Παναθηναϊκός: Ο Αράο είναι αυτό που έψαχνε για το κέντρο του

• Ο έλεγχος του ρυθμού, η σιγουριά και το 11/12 στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου
• Η δικαίωση του Γιοβάνοβιτς για την επιλογή του Αράο

Ο Παναθηναϊκός πέρασε για πρώτη φορά στην Τρίπολη μετά από έξι ολόκληρα χρόνια και επτά παιχνίδια σπάζοντας ακόμη μία κακή παράδοση στην εποχή του Ιβάν Γιοβάνοβιτς και κάνοντας το τρία στα τρία στην επαρχία για φέτος.

Το πιο εντυπωσιακό ωστόσο δεν ήταν ούτε η νίκη, ούτε και το σκορ της επικράτησης που έφτασε στο 4-1, αλλά το γεγονός πως το «τριφύλλι» τα έκανε όλα αυτά πραγματοποιώντας παράλληλα καθολικό ροτέισον. Ουσιαστικά ως βασικοί από την χθεσινή ενδεκάδα μπορούν να χαρακτηριστούν μόνο οι Κώτσιρας, Παλάσιος και Τζούρισιτς, άντε και ο Γεντβάι λόγω του τραυματισμού του Μάγκνουσον, δηλαδή τέσσερις από τους έντεκα. Όμως, η εικόνα της ομάδας ήταν αρκετά καλή, παρά τις πολλές αλλαγές, το δύσκολο της έδρα και του αντιπάλου, αλλά και την ψυχολογική πίεση του «πρέπει» μετά την ήττα από την ΑΕΚ.

Και πέρυσι έβγαζαν οι «πράσινοι» αντίδραση στα δύσκολα μετά από ήττες, απλά φέτος το κάνουν με αρκετά κυριαρχικό τρόπο, ειδικά στην Ελλάδα κι αυτό βοηθάει πολύ στην ψυχολογία τους. Είναι άλλο να κερδίζεις άνετα και βάζοντας τρία, τέσσερα και πέντε γκολ στο πρωτάθλημα, είναι άλλο να κερδίζεις την Βιγιαρεάλ στην Ευρώπη έχοντας καθολική κυριαρχία. Σε φτιάχνει παραπάνω από μία νίκη με... μισό μηδέν ή μία νίκη με περισσότερα γκολ, που όμως δεν πείθει η εικόνα σου αρκετά.

Τεράστιο ρόλο στην χθεσινή εικόνα που είχε ο Παναθηναϊκός έπαιξε η εμφάνιση του Γουίλιαν Αράο. Μόλις στην δεύτερη συμμετοχή του ως βασικός για την ομάδα και την 7η συνολικά, ο Βραζιλιάνος μέσος έκανε μία αρκετά μεστή εμφάνιση προσφέροντας τα μέγιστα και στις δύο πλευρές του γηπέδου.

Δεν είναι τόσο οι δύο ευκαιρίες στις οποίες πρωταγωνίστησε τις δύο φορές που βρέθηκε στην αντίπαλη περιοχή για ισάριθμες στατικές φάσεις και το γκολ που σημείωσε, το οποίο σίγουρα αποτέλεσε περισσότερο προϊόν της καλής εκτέλεσης του Μλαντένοβιτς και της τύχης.

Ο έλεγχος του ρυθμού, η σιγουριά και το 11/12 στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου

Ο Αράο εξυπηρέτησε τέλεια τον ρόλο του αντι-Πέρεθ ελέγχοντας τον ρυθμό του παιχνιδιού για τον Παναθηναϊκό. Είχε 76 πάσες από τις οποίες βρήκαν στόχο οι 70 ολοκληρώντας το παιχνίδι με ποσοστό 92%, κι αν αυτό το νούμερο είναι συνήθως υψηλό για τους παίκτες στην θέση αυτή, αφού περιλαμβάνει και τις εύκολες πάσες προς τα πίσω, υπάρχει και το 11/12 (!!) που έκανε στις μεταβιβάσεις στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου.

Ναι, καλά διαβάσατε. Ο 31χρονος αμυντικός μέσος είχε 92% επιτυχία στις πάσες στο σημείο αυτό και μόνο μία εξ' αυτών ήταν που πήγε προς τα πίσω. Οι υπόλοιπες ήταν στην πλειονότητά τους πάσες που βοηθούσαν στο ανοίξουν... διάδρομοι απέναντι στην άμυνα του Αστέρα ή για να «σπάσει» η πίεσή του. Παράλληλα είχε και 3/5 (60%) μακρινές μεταβιβάσεις.

Πέραν όμως των πασών, πολύ σημαντικό ρόλο στην εικόνα του έπαιξε και η αυτοπεποίθηση με την οποία αγωνίζεται και χειρίζεται την μπάλα. Η ηρεμία αυτή που διέπει τις κινήσεις του, βοηθάει και τους συμπαίκτες του να νιώθουν σίγουροι και να θέλουν να του δώσουν την μπάλα σε μία δύσκολη κατάσταση, γιατί τους βγάζει εμπιστοσύνη. Τους δείχνει πως θα βρει την λύση με κάποιο τρόπο λόγω τόσο της οξυδέρκειάς του όσο και τεχνικής κατάρτισης και της εμπειρίας του.

