Ιβάν Σαββίδης εννιά χρόνια πριν: «Μέχρι το Δεκαπενταύγουστο ο ΠΑΟΚ θα είναι δικός μου»!

• Η αλλαγή σελίδας
• Μεγάλωσε, έγινε πρωταγωνιστής, κέρδισε τίτλους

Η 10^η Αυγούστου είναι μια σημαδιακή μέρα για τους ΠΑΟΚτσήδες και φυσικά δεν αναφερόμαστε στο «φιάσκο» του 2004, με την αντικανονική συμμετοχή του Λιάσου Λουκά και τη «μαύρη σελίδα» στην Ιστορία του Συλλόγου στο παιχνίδι των προκριματικών του Champions League απέναντι στη Μακάμπι Τελ Αβίβ.

Οκτώ χρόνια μετά από εκείνη τη μαύρη, κατάμαυρη βραδιά, στις 10 Αυγούστου του 2012, ξημέρωνε η μέρα όπου ο ΠΑΟΚ άλλαζε οριστικά σελίδα. Η μέρα που ξεκινούσε η εποχή της παντοκρατορίας του Ιβάν Σαββίδη στον λαοφιλέστερο Σύλλογο της Βορείου Ελλάδας.

Στις 12:48 στην κεντρική σελίδα του Gazzetta αρχίζει να «παίζει» ψηλά, στην πρώτη τετράδα, η είδηση: «Μπαίνει ο Σαββίδης στον ΠΑΟΚ!».

Τα χαρμόσυνα νέα είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν μέρες πριν στη Θεσσαλονίκη, όταν έκαναν την εμφάνισή τους οι άγνωστοι μέχρι τότε στενοί συνεργάτες του ομογενή επιχειρηματία, έχοντας μια συγκεκριμένη αποστολή: Να τελειώσουν όλες τις διαδικασίες δίχως χρονοτριβή.

Ανάμεσα στους στενούς συνεργάτες του Ιβάν Σαββίδη ήταν και η Μαρία Γκοντσαρόβα, η οποία έκτοτε δεν έφυγε ποτέ από τη Θεσσαλονίκη και μέσα σ’ αυτή τη σχεδόν μια δεκαετία έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην «ασπρόμαυρη» ΠΑΕ.

Η αλλαγή σελίδας

Ο περήφανος Πόντιος από το Ροστόφ ήταν έτοιμος να κάνει πράξη το όνειρό του: να κάνει τον ΠΑΟΚ «δικό του»! Η οικονομική δύναμη και κυρίως η αγάπη για τον τόπο του αποτέλεσαν τη μεγαλύτερη ασφάλεια για τον σύλλογο της Μακεδονίας και η αφορμή να αφήσει πίσω του το προβληματικό παρελθόν.

Καλώς ή κακώς τα όνειρα των απανταχού ΠΑΟΚτσήδων για ένα ευοίωνο μέλλον, που θα έφερνε τίτλους στην Τούμπα, αυτή τη φορά αποκτούσαν ονοματεπώνυμο.

Η αλλαγή σελίδας στην «ασπρόμαυρη» ΠΑΕ έγινε παρουσία της Μαρίας Γκοντσαρόβα, του Αντόν Κοντάρεφ και του τότε προέδρου, Ζήση Βρύζα στη συνάντηση που είχαν με τον πρόεδρο Θανάση Κατσαρή και τα μέλη του ερασιτέχνη ΠΑΟΚ στο «Παλατάκι» του συλλόγου.

Στις 15.20 δόθηκε η εντολή για την καταβολή του ποσού των 9.951.000 ευρώ, που ισοδυναμούσε στην εξαγορά του 51% των μετοχών της εταιρείας. Οι άνθρωποι του Σαββίδη είχαν φροντίσει να υπάρχει υπάλληλος στην κυπριακή τράπεζα, πέραν του ωραρίου, που θα φρόντιζε για τη μεταφορά του εμβάσματος στην ελληνική τράπεζα και στο λογαριασμό της «ασπρόμαυρης» ΠΑΕ.

Η τελευταία πράξη της εξαγοράς έγινε γνωστή από τους στενούς συνεργάτες του ομογενή επιχειρηματία λίγες ώρες αργότερα όταν το έμβασμα και τα χρήματα, ενώ αναμενόταν να «φανούν τη Δευτέρα», εμφανίστηκαν το ίδιο βράδυ στο λογαριασμό και ο Σαββίδης ολοκλήρωνε στην πράξη μια υπόσχεση που είχε δώσει στον εαυτό του και στους φίλους του «Δικεφάλου», λέγοντας με πάσα βεβαιότητα πως «μέχρι το Δεκαπενταύγουστο ο ΠΑΟΚ θα είναι δικός μου»!

Μεγάλωσε, έγινε πρωταγωνιστής, κέρδισε τίτλους

Τα λόγια του Θανάση Κατσαρή εκείνο το μεσημέρι αποδείχθηκαν προφητικά. «Εύχομαι η σημερινή ημέρα να είναι ιστορική για τον ΠΑΟΚ και να ξεκινήσει μία νέα πορεία για την ομάδα. Εύχομαι ο κ. Σαββίδης να κάνει το όνειρό του στον ΠΑΟΚ πραγματικότητα και εμείς στο πρόσωπό του να βρούμε τον επενδυτή που ψάχναμε εδώ και χρόνια», είχε πει ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη.

Εννιά χρόνια ύστερα από εκείνη την υπόσχεση, ο ΠΑΟΚ έχει αλλάξει επίπεδο. Μεγάλωσε, γιγάντωσε, έγινε κυρίαρχος σ’ όλα τα επίπεδα και κατέκτησε πέντε τίτλους (ένα πρωτάθλημα, τέσσερα κύπελλα) από το 2017 μέχρι και το φέτος.

Γι’ αυτό και ο απολογισμός των πεπραγμένων μιας πορείας, που ξεκίνησε σαν σήμερα πριν εννιά χρόνια, όταν ο περήφανος Πόντιος από την Σάντα, της πρώην Σοβιετικής Δημοκρατίας της Γεωργίας, εγγυήθηκε για το μέλλον και την «επόμενη μέρα» του σωματείου είναι εντυπωσιακότατος.

Την Κυριακή 19 Αυγούστου του 2012 ο Ιβάν Σαββίδης έστειλε το πρώτο του μήνυμα προς τους φίλους του «Δικεφάλου», με κείμενο που δημοσιεύτηκε στην επίσημη ιστοσελίδα της ΠΑΕ και όπου μεταξύ άλλων ανέφερε πως για τον ίδιο «ο ΠΑΟΚ είναι θρησκεία». Συγκεκριμένα ο επίλογος του γραπτού μηνύματος έγραφε: «Οπως εκατοντάδες χιλιάδες οπαδοί του ΠΑΟΚ θεωρούν ότι η ομάδα είναι «θρησκεία», έτσι κι εγώ δεν αποτελώ εξαίρεση»!