότι δεν έπαιξε σε κανένα από αυτά με τους καλύτερούς της, έστω σε ένα από αυτά τα τρία απαιτητικά παιχνίδια, σε κανένα όμως. Απουσίες τις πιο σημαντικές για να πάρει το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό είχε εκτός τους Λιβάι Γκαρσία και Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς με αποτέλεσμα να μην έχει διαθέσιμα δυο από τα... υπερόπλα της στην γραμμή κρούσης. Την ίδια ώρα ο Πινέδα έπρεπε να 'ρθει από τον πάγκο να παίξει ελέω υπερατλαντικού ταξιδιού και σερί παρουσίας στους αγώνες με το Μεξικό...

Ακολούθησε η αναμέτρηση με την Μπράιτον στην Αγγλία. Το πλέον δύσκολο ματς από τα τρία που είχε στο πρόγραμμά της η ΑΕΚ. Τι έγινε; Πήγε εκεί να παίξει δίχως το κεντρικό της αμυντικό δίδυμο: εκτός Βίντα και Μουκουντί για διαφορετικούς λόγους, μη διαθέσιμοι ωστόσο, με αποτέλεσμα να υποχρεωθεί να παίξει με κατ' ανάγκη κεντρικό αμυντικό δίδυμο τους Σιμάνσκι – Μήτογλου οι οποίοι όχι μόνο τα κατάφεραν, αλλά έκαναν και ματσάρα τα παιδιά, απέναντι στον σούπερ Ζοάο Πέδρο της Μπράιτον των 35 εκατ. ευρώ! Αν μη τι άλλο σημαντικό επίτευγμα να πάρει νίκη, όχι απλά να μη χάσει, η Ένωση μέσα στο Νησί και στην έδρα των Γλάρων. Εκεί πήρε τη ψυχολογία που έπρεπε, απογειώθηκε, αφού «αυτούς τους πήραμε, ποιους δεν έχουμε;».

Για να ακολουθήσει η επίδειξη δύναμης με τον Παναθηναϊκό και διαφοράς από τον ανταγωνιστή της. Σε ένα ακόμη ματς, τρίτο στη σειρά, οι συνθήκες ήταν απέναντι στην ΑΕΚ: εκτός φυσικά το κεντρικό αμυντικό δίδυμο (Βίντα και Μουκουντί), στα... πιτς και ο Χατζισαφί από το χτύπημα στο ματς με την Μπράιτον, αλλαγές βασικών για να διατηρηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η φρεσκάδα, για να υπάρχει ανταπόκριση στην ένταση και στο physical game (όπου τελικά και πάλι κυριάρχησαν οι «κιτρινόμαυροι») και αποτέλεσμα: επιβλητική παρουσία και δίκαια το διπλό στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας που ήρθε να φέρει τη τεράστια επιτυχία ανταπόκρισης σε αυτή τη διαβολοβδομάδα που όμοιά της αντίπαλος της ΑΕΚ δεν είχε και δεν προκύπτει πως θα έχει έως τον Δεκέμβριο!

Υγ: Δεν πρόλαβα να εστιάσω αρκετά σε πολλά πρόσωπα μετά το τέλος του ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Να αναγνωρίσω για άλλη μια φορά, μετά το ματς με την Μπράιτον, την πολύ καλή παρουσία του Μήτογλου ο οποίος από πέρυσι βέβαια αποδεικνύει ότι σωστά υπολογίζεται για τρίτο στόπερ στην ευθεία και για βασικός όποτε απαιτηθεί (και σωστά δεν ζήτησε άλλον ο Αλμέιδα). Για τον Κάλενς διαβάσατε, όπως και για τον κορυφαίο ξένο του πρωταθλήματος, Ορμπελίν Πινέδα και τον πολυτιμότερο όλων, τον Στίβεν Τσούμπερ με γκολ και ασίστ. Ένα ακόμη καλό βράδυ (σε μεγάλο ματς) προσθέτει ο Στάνκοβιτς, κομβικός ο ρόλος του Γαλανόπουλου που μαζί με τον Μεξικανό κυριάρχησε στα χαφ των αντιπάλων του (εδώ να σημειώσω ότι λογικά υπάρχει παράπονο για δεύτερη κάρτα από τον Σότσα, αλλά θα το άκουγα αν υποστήριζαν, όπως θα έπρεπε, ότι δεν υπάρχει ΠΟΥΘΕΝΑ και για ΚΑΝΕΝΑΝ λόγο η πρώτη κίτρινη)! Καλή η παρουσία του Ελίασον και εξαιρετική η είσοδος του Πισάρο (έκανε υπέροχα πράγματα) αλλά και του Αραούχο.

Υγ2: Το χειρότερο νέο ήταν αυτό για τον Μάγκνουσον, πάντα το πιο άσχημο μαντάτο θα αφορά την υγεία ποδοσφαιριστή, πολύ κακό νέο δυστυχώς. Ο τραυματισμός του από την κακή προσγείωσή του στο έδαφος σε μια φάση που πήρε εύκολα την κεφαλιά τον αφήνει εκτός πολύ καιρό και φυσικά του χαλάει και τη ψυχολογία. Ένας πολύ καλός κεντρικός αμυντικός για το build up της ομάδας του Γιοβάνοβιτς και απαραίτητος σε μια ομάδα που 'χει ευρωπαϊκές, άρα συνεχείς με τις εντός συνόρων αγωνιστικές, υποχρεώσεις... Η μόνη ευχή να το ξεπεράσει γρήγορα, να επιστρέψει όπως ακριβώς ήταν, να προλάβει να είναι και πριν από το αναμενόμενο ξανά ενεργός. Θα χρειαστεί τη βοήθεια των ανθρώπων του Παναθηναϊκού και δεδομένα θα την έχει, ψυχολογικά πλην των υπολοίπων, να μη νιώσει ότι έμεινε εκτός ομάδας.

Υγ3: Δεν υπάρχει καμία ευθύνη στο γκολ του Τζούρισιτς, είτε από τον Στάνκοβιτς είτε από τον Κάλενς (που δικαιολογημένα διαμαρτύρεται για το πλάγιο που δίνεται ανάποδα στην αρχή της φάσης) το σημειώνει αυτός επειδή έχει την κλάση, από θέση και φάση που δεν μπαίνει γκολ αντικειμενικά, γεγονός που αποδεικνύει ακόμη περισσότερο πόσο ακύρωσε όλο τον Παναθηναϊκό το παιχνίδι της ΑΕΚ του Αλμέιδα, μιας και του επέτρεψε να απειλήσει σε δυο φάσεις με κεφαλιές προς το τέλος του ματς (με τους Ιωαννίδη – Αράο) στο ίδιο λεπτό!