Δεν είναι τυχαίο πως του έδωσαν την μπάλα 61 φορές, περισσότερες από κάθε άλλον παίκτη, λογικό και λόγω και της θέσης, αλλά αυτό ως έναν βαθμό, από κει και πέρα παίζει ρόλο και ο παίκτης που βρίσκεται εκεί. Συνολικά στην Τρίπολη έκανε 103 ενέργειες από τις οποίες ήταν επιτυχημένες οι 84, δηλαδή είχε ένα ποσοστό ύψους 82% στις επιλογές του ενώ έχασε την μπάλα μόλις τρεις φορές σε όλο το παιχνίδι, κι αυτές στο μισό του αντιπάλου, που δεν διατρέχεις τον ίδιο κίνδυνο με το να συμβεί αυτό στο δικό σου μισό.

Φυσικά σημαντική ήταν η συνεισφορά του και στο αμυντικό κομμάτι. Ο 31χρονος Βραζιλιάνος μέσος είχε 9/12 κερδισμένες μονομαχίες, δηλαδή υπερίσχυσε στο 75% αυτών που έδωσε. Έκανε τρία κοψίματα, απομάκρυνε την μπάλα τρεις φορές ενώ είχε και έξι επανακτήσεις, οι τρεις στο μισό του αντιπάλου, σταματώντας ουσιαστικά μία ενδεχόμενη επίθεση, επικίνδυνη ή μη, πριν καν «γεννηθεί» και φέρνοντας εκ νέου την μπάλα στη κατοχή της ομάδας του.

Να σημειωθεί πως για λίγα λεπτά στο φινάλε του αγώνα, μετά την είσοδο του Πέρεθ στην θέση του Γεντβάι στο 84ο λεπτό, γύρισε κι έπαιξε σαν κεντρικός αμυντικός.

Η δικαίωση του Γιοβάνοβιτς για την επιλογή του Αράο

Η εικόνα αυτή του Αράο νομίζω πως ήταν το στοιχείο του χθεσινού αγώνα που χαροποίησε τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς περισσότερο από κάθε άλλο. Ο Σέρβος έκανε την μεταγραφή του Βραζιλιάνου αποσκοπώντας να βρει στο πρόσωπό του έναν παίκτη που θα μπορεί να ξεκουράζει τον Ρούμπεν και να τον ανταγωνιστεί για την θέση του βασικού.

Ένας από τους λόγους που έχασε το «τριφύλλι» το περσινό πρωτάθλημα ήταν και η κατάσταση του Ρούμπεν Πέρεθ στο φινάλε, ο οποίος έπαιζε όντας τραυματίας, αλλά και πραγματικά αποκαμωμένος από τα τόσα παιχνίδια, στα οποία αναγκάστηκε να αγωνιστεί, αφού δεν υπήρχε άλλος που να μπορεί προσφέρει αυτά που έδινε εκείνος.

Μην ξεχνάμε πως ο Ισπανός είναι και 34 ετών. Όσο γυμνασμένος και ακούραστος κι αν είναι, δεν είναι εύκολο. Ειδικά όταν τα παιχνίδια θα αυξάνονταν φέτος και θα «αυγάταιναν» εκείνα που θα έχουν μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας και υψηλότερη ένταση, αφού θα προστίθεντο τα ευρωπαϊκά παιχνίδια.

Ο Γουίλιαν Αράο μπορεί σίγουρα να επιτελέσει τον σκοπό για τον οποίο αποκτήθηκε. Σίγουρα ο Ρούμπεν είναι τεράστιο κεφάλαιο για την εποχή Γιοβάνοβιτς στον Παναθηναϊκό και ίσως το καλύτερο αμυντικό χαφ που έχει περάσει από το «τριφύλλι» την τελευταία δεκαετία. Όμως ο Αράο δεν είναι κάποιος τυχαίος.

Μιλάμε για ποδοσφαιριστή με 304 συμμετοχές με την Φλαμένγκο, έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους της Νότιας Αμερικής κι έναν από τους λίγους, μετρημένους στα δάκτυλα για την ακρίβεια, που έχουν οικονομική ευρωστία. Έναν παίκτη πυο έχει κατακτήσει δύο πρωταθλήματα Βραζιλίας (2019, 2020), τρία Κόπα Λιμπερταδόρες (2012, 2019, 2022) κι ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων (2012). Δεν είναι κάποιος τυχαίος.

Επομένως είναι λογικό ο Γιοβάνοβιτς να νιώθει δικαιωμένος για την επιλογή του και αναμένεται απλώς το πότε θα έρθει η ώρα του Βραζιλιάνου να πάρει φανέλα βασικού και στα πιο δύσκολα παιχνίδια είτε αντί του Πέρεθ είτε, γιατί όχι, ακόμη και μαζί του σε κάποιο παιχνίδι ειδικών συνθηκών